The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #20 : CHAPTER 18 : พลังของเดียรินี่

CHAPTER 18 : พลังของเดียรินี่

ทวีปอาเมเรีย

 เมืองอาเธอร์

'ไหนๆ  แม่อัศวินสาวที่ว่า จะสวยแค่ไหนเชียว หึ หึ'

ชุนตอนนี้กำลังแหวกว่ายท่ามกลางฝูงชนจำนวนมากที่มายืนอยู่ขอบถนน  เพื่อต้อนรับการกลับมาของกลุ่มอัศวินที่ไปลุยดันเจี้ยน  โดยการนำของลูกหลาน เรียกง่ายๆว่าเธอคือหลานสาวของ'คิง อาเธอร์' วีรชนในตำนานที่ถือดาบเอ็กคาลิเบอร์นั่นเอง 

"หลีกทางหน่อย..."

"อ้ะ!เชิญครับพี่หน้ากาก"

ชุนรู้สึกรำคาญต่อฝูงชนนี้มาก  จึงทำการใช้จิตสังหารไล่ไปทันที  จนผู้คนยอมแหวกทางให้  ชุนเป้นคนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เป้าหมายดังหวัง(เพื่อเห็นผู้หญิง) 

ชุนก็มองผ่านตาของหน้ากากไปยังตรงหน้า  ที่มีกลุ่มอัศวินจำนวนมากที่เกราะแตกกันนับไม่ถ้วน  บางคนก็บาดแผลสาหัส  แต่มีหนึ่งอัศวินที่ยังมีชุดเกราะสีขาวขอบทองยังคงส่องประกายอยู่  ชุดเกราะรวมไปถึงใบหน้าที่ไร้ขีดข่วนส่งผลให้เธอดูโดดเด่นมากในกลุ่มอัศวินเหล่านั้น

หญิงสาวใบหน้าเรียวสวย  องค์ประกอบบนใบหน้าเธอราวกับว่าถูกจัดไว้อย่างเพอร์เฟ็ค  ผิวขาวผมชมพู  ผมบลอนทองยาวถึงกลางหลัง  ดวงตาสีฟ้าสว่าง  ริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพู  อยู่ในชุดเกราะขาวอย่างที่บอกนั่น  พร้อมทั้งถือโล่ห์ขนาดกลางสีขาว   และดาบขนาดกลางที่ดูก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นของระดับสูง

'ว้าว สวยคมแฮะแม่คนนี้  ซีลาร์ อาลีเซียก็ว่าสวยแล้ว  ก็ยังมีคนสวยระดับภรรยาของเราอีกเหรอเนี่ย...'

ชุนมองอย่างหลงใหล  แต่ก็เช่นเคย....แฝงด้วยสายตาเจ้าเล่ห์อีกทีนึง 

"............"

หญิงสาวรู้สึกตัวว่ามีคนจ้องมองด้วยความประสงค์ร้าย(ก็อาจจะจริงในบางความหาย -_-)  ก็หันไปมองที่มาของสายตานั่น  เธอก็ต้องสะดุ้ง  ก่อนจะขมวดคิ้วจ้องไปที่ชายที่สวมหน้ากากสีขาว  ผ้าคลุมสีดำ  ที่มองยังไงก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นพวกอันตรายชัวๆ

"อ้ะ!"

แต่พอมีทหารผ่านหน้าเธอ  และบังชายใส่หน้ากากนั่นแค่แวบเดียว  พอมองอีกทีเขาก็หายไปจากสายตาเธอซะแล้ว

'ใครกันนะ....รู้สึกไม่ดีเลย  นี่กำลังจะเกิดเรื่องร้ายกับอาณาจักรของเรารึเปล่าเนี่ย...' 

อาเธอร์ที่ตอนนี้เข้าใจผิดไปแล้ว  กำลังคิดถึงชายสวมหน้ากาก  หรือชุนอย่างหวาดหวั่น...

และในขณะที่ชุนที่โดนเข้าใจผิดก็....

"เวรละ!ยังไม่ได้เลื่อนขั้นเลยนี่หว่า  กี่โมงแล้วเนี่ย  เวร!!จะเที่ยงคืนแล้ว!!(อาคารภารกิจเปิดถึงเที่ยงคืน  เปิดอีกทีตี 9โมงเช้า  เป็นการแบ่งเวลาเพื่อลดการสะดวกเกินไปของการเลื่อนขั้น )"

ชุนก็กำลังวิ่งไปที่อาคารภารกิจด้วยท่าทีจะเป็นจะตาย  เพราะเควสลุยดันเจี้ยนจะเริ่ม 8 โมง  ก่อนอาคารภารกิจจะเปิด  เขาจึงต้องรีบไปทำซะก่อน  เพื่อหวังให้ระดับเพิ่มขึ้น  และอาจพอจะสู้ในดันเจี้ยนได้

แถมอีกอย่างเขาต้องการให้ร่างเบลล์ ร่างหญิงสาวของเขาไปแฝงตัวอยู่ในกลุ่มของรัฐบาลของเดียรินี่ซะด้วย  จากการเชิญชวนของเธอที่เขาตอบรับไม่ได้เพราะ เบลล์ในตอนนั้นมีระดับแค่ 100  

การเข้าฝ่ายปฏิวัติ หรือ รัฐบาลต้องมีระดับถึงขั้น 1 ขึึ้นไปเท่านั้น...

ชุนไม่รู้เลยว่า....การลุยดันเจี้ยนครั้งต่อไป...คืออีก 2 วัน  ไม่ใช่พรุ่งนี้....

ทวีปอาเมเรีย

เมืองกันสแลซ

ใจกลางสมรภูมิตะวันออกของเมืองกันสแลซ

ตูม! บรึ้ม!

ปืนใหญ่ของทั้งสองปราสาท  ก็กำลังยิงไปที่ฝั่งตรงข้ามของฝ่ายตนเองอย่างรุนแรง   ใครที่โดนลูกระเบิดนั่นก็ต้องตายสถานเดียว  แถมสงครามครั้งนี้ ก็มีกองกำลังแต่ละฝ่ายไม่ต่ำกว่าแสนเลยทีเดียว

"กองทัพอสูรวานร  กำจัดพวกฝ่ายปฏิวัติให้หมด!" 

 หญิงสาวผมแกละน้ำตาล  สวมในชุดราชวงศ์ถังของจีนตะโกนสั่งขึ้น   พอสิ้นสุดเสียงคำสั่ง  เหล่าลูกน้องในสังกัดของเธอ  ก็ทำการปล่อยวานรขนาด 3 เมตรนับ 100 ตัวไปถล่มผู้เล่นฝ่ายปฏิวัติทันที

"เจี๊ยก!!"

"เฮ้ย พวกเราระวังลิงยักษ์ กำจัดมันก่อน...อ้ากกก!!"

ผู้เล่นกลุ่มนั้นพูดไม่ทันจบก็โดนวานรขนาด 3 เมตร ฟาดแขนใส่จนลอยปลิวไป...

"หึ อย่าคิดว่ามันจะง่ายนะเหม๋ยหลิน  กองกำลังหนอนดินยักษ์!!"  คราวนี้ชายหนุ่มผมแดง แห่งกองกำลังปฏิวัติตะโกนขึ้นอยู่บนยอดปราสาทฐานที่มัน่ของตนเอง 

ซูม!!

แล้วก็มีเสียงจำนวนมากจากพื้นดิน  ก่อนจะมีหนอนยักษ์จำนวนมากขุดรู  จนพวกวานรที่เผลอประมาท  ตกลงไป  แล้วโดนพวกหนอนบดขยี้จากในรูพวกนั้น

"เจี๊ยกกก!!"

"แย่แล้วพวกวานรกำลังโดนกินรีบไปช่วยเร็วพวกเรา"   ลูกน้องฝ่ายรัฐบาลคนนึงพูดขึ้น  ก่อนจะยกพวกที่เหลือเข้าไปกำจัดเหล่าหนอนยักษ์

"หนอย!"  

เหม๋ยหลินสบถอย่างไม่พอใจ  ก่อนจะเห็นแสงสีส้มแดงสว่างมากจาท้องฟ้า  แล้วพุ่งลงอย่างรวดเร้วไปที่หนอนพวกนั้น

ฉัวะ!!ฉัวะ!!ฉัวะ!!

กี๊ซซ!!!!!!!!

หนอนยักษ์ขนาดที่ตัวใหญ่ที่สุดที่หนาถึง 5 เมตร ยาวถึง 50 เมตร  นับสิบก็ต้องโดนคบดาบสีฟ้าจากดาบคาตานะเล่มนี้ฟันจนขาดภายในการฟันครั้งเดียว....

"บุกต่อไป!!"

เดียรินี่ตะโกนบอกลูกน้องขึ้น  เธอยืนสั่งกลางขณะที่กำลังใช้ปีกฟีนิกส์บินอยู่กลางอากาศอย่างเด่นชัด

"เฮ!!!!!!!"

ลูกน้องเห็นคนระดับเดียรินี่ออกมาแนวหน้า  ก็มีกำลังใจมากกว่าเดิม  บุกถาโถมต่อไป   หัวหน้าหน่วยทางฝ่ายปฏิวัติจากกิลพันธมิตรของกิลไร้ปราณี  พอเห็นเดียรินี่ฆ่าอสูรยักษ์ของตนเป็นผักปลา  ก็สั่งให้พลธนูเล็งไปที่เธอที่บินอยู่กลางอากาศนั่นทันที

"สอยเธอให้ร่วงลงมาให้ได้พวกแก  พลธนูยิง!!"  

หัวหน้าหน่วยคนนั้นสั่งทันที  ลูกน้องนับหมื่นที่เป็นหน่วยพลธนูพอได้ยินคำสั่ง  ก็ง้างธนูนับหมื่นขึ้น  เล็งไปที่เดียรินี่

ฟุบๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!

เสียงลูกธนูที่ปล่อยออกมา  เสียดสีกับอากาศนับหมื่นๆลูก  กำลังพุ่งอย่างรวดเร้วไปทางซามูไรสาวที่ติดปีกบินออกคำสั่งอยู่กลางอากาศ

"หึ..." 

เดียรินี่สบถออกมาเล็กน้อย  อย่างไม่รู้สึกรู้สา  ก่อนที่เธอจะจับดาบคาตานะของเธออย่างมั่นคง   ดวงตาสีชมพูมองลูกธนูนับหมื่น  ราวกับว่ามองเห็นทุกการเคลื่อนไหวของมัน....

   พอลูกธนูเข้ามาระยะประมาณระยะหนึ่งดาบเธอ  เธอก็กวัดแกว่งดาบของเธอด้วยถ้วงท่าที่ราวกับว่าเหมือนกำลังร่ายรำ

เช้ง! เช้ง!เช้ง!!เช้งง เช้ง เช้ง!!

เธอสะบัดดาบไปมาด้วยใบหน้าที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไร  จนพอสิ้นสุดลูกธูลูกสุดท้าย.....

"บะ...บ้าน่า..."

หัวหน้าหน่วย รวมถึงลูกน้องพลธนู  ก็มองอย่างตะลึงค้างไป   เขามองเธอราวกับว่าไม่คิดว่าจะมีผู้เล่นระดับนี้อยู่ในโลกเลย  พวกเขามองเธอที่ไร้บาดแผล  ไร้เหงื่อที่หยาดออกมาอย่างหวาดหวั่น  

"เฮ้ย!พวกแกยิงต่อ...!"

ฉัวะ!

"อ้ะ.."

ขณะที่หัวหน้าหน่วยกำลังกัดฟัน  แล้วพูดสั่งให้ยิงต่อไป   โดยที่เขายังไม่ทันพูดจบก็มีคมดาบที่มาจากไหนไม่รู้มาผ่านลำคอของเขาไป  ก่อนช่วงศรีษะถึงลำคอของเขาจะเลื่อนขาดออกจากร่างไป

เขามองหญิงสาวผมสีม่วงอ่อนเป็นลอนอย่างตกใจ  เขาตกใจมากจากมะกี้เธออยู่ห่างจากพวกเขาเป็นกิโล  แต่ตอนนี้กลับมายืนข้างเขาและฟันคอเขาอย่างรวดเร็วได้ยังไง

แผละ

"หัวหน้า!!"

สิ้นสุดเสียงของอวัยวะส่วนศรีษะของหัวหน้าที่ตกลงมากระทบกับ ขอบกำแพงปราสาท  ที่พวกพลธนูยืนรายเรียงกันบนกำแพงนับหมื่น และยังเบื้องล่างปราสาทอีกนับหมื่นเช่นกัน

 พลธนูทุกหน่วยมองศัตรูหญิงสาวซามูไร  ที่ติดปีกฟีนิกส์เพลิงพร้อมไฟที่ลุกโชนรอบปีกนั่น  ด้วยดวงตาที่เบิกโพลงตกตะลึงและไม่ได้ตั้งตัวกับการกระทำนั้นของหญิงสาวผู้เป็นศัตรู

ฉึบ...

ครืน...

"อึ้ก...อ๊อก!!"

และในขณะที่พลธนูนับหมื่นกำลังตกอยู่ในภวังค์ของพลังที่น่าหวาดหวั่นของสตรีผู้นี้  เธอก็เลยใช้พลังทักษะจิตสังหารออกมาในระดับขั้นสูง  ทำให้ผู้ที่มีพลังด้อยกว่าเธอส่วนใหญ่เป็นลมล้มพับไปเป็นแถบๆ  บางคนถึงกับขาดอากาศและตายหายกลายไปเป็นแสงในที่สุด...

"สัตว์ประหลาดชัด..ชัด...."

หลังจากที่พลธนูนับหมื่นล้มตาย และหมดสติไปนับหมื่นเกินครึ่งของกองทัพพลธนู...

  ผู้ที่แข็งแกร่งและระดับหัวหน้ากอง  และหัวหน้าหมู่ที่มีพลังมากพอที่จะต้านจิตสังหารของเธอได้  ก็ยืนอย่างกล้ำกลืนฝืนทน

หญิงสาวมองอย่างไม่สนใจ...ก่อนจะกวักมือเรียกใครบางคน  และชี้ไปยังพลธนูนับพันจากหลายหมื่นที่เหลือรอด

"รับทราบค่ะเจ้านาย...ฟ่อออ!!"

"เฮ้ย!!งูยักษ์!!"

          เสียงที่ดูเจ้าเล่ห์ของหญิงสาวนางหนึ่งก็ดังขึ้น  เธอก็คือนางพญาอสรพิษแดนตะวันตก ซาเลไลย์  ผู้ติดตามของสาวซามูไรนั่นเอง...

  ซาเลไลย์ได้รับคำสั่งก็แปลงร่างเป็นร่างพญาอสรพิษขนาดความยาวที่ใหญ่โตขึ้นและพลังที่มากขึ้น  เธอมีลำตัวนี่หนาถึง 6 เมตร  และยาวถึง 100 เมตร 

จากที่แต่ก่อนเธอยาวแค่ 10-20 กว่าเมตร และลำตัวเล็กกว่านี้....

   แต่เพราะเจ้านายเธอได้ทำการเก็บแต้มเลื่อนรัดับไว้  แถมพอเจ้านายที่ระดับสูงกว่าผู้ติดตาม  ถ้าทำการเลื่อนระดับ  ผู้ติดตามก็จะเลื่อนระดับเท่ากับระดับของเจ้านาย หรือ ผู้ทำพันธะสัญญาทันที

และตอนนี้เอง...เดียรินี่มีระดับอยู่ที่ ขั้น 5 ระดับ 20  ทำให้ซาเลไลย์พัฒนาถึงระดับขั้น 5 ระดับ 20 เช่นกัน

และพูดอีกอย่างคือตอนนี้เดียรินี่.....มีระดับเทียบเท่าจักรพรรดิ์แล้วนั่นเอง

  .........แต่ระดับนี้ของเธอยังคงเป็นความลับที่ไม่มีใครรู้  และระดับขั้น 4 ระดับ 100 ที่ชุนเห็น   นอกจากชุนก็ไม่มีใครรู้เลยว่าเธออยู่ในระดับนี้แล้ว 

เธอได้ใช้ทักษะ และสิ่งของในการปิดบังข้อมูลของเธอและใช้ไอเทมระดับสูง  มาเปลี่ยนข้อมูลระดับของตัวเอง  จากที่จริงขั้น 4 ระดับ 100 อย่างที่ชุนเห็น   แต่ถ้าดูในข้อมูลกิลหรือข้อมูลสมาพันธ์รัฐบาล  จะเห็นเธอในตอนนั้นเพียงแค่ขั้น 3 ระดับ 100 เท่านั้น

แต่ที่ชุนสามารถเห็นระดับที่แท้จริงของเธอได้  ก็เพราะชุนในตอนนั้นใช้มือของตัวเดียรินี่เอง  ในการเปิดข้อมูลดู  ระบบที่สัมผัสลายนิ้วมือของเธอจึงคิดว่าเป็นเจ้าตัวที่ต้องการดูข้อมูล  จึงเปิดข้อมุลจริงๆออกมา

พูดง่ายๆก็คือ  คนที่รู้ระดับที่แท้จริงของเธอ มีแค่...ผู้ติดตามของเธอและก็....

.........ชุนคนเดียวเท่านั้น 

ทำไมเธอถึงไม่บอกใคร....นี่ก็ยังคงเป็นความลับที่ซักวันใดวันหนึ่งจะรอการเปิดเผย  และชุนก็อาจเป็นคนเดียวที่สามารถเข้าถึงความลับของเธอก็เป็นได้.....

"อ๊ากกโดนกินแล้ว ช่วยด้วย!!"

"อ๊ากก!!"

ซาเลไลย์ตอนนี้ก็ไล่เขมือบกองทัพพลธนู   ที่เหลือจากการรอดพ้นจิตสังหารของเจ้านายของตนอย่างเมามันส์

ฉัวะ!

"อ๊ากก!!"

ฟิ้ง...

"รู้สึกซาเลไลย์พลังมากขึ้นกว่าแต่ก่อนหรือเปล่า?" 

พีหัวหน้ากิลสาวถามหญิงสาวผมดำชุดเกราะทมิฬ  ที่กำลังไล่ฆ่าฟันหนอนยักษ์อย่างเมามัน  ไปพร้อมๆกับยานพาหนะติดอาวุธของศัตรู  

พลางมองงูยักษ์ที่รู้สึกจะใหญ่มากกว่าจากที่เธอเคยเห็นตอนสู้กับเบลล์  มันใหญ่พอที่จะเห็นได้ชัดจากทุกทั่วสารทิศของสมรภูมิเลยทีเดียว

ใหญ่กว่าหนอนยักษ์ที่ว่าใหญ่แล้วถึง 10 เท่าเลยทีเดียวถ้าดูจากสายตา....

" แล้วไงเล่าก็ดีแล้วนี่  ยัยเดียร์คงไปแอบเลื่อนขั้นถึงขั้น 4 แล้วละมั้ง  ...ตายซะ!!!" 

 ตะวันมองงูยักษ์เล็กน้อยก่อนหันมาตอบ  และเข้าไปฟาดฟันหนอนยักษ์ตรงหน้าที่กำลังพุ่งมาหาเธอต่อ   เหล่าผู้เล่นคนอื่นๆของฝ่ายรัฐบาลก็ใช้เวทย์ และอาวุธต่างๆนาๆ  ในการฟาดฟันกับศัตรูที่เป็นผู้เล่นด้วยกัน  แต่คนละฝ่ายกันตรงหน้า  อย่างดุเดือด

"ข้ารู้สึกว่า..ซาเลไลย์เหนือกว่าระดับขั้น 4 อีกนะ...คงคิดไปเองมั้ง"   พีหญิงสาวผมแดงว่าแล้วก็หันไปฟาดฟันศัตรูที่เธอเล็งต่อ   ก็คือพวกหน่วยรักษา  ที่เป็นฮีลเลอร์

"ไอ้พวกบ้า ศัตรูไปถึงปราสาทแล้ว  พวกแกกลับไปจัดการก่อน!!"

          หัวหน้าหน่วยอัศวินพูดขึ้น  ลูกน้องพอได้ฟัง  ก็เลิกต่อสู้กับพวกหัวหน้ากิล และหัวหน้าหน่วยของรัฐบาล  พวกหัวหน้าหน่วยของรัฐบาลเห็นดังนั้นก็โล่งอกเพราะการต่อสู้กับพวกอัศวินที่อึดทนทายาดจำนวนมากนี้  ทำให้พวกเขาเสียเปรียบมาตลอด  โชคดีของพวกเขาที่พวกมันเปลี่ยนหันเหไปจัดการศัตรูอื่นแทน

พวกอัศวินชุดเกราะเหล็กกล้า และเหล็กชั้นสูงอย่างแร่อดาแมนเทียม  นับหมื่นก็พุ่งตรงกลับไปทางปราสาท  และศัตรูที่พวกเขาหมายไว้คือ เดียรินี่ กับ ซาเลไลย์ที่กำลังทำกองขบวนทัพของพวกเขาพังพินาศ

"เฮ้ แบบนี้เดียร์จะไหวเหรอ!"

 เหม๋ยหลินตะโกนซ่งซิกไปถามพวกตะวัน และพีที่อยู่ใกล้จากบนปราสาท  เธอมีหน้าที่ป้องกันป้อมปืน และออกคำสั่งในการยิง รวมถึงการปล่อยสัตว์อสูร

"....ไม่รู้สิ  "  

พีตอบแค่นั้นสั้นๆ  แถมบวกเข้ากับใบหน้าเธอที่ดูเย็นชาตลอด  ก็ทำให้ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรหรือวางแผนอะไรอยู่ในใจ

" ไม่รู้อะไรเล่า!ขืนปล่อยไว้แบบนี้เดียร์จะตายได้นะ  เฮ้!สั่งกองอัศวินของเราไปจัดการอัศวินของพวกมัน...!"  ขณะที่ตะวันกำลังหันไปบอกหัวหน้ากองอัศวินหน่วยที่อยู่ใกล้สุด  เสียงของพีก็ดังห้ามเธอออกมา

"ไม่ต้องตะวัน!" 

"พี!ขืนปล่อยแบบนี้...เดียร์จะ...อ้ะ!บ้าน่า!"

  ตะวันเลิกคิ้วพลางบอกหัวหน้ากิลสาวประมาณว่าถ้าปล่อยไปแบบนี้ เดียรินี่ก็จะตายได้นะ   แต่ไม่ทันที่ได้พูดอะไร  เธอก็รู้ผลลัพธ์ว่าทำไมพีถึงได้ห้ามเธอ

...เพราะดูท่าคงจะไม่ต้องไปช่วยเธอแล้ว

คว้าง!!!!!!

แสงสีม่วงที่เป็นรูปคมดาบขนาดใหญ่มาก  พุ่งลงมาผ่าฟันลงกลางกองทัพของอัศวินที่กำลังเข้ามาใกล้ตัวปราสาท   พวกอัศวินเห็นดังนั้นก็เบิกตาโพลงอย่างเหลือเชื่อและแสบตาในเวลาเดียวกัน 

ก่อนจะตั้งโล่ห์ขึ้นมาด้วยสัญชาตญาณเอาชีวิตรอด  พร้อมทั้งเรียกทักษะโล่ห์ศักดิ์สิทธิ์ประจำอาชีพอัศวินขึ้นมา..

เมื่ออัศวินจำนวนมากใช้ทักษะโล่ห์ศักดิ์สิทธพร้อมกัน  ทำให้เกิดทักษะพิเศษที่มาจากเงื่อนไขอัศวินที่ครบถ้วน  และทักษะนั้นก็หล่อรวมพลังของเหล่าอัศวินกลายเป็นโล่ห์ศักดิ์สิสทธิ์ขนาดใหญ่ครอบคลุมป้องกันพวกเขา

เหล่าผู้เล่นทั้งสองฝ่าย...  

....ต่างมองการเรียกใช้ทักษะและการโจมตีที่ดูยิ่งใหญ่นั่นอย่างตระการตา  และใจจดใจ่อว่า  พลังโล่ห์ศักดิ์สิทธิ์ของกองทัพอัศวิน  กับคมดาบของผู้ที่ได้ชื่อว่าเจ้าหญิงซามูไร....ฝ่ายไหนจะชนะกัน

คว้าง!!!!!!

"แด่โล่ศักดิ์สิทธิ์แห่งคิง อาเธอร์  จงมอบพลังให้พวกเราด้วย!!!!!!!" 

เสียงของคมดาบสีม่วงขนาดใหญ่เข้ามาใกล้พวกเขาพร้อมแสงที่เจิดจ้าไปทั่วสมรภูมิ  จนทุกคนที่กำลังสู้กันไม่เว้นแม้แต่สัตว์อสูร  ก็ต้องหาอะไรมาบังตาไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องสูญเสียสายตาไป

กองทัพอัศวินกู่ร้องทุ่มพลังทั้งหมดแก่ทักษะโล่ห์ศักดิ์สิทธินี้  จนมานาของเหล่าอัศวินทุกคนเหลือศูนย์...

"..........."

ตะวัน เหม๋ยหลิน พี  แม้กระทั่งฟูจิวาระก็รอดูผลสรุปนี่....    

ซูม!!!!ครืน!!!

พลังงานทั้งสองปะทะกันเสียดสีกันไปมา  เดียรินี่ยืนมองกลางอากาศด้วยสีหน้าเรียบเฉย  ในขณะเดียวกันที่พวกอัศวินแห่งกองทัพฝ่ายปฏิวัติ  ยื่นมือไปที่โล่ห์ศักดิ์สิทธิ์แล้วถ่ายทอดพลังทักษะอย่างเต็มที่   ใบหน้าของทุกคนเหงื่อท่วมหน้าและซีดลงเรื่อยๆ

จนในที่สุดการเสียดสีของคมดาบยักษ์ กับ โล่ห์ศักดิ์สิทธิก็ได้ผลสรุปในที่สุด....

เปรี๊ยะ...ตูม!!บรึ้มมม!!!!

ในที่สุดโล่ศักดิ์สิทธ์ก็ทนรับพลังมหาศาลและรุนแรงนี่ไม่ไหว และแตกละเอียดในที่สุดโล่ห์ระเบิดแตกกระจายไป  ก่อนคมดาบนั่นจะผ่านเศษโล่ห์สีทองเรืองแสงที่กระจายนั่นเข้ามายังกองทัพอัศวินนับหมื่น  ที่กำลังเข่าทุดล้มกองกับพื้น ณ ตอนนี้

พวกเขามองคมดาบที่เข้ามาอย่างเตรียมใจตาย....แต่ว่า...

ฟุ่บ!

"ทักษะโล่ห์เพลิงอสูรคำราม!!!"

"โฮกกกก!!!!!"

ฟูจิวาระไม่ยอมสูญเสียกำลังรบหลักของเขาไป  เขาวาร์ปมาแล้วจึงใช้ทักษะโล่ห์ขั้นสูงสุดของตนเองมาขวางช่วยพวกอัศวินไว้  ทำไมเขาถึงต้องใช้ตอนนี้แทนที่จะใช้ตอนแรก  ก็เพราะเขาคิดว่าโล่ห์ของเขาเองก็ไม่สามารถรับพลังมหาศาลของแม่สาวซามูไรนี่ได้เช่นกัน

จึงรอพวกอัศวินใช้โล่ห์  เพื่อลดแรงของคมดาบนี่.....

โล่ห์สีแดงที่มีร่างจิตของพญาสิงโตสีแดงออกมาคำรามต้านคมดาบของเดียรินี่  ก่อนจะให้สิงโตนั่นคาบคมดาบไว้  และสะบัดไปอีกทางแทน

คว้าง!!บรึ้ม!!!!!

เกิดระเบิดขนาดใหญ่กับภูเขาขนาดใหญ่ที่รับการโจมตีนั่นไปเต็มๆ  ก่อนเห็นว่าภูเขานั่นถูกผ่าครึ่งเลยทีเดียว....

"วะ....หวา...น่ากลัวจังวะ"

ฟูจิวาระทำหน้าเหมือนแกล้งกลัว  แต่ในมือสั่นเล็กๆจากความกลัวลึกๆ

"โผล่มาเองหาแบบนี้ก็ดีฟูจิวาระ  ถ้านายตายพวกลูกน้องนายก็จะขอยอมแพ้เอง"

 เดียรินี่พูดขึ้นพลางมองด้วยสายตาจริงจัง  จนชายหนุ่มผมแดงจับดายอย่างมือไม้สั่น  แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ใช้ทักษะจิตสังหารเข้าสู้เช่นกัน

"อย่าคิดว่าฉันจะยอมแพ้เธอนะแม่ยอดยาหยี  ฉันเองก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน  ถ้าไม่ว่าฉันขอใช้พลังสูงสุดเลยละกัน"  ฟูจิวาระพูดขึ้นก่อนจะตะโกนเรียกทักษะ

"ทักษะเดือดดาล!!(ทักษะนี้พวกระดับสูงมีกันเกือบทุกคนครับ)"  

จากนั้นร่างของฟูจิวาระก็กลายเป็นสีแดงลูกโชนทั้งตัว  พลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์มาทางเดียรินี่   แต่ก็ต้องถอนยิ้มเมื่อเธอพูดอะไรบางอย่าง  และพอได้เห็นร่างเธอและสัมผัสพลังมหาศาล  ฟูจิวาระก็ต้องเบิกตาโพลง

'เดี๋ยว ยัยบ้าเธอจะใช้ร่างนั้นจริงเหรอ!!!'

ร่างแมวน้อยสีส้มลายน้ำตาลดวงตาสีฟ้า  ก็ลอยขึ้นมาข้างๆเดียรินี่ในร่างโปร่งแสง  พลางถามเตือนอย่างร้อนรน  เดียรินี่พยักหน้าก่อนจะเรียกร่างจริงของเผ่าเธอขึ้นมา

" เลือดที่ย้อมด้วยเลือด

เชกเช่นเดียวกับเล่ห์เหลี่ยม  

ที่ย้อมด้วยเล่ห์กลเพทุบาย

เผ่าอสูรสัตว์หางแห่งความชั่วร้าย

อวตารพญาอสูรจิ้งจอกเก้าหาง

จุติ!!!!!!!"

ครืน.....

สิ้นสุดเสียงของหญิงสาว  ท้องฟ้าก็ถูกปกคลุมด้วยเมฆสีดำก่อนจะมีไอพลังสีม่วงไหลเวียนไปมาบนท้องฟ้า  ราวกับสายน้ำแต่ไอพลังที่แผ่ออกมามันช่างกดดันยิ่งนักแก่ผู้พบเห็น   ก่อนที่ท้องฟ้าจะกู่ร้อง  พร้อมกับไอพลังสีม่วงนั่นไหลเข้ามาสู่ร่างหญิงสาวติดปีกสีส้ม

ปีกฟีนิกโดนพลังสีม่วงนั่นกลืนหายไป  แต่เธอก็ไม่ยักร่วงหล่นจากท้องฟ้า...

  แล้วจากนั้นก็เกิดการเปลี่ยนแปลงกับร่างกายของเธอ  บนศรีษะเธอมีหูจิ้งจอกสีม่วงออกมา  แล้วมีขีดลายสีชมพูออกมาทั้งสองหู   จากนั้นก็มีหางสีม่วงอ่อนพร้อมมีออร่าสีเดียวกันออกมารอบๆหางของจิ้งจอกที่มีถึง 7 หาง

เล็บของเธอที่เป็นสีชมพูก็ยื่นยาวออกมาแหลมคมจนน่ากลัว  ดวงตาสีชมพูส่องประกายของเธอจากดวงตากลมโตน่ารัก  ก็เล็กลงกลายเป็นดวงตาที่เรียวคมกริบ

ทุกคนที่มองดูนั้นต่างขยับไปไหนไม่ได้...

เพราะแรงกดดันพลังมหาศาลของเธอ.....

"จบแค่นี้ละฟู...จิ....วา...ระ"

เสียงที่ดูเย็นชาอย่างที่ใครฟังก็ต้องกลัวจนหนาวซ่านไปทั้งตัว   เสียงที่น่ารักและอ่อนโยนอย่างเคยได้หายไปแล้ว

ทวีปอาเมเรีย

เมืองอาเธอร์

ณ  โรงแรม 5 ดาวประจำเมือง

ห้อง VIP 152

"หือ....."

ชายหนุ่มที่กำลังขัดดาบทั้งสองด้วยใบหน้าที่พอใจรู้สึกได้ถึงพลังบางอย่างจากทิศทางของเมืองกันสแลซที่อยู่ไปไม่ไกลจากนี้  เขามองอย่างสงสัย   แต่ก็ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว

"พลังของจิ้งจอกเก้าหาง...."

  ซีลาร์เอ่ยขึ้นขณะที่กำลังยืนนุ่งผ้าเช็ดตัวอย่างไม่ต้องอายใคร   เพราะคนในห้องนี้มีแค่ผู้หญิงกับสามีของเธอเท่านั้น    เธอกำลังเลือกชุดนอนที่สวยๆพวกนั้น  ที่เธอซื้อมานับสิบนั้นอย่างกระดี้กระด้าในตอนแรก  ถึงจะไม่ออกอาการเท่าอาลีเซียก็เถอะ

"พลังของเทพธิดาสงครามงั้นเหรอ?!" 

 อาลีเซียที่รู้สึกถึงพลังมหาศาลได้เช่นกัน  พอรู้ว่านี่คือพลังของใครเธอก็หันมาซีลาร์ที่สัมผัสพลังนี่ได้ก่อนใครและเธอน่าจะรู้จักพลังนี่ดี  เพราะเคยสัมผัสได้แล้ว

"ไม่ใช่...พลังของท่านคิวบิดมากกว่านี้  แต่นี้ก็พลังที่มากเช่นเดียวกัน และเป็นพลังของเผ่าเดียวกับท่านคิวบิด"  ซีลาร์ส่ายหน้าอธิบายขึ้น  มือไม้เธอตอนนี้สั่นเทา  ไม่รู้ว่าเพราะกลัวหรือตื่นเต้นกันแน่

"พลังของเดียรินี่สินะ...."

 ชุนพูดขึ้น ทั้งๆที่มองที่มาของพลังนั่นจากหน้าต่างกระจก  มองออกผ่านป่านั่นไปยังเมืองกันสแลซที่ห่างไกลไม่มากนัก

" ..........."

ออโรร่าที่นั่งเช็คระบบอยู่เช่นเคยไม่พูดอะไร  พลางมองออกไปด้วยใบหน้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดอะไรอยู่

ปล.   ไม่น่าเชื่อว่าสุดยอดFC ของเกมส์ Final Fantasy VII อย่างผมจะเพิ่งรู้ว่า  เกมส์นี้REMAKE แล้วกรี๊ดดด!!!!!!

  พี่คลาวด์ ทีฟาจ๋า!!!!!  พี่กำลังไปหา  ขอตัวไปซื้อPS4 แปป เพื่อมาเล่มเกมส์นี้โดยเฉพาะ

กรี๊ดดดด!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดด!!มาแล้วโว้ยยยยยยรีเมคๆๆๆๆ(บ้าไปแล้ว)

ไม่น่าตัดใจเลิกติดตามข่าวสารเล้ยยยย

รัก อ.โนมูระที่ซู้้้้้้้้ดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!   

(วันนี้ตอนผมดูข่าวในเน็ต  พอเห็นเท่านั้นแหละ  ผมก็กระโดดโลดเต้นอยู่หน้าป้ายรถเมล์  พวกเขาก็มองผมกันประมาณว่า....'โลกร้อนสินะ...อืม')

ปล.2 วันนี้อารมณ์ดีหลังกลับมาจากซื้อPS4 รอ...ก็จะกลับมาแต่งให้อีกตอนแบบ100%เลย  หรือ2ตอนไปเลยถ้าผมไหวววววว5555+

ปล.3  .....ปรากฏเกมส์มันดันไปลงPS5แทน...  

ปล.4  ผมจะลงเร็วตลอดๆไม่สนยอดวิวและ555+(การลงไวเกินทำให้ตอนมาก แต่ผู้ชมยังไม่มาก  ควรแต่งวันเว้นวันนะครับหรือสองวัน  อย่าเลียนแบบผม555+)   สนคอมเม้นอย่างเดียว-0-

จบ....วิ่งไปซื้อPS4และ กรี๊ดดดด!!!!!!