คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : เดต 5
บทที่ 4 เดต
อินทร์ตอบเนิบๆ แต่ทำเอาเธอเหลือกตาโต
เขาคงอ่านออกว่าเธอมึนงงไม่เข้าใจ ถึงได้อธิบายต่อให้ฟัง
“แล้วถ้าผู้หญิงคนนั้นจะเลิกยุ่งกับผม ผมทำได้ทุกอย่างนั่นแหละ”
“โห... ถ้าวันหนึ่งคุณเกลียดฉันขึ้นมาบ้าง คุณจะทำยังไงเนี่ย”
“ผมดูเป็นยังไงในสายตาคุณ”
เผลอหลุดปาก อินทร์ถึงถามกลับ ดูจริงจังเสียจนเธอหน้าถอดสี ละอายใจไม่กล้าสบตา เหมือนคนตัวใหญ่จะน้อยใจที่เธอถามอย่างนั้น
แต่ไม่นาน อินทร์ก็ตอบเนิบๆ กลับมาอยู่ดี
“ผมไม่เคยเกลียดใคร แต่อย่ามาหาเรื่องให้ผมต้องตอบโต้ หรือถ้าไม่รักแล้วจริงๆ ก็ขอให้ต่างคนต่างอยู่ อย่าทำร้ายกัน ผมขอแค่นั้นจริงๆ”
“ค่ะ”
รับปากไป ใจหายอยู่วูบหนึ่ง กลัวขึ้นมาว่าในอนาคต เธอกับอินทร์จะเป็นอย่างไร
เขากับเธอในตอนนี้ คือคนที่มีเป้าหมายเดียวกัน แต่ถ้าไปถึงจุดหมายแล้วจะเป็นอย่างไรกันต่อ
แล้วระหว่างทางจะมีเหตุให้เกลียดกันไหม เมื่อคิดว่าจะไม่มีอินทร์อยู่ในชีวิตอีกต่อไป ทำไมเธอใจหวิวๆ ไม่หยุดเลย
“กลับกันเถอะ”
เธอเงียบไปนาน รู้ตัวเลยว่าสายตาเหม่อลอยไปไกลพอๆ กับหัวใจที่พลัดหลงไปกับคำถามที่มีต่อความสัมพันธ์ของตัวเองกับชายตรงหน้า แต่เขากลับเรียกให้กลับมาอย่างง่ายดาย
“แล้วขากลับต้องเดินโชว์ตัวด้วยไหม”
“แค่นี้ก็เป็นข่าวมากพอแล้วมั้งคุณ... กลัวแต่คุณจะอึดอัดหรือเปล่า โดนถ่ายรูปมาทั้งวันแล้วเนี่ย”
“ผมชินแล้ว”
เขาตอบเนิบนาบแต่ไม่น่าแปลกใจนัก ครั้งเป็นเด็กหนุ่ม อินทร์คือนักร้องนักแสดงดาวรุ่ง โตมาก็ทำงานในองค์ใหญ่ที่เกี่ยวพันกับระบบเศรษฐกิจ ถ้าจะมีคนจับตามองอยู่ตลอดเวลาก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้
“แล้วทำไมคุณมาทำอาชีพนักแสดงล่ะ ไม่หวงความเป็นส่วนตัวบ้างเหรอ”
“มันก็เป็นสิ่งที่ต้องแลกนี่คะ แล้วฉันก็อยากเป็นนักแสดง ไม่มีเหตุผลอะไรเลยนอกจากอยากเล่นละคร อยากทำงานในวงการบันเทิง”
ถูกถามเรื่องนี้ขึ้นมา พลอยพระจันทร์หัวเราะกิ๊ก รู้สึกเหมือนมีคนคุยถูกคอ ถึงกลายเป็นเรื่องใหม่ที่ให้คุยกับอินทร์ระหว่างเดินกลับไปที่รถพร้อมต้นไม้ที่เขาเพิ่งควักเงินซื้อไปแบบไม่รอเงินทอน
“แล้วคุณล่ะ เมื่อก่อนก็เคยเป็นนักร้องออกเทปแถมเล่นละครด้วยนี่ ทำไมหยุดไปเสียล่ะ”
“ช่วงนั้นผมแกปเยียร์[1] อยากลองทำอะไรๆ บางอย่างก่อนจะต้องเข้ามารับผิดชอบกิจการของครอบครัวน่ะ”
“แล้ว... ตอนนี้มีความสุขกับมันไหมคะ”
“ก็เรื่อยๆ นะ ผมคิดว่าผมไม่ต้องมีความสุขกับงานทุกวันก็ได้ แค่อยากทำมันทุกวันก็พอ”
อินทร์ยังคงตอบเนิบนาบอยู่เหมือนเดิม ไร้อารมณ์ใดๆ ในน้ำเสียง แต่ก็เต็มใจตอบเธอทุกคำถาม เหมือนกระตุ้นความสนใจของเธอให้มากขึ้นเรื่อยๆ อยากรู้จักเขามากเข้าไปทุกทีๆ
[1] Gap Year คือ การที่นักเรียนที่เรียนจบระดับ High School แล้วพักไปทำอย่างอื่นก่อนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย 1-2 ปี มักจะเป็นกิจกรรมการค้นหาตัวเอง, การไปทำกิจกรรมในสังคม หรือการออกไปเที่ยวรอบโลก
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
 |
|
ความคิดเห็น