ลำดับตอนที่ #2
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -OoหญิงสาวoO-
\"ก้อก่อนออกจากหมู่บ้าน ชั้นซ่อมแซมก่อนไปน่ะสิ\" คุราปิก้าพูดขณะเดินไปนั่งบนโซฟาสีดำ
\"โห!ทำคนเดียว\" ทั้งคิรัวล์ และกอร์นพูดพร้อมกัน
\"อืมม..เด๋วชั้นไปทำธระก่อนนะ สักพักคงจะกลับมา\" แล้วก้อเดินออกไปนอกบ้าน
\"นี่! คิรัวล์\" กอร์นเด็กน้อยวิ่งไปอยู่ข้างๆคิรัวล์
\"หืมม\" คิรัวล์พูดขณะหยิบเครื่องประดับ ที่ตั้งอยู่ขึ้นมาจับเล่น
\"คุราปิก้าไม่เหงาบ้างหรอ\" กอร์นพูด
\"อืมม..ก้อคงจะเหงาแต่คงจะหายแล้วมั้ง ก้อเขามีเราเปงเพื่อนนี่\" คิรัวล์ตอบ
\"นั่นสิ\" กอร์นทำท่าเห็นด้วย
*-*-*ทางคุราปิก้า*-*-*
คุราปิก้า ได้พบหญิงสาวคนหนึ่ง เธอมี ผิวขาวอมชมพูนิดๆ ผมสีทองยาวถึงช่วงเอว ใส่เสื้อผ้าธรรมดา มีกระเป๋าสีน้ำตาลสะพายอยู่ กำลังเหม่อมองดูฟ้าด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย แต่ต้องสะดุ้งเพราะมีคนเดินเข้ามาใกล้ หันไปมองคนๆนั้น นั่นคือ คุราปิก้านั่นเอง คุราปิก้าสังเกตเหนว่า เทอนั้นมีตาสีฟ้าน้ำทะเล ดูลึกลับ และเทอค่อยๆหลุบตาลง และล้มไป คุราปิก้าจึงรีบวิ่งไปประคองขึ้นมา
\"เฮ้!คุณๆ คุณครับ\" คุราปิก้าเรียกหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนของตน แต่เทอไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาเลย
\"เฮ้อ.. ช่วยไม่ได้พาไปที่บ้านก่อนดีกว่า\" คุราปิก้าจึงอุ้มเทอผู้นั้นกลับบ้านไป
\"ก๊อกๆๆ\" คุราปิก้าเคาะประตูหน้าบ้าน
\"อ้าว! คุราปิก้ากลับมาแล้วหรอ เอ๊ะ!! นั่นครายอ่ะ\" กอร์นที่วิ่งมาเปิดประตูถามพลางจ้องผู้หญิงที่คุราอุ้มมา ทำให้คนทั้งห้องหันมาจ้องคุราเป็น
ตาเดียว
\"เอ่อ..เลโอลีโอนายเป็นหมอใช่มะ ดูเค้าหน่อยสิ\" คุราเดินไปที่โซฟาแล้ววางผู้หญิงคนนี้อย่างเบามือ
\"เอ่อ..เอ้อ\" เลโอลีโอรับคำ พร้อมหยิบอุปกรณ์ออกจากกระเป๋า
**หลังจากที่ เลโอลีโอ ตรวจหญิงสาวคนนั้นแล้ว**
\"อืมม..ก้อไม่เปนไรมากหรอก แค่มีไข้นิดหน่อยน่ะ\" เลโอลีโอพูดขณะมองหญิงสาวที่นอนอยู่บนโซฟา
\"อืมม\" หญิงสาวคนนั้นครางเบา แต่ได้ยินกันทั้งห้อง
\"พี่สาวฮะ ตื่นแล้วหรอฮะ\" กอร์นรีบวิ่งไปดูหญิงคนนั้น
\"เอ่อ..ชั้นหลับไปนานเท่าไหร่แล้วคะ\" เสียงใส หวานของร่างบางถามผู้คนที่อยู่ในห้อง
\"ไม่นานหรอกจ๊ะ แค่ 15 นาทีเอง\" บิสเก็ตที่อยู่ข้างๆกอร์นตอบ
\"เอ่อ..ว่าแต่คุณชื่อไรครับ\" คุรา ถาม
\"เอ่อ..ชั้นชื่อ เนรอล ค่ะ เนรอล ลิงเวท ค่ะ\" หญิงสาวตอบ
\"เอ่อ..ไม่ทราบว่าอายุเท่าไรครับ\" เลโอลีโอ(ทำเสียงหล่อ) ถาม
\"17 ค่ะ\" หญิงสาวตอบ
\"เอ่อ..คุณ เนรอล อาชีพไร หรอฮะ\" กอร์นถามบ้าง
\"เป็น ฮันเตอร์ดนตรี จ๊ะ\" เนรอลตอบและยิ้มให้
\"แล้วเป็นตั้งแต่อายุเท่าไรฮะ\" กอร์นถาม
\"ตั้งแต่ อายุ 11จ๊ะ\" เนรอลตอบ
\"หยั่งงี้ เทอก้อต้องรุจัก เน็น น่ะสิ\" คิรัวล์ที่อยู่ห่างๆถาม
\"ชั้นอยู่สาย แปรสภาพ\" เนรอลตอบ
\"แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ\" คุราถามด้วยสีหน้าจิงจัง
\"มาหาเพื่อนที่เผ่าคูลท์\" เนรอลตอบ
\"ใคร\" คุราถาม
\"คุเรน\" คำตอบนี้ ทำให้ คุราปิก้าต้องเบิกกว้าง
\"เทอไปเปนเพื่อนเขา ตั้งแต่เมื่อไหร่\" คุราตวาด
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เด๋วค่อยมาต่อ
\"โห!ทำคนเดียว\" ทั้งคิรัวล์ และกอร์นพูดพร้อมกัน
\"อืมม..เด๋วชั้นไปทำธระก่อนนะ สักพักคงจะกลับมา\" แล้วก้อเดินออกไปนอกบ้าน
\"นี่! คิรัวล์\" กอร์นเด็กน้อยวิ่งไปอยู่ข้างๆคิรัวล์
\"หืมม\" คิรัวล์พูดขณะหยิบเครื่องประดับ ที่ตั้งอยู่ขึ้นมาจับเล่น
\"คุราปิก้าไม่เหงาบ้างหรอ\" กอร์นพูด
\"อืมม..ก้อคงจะเหงาแต่คงจะหายแล้วมั้ง ก้อเขามีเราเปงเพื่อนนี่\" คิรัวล์ตอบ
\"นั่นสิ\" กอร์นทำท่าเห็นด้วย
*-*-*ทางคุราปิก้า*-*-*
คุราปิก้า ได้พบหญิงสาวคนหนึ่ง เธอมี ผิวขาวอมชมพูนิดๆ ผมสีทองยาวถึงช่วงเอว ใส่เสื้อผ้าธรรมดา มีกระเป๋าสีน้ำตาลสะพายอยู่ กำลังเหม่อมองดูฟ้าด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย แต่ต้องสะดุ้งเพราะมีคนเดินเข้ามาใกล้ หันไปมองคนๆนั้น นั่นคือ คุราปิก้านั่นเอง คุราปิก้าสังเกตเหนว่า เทอนั้นมีตาสีฟ้าน้ำทะเล ดูลึกลับ และเทอค่อยๆหลุบตาลง และล้มไป คุราปิก้าจึงรีบวิ่งไปประคองขึ้นมา
\"เฮ้!คุณๆ คุณครับ\" คุราปิก้าเรียกหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนของตน แต่เทอไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาเลย
\"เฮ้อ.. ช่วยไม่ได้พาไปที่บ้านก่อนดีกว่า\" คุราปิก้าจึงอุ้มเทอผู้นั้นกลับบ้านไป
\"ก๊อกๆๆ\" คุราปิก้าเคาะประตูหน้าบ้าน
\"อ้าว! คุราปิก้ากลับมาแล้วหรอ เอ๊ะ!! นั่นครายอ่ะ\" กอร์นที่วิ่งมาเปิดประตูถามพลางจ้องผู้หญิงที่คุราอุ้มมา ทำให้คนทั้งห้องหันมาจ้องคุราเป็น
ตาเดียว
\"เอ่อ..เลโอลีโอนายเป็นหมอใช่มะ ดูเค้าหน่อยสิ\" คุราเดินไปที่โซฟาแล้ววางผู้หญิงคนนี้อย่างเบามือ
\"เอ่อ..เอ้อ\" เลโอลีโอรับคำ พร้อมหยิบอุปกรณ์ออกจากกระเป๋า
**หลังจากที่ เลโอลีโอ ตรวจหญิงสาวคนนั้นแล้ว**
\"อืมม..ก้อไม่เปนไรมากหรอก แค่มีไข้นิดหน่อยน่ะ\" เลโอลีโอพูดขณะมองหญิงสาวที่นอนอยู่บนโซฟา
\"อืมม\" หญิงสาวคนนั้นครางเบา แต่ได้ยินกันทั้งห้อง
\"พี่สาวฮะ ตื่นแล้วหรอฮะ\" กอร์นรีบวิ่งไปดูหญิงคนนั้น
\"เอ่อ..ชั้นหลับไปนานเท่าไหร่แล้วคะ\" เสียงใส หวานของร่างบางถามผู้คนที่อยู่ในห้อง
\"ไม่นานหรอกจ๊ะ แค่ 15 นาทีเอง\" บิสเก็ตที่อยู่ข้างๆกอร์นตอบ
\"เอ่อ..ว่าแต่คุณชื่อไรครับ\" คุรา ถาม
\"เอ่อ..ชั้นชื่อ เนรอล ค่ะ เนรอล ลิงเวท ค่ะ\" หญิงสาวตอบ
\"เอ่อ..ไม่ทราบว่าอายุเท่าไรครับ\" เลโอลีโอ(ทำเสียงหล่อ) ถาม
\"17 ค่ะ\" หญิงสาวตอบ
\"เอ่อ..คุณ เนรอล อาชีพไร หรอฮะ\" กอร์นถามบ้าง
\"เป็น ฮันเตอร์ดนตรี จ๊ะ\" เนรอลตอบและยิ้มให้
\"แล้วเป็นตั้งแต่อายุเท่าไรฮะ\" กอร์นถาม
\"ตั้งแต่ อายุ 11จ๊ะ\" เนรอลตอบ
\"หยั่งงี้ เทอก้อต้องรุจัก เน็น น่ะสิ\" คิรัวล์ที่อยู่ห่างๆถาม
\"ชั้นอยู่สาย แปรสภาพ\" เนรอลตอบ
\"แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ\" คุราถามด้วยสีหน้าจิงจัง
\"มาหาเพื่อนที่เผ่าคูลท์\" เนรอลตอบ
\"ใคร\" คุราถาม
\"คุเรน\" คำตอบนี้ ทำให้ คุราปิก้าต้องเบิกกว้าง
\"เทอไปเปนเพื่อนเขา ตั้งแต่เมื่อไหร่\" คุราตวาด
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เด๋วค่อยมาต่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น