★ One Piece 'short fanfiction All Luffy [Yaoi]

ลำดับตอนที่ #25 : ◣Fanfic◥ [LawxLuffy] Hey! you are my cutie code =) (Part2)

Title: Hey! you are my cutie code =)
Pairing: Law x Luffy
Rate: PG-13
Writer: PINKUHERO
Part: 2/9

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ปกติมันก็ไม่เคยมีใครขึ้นไปใช้อยู่แล้ว... นั่นจึงเป็นสถานที่สงบๆที่พอจะปลีกตัวจากความวุ่นวายขึ้นมาพักผ่อนได้

            มือหนาบิดลูกบิดประตูเข้าไปด้วยความคุ้นเคย ดาดฟ้าเป็นที่ๆลมโกรกพอสมควร ยิ่งหน้าร้อนแบบนี้หาที่ไหนดีกว่านี้ไม่ได้แล้ว เขาชอบที่จะนั่งมองทุกอย่างจากที่สูงที่เห็นเมืองได้ทั้งเมืองจากตรงนี้

ใช่แล้ว... มันคงจะเป็นที่ที่สงบสุดๆ

หากไม่เปิดไปเจอภาพตรงหน้าอย่างพอดิบพอดี...

“ เอ้า! อ้ามสิลูฟี่... อ้ามมมม ”

“ ไม่เอาน่าเอส! ไอของแบบนันฉันโตพอจะกินเองได้แล้วนะ....! ”

            ไอผู้ชายที่กำลังทำหน้าลามกนั่นมันไอตัวน่ารำคาญ 'โปรโตกัส ดี เอส' ไม่ใช่หรือไง แถมยังนั่งอยู่กับเจ้าเด็กที่กำลังทำท่าปฎิเสธอย่างสุดขีดนั่นอีก...

“ อ้าว... นายที่เจอกันเมื่อเช้านี่นา..! มากินข้าวด้วยกันมั๊ยล่ะ! ”

            พอคิดจะก้าวกลับคืนก็ดันถูกเห็นเข้าพอดีอีก คนตัวเล็กหันมาส่งยิ้มร่าให้กับชายที่ตนน่าจะรู้จัก และชวนมานั่งด้วยกันอย่างเป็นมิตร

“ ไม่เอาด้วยล่ะ... ฉันจะไปหาที่อื่น ” คนอย่างเขาจะต้องไปสนใจเจ้าพวกนี้ทำไมกัน

ก็ไม่ได้สนใจอะไรนี่... น้องรหัสอะไรนั่น

ก็แค่ยิ้มนั่นมันติดตา...

สุดท้ายก็เลย...

มาลงเอยแบบนี้จนได้...

“ ฮ่าฮ่า รู้สึกว่าเราจะเจอกันบ่อยจังเลยนะ นายเป็นรุ่นพี่ที่เป็นพวกพี่รหัสฉันใช้ม้า~ ” เด็กหนุ่มตรงหน้าทำท่าทางตื่นเต้น มือก็คว้าเอาของกินเข้าปากไม่ยั้ง ใบหน้านั้นยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มเหมือนดังเคย

ช่วยไม่ได้นี่นา...! ก็รอยยิ้มนั่นมันดึงเขาให้เข้ามาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

ยังกับว่าอยากเห็นรอยยิ้มของเจ้านี่อีกบ่อยๆ... เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

            คนผิวสีแทนชายตามองไปยังชายอีกคนที่นั่งทำหน้าเหมือนกำลังอยากจะกินหัวเขาไม่มีผิด เคยได้ยินว่าเจ้าเด็กนี่มีพี่ชายด้วยสินะ... คงจะเป็นเจ้านั่นไม่ผิดแน่

มิน่า... วันแรกที่เจอกันถึงได้รู้สึกคุ้นหน้าขึ้นมาแปลกๆ

“ ฉันชื่อ ลูฟี่ นะ ยินดีที่ได้รู้จัก ”

เรื่องนั้นรู้ตั้งแต่วันแรกแล้ว…

“ ส่วนนี่พี่ชายของฉันเอง เอส ยังไงล่ะ ” พูดพร้อมยิ้มร่า

หึ.. เรื่องนั้นก็รู้ดีอยู่แล้วเหมือนกัน...

“ ทราฟาลก้า ลอว์ ยินดีที่ได้รู้จัก ...”

            ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ ดวงตาคมจ้องหน้าคนเป็นพี่ชายอย่างเย้ยหยัน อีกฝ่ายเองก็ไม่ยอม ส่งสายตาอาฆาตมายังฝ่ายตรงข้ามทันที อย่างกับมีสายฟ้ากำลังวิ่งชนกันยังไงยังงั้น โดยที่คนเป็นน้องก็ได้แต่นั่งยิ้มร่าไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาซะเลย....

เจ้าตัวน่ารำคาญที่รู้สึกเหม็นขี้หน้ามานานแล้วนั่น... ที่แท้ก็เป็นพวกบราค่อนหลงน้องชายหัวปักหัวปำเองหรือนี่...

กับเจ้าเด็กตัวเล็กที่มีรอยยิ้มชวนฝันนั่นน่ะหรอ...

หึหึ... แบบนี้มันค่อยคุ้มค่าที่จะเข้าไปป่วนซักหน่อย...

TB