ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Loving...Brother [CHAPTER 1] :: 100%
CHAPTER 1
โรงเรียนมัธยมคังนัม เป็นโรงเรียนมัธยมอันดับต้นๆ ของเกาหลี ซึ่งมีทั้งนร.ที่มีมันสมอง หรือระดับ IQสูง แบบไฮเปอร์ และนร.ในระดับที่ไม่น่าจะมี IQ ไว้ประดับสมอง และอีกพวก คือพวกที่มีฐานะรวยล้นฟ้า และจนติดดินก็ยังสามารถเรียนที่นี่ได้ เพราะเนื่องจากการดูแลเอาใจใส่ของครูอาจารย์ บวกกับทัศนียภาพที่น่าเรียน จึงทำให้โรงเรียนมัธยมแห่งนี้เป็นจุดสนใจของนร.ประถมตัวน้อยที่ใฝ่ฝันจะเข้ามาเรียนที่นี่ ถึงแม้นร.ที่จบจากที่นี่ไปแล้วแต่ยังไม่สามารถเลือกมหาวิทยาลัยที่ตนชอบได้ ก็ยังมีมหาวิทยาลัยคังนัมรองรับ ซึ่งมหาวิทยาลัยนี้ก็ติดอันดับต้นๆเช่นกัน
7.30 น. ณ. โรงเรียนมัธยมคังนัม
“ ดงเฮ ตอนเย็นพี่จะมารับที่หน้าตึกเรียนของเรานะ อย่าไปไหนล่ะ “ ฮยอกแจผู้เป็นพี่ชายพูดขึ้นพลางลูบหัวนุ่มๆของ ดงเฮน้องชายสุดที่รัก อย่างเอ็นดู
“ ฮะ พี่ฮยอกแจมารับผมเร็วๆนะ “ ดงเฮพูดพลางยกยิ้มน่ารัก
“ อื้ม ไปเข้าห้องเรียนได้แล้วไป เดี๋ยวสายนะ “ ฮยอกแจว่าพลางขยี้หัวน้องชาย
“ เอ วันนี้พี่ดูซึมๆ นะฮะ เป็นอะไรรึปล่าวฮะ “ ดงเฮหุบยิ้มลงอย่างช้าๆ เมื่อสังเกตุใบหน้าของพี่ชายที่วันนี้ดูไม่ค่อยจะสดใสเหมือนวันก่อนๆ
“พี่ไม่เป็นไรหรอก เราไปเรียนเถอะ “ ดงเฮพยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นห้องเรียนไปในที่สุด เมื่อเห็นน้องเดินออกไปจนลับตาแล้ว ตนจึงกลับหลังหัน เพื่อจะเดินออก แต่....
“ เฮ้ย !! พวกมึงดูดิ วันนี้เราเจอใคร “ ชเว ซึงฮยอน 1 ใน 3 คนของโรงเรียนที่เลวที่สุด เดินเข้ามาขวางเอาไว้พร้อมกองหนุนด้านหลังอีก 5-6 คน
“ ฮ่าๆ ไอ้ขี้แย ลี ฮยอกแจ “ กลุ่มนั้นพูดพร้อมกันเสียงดัง จนคนที่เดินผ่านหันมามอง
“ พวกนายมีธุระอะไรกับชั้น ? “ ฮยอกแจถามอย่างอารมณ์เสีย
“ ฮ่าๆๆ ธุระน่ะไม่มีหรอก แต่นายก็รู้ใช่ม้า ว่าคนที่อ่อนหัดอย่างนาย มันต้องเจออะไร “ ซึงฮยอนเดินเข้าไปใกล้ๆ
“ ชั้นไปทำอะไรให้นายอารมณ์เสียตอนไหนมิทราบ “ ฮยอกแจถาม ดวงตาสั่นระริก
“ ดูดิตัวสั่นเหมือนลูกหมาเลยว่ะ ฮึ! ตอนไหนน่ะเหรอ “ ซึงฮยอนนึกคิดอยู่นานก่อนจะง้างหมัดใส่ใบหน้าของคนตัวเล็ก
“ โอ๊ย !! เจ็บนะ “ ฮยอกแจจับแก้มของตนที่เป็นรอยเขียวช้ำๆ น้ำตาใส ค่อยๆไหลลงมาช้าๆ
“ วันก่อนเขียนข่าวเกี่ยวกับชั้นไว้ว่ายังไงล่ะ นายนี่มันรักหน้าที่จริงเลยนะ นักข่าวตัวน้อย “ ซึงฮยอน จับหัวของฮยอกแจเข้ามาใกล้ใบหน้าของตนก่อนจะผลักออกไปอย่างแรง “ เขียนไว้ซะ ชั้นไม่เหลือความเป็นคนเลยนะ แรงจริงๆ “ ซึงฮยอนว่า พลางบีบคางมนอย่างแรง ก่อนจะฉุดให้ลุกขึ้นแล้วผลักให้ลูกน้องในกลุ่ม
“ ทำยังไงก็ได้ ที่จะทำให้มันไม่สามรถเขียนข่าวได้อีก “ ซึงฮยอนสั่งก่อนจะเดินออกไป ทิ้งไว้เหลือแค่ ฮยอกแจกับลูกน้องบัดซบของมัน
“ ฮึ! พวกนายนี่ก็เรื่องได้ทุกวันจริงเลยนะ “ เสียงทุ้ม ดังออกมาจากด้านหลัง
“ คิบอม!! “ ฮยอกแจร้องด้วยความตกใจ
“ อ้าว คุณประธานนักเรียนเย็นชา นี่เอง แหม มากอบกู้โลก เหรอครับเนี่ย “ จียง คนนี้ก็เป็นอีกคน ที่ ติดอันดับ 1ใน 3 คนที่เลวที่สุดเช่นเดียวกันกับซึงฮยอน พูดทักทายด้วยน้ำเสียงกวนๆ
“ ปล่าวหรอก ชั้นมาตามคนของชั้นกลับก็แค่นั้นเอง “ คิบอมพูดพลางส่งสายตามาทางฮยอกแจ ก่อนจะพูดขึ้น “ ฮยอกแจ นายตามชั้นขึ้นไปที่ห้องของชั้นเดี๋ยวนี้ ส่วนพวกนายจะไปไหนก็ไป ฝากบอกซึงฮยอนด้วยนะว่า ชั้นจะจัดการนายนี่เอง ไม่ต้องห่วง “
fre nix
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น