[Yaoi] covertness of Love ความรัก (ความลับ...)

ลำดับตอนที่ #2 : Capter>>1 [Yaoi] covertness of Love ความรัก (ความลับ...)~*

แสงแดดอ่อนๆของเช้าวันใหม่สาดทอ เข้าสู่หน้าต่างบานกว้าง ภายในบ้านหลังใหญ่ คุณหมอหนุ่มยังคงนอนกอดร่างบางที่รักยิ่งอยู่อย่างแน่นหนาใบหน้าคมยังคงยิ้มฝาด และพอจะเดาได้ว่าคนตัวโตกำลังฝันหวาน





เสียงนาฬิกาดิจิตอลสีดำเงา ดังโหวกเหวกปลุกร่างบางในอ้อมกอดให้ค่อยๆขยับลืมตาถึงแม้จะไม่อยากตื่นขึ้นมามากเพียงใด แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ เปลือกตาบางค่อยๆเปิดขึ้น อย่างยากลำบากเพียงเพราะเสียงนาฬิกาเท่านั้นที่ทำเอาเขา ต้องลุกขึ้นดำเนินชีวิตต่อไป ริมฝีปากอิ่มเลื่อนเข้าสัมผัสเรียวปากตรงหน้าเบาๆ ผละออกอย่างช้าๆ เหมือนเพียงต้องการใช้สัมผัสเพียงน้อยนิดปลุกให้คนตัวสูงตื่นไปทำหน้าที่ของตนเอง







"อรุณสวัสดิ์ครับที่รัก...."
เอ่ยก่อนจะหยิบยื่นรสจูบยามเช้ารับแสงของวันใหม่ให้แก่ร่างบางตรงหน้า ลิ้นอุ่นสอดล้อหยอกลิ้นเล็กอย่างหวามไหวแล้วค่อยๆผละออกอย่างเชื่องช้า เมื่อรู้ได้ถึงความอึดอัดยากที่จะหายใจของร่างบาง







"คุณ...ไปอาบน้ำฮะ วันนี้ผมมีงานต้องทำตั้งแต่เช้า" 
ร่างบางหันไปเอ่ยหน้างอ เพราะคนตัวสูงนี่สิ บทจะตื่นสายก็ไม่ยอมลุกเสียที






"อาบด้วยกัน...มั้ยครับ"
ฮันเกิงหันไปจ้องหน้าคนตัวเล็ก ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปยังคนร่างบางตรงหน้า







"นี่คุณ...ไม่ต้องมาลีลาเลยนะ ไปอาบน้ำเลย...."
คนตัวเล็กหันมาดุใบหน้าสวยเหมือนรู้ทัน สายตาคมจ้องมองอย่างไม่ยอมแพ้






"โหย...คุณดุผมแต่เช้า ถ้าผมไม่สนใจแล้วคุณจะเจ็บปวดนะครับ"
ฮันเกิงหันมาตอบกลับอย่างเป็นต่อ

ร่างบางจิ๊ปากอย่างขัดใจ ริมฝีปากนุ่มยกเชิดอย่างเอาเรื่องในทีดวงตากลมใสแอบจิกคนตัวโตอย่างหมันใส้







"แต่ถ้าคุณไม่อาบน้ำ......คุณได้เจ็บปวดแน่ฮันกยอง"
เอ่ยพลางส่งสายตาโหดรายมายังร่างสูง ทั้งๆที่เมื่อก่อนตนเป็นต่อเสมอ แต่มาตอนนี้กลับต้องยอมคนตัวเล็กตลอดเวลา นี่เขาคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่เนี่ย









"ขอค่าจ้างก่อนได้ไหม...นะครับ" 
คนตัวสูงหันไปต่อรอง ใบหน้าคมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ พลางขยิบตาใส่ร่างบางอย่างหยอกล้อ









"บอกให้ไปอาบน้ำไงเล่า...." 
ฮยอกแจเริ่มเอ่ยเหมือนลำคาน ทำเอาคนตัวสูงใบหน้างองุ้ม ด้วยความน้อยใจ








 "ฮยอกแจไม่รักผมหรอ...ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยเล่า"
ร่างสูงเองก็เริ่มที่จะรู้สึกน้อยใจบ้าง ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นยืน แขนเรียวเล็กของร่างบางกลับดึงรั้งเอาไว้อย่างยากจะห้าม ให้แรงเพียงน้อยนิดดึงมข้อมือหนาเข้าหาตัวเพื่อให้คนตัวสูงเซมาบนเตียงนอนอีกครั้ง คนตัวเล็กค่อนผลักอกแกร่ง ลงราบกับพื้นฟูกนิ้มสีสะอาดตา ริมฝีปากอิ่มหยิบยื่นรสจูบหวานให้แก่คนตัวโตลิ้นเล็กสอดเข้ารัดเร้าเข้าโพร่งปากอุ่น ก่อนจะผละออกช้าๆพลางเลื่อนใบหน้าสวยลงมายังซอกคอ ของคนตัวโตโลมเลียพลางสร้างรอยสีกุหลาบเด่นชัด และผละออกอย่างรวดเร็ว









"ค่าจ่างฮะ...งานยังไม่เสร็จจ่ายแค่ครึ่งเดียว" 
เอ่ยพลางแลบลิ้นใสคนตัวสูงอย่างน่ารัก ยกตัวขึ้นวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไปอย่างไม่ใยดีร่างสูงที่กำลังเคลิ้มอยู่กับสัมผัสทางร่างบางเมื่อสักครู่






คนตัวสูงเองโดนจู่โจมแบบนี้เล่มเอาถึงกับนั่งไม่อยู่ ใบหน้าคมมองตามร่างบางอย่างเสียโอกาส  ฮยอกแจที่เมื่อก่อนยอมเขาเสียทุกอย่างบัดนี้เปลี่ยนแปลงไปบ้าง ไม่ได้เป็นเพียงสัตว์เลี้ยงที่เมื่อเขาต้องการก็จะมาปรนเปรอให้ แต่เป็นคนที่เขารักและมีฟอร์มอยู่เสมอ คนตัวเล็กที่เคยยอมอ่อนข้ออย่างไม่มีเหตุผล แต่บัดนี้เขาเองต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายยอมฮยอกแจ








เสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออก ก่อนจะเรียกความสนใจให้คนตัวสุงหันเหสายตามามองอย่างอดไม่ได้  นายแบบร่างบางหลังจากอ่าบน้ำผิวขาวประปรายไปด้วยหยดน้ำใส ทั้งร่างกาย ริมฝีปากอิ่มหลังจากโดนน้ำขึ้นสีจัด แม้จะสวมชุดอาบน้ำเอาไว้อย่างมิดชิด แต่ก็อดที่จะมองอย่างหลงใหลไม่ได้









ร่างบางหันมาส่งรอยยิ้มให้แก่ฮันเกิง ที่กำลังจดจ้องเขาอยู่บนเตียง ใบหน้าหวานพยักหน้าน้อยๆเชิงส่งสัญญาณให้คนตัวสูงไปอาบน้ำต่อ










ฮันเกิงลุกขึ้นก่อนจะเดินตรงเข้าสวมกอด ร่างบางที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวอย่างรักยิ่ง บรรจงกดจมูกโด่งสันลงสูดความหอมของพวงแก้มสีชมพูซ้ายขวาเหมือนจงใจจะสุดกลิ่นหอมอย่างเต็มปอด










"หอมจัง...คุณลี ฮยอกแจ..."
เอ่ยน้ำเสียงแผ่วเบาข้างใบหู พลางซุกใบหน้าคมลงบนไหล่เล็กใบหน้าคลอเคลียแก้มใสไม่ห่าง










"แน่สิฮะ...นี่มันสบูเหลวยี่ห้อใหม่ ที่ผมเป็นพรีเซนเตอร์นี่นา"
คนตัวเล็กลอยหน้าลอยตาตอบอย่างมั่นอกมั่นใจ








"หรอครับ....งั้น ผมขอลองใช้พรีเซนเตอร์ก่อนได้ไหมครับ เผื่อจะสั่งซื้อมาใช้ที่บ้าน" 
เอ่ยพล่างส่งสายตากรุ่มกริ่มไปถึงฮยอกแจ ร่างบางบัดนี้ถึงแม้จะไม่ได้ทำอะไรมากแต่ก็ปลุกเร้าอารมณ์เขาได้มากเลยทีเดียว











"คุณหมอเจ้าเล่ห์!!!!~ คุณไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ....เดี๋ยวคุณเข้าตรวจคนไข้สาย แล้วคุณพยาบาลสาวน้อยสาวใหญ่ในโรงพยาบาลจะบั่นคอผมเอานะครับ" คนตัวเล็กหันมาเอ่ยอย่างใจเย็น ก่อนจะปลดมือปลาหมึกของคุณหมอสุดหล่อออกจากเอวบาง ใบหน้าคมแอบพองลมเหมือนเด็กๆ ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าใดนัก





++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ชะแว๊งงงง~~~* หลังจากไม่ได้อัพ มานาน คิดถึงเหลือเกิน ฮ่าๆ..... ว่าแต่ อืม~

มาตอนแรก คุณหมอ ก้อ เจ้าชู้ซะแล้ว

มีน้องหลายคนถามมาว่าทำไม ไม่ให้ ฮยอกแจเป็นหมอ แล้วให้เกิงเป็นดารา

ขอ ชี้แจง ณ.ที่นี้เลยค่ะ ไรด์เตอร์มีเหตุผละนะคะ คือ เนื่องมาจาก ไรด์เตอร์อยากมีสามีเป็นหมอค่ะ อ๊ากกก

โฮ๊ะๆ...(ไรด์เตอร์ เลวว่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกก)

อ่อ...อยากอ่านเพิ่มมั้ยคะ ขอคอมเม้น ครบ 200 ค่ะ (เรียกเม้นโหดมาก!!!!~)

ช่วยๆ กันเม้นนะคะ ปั่นคนละ นิดๆหน่อยๆ เดี๋ยวก็ครบค่ะ โฮกกกกกกกกกกก

อย่าว่าไรด์เตอร์เลยค่ะ บอกเลยว่า ตอนนี้อยากเขียน NC อ๊าก...


ช่วยๆเม้นกันหน่อยนะคะ ไรด์เตอร์อยากเขียน NC อ๊ากกกก


รัก รีดเดอร์ทุกคนค่ะ