ลำดับตอนที่ #2
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตามหาท่านลูกหัวหน้าเผ่า
\"เรอันระวังตัวให้ดีนะลูก หาท่านลูกหัวหน้าเผ่าให้เจอนะพ่อเชื่อใจลูก\"
\"ลาก่อนค่ะพ่อ\"แล้วเรอันก็ออกเดินทางไปตามหาท่านลูกหัวหน้าเผ่าตามคำสั่งพ่อ
เมื่อเรอันมาถึงที่ๆพ่อบอกว่าเป็นที่อยู่ของท่านลูกหัวหน้าเผ่าก็รีบออกตามหาตามสถานที่ต่างๆตามที่พ่อเคยบอกไว้จนมาเจอบ้านที่ท่านภรรยาหัวหน้าเผ่าและลูกหนีมาอยู่เรอันลองเคาะเรียกท่านภรรยาหัวหน้าเผ่าอยู่หลายทีแต่ก็ไม่มีใครออกมา
\"ไม่มีใครอยู่หรือเนี่ย\"ทันใดนั้นเรอันก็ต้องสะดุ้งโหยงเพราะมีคนมาจับไหล่เธอ
\"เธอเป็นใครมาทำไรน่าบ้านฉัน\" แต่เมื่อเรอันหันไปมองก็พบว่าเด็กหนุ่มน่าตาดีผู้นี้หน้าคล้ายท่านหัวหน้าเผ่ามากเธอจึงแน่ใจว่าเขาคือ
ท่านลูกหัวหน้าเผ่าเอจึงรีบทำความเคารพเขา สร้างความแปลกใจให้เด็กหนุ่มมาก
\"เธอทำอะไรของเธอน่ะ\" \"ก็ท่านเป็นถึงว่าที่หัวหน้าเผ่าไม่แสดงความคารพได้ไงเพคะ\"
\"เธอเรียกฉันว่าไงนะว่าที่หัวหน้าเผ่าหรอพิลึกชะมัดแล้วก็ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเอเป็นใครอะ\"
\"หม่อมฉันชื่อเรอันเพคะท่านว่าที่หัวหน้าเผ่า\"
\"พอๆฉันชื่อคุราปิก้าไม่ใช่หัวหน้าผ่งหัวหน้าเผ่าอะไรเรียกฉันว่าคุราปิก้าเถอะ\"อะไรกันยัยนี้แปลกพิลึกแต่สวยใช่เล่นแฮะ
\"เอาเถอะเอมาทำอะไรที่บ้านฉันล่ะ\" \"ข้ามาตามท่านกับไปเป็นหัวหน้าเผ่าค้ะ\"
\"หาเผ่าๆอะไรฉันไม่รู้เรื่องเธอจำผิดแล้วล่ะ\"
\"นี่ท่านจำอะไรไม่ได้เลยหรอค่ะเรื่องท่านพ่อท่าน หรือท่านแม่ท่านไม่เคยเล่าให้ท่านฟัง\"
\"แม่ฉันตายไปตั้งแต่เด็กแล้วไม่เคยพูดเรื่องพ่ออะไรหรอก\"
\"ตายจริงท่านภรรยาหัวหน้าเผ่าเสียแล้ว\"
\"เอ่อถ้างั้นท่านคงจำอะไรไม่ได้งั้นข้าจะเล่าให้ฟังนะค่ะ\"
คุราปิก้าเห็นว่าถ้าจะพูดกันยาวจึงเชิญเข้าบ้านก่อน
หลังจากนั้นสักครึ่งชั่วโมงเรอันก็เล่าจบ
\"ท่านจำได้แล้วใช่ไหมงั้นก็กับไปกับข้าเถอะ\"
\"เดี๋ยวฉันจะกลับไปได้ไงกันฉันยังต้องเรียนต้องทำงานพิเศษหาเงินอีก แล้วอีกอย่างฉันเนี่ยนะลูกหัวหน้าเผ่า\"
\"เรียน คืออะไร\"
\"คือการหาความรู้ใส่ตัวแล้วอีกปีเดียวก็จะเรียนจบแล้วด้วย\"
\"งั้นข้าขอเรียนด้วย\" \"อ้อแล้วข้าให้เวลาท่านถึงปีหน้าแล้วท่านต้องกลับไปกลับข้านะ\"
----------------------------------------------------------------------
เอาละสิครับท่านเรอันจะขอเรียนด้วยแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกันละเนี้ย
อาจจะหายไปนานหน่อยก็ได้นะค่ะพอดีจะเปิดเทอมแล้ว
\"ลาก่อนค่ะพ่อ\"แล้วเรอันก็ออกเดินทางไปตามหาท่านลูกหัวหน้าเผ่าตามคำสั่งพ่อ
เมื่อเรอันมาถึงที่ๆพ่อบอกว่าเป็นที่อยู่ของท่านลูกหัวหน้าเผ่าก็รีบออกตามหาตามสถานที่ต่างๆตามที่พ่อเคยบอกไว้จนมาเจอบ้านที่ท่านภรรยาหัวหน้าเผ่าและลูกหนีมาอยู่เรอันลองเคาะเรียกท่านภรรยาหัวหน้าเผ่าอยู่หลายทีแต่ก็ไม่มีใครออกมา
\"ไม่มีใครอยู่หรือเนี่ย\"ทันใดนั้นเรอันก็ต้องสะดุ้งโหยงเพราะมีคนมาจับไหล่เธอ
\"เธอเป็นใครมาทำไรน่าบ้านฉัน\" แต่เมื่อเรอันหันไปมองก็พบว่าเด็กหนุ่มน่าตาดีผู้นี้หน้าคล้ายท่านหัวหน้าเผ่ามากเธอจึงแน่ใจว่าเขาคือ
ท่านลูกหัวหน้าเผ่าเอจึงรีบทำความเคารพเขา สร้างความแปลกใจให้เด็กหนุ่มมาก
\"เธอทำอะไรของเธอน่ะ\" \"ก็ท่านเป็นถึงว่าที่หัวหน้าเผ่าไม่แสดงความคารพได้ไงเพคะ\"
\"เธอเรียกฉันว่าไงนะว่าที่หัวหน้าเผ่าหรอพิลึกชะมัดแล้วก็ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเอเป็นใครอะ\"
\"หม่อมฉันชื่อเรอันเพคะท่านว่าที่หัวหน้าเผ่า\"
\"พอๆฉันชื่อคุราปิก้าไม่ใช่หัวหน้าผ่งหัวหน้าเผ่าอะไรเรียกฉันว่าคุราปิก้าเถอะ\"อะไรกันยัยนี้แปลกพิลึกแต่สวยใช่เล่นแฮะ
\"เอาเถอะเอมาทำอะไรที่บ้านฉันล่ะ\" \"ข้ามาตามท่านกับไปเป็นหัวหน้าเผ่าค้ะ\"
\"หาเผ่าๆอะไรฉันไม่รู้เรื่องเธอจำผิดแล้วล่ะ\"
\"นี่ท่านจำอะไรไม่ได้เลยหรอค่ะเรื่องท่านพ่อท่าน หรือท่านแม่ท่านไม่เคยเล่าให้ท่านฟัง\"
\"แม่ฉันตายไปตั้งแต่เด็กแล้วไม่เคยพูดเรื่องพ่ออะไรหรอก\"
\"ตายจริงท่านภรรยาหัวหน้าเผ่าเสียแล้ว\"
\"เอ่อถ้างั้นท่านคงจำอะไรไม่ได้งั้นข้าจะเล่าให้ฟังนะค่ะ\"
คุราปิก้าเห็นว่าถ้าจะพูดกันยาวจึงเชิญเข้าบ้านก่อน
หลังจากนั้นสักครึ่งชั่วโมงเรอันก็เล่าจบ
\"ท่านจำได้แล้วใช่ไหมงั้นก็กับไปกับข้าเถอะ\"
\"เดี๋ยวฉันจะกลับไปได้ไงกันฉันยังต้องเรียนต้องทำงานพิเศษหาเงินอีก แล้วอีกอย่างฉันเนี่ยนะลูกหัวหน้าเผ่า\"
\"เรียน คืออะไร\"
\"คือการหาความรู้ใส่ตัวแล้วอีกปีเดียวก็จะเรียนจบแล้วด้วย\"
\"งั้นข้าขอเรียนด้วย\" \"อ้อแล้วข้าให้เวลาท่านถึงปีหน้าแล้วท่านต้องกลับไปกลับข้านะ\"
----------------------------------------------------------------------
เอาละสิครับท่านเรอันจะขอเรียนด้วยแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกันละเนี้ย
อาจจะหายไปนานหน่อยก็ได้นะค่ะพอดีจะเปิดเทอมแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น