Begin of Love ( Fic Gongyoung , Badeul)

ลำดับตอนที่ #2 : ( gongyung ) : REASON - INTRO

 

 บทนำ

ผู้ชายคนนั้น...ชอบดื่มน้ำสตอเบอรี่ปั่นใส่วิปครีมและเค้กบราวนี่

กริ๊ง~

“ยองกี้คาเฟ่ ยินดีต้อนรับคร้าบ~”

หนึ่งในพนักงานจำเป็นอย่าง บาโร ต้อนรับลูกค้าที่มาใหม่เสียงใส ซึ่งชายหนุ่มเองก็คุ้นหน้าคุ้นตาลูกค้าคนนี้เป็นอย่างดี เพราะว่าลูกค้าคนนี้มักจะมาใช้บริการคาเฟ่แห่งนี้บ่อยๆ จนเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาของพนักงานรวมทั้งเจ้าของร้านที่แอบยิ้มเป็นบ้าเป็น หลังคนเดียวเมื่อเห็นลูกค้าคนโปรดเปิดประตูเข้ามา จนบาโรอดหันไปยักคิ้วล้อเลียนใส่ไม่ได้

“วันนี้ รับอะไรดีครับ” พนักงานหน้าหล่อถามออกไปตามหน้าที่ที่พนักงานควรพึงกระทำทั้งที่จริงก็พอจะ เดาได้ว่าชายหนุ่มคนนี้จะสั่งอะไร แน่ล่ะ ก็เล่นสั่งแต่เมณูเดิมทุกครั้งที่มาทั้งที่คาเฟ่นี้มีเมณูอีกล้านแปดเยอะแยะ -*-

“น้ำสตอเบอรี่ปั่นใส่วิปครีมกับเค้กบราวนี่” นั่นไงล่ะ...เดาผิดที่ไหน

“ครับ กรุณารอสักครู่” เมื่อจดเมณูตามที่ลูกค้าสั่งเรียบร้อยแล้วจึงเดินไปที่เคาท์เตอร์เพื่อส่งออเดอร์

“ไงครับคุณเพื่อน มองตาเป็นมันเลยนะ หึๆ” มาถึงก็ล้อเจ้าของร้านหน้าหวานที่มองการกระทำของคุณลูกค้าผู้เข้ามาใหม่ไม่วางตาอย่างกวนๆ

“พูดมากน่า เดี๋ยวก็ไม่ให้กินฟรีซะหรอก” เจ้าของร้านนามว่า จินยอง ค้อนเพื่อเป็นการใหญ่ ล้ออยู่ได้คนยิ่งอายๆ อยู่ -O-

“อะไร คนเค้าอุตส่าห์มาเป็นพนักงานชั่วคราวให้แล้วนะ ตามที่สัญญากันไว้ฉันกินของที่นี่ฟรีตลอดชาติ” บาโรผู้ได้รับสิทธิพิเศษยิ้มหน้าบาน ความจริงสิทธิพิเศษนี้ซานดึลเพื่อนรักของเขาอีกคนก็ได้เช่นเดียวกัน แต่วันนี้เจ้าซานดี้ตัวยุ่งต้องไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดเลยไม่ได้มาที่ร้านเหมือนบาโร

“เออๆ รู้แล้วน่า ว่าแต่คนนั้นเค้าสั่ง...”

“เหมือนเดิม”

“..อ่อ ว่าแล้ว” จินยองยิ้มบางๆ ให้ตัวเอง

“โอ้โห นี่ขนาดยิ้มให้ตัวเองด้วย บ้าไปแล้วเพื่อฉัน นี่..ถ้าชอบเค้าก็ไปบอกเค้าตรงๆ ดิ” บาโรเสนอ

“พูดง่ายเนอะ” จินยองว่า

จะไปทำแบบนั้นได้ไง ขนาดแค่ชื่อเขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ แถมคนนั้นๆ ต้องหาว่าเขาบ้าแน่...

เฮ้อ~ ทำไม เขาต้องมาตกอยู่ในสภาวะแบบนี้ด้วยนะ ทำไมเขาต้องชอบมองผู้ชายคนนั้นไม่วางตาทุกครั้งที่เข้ามาในร้าน ทำไมเขาถึงชอบแอบยิ้มคนเดียวเวลาผู้ชายคนนั้นตักเค้กบราวนี่ฝีมือของเขาเข้า ปาก ทำไมต้องรู้สึกเป็นกังวลถ้าวันไหนไม่เห็นผู้ชายคนนั้นเมื่อแต่เงา แล้วทำไมไอ้ผู้ชายคนนั้นถึงได้เข้ามาอยู่ในหัวใจของเจ้าของคาเฟ่แห่งนี้ได้ตลอดเวลา

...หรือว่ารักของเขาจะเกิดขึ้นจากการ 'มอง'

มันฟังดูไร้เหตุผมเกินไปมั้ย? แค่มองก็รักงั้นเลยเนี่ยนะ บ้าไปแล้วแน่ๆ ฉัน ^^

“อ้อ จริงสิ ก่อนมาที่นี่ฉันไปเดินห้างมาแล้วเค้าแจกหนังสือฟรีมาเล่มนึง ฉันให้นายก็แล้วกัน เก็บไว้ฉันก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร” บาโรพูดพร้อมกับหยิบหนังสือเล่มเล็กออกมาจากกระเป๋าสะพาย ตัวหนังสือใหญ่เด่นหราที่หน้าหน้าปกของหนังสือเล่มนั้นพอทำให้จิยองเอะใจขึ้นมาเล็กๆ

' รัก...ต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ? '








 

TBC...