รักไม่อาจห้ามใจ (e-book มาแล้วนะจ๊ะ)

ลำดับตอนที่ #20 : รักไม่อาจห้ามใจ 6.2

สองสัปดาห์ผ่านไป

เช้าวันจันทร์แสนรักมาถึงที่ทำงานเช้ากว่าปกติ เพราะเมื่อคืนเธอค้างที่คอนโดมิเนียมของเจตน์ซึ่งใช้เวลาในการเดินทางไม่นาน แล้วตอนที่เธอออกมานั้นเจตน์ก็ติดสายสำคัญจากทางสิงคโปร์ เลยไม่ได้มีการล่ำลากันก่อนออกไปทำงาน

“อ้าวแสน มาแต่เช้าเลย”

เสียงอรอุมาเอ่ยทักนักข่าวสาวรุ่นน้องตอนที่กำลังเดินผ่านโต๊ะทำงานของอีกฝ่าย ซึ่งคำถามนั้นไม่ได้ต้องการคำตอบ เป็นแค่คำทักทายกันธรรมดา เพราะพอทักแล้วอรอุมาก็เดินเลยไป แต่พอเดินผ่านไปได้แค่ไม่กี่ก้าวก็เดินถอยหลังกลับมา เหมือนเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้แล้วอยากเมาท์

“แสน เมื่อกี้ตอนขึ้นลิฟต์มาพี่เจอผู้ประกาศข่าวคนใหม่ของช่องด้วยล่ะ นางมากับคุณนิทัศน์ สวยสมคำล่ำลือจริงๆ ด้วย”

คุณนิทัศน์ที่อรอุมาเอ่ยถึงก็คือรองประธานบริหารของไซแอม มีเดีย กรุ๊ป และยังเป็นญาติกับเจตน์ ซึ่งต้องบอกก่อนว่า ความจริงแล้วเจตน์กับบิดาของนภิสาเป็นพี่น้องต่างมารดากัน และไซแอม มีเดีย กรุ๊ป ก็เป็นธุรกิจของเจ้าสัวทรงธรรมซึ่งเป็นตาของเจตน์ ส่วนนิทัศน์นัยว่าเป็นลูกชายคนโตของน้องสาวเจ้าสัวทรงธรรมซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของไซแอม มีเดีย กรุ๊ป

แต่เพราะเจ้าสัวทรงธรรมอายุมากแล้วก็เลยวางมือจากธุรกิจแล้วให้หลานชายที่เป็นสายเลือดแท้ๆ ของตัวเองขึ้นมานั่งตำแหน่งประธานบริษัท ดังนั้นสองสามปีมานี้เจตน์จึงต้องไปๆ มาๆ ระหว่างเมืองไทยกับสิงคโปร์  

“สงสัยนางจะเป็นเด็กฝากของคุณนิทัศน์”

“อ้อ” เด็กฝากลับๆ ของประธานบริษัทพยักหน้า เพราะตัวเองก็เป็นเด็กฝากเหมือนกันเพียงแต่ไม่ได้เป็นที่เปิดเผยเลยไม่รู้จะพูดอะไร

“แต่ท่าทางนางก็ดูเป็นเวิร์กกิ้งวูแมนอยู่นะ สงสัยจะเรียกว่าเด็กฝากไม่ได้แล้ว ต้องเรียกว่าไซแอมทีวีได้คนเก่งมาร่วมงานมากกว่า”

อรอุมาพูดอย่างออกรสออกชาติ ก่อนจะถูกตากล้องหนุ่มขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน

“แสน พี่ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ”

“อะไรกันดอม ฉันกำลังเมาท์มอยสนุกอยู่เลย จู่ๆ นายจะมาฉกแสนไปหน้าตาเฉยแบบนี้ได้ไง” อรอุมาพูดยิ้มๆ พลางหรี่ตาคล้ายจับผิด “เอะ หรือว่าสองคนนี้คบกันแล้ว”

“พูดจาไร้สาระน่า” ดนุพลหันไปทำตาดุใส่นักข่าวสาวช่างเมาท์

“ชิ ก่อนจะมาว่าฉันพูดจาไร้สาระ นายช่วยเก็บอาการก่อนไหมฮะ” อรอุมาค้อนประหลับประเหลือก ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง

“มีอะไรเหรอคะพี่ดอม” แสนรักเอ่ยถามหลังจากที่เธอกับดนุพลแยกมาคุยกันที่ห้องพักผ่อนสำหรับพนักงาน

“ก็เรื่องพี่จินนั่นแหละ” ดนุพลเอ่ยถึงจินตนาอดีตพี่สะใภ้ที่เขากับเธอตั้งใจจะไปหา “พี่ลองโทรไปตามเบอร์ที่เคยมี แต่ว่าโทรไม่ติด สงสัยจะเปลี่ยนเบอร์ไปแล้ว พี่เลยจะถามแสนว่าเอาไงดี จะลองไปตามหาที่บางแสนมั้ย”

“งั้นแสนขอเบอร์โทรศัพท์กับที่อยู่ของเธอได้ไหมคะ”

“เอางั้นเหรอ”

“หรือว่าพี่ดอมลำบากใจ...”

“พี่ไม่ได้ลำบากใจอะไรหรอก แต่พี่แค่อยากไปเป็นเพื่อนแสนด้วย จะได้ช่วยตามหา”

“ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้แสนก็รบกวนพี่ดอมมากแล้ว” ดนุพลยอมตามใจเธอ เขาเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วบอกเบอร์โทรศัพท์ของอดีตพี่สะใภ้ให้แสนรักบันทึกไว้ “ขอบคุณนะคะพี่ดอม”

“แสน ตกลงแสนจะสืบเรื่องเจ้าสัวธนัชแน่ใช่ไหม”

“ค่ะ”

“งั้นก็ระวังตัวด้วย ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอก”

“ขอบคุณค่ะ” แสนรักยิ้มตอบ

“ว่าแต่แสนมีแฟนแล้วจริงเหรอ” จู่ๆ ดนุพลก็เปลี่ยนเรื่องพูด ทำเอาแสนรักตั้งตัวไม่ทัน

“เอ่อ...ค่ะ”

แสนรักอึกอักเล็กน้อย เพราะไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร ก็ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเจตน์ค่อนข้างซับซ้อน แต่พอนึกขึ้นได้ว่าเป็นเขาเองที่บอกกับดนุพลตอนรับโทรศัพท์ของเธอ ว่าเป็นแฟน ดังนั้นเธอจึงยอมรับไปตามตรง เพราะถ้าดนุพลคิดอะไรกับเธอจริงอย่างที่พี่อุ้มแซว เขาก็จะได้ล้มเลิกความคิดไปเสีย

เพราะอย่างน้อยเขาก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาหรือเสียโอกาส ก็เธอน่ะรู้ดีว่าการรักใครสักคนแบบถลำลึกนั้นมันตัดใจยากแค่ไหน แล้วก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ถึงจะตัดใจได้ แบบนี้แล้วจะให้เธอเปิดใจให้คนอื่นทั้งที่ยังรักใครอีกคนอยู่ก็ดูจะเห็นแก่ตัวเกินไป

“อ้าว สองคนนี้แอบมาจู๋จี๋กันอยู่นี่เอง” เสียงของอรอุมาดังแทรกเข้ามาพร้อมเจ้าตัว “เมื่อกี้เลขาฯ คุณนิทัศน์มาตามให้คนที่อยู่ออฟฟิศไปประชุมที่ห้องประชุมใหญ่ตอนนี้เลย สงสัยจะแนะนำผู้ประกาศข่าวคนใหม่อย่างเป็นทางการ”

@@@@@@@@@@@@

มานับถอยหลังกันนะจ๊ะ อีกสองวันเท่านั้นเน้อออออ