fic;You're Beautiful+Season 2 (ปิดบทความแล้วค่ะ)

ลำดับตอนที่ #2 : ρąгt 2 , ฉันกลับมาเเล้วค๊ะ / minum come back. ノ 100 %

too  ns. 








                                        






PART# 2 
COME BACK ;



ความเดิมตอนที่เเล้ว  :  มินัมไปอยู่ที่เเอฟริกาคะ จำกันได้ไหม ? เเละในตอนนี้เธอกำลังจะกลับมา ..

    

_________________________________________________________________________________________________________________________

ณ   สตูดิโอ  บริษัท  A.N.JELL  


" บรื้ น น น .. "

" นั่น ๆ  อุปป้ามาเเล้ว ๆ กรี้ ด ด ด ด  .."

" กรี้ ด ด ด ด ด ดด "

" กรี้ ดด ด ด  ด ด ด ด ด ด"

" กรี้ ด ด ด ด ดด ด ด ดด  ด ด ด "


เสียงโหวกเหวกโวยวาย  + เสียงกรี้ดใสๆ  ขึ้นดังทันที  หลังจากที่  รถตูคันใหญ่ติดป้ายด้านหลังว่า "A.N.JELL"
ได้จอดลง ..  เสียงกรี้ดของเด็กนักเรียน( ที่โดดเรียน) -__- ''  ก็ดังกันพรึ่บ ! 

สักพัก เด็ก (ที่โดดเรียน) ต่างก็วิ่งกรูกันเข้าไปยืนจ่ออยู่บริเวณประตูของรถตู้คันนั้น เพื่อ  ? ? ? 

อ๊า ~  เด็กพวกนี้  ทำยังกะมีดาราดังมางั้นเเหละ ! !  
เอ๊ะ !  หรือว่า ..

" ครื นน น  .. " 

เมื่อประตูรถเปิด  เสียงกรี้ดก็ดังขึ้นมาอีกรอบ 

"กรี้ด  ๆ  วันนี้อุปป้ามินัมเท่สุด ๆ .. "

" อ๊า  วันนี้  อุปป้าก็น่ารักเหมือนเค๊ย  ๆ .."   

" เเละอื่นๆอีกมากมาย "

เเละเสียงกรี้ดก็ค่อยๆ เงียบ  ก็หยุดลง  จะสังเกตได้ว่า  เมื่อเสียงเงียบลง 
สิ่งที่สร้างเสียงขึ้นมาก็หายไปด้วย
เด็ก ๆ ที่ต่างพากันมารอ เหล่า A.N.JELL  เริ่ม ทยอยกันกลับบ้านกลับช่อง ..  สร้างความเงียบให้กับบริเวณนั้น.. .


ณ  สตูดิโอ บริษัท A.N. JELL  (กันอีกรอบ ) 


"  วันนี้เเฟนคลับเยอะผิดปกติเเฮะ !  ฮยอง ว่ามั้ย  ?  " 
เสียงทุ่มใส  เอ่ย พร้อมเจ้าของเสียง เดินนำหน้า ทำท่าสงสัย

"  อื้ม  ว่างั้นเเหละ  เเต่ปกติเเฟนคลับเราก็เยอะอยู่เเล้วนี่  "
คนเดินหลังพูด  พร้อมขยับหมวกเเก้ปที่ตัวเองใส่อยู่ให้เข้าที่เข้าทาง 

"  ชินนูฮยองว่างั้นหรอ  เเหมเเต่ช่วงนี้ เเฟนคลับของมินัมน้อยลงไปรึป่าว ? "
 เจอเรมี่เเกล้งพูดหยอก มินัม (ที่เป้นผู้ชายนะ ตอนนี้) 
เเล้วเดินไปใกล้ เพื่อประชด เเล้วทำท่าหมั่นไส้ใส่อีก


เพราะตั้งเเต่ ที่มินัมตัวจริงกลับมา เเฟนคลับของ A.N.JELL ก็เพิ่มขึ้นพรวด ๆ
มันก็ดีนะ   เเต่เเฟนคลับของมินัมน่ะสิที่ตอนนี้มีเยอะที่สุด
จน ทำให้ สมาชิกคนอื่นๆ  อย่าง เทคฮยอง  ชินนู  เเล้วก็ เจอเรมี่ 
อดหมั่นไส้น้อย ๆ ไม่ได้  > ., < 

 มินัมหันมาทำตาค้อนๆ ใส่นิดนึง  เเล้ว จึงตีสีหน้า ยิ้มเเย้ม  ไม่พูดไม่จาอะไร  เอาเเต่เดินดุ่ม ๆ ไปไม่สนใจใคร 
เเต่ก่อนที่จะเดินหายไป  ก็หันมา เเล้วยิ้มมุมปาก เเบบมีเลห์นัย ? 

"  หึ ! ที่เเฟนคลับผมน้อยไปน่ะ  เพราะผมบอกให้เเฟนคลับของผมให้ไปตั้งใจเรียนกันดีกว่า  เดี้ยวมั่วเเต่มาชอบผม จนไม่ได้เรียนซะงั้น  ผมก็เเย่น่ะสิครับ 
หึหึ  ผมพูดผิดตรงไหน "  

เทคฮยองที่เงียบมานาน  เงยหน้าเเละมองคนที่พูดเยาะเย้ย 
ด้วยสายตาหมั่นไส้  

"  งั้นหรอ ..ไม่ผิดหรอก  นายพูดถูก พูดถูกมาก จะไปไหนก็ไป ไป ๆ 
   ฉันเห็นหน้านายทีไร 'รมณ์เสียทุกที  "
    

สองคนข้างหลัง ทั้งชินนู เเละ เจอเรมี ได้ยินดังนั้น ก็อึ้ง  เเต่ก็ยังมิวายลืม หัวเราะคิดคัก ๆ 
เทคฮยองเดินผ่าน มินัมไปโดยไม่หันมามอง ..  
ใคร ๆ ต่างก็รู้ว่า  เทคฮยองไม่ค่อยจะถูกกับมินัม (ที่เป้นผู้ชาย)  

มินัมได้ยิน ก็ทำเป็นไม่สน  เเล้วรีบเดินตามไปเเบบ สบายๆ  พร้อมยิ้มมุมปาก


"  สองคนนี้  มันเเขวะกันได้ตลอดจริงๆ  นะฮยอง เนอะ  "

"  ฮึ ! เเล้วเเบบนี้  มินัมจะยกน้องสาวให้เทคฮยองมันมั้ย  ? 
เเล้วจะยกมินยอให้ฉันให้มั้ย .งั้นเเบบนี้เราก็ต้องทำดีกับมันให้มากๆงั้นสิ  "  
ชินนู บ่นเบาๆกับตัวเอง  พร้อมทำหน้าทำตาครุ่นคิด

"  ฮะ ?  ตะกี้ ฮยองว่า'ไรนะ  อะไร ๆ ยกให้ ๆ  " 

"  อ้อ ป่าว ๆ  ไม่มีอะไร  เอ๊อ เราไปรีบตามสองคนนั่นไปกันเหอะ 
เห็นว่าผู้จัดการเรียกพวกเราไปหานี่  ป๊ะ " ! !

เเล้วชินนู  ก็รีบเดินนำหน้าไป   ทิ้งให้เจอเรมี่สงสัย  เเล้วจึงรีบวิ่งตามไป 


ณ   ห้องประชุม   

ทันที  ที่สมาชิก A.N.JELL มากันครบ  ผู้จัดการมา  เเละ  สไตลลิสตนู่น่า
ก็มากันครบถ้วนเเล้วประธานก็ยืนขึ้น ยิ้มเเย้ม  เเละ ลุกเดินออกไปด้านหลังของห้องประชุม   สร้างความมึนงงให้ ทุกๆคน 

"  นี่ !  ประธาน ครับ ที่ว่ามีเรื่องสำคัญ เรียกตัวให้ทุกคนอยู่พร้อมหน้าเนี่ย 
มีเรื่องอะไรกันครับ  ลีลาร้อนเเรงจริงๆนะครับกว่าจะพูด .. 
บอกซะทีเถอะ พวกผมก็ไม่ได้ว่างทั้งวันนะครับ .. "   

เทคฮยองเดือด  พูดขึ้นด้วยเสียงดัง หน้าเมินออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

   คนถูกกล่าวหา  ได้ยินดังนั้น  จึงหันมา  เเละยิ้มกว้างมากกว่าเดิม  

"  เรา จะไปพักร้อนกัน  ! อุ้อุ้ อิ้อิ้ อิสอิส งุงิงุงิ"

    ประธานตะโกนเสียงดัง   เเละ เดินเข้ามากลางวงประชุม

ทุกคนต่างก็ตกใจกันใหญ่   เทคยองทำหน้าน่าเบื่อ  ชินนูยิ้มนิดน้อยพร้อมถอนหายใจ  มินัมก้มหน้าก้มตาจิ้มโทรศัทพ์ไม่พูดอะไร เเต่เเอบเหล่มอง  
ผู้จัดการมากับ สไตลลิสตนู่น่ายิ้มๆ อย่างมีเลห์นัย สงสัย สองคนนี้รู้อยู่เเล้ว
ส่วนเจอเรมี๊ นายนี่ดีใจสุดๆ  รีบวิ่งไปตะครุบเเขนประธาน

"  จะ .. จริง หรือครับ  เราจะไปพักร้อนกันเนี่ยนะ  เเต่ว่า 
ตารางงานของเราก็เเน่นเอี้ยดทุกวันเลยนะครับ ประธาน "

ประธานหันมา  มีทีท่าปกติ  ยิ้ม  เเละ ตบไหล่เจเรอมี่เบาๆ

"  จริงสิ   ฉันเห็นว่าพวกเธอทุกคนเหนื่อยกับการทำงานมามากเเล้ว 
เเล้วพวกเธอก็ได้ทำงานให้ฉันอย่างเต็มที่ ถึงเวลาพักผ่อนของพวกเธอเเล้วล่ะ "

 เทคยองที่นั่งนิ่งมานาน  เงยหน้า  เเละเอ่ยถาม

"  หึ ! ไม่ใช่หรอกมั้ง  คงจะหลอกว่าไปพัก เเต่ที่ไหนได้ ไปมีทติ้งเเฟนคลับ หรือไปเซอร์ไพสให้เเฟนคลับใช่มั้ยล่ะครับ ? "

เทคยองตั้งใจพูดเเดกดัน  

" โอ้ย ๆ  ไม่ใช่ๆ  นี่ ไอ้หนู  .. "

"  ใคร ไอ้หนู "  ?  
เทคยองเถียงทันควัน   ทุกคนต่างคิดว่า  วันนี้เทคยองคงขี้ติดตูดมั้ ง   
ทำไมอารมณ์เสียทั้งวันเลยล่ะ ! ! ! (งิง มันเป้นปกติของฮยองนิมนี่นา: มินยอ )

" ไอ้หนุ่ม ใจเยน ๆคราวนี้ฉันไม่ได้คิดจะหลอกเธอเเล้วนะ 
ฉันก็จะไปเหมือนกัน  อ๊ะ  เชื่อไม่เชื่อคอยดูล่ะกัน
งั้น วันนี้ก็ประชุมเเค่นี้ล่ะ   เสร้จธุระเเล้ว  รีบไปเตรียมข้าวของกันนะ 
พรุ่งนี้ออกเดินทาง  เราจะไปเกาะเซจูก๊าน น "


ประธานตบมือชอบใจใหญ่ 
เจอเรมี่ได้ยิน จึงตบมือสนับสนุน  เขาชอบเรื่องเที่ยวอยู่เเล้วนี่
 เเต่เมื่อเห็นสายตาดุๆ  ของเทคฮยอง  คนที่ตบมือจึงต้องหยุดตบทันที  
   
ทุกคนเเยกย้ายกันไปเตรียมของ  เว้นเเต่เทคยองยังคงนั่งอยู่ที่เดิม 
เขาสงสัยว่าไม่ใช่จะเที่ยวอย่างเดียวหรอก เเน่ๆ
มันต้องมีอะไรสักอย่าง  เเน่ๆ 
เฮ้ ย  !   เเล้วมันจะมีอะไรหว่ะ  จริงๆ เราก็อยากไปพักจะตายชัก 
เเต่ ไม่ได้ๆ เดี้ยวเสียฟอรมหมด  -__- ' 
เเต่ นะ  ยังไงต้องมีอะไรเเน่ ๆ   เอ๊  อะไร กันเเน่นะ  ? ? ? 

  เทคฮยองคิด พร้อมเดินออกไป  ..  


____________________________________________________________________________________________________



3  วันที่เเล้ว


ณ   เเอฟริกา  

"  กริ้งๆ     "    ( เสียงโทรสับ )  

"  มินยอ  รับโทรสับให้หน่อยสิจ๊ะ  เเม่ไม่ว่าง "
   เสียงซิสเตอร์วัยกลางคนเอ่ยขึ้นเบาๆ  ขณะที่ กำลังถือของอยู่  

   นักเรียนซิสเตอร์  "กู มินยอ"  รีบวิ่งเข้าไปที่โทรสับ ทันที่  

   กูมินยอ   ฝาเเฝดหญิงของ  กูมินัม 
เธอสาวน้อยร่างเล็ก  ผิวขาวชมพูใส  ดวงตากลมโตสีน้ำตาล ดูน่าเอ้นดู
   อีกทั้งผมที่สั้นประบ่า  ที่ตอนนี้กำลังเดินทางมาศึกษาในวิชาซิสเตอร์ 
เเละ อาสามาช่วยอบรมเด็กๆเเอฟริกา
เเล้วก็ ...  -__- '  เอ่อ   วุ้ย !  ไม่รู้จะพลอตเรื่องยังไง  ! ! !  
( ขอโทดค๊ะ  )  :P

"  ก ริ้ ง ๆ    "  

"  มินยอ  ๆ  รับโทสับสิจ๊ะ  เสียงมันดังนะลูก  "  

"  ค่าๆ   มาเเล้วค่ะ  "

...


"  ฮะ  ฮั ลโห ลค๊ะ .. ใครค่ะ " ?
   
  [ อ๊า  รับสักทีนะครับ  ว่าที่ซิสเตอร์ นี่ผมเองครับ ๆ   " ]
   เสียงปริศนาพูดขึ้น  

"  เอ๊ะ  ผมไหนค๊ะ  โรคจิตรึป่าวค๊ะเนี่ย  ที่เเอฟริกามีเเต่พวกโรคจิต
ต้องใช่เเน่เลย ซิสเตอร์ค๊ะ  โรคจิตค๊ะโรคจิต ๆ"  > < 
  
มินยอจำเสียงผู้จัดการที่เธอคุ้นเคยมาในเมื่อก่อนไม่ได้เพราะขาดการติดต่อจากเกาหลีมานานเเล้วจึงโวยวายลั่นโบสท์ 

[ เดี้ยวๆครับ  ว่าที่ซิสเตอร นี่ผมเองนะครับ ผู้จัดการมาไงครับ 
ผู้จัดการวง A.N.JELL น่ะครับ ] 
  เสียงในโทสับตอบกลับมาอย่าง กระตืนลือล้น

  มินยออึ้ง  +  งง ๆ  เล็กน้อย ก่อนจะยิ้มกว้าง

"  อ้าว สวัสดีค๊ะ  ผู้จัดการ  ผู้จัดการเป้นยังไงบ้างค๊ะ  ?  "
   ( เปลี่ยนเสียงทันที - 0 - )   

[  อ๋อ ครับ ก็ทางนี้ก็ดีครับ  ก็มีชีวิตอยู่ครับ .คือวันนี้ที่ผมโทมา มีเรื่องสำคัญจะให้ว่าที่ซิสเตอรช่วยอีกเรื่องน่ะครับ ]
 
คำพูดของผู้จัดการมา  ทำให้มินยอนิ่งไปชั่วขณะ  เพราะเธอรู้ว่า
ทุกครั้งที่ผู้จัดการขอให้ช่วย  ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
มันก็จะทำให้  มินยอเจอกับเทคยองทุกครั้ง ทำให้เธอเจอกับ A.N.JELL 
ไม่ใช่สิ !

   มันจะทำให้..เธอ เจอทั้ง ความทุกข์ที่เเสนทุกข์ใจ 
เเละ  ความสุข  ที่ทำให้เธอไม่ลืม  ..

"  เอ่อ ..  คือ  "    
ใจหนึ่งเธอก็อยากจะตอบไปว่า "ไม่ " 
เเต่อีกใจนึง เธอก็อยากเจอเทคฮยอง   
(ทั้ง ๆที่ไม่รู้หรอกว่าจะให้ช่วยเรื่องอะไร)
   เเต่ถ้ามันจะทำให้  เธอเจอกับผู้ชายที่เธอรัก อย่าง เทคฮยองล่ะก็  ..

"  อ๊ะ  ได้สิค๊ะ  ให้ช่วยอะไรล่ะค๊ะ ผู้จัดการ ?  "    
มินยอคิดว่า เธอคิดว่าถูกเเล้ว  ระหว่างพูดเธอก็หันไปมอง
รูปปั้นของพระเเม่มารี  เเละเหลือบมอง ซิสเตอร์ที่เธอเคารพ

[  ครับ  เรื่องที่จะให้ช่วยน่ะ  ผมว่า ซิสเตอร์จะต้องชอบมาก ๆ เเน่เลย  
  อุ้อิ้ ผมไม่อยากพูด ]
 เสียงผู้จัดการดูตื่นเต้น ๆ  พูดอึกอัก ๆ 

"  เอ่อ ..  เเล้วมันเรื่องอะไรล่ะค๊ะ  "    
   มินยอถาม

[  ก็ผมจะขอร้องให้ซิสเตอร์   คือว่า นะครับ คือ ๆ ..  ]
 ผู้จัดการยังคงทำเสียงตื่นเต้น  มันยิ่งทำให้ มินยอเเอบลุ้น 
ว่าคงจะไม่ให้เธอไปทำเรื่องเเผลงๆอีกเเล้วใช่มั้ย
  ( หลังจากที่ทำมาเยอะ )  =  ='' 


"  -___-  '  "


  มินยอถอนหายใจยาวๆ   ภาวนาว่าขอให้มันเป็นเรื่องที่ดี 
เเล้วเธอก็ทำได้โดยไม่ต้องกังวลอะไรมากมาย
  เเต่จะให้ปลอมเป็นพี่ชายเธออีกรอบน่ะ  ไม่เอานะ  ! 
ถึงจะอยากเจอฮองนิมมากเเค่ไหนก็ตาม  >.,< 

[  เอาล่ะครับ  เรื่องที่ผมจะขอร้องให้ว่าที่ซิสเตอร์ช่วยก็คือ ... "   ]   


..

.....

.........

!   !   !  


"  ห๊า   ! !  เเน่ใจหรอค๊ะ  มันจะดีหรอค๊ะ  ?  "  

..........

หลังจากที่วางโทสับเเล้ว  (เเล้วตกลงว่าให้ช่วยอะไรล่ะเนี่ย)  -__- 
มินยอก็ถอนหายใจเป็นรอบที่  2  ยาว ๆ  
ทำหน้าเหนื่อยใจนิด ๆ  ในใจเธอ ตอนนี้  ก็งุ่นงาน  ฟุ่งซ่านไปหมดเเล้ว 
ก็ไอ้ที่ผู้จัดการมาให้ช่วยน่ะ  ...  มัน


เธอ เดินออกมาจากโบสท์สีทึบ ที่ดูอึกอัด  เดินออกมาที่สวนกุหลาบ  .. กลีบดอกไม้ต่างยื่นออกมาเพื่อให้ผู้คนที่เดินผ่านได้เชยชม
ในความสวยของมันเอง ..  ดูสิมันช่างภูมิใจในความสวยของตัวเองจริงๆ  
อะไรนะ ?  ที่ทำให้พวกดอกไม้เหล่านี้  มั่นใจในตัวเองขนาดนี้  .. 
ฉันอิจฉาพวกมันจริงๆ  

ฉันเป็นคนไม่มีความมั่นใจสักเท่าไร จนได้มาพบกับ "เขา"ผู้ชายที่ฉันรัก ชอบ ..  ฉันชอบเขา(ไม่ใช่เวลามาสารภาพรักนะ) !
เขาคือคนที่ทำให้ฉันมีความมั่นใจ  ..  เเต่ตอนนี้  มีเรื่องที่ฉันไม่มั่นใจซะเเล้ว 
ว่าฉันจะทำมันได้รึป่าว 0 . 0

..
....
......

[ ว่าที่ซิสเตอร์ช่วยบินมาเกาหลีได้มั้ยครับ  คืออีกสามวัน
ทางบริษัทเราจะไปพักร้อนกันที่เกาะเซจู  ผมกับนู่น่าเเล้วก็ประธานก็ไป
.. ประธานอยากให้ ชินนูได้เซอร์ไพรสกับว่าที่ซิสเตอร์น่ะครับ  ส่วนผมน่ะผมอยากให้ซิสเตอร์มาเพราะ เทคฮยองเขาคิดถึงซิสเตอร์มากเลยนะครับ 
ตั้งเเต่ซิสเตอร์ไป ก็มีข่าวเกี่ยวกับผู้หญิงที่เทคฮยองบอกรักในคอนเสิรตด้วย  เเล้วพอ ว่าที่ซิสเตอร์บินกลับไป  ก็ดูเหมือนกับว่าเทคฮยอง เขาจะอารมณ์ไม่ดีตลอดเวลาเลยครับ ]

[  เเต่เรื่องที่สำคัญมากกว่าเรื่องของชินนูกับเทคฮยองน่ะ คือผมอยากให้ 
ว่าที่ซิสเตอร์ช่วยปลอมเป็นพี่ชายมินัมอีกรอบนะ (นั่นไง ไอ้เวร!)
เพราะ งานนี้ตัวอุปป้าของว่าที่ซิสเตอร์เขาก็มีนัดไปเดทกับยูเฮอิชิซะด้วย
เฮ้อ ผมขอเเล้วว่าให้ไปกับเราหน่อย เขาก็ยืนกรานจะไม่ไปให้ได้
เเล้วถ้ามินัมไม่ไปประธานต้องด่าผมไม่เหลือเเน่ครับ 
เพราะผมก็สัญญาเเล้วว่าจะให้ไปกันครบทุกคน ..   ]

[  ได้โปรด  ช่วยผมด้วยเถอะครับ  ช่วยมาเป็นอุปป้ามินัมอีกครั้งนะครับ    ]


เเละฉัน  .. ก็ตอบตกลงไปซะเเล้ว   ฉันควรจะไปใช่มั้ย  ? ? 
หรือว่าไม่ควร  ควรดีกว่า ๆ เพราะฉันเองก็คิดถึงเทคฮยองมาก ๆ
 (สารภาพรักอีกเเล้ว)  -__- ''  อ๊ะ  ไปก้ไปวุ้ย 



รอฉันก่อนนะค๊ะ ฮยองนิม ฉันกำลังจะไปหาฮยองเเล้ว   

_________________________________________________________________________________________

ตอนเเรกอาจจะไร้สาะระไปหน่อยนะ(เเฮ่ๆ)
ยังไงลองคลิ้กไปตอนต่อไปสิค่ะ :)