The wizard of skyworld : ศึกป่วนดาต้า ป่วนเวหาผ่าปฐพี

ลำดับตอนที่ #2 : พ่อมดน้อยออกโรง

ตอน 2 พ่อมดน้อยออกโรง



ฟิวๆ



ลำแสงสีเงินแห่งดาบคู่เหล็กน้ำพี้พุ่งเข้าหาชายชุดดำด้วยความเร็วสูง ใกล้เข้าไป  ใกล้เข้าไป  จนเกือบจะเข้าถึงตัวชายในเงามือ  ทันใดนั้นเอง



“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม  ลำนำแห่งรัติกาล”



เงาอันมืดมิดแผ่พุ่งออกจากตัวชายชุดดำทันทีที่กล่าวจบ



เปรี้ยงๆๆๆ



แสงสีเงินเมื่อกระทบเงามืดตรงหน้าพลันเกิดแรงปะทะอันรุนแรงจากอานุภาพแห่งสองโปรแกรมต่อสู้แห่งโลกไซเบอร์ทันใด  ก่อนที่แสงคู่สีเงินจะถูกดูดกลืนเข้าไปในความมืด



“อะไรกันเนี่ย มันทำได้ยังไงกัน”



ขุนไกรแห่งโลกแห่งไซเบอร์ยืนตะลึงงันอยู่ชั่วครู่เนื่องจากผลจากการโจมตีคู่ต่อสู้ตรงหน้าไม่เป็นอย่างที่ตนคาดคิด  ไม่สิต้องเรียกว่าเหนือกว่าที่จะคิดได้เลยละ  เพราะถึงแม้เขาจะคาดได้ว่าคู่ต่อสู้ตรงหน้าคงจำไม่สามารถจัดการได้งานตั้งแต่ในการโจมตีครั้งแรกก็ตาม   แต่การที่นอกจากการโจมตีของตนจะไร้ผลแล้ว  อำนาจโจมตีของตนยังถูกดูดกลืนไปดื้อๆนี้สิทำได้อย่างไรกัน   ก่อนที่ความคิดหนึ่งจะดังขึ้นว่า



“รัติกาลกลืนภพ  ราชันย์แดนเอเชีย  สลายสิ้นทุกโปรแกรม”



ลำนำบทแห่งรัติกาลที่กล่าวถึงยอดนักแฮกเกอร์อันดับหนึ่งแห่งเอเชียปรากฏขึ้นในห้วงคำนึงของนักรบหนุ่มชาวไทยทันใด  แน่ละในโลกแห่งไซเบอร์ภายใต้ท้องฟ้าแห่งระบบสกายเวิลด์คงไม่มีใครแน่ที่จะไม่รู้จักคำกล่าวนี้คำกล่าวที่กล่าวถึงอันดับ 4  แห่ง 10 ยอดแฮกเกอร์ในปัจจุบัน



“รัติกาลกลืนภพ  เดอะ แฮนออฟชาโดว์”



ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงดังด้วยความตกใจ

“ใช้แล้วฉันเอง  หวังว่าแกยังจะเก่งเหมือนกับที่สั่งฉันเมื่อกี่นะ”



ชายชุดดำส่งยิ้มอันเย็นยะเยือกมาให้นักรบหนุ่มภายใต้ออร่าสีดำที่ยังพอมองเห็นรอยยิ้มได้   ในขณะที่คลื่นพลังสีดำอันเกิดจากเมจิคโปรแกรมลำนำแห่งรัติกาลยังคงไม่สิ้นอำนาจแค่เพียงต้านการโจมตีของนักรบหนุ่ม  แต่มันยังคงส่งคลื่นแสงสีดำออกจากถุงมือแฮนออฟชาโดว์ที่สวมอยู่บนมือของชายผู้บุกรุกพุ่งเข้าตอบโต้ชายหนุ่มทันใด



ตูมๆๆ



นักรบหนุ่มยกดาบขึ้นต้านรับแต่ผลกับต่างกับครั้งที่ตนเป็นฝ่ายโจมตี  ร่างชายหนุ่มกระเด็นไปตามแรงปะทะ  ลอยละลิ่วไปไกลถึงเกือบ200เมตรจึงหยุดร่างตนลงได้อย่างทุลักทุเล  หากแต่ฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมให้หยุดพัก  การโจมตีครั้งต่อมาจึงปรากฏขึ้นเกือบจะทันทีที่ชายหนุ่มเท้าแตะพื้น



เปรี้ยงๆๆ



ฟิ้วๆๆๆ



เพียงพริบตาแสงสีดำแห่งรัติกาลกับแสงสีเงินแห่งดาบคู่ต่างเปร่งประกาบเข้าโรมรันกันอย่างดุเดือด  ลำแสงสีดำพุ่งเข้าหาร่างนักรบหนุ่มนับ 10 ลูกติดต่อกัน  ในขณะที่อีกฝ่ายใช่ดาบคู่ในมือเข้ารับอย่างยากลำบาก ร่างในชุดเกราะค่อยๆถูกไล่ต้อนไปเรื่อยๆด้วยแสงแห่งความมืดมิด  หากยังเป็นเช่นนี้แน่นอนว่าชายหนุ่มคงมิอาจต้านทานผู้บุกรุกได้นานเป็นแน่  



โครม! บึมๆ



ร่างชายหนุ่มกระเด็นเข้าอัดหลังคาเรือนไทยหลังหนึ่งทะลุเข้าสู่ตัวบ้าน  กลุ่มละอองข้อมูลอันเกิดจากผลข้างเคียงแห่งการต่อสู่ล่องลอยไปทั่วดังม่านหมอก  ร่างในชุดดำล่องลอยอยู่เหนือตัวบ้านดั่งเช่นทูตแห่งรัติกาล  ทันใดนั้นเอง!





“ฟังชั่นเวคพอยสเปเชียลโปรแกรม เพลงดาบขุนทะลวงฟัน”



นักรบหนุ่มตัดสินใจใช้ไม้ตายสุดท้ายเพื่อพลิกสถานการณ์ตรงหน้า  แม้ว่าจะมีหวังน้อยนิดก็ตาม  แต่คนอย่าง ไกร  แดนดวง  ไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆแม้ตรงหน้าจะเป้นผู้ที่ได้ชื่อว่า เป็นยอดแห่งแฮกเกอร์  นักรบผู้แข็งแกร่งแห่งเอเชียก็ตาม  ในเมื่อเข้าก็เป็นหนึ่งในวงการสุดยอดผู้ดูแลระบบรุ่นใหม่เช่นกัน  ใครละจะยอมแพ้ง่ายๆ



วีดๆๆๆตูมๆๆๆ



ดาบคู่ในมือประกบกันเป็นรูปกากบาทจากนั้นพุ่งตัวเองเข้าหาฝ่ายตรงข้าม  ลำแสงสีเงินสองลำพุ่งเป็นเกลียวสองสายบุกทะลวงเข้าหาชายชุดดำตรงหน้าทันใด  ดุเดือด  รุนแรง  รวดเร็ว ดังเช่นชื่อของเพลงดาบ  แสงสีดำแห่งลำนำรัติกาลถูกปัดป้องออกไปจากทางตรงหน้า  ร่างในชุดเกราะโบราณพุ่งเข้าใกล้ร่างที่ปกคลุมไปด้วยออร่าสีดำเข้าทุกทีจนในที่สุด



“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม 2รัติกาลโลกาวินาฎ”



ร่างในชุดดำยกสองมือขึ้นเหนือหัว พลันปรากฏบอลแสงสีดำขนาดใหญ่ขึ้นในชั่วพริบตาก่อนที่แขนทั้งสองจะถูกตวัดลงเข้าหาคู่ต่อสู้  ในขณะที่ดาบคู่เหล็กน้ำพี้ทะยานเข้าประชิดร่างผู้บุกรุก



เปรี้ยงๆๆๆๆๆ



ดาบสีเงินสองเล่มเข้าปะทะกับบอลแสงขนาดใหญ่ตรงหน้า  พลันบังเกิดกระแสงคลื่นพลังกระจายไปทั่วระบบ  ดาบคู่สีเงินค่อยๆเข้าใกล้ร่างในชุดดำทีละนิดๆ     ในขณะที่พลังทั้งสองขั้วต่อสู้กันอย่างดุเดือด  



เปรี้ยงๆๆ



เสียงดังเปรี้ยงปร้างดังขึ้นอีกครั้งหากแต่มันหาได้เกิดจากกระแสงพลังทั้งสองสายแต่อย่างใด  หากแต่มันเกิดจากรอยร้าวที่เกิดขึ้นจากตัวดาบคู่ทั้งสอง   อนิจจาทั้งที่อีกแค่ไม่กี่ชั่วตัวดาบทั้งสองก็จะสามารถกระทบสู่เป้าหมายได้  ดาบคู่ทั้งสองกลับมิอาจทนต่อการต่อสู้ได้อีกต่อไป!



เปรี้ยงๆ เพล้ง!



ดาบข้างซ้ายมือหักสะบั้นทันใดในขณะที่อีกข้างเกิดรอยบิ่นขึ้นหลายจุด  รอยร้าวเกิดขึ้นไปทั่ว  ก่อนที่จะ



ตูมๆๆๆ



ลูกพลังสีดำระเบิดขึ้นในทันใดส่งผลให้ร่างในชุดเกราะกระเด็นกลับไปสู่บ้านเรือนไทยหลังเดิมที่ตนเองพึงพุ่งทะยานขึ้นมา  หากแต่ในครั้งนี้ แรงปะทะมันมากมายกว่าครั้งก่อนมากนัก!



โครมๆๆๆ



บ้านเรือนไทยรอบข้างอันเป็นแหล่งเก็บข้อมูลได้รับผลกระทบถูกทำลายไปทั่วหน้า  ละอองข้อมูลฟุ้งกระจายขึ้นอีกครั้งก่อนจะค่อยๆจางหายไป  ร่างในชุดดำล่องลอยลงตรงหน้าบ้านเรือนไทยที่นักรบหนุ่มถูกส่งให้ลอยละลิ้วปริวเข้าไปตกอีกครั้ง  พลางเพ่งมองผลงานของตนอย่างชื่นชมและสุขสมอารมณหมายยิ่งนัก!

...........................



ห้องคอมพิวเตอร์ บริษัทเพชรเทวาโอสถ



ในขณะเดียวกันกับที่การต่อสู้ในโลกไซเบอร์กำลังดุเดือนเอง  โลกแห่งความจริงภาพการต่อสู้ตรงหน้าถูกถ่ายทอดสู่สายตาของคนในห้องอย่างชวนลุ้นระทึก  โดยที่ยังไม่มีใครสามารถรู้ได้เลยว่าการต่อสู้ที่ชวนให้ลุ้นระทึกยิ่งกว่านี้จนแทบหัวใจวายกันไปเป็นแทบจะกำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วินาทีต่อไปนี้ต่างหาก!

    สายตาทุกคู่ในห้องจับจ้องไปยังภาพในจอตรงหน้าอย่างแทบไม่กระพริบ โดยไม่มีใครสนใจเลยว่าด้านหลังของตนจะมีร่างน้อยๆของเด็กชายตัวขาวผ่องยืนมองดูเหตุการณ์ตรงหน้า  พลางใช้ความคิดเพื่อตัดสินใจบางอย่าง   ทันทีที่เกิดเหตุผู้มีตำแหน่งสูงๆในที่นั้นต่างรีบร้อนกันมายังห้องคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็วโดยไม่ทันสังเกตุเห็นร่างน้อยๆค่อยๆเดินตามมาอย่างท่าทางเร่งรีบแต่กลับไม่เร็วอย่างที่อยากให้เป็น  เหตุก็เพราะร่างกายของเขาเองนั้นละทำให้การติดตามพวกผู้ใหญ่มายังห้องนี้ทำได้ช้ากว่าที่ควรจะเป็น   เนื่องจากผลพวงแห่งอาการป่วยที่เป็นมาตั้งแต่เกิดนี้ทำให้เด็กนอยไม่สามารถที่จะออกแรงเคลื่อนไหวได้เร็วมากนัก  โดยเฉพาะการวิ่งเพราะถ้าหากเขาไม่อยากเป็นลมล้มพับไปซะก่อนที่จะได้รู้เรื่องราวกับเขาละก็  การเคลื่อนที่ไปอย่างใจเย็นที่สุดน่าจะเหมาะกับเขามากกว่า



เปรี้ยงๆๆโครมๆๆ



ภาพตรงหน้าชวนให้หวาดเสียวอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มนักรบผู้เป็นผู้ดูแลแห่งระบบคอมพิวเตอร์ของเพชรเทวาโอสถถูกส่งร่างลอยละลิ้วกลับไปยังจุดตกที่เดียวกับที่ที่ทุกคนเพิ่งเห็นเขาทะยานออกมา  

แน่ละในตอนนี้ทุกคนในห้องคงตัดสินได้แล้วว่าการโรมรันของสองยอดยุทธแห่งระบบคอมพิวเตอร์ฝ่ายใดจะเป็นผู้ชนะ  ในขณะที่เด็กน้อยประเมินสถานการณ์อย่างรวดเร็วแล้วว่าหากเป็นเช่นนี้คงจะไม่ดีแน่พลางมองไปยังชายหนุ่มอีกคนผู้เป็นผู้ช่วยมือหนึ่งของไกร  แดนดวง นักรบหนุ่มแล้วก็ต้องทอดถอนใจว่า   คงไม่มีประโยคอะไรแน่ที่จะหวังพึ่งเพราะก็รู้ๆกันอยู่ว่าขนาดไกร  แดนดวง  ผู้เป็นหัวหน้าเขาที่เก่งว่าตัวลูกน้อยหลายเท่ายังจอด  แล้วลูกน้องจะไปเหลืออะไร  ขืนเขาไปก็ได้ไปเป็นเพื่อนตายกันกับนายขุนไกรของเรามากกว่า  แต่แบบตายสนิทนะไม่มีโอกาสรอดแน่

ถึงอย่างนั้นก็เถอะท่าทางว่าผุ้บริหารที่มายืนออกันอยู่ในห้องนี้ก็คงไม่รีรอที่จะสั่งให้เข้าไปแน่  เพราะจากการที่เขาดูแล้ว  การที่ผู้บริหารนับสิบคนมารวมกันโดยมิได้นัดหมายนี้ก็แสดงให้รู้แล้วว่าข้อมูลที่ฝ่ายตรงข้ามต้องการจะสำคัญมากกับบริษัทแค่ไหน



“เฮ้ย  เอาน่านายวายุ”



เด็กชายพูดกับตัวเองก่อนที่จะหันไปมองยังเก้าอี้ว่างอีกตัวพร้อมเครื่องสวมหัวอีกตัว  ที่คนในห้องนั้นต่างพร้อมใจกันมองข้ามและยืนลุ้นละทึกกันอยู่เป็นแถว!



“คินรีบเข้าไปช่วยนายไกรเร็วท่าทางจะแย่แล้ว”



วาทะ   เพชรเทวา  ตัดสินใจกล่าวขึ้นในที่สุดเมื่อเห็นร่างในชุดดำค่อยๆลอยตัวลงพื้นอย่างสง่างามโดยไร้รอยขีดข่วน



“ง่า..ผมเหรอครับ  ไม่ดีมั้ง  แบบนี้มันเล่นกันถึงตายได้นะครับ”



นายคินผู้ช่วยไม่ได้เรื่องของไกรสดุ้งโหยง พร้อมกล่าวตอบนายวาทะอย่างไม่ต้องคิด



“ตายกับตกงานเลือกเอา”



วาทะกล่าวอีกสั้นๆอย่างไม่ต้องคิดมากเช่นกัน



“ตกงาน..ง่า..อะไรกันเนี้ย”



นายคินทำหน้าแหยงๆก่อนที่จะตัดสินใจว่า



“ตกงานอดตาย  สู้ตายดีกว่าเรา”



กล่าวจบหันหน้าไปสู่เครื่องสวมหัวอีกอันข้างหลังก่อนที่จะทำหน้าตาตื่นจากสิ่งที่เห็นแล้วร้องลันเรียกความสนในจากคนทั้งห้องว่า



“สู้ตาย..อ้าวเฮ้ยคุณวายุ”



..............



ร่างในชุดสีดำยืนยิ้มสุขใจก่อนที่จะค่อยๆก้าวเท้าเข้าหาเศษซากที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นบ้านเรือนไทยหลังงาม  ถึงแม้การปะทะกันเมื่อครู่จะไม่ได้สร้างรอยแผลแต่อย่างใดให้กับร่างในชุดหนังสีดำ   หากแต่การปะทะกันเมื่อครู่ก็ทำให้ออร่าแสงสีดำที่ปิดบังหน้าตาของฝ่ายตรงข้ามถูกทำลายไป  เผยให้เห็นชายหนุ่มหน้าคมผมหยักโศกนิดๆสีออกดำตามแบบคนเอเชียสวมแว่นตากันแดดสีดำอันใหญ่ปิดบังโฉมหน้าอีกชั้นหนึ่ง



ตูมๆๆๆ



เสียงระเบิดดังกึกก้องไปทั่วลานกว้างอันประกอบไปด้วยซากปรักหักพังของสิ่งปลูกสร้างที่ครั้งหนึ่งเคยตั้งอยู่ ณ ที่แห่งนี้  บ้านเรือนไทยหลายหลังถูกทำลายย่อยยับ  แต่สิ่งหนึ่งที่น่าตกใจคือ  ภายในซากบ้านเรือนไทยกลับปรากฏตู้เอกสารสีเงินจำนวนมากมายกองรวมกันอยู่



ตูมๆๆ



เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งเป็นเหตุให้เศษซากวัตถุที่เหลืออยู่บางชิ้นไม่อาจคงสภาพของมันได้อยู่ต่อไป  ทันทีที่วัตถุเหล่านั้นถูกทำลายโดยละเอียด มันก็กลับฟุ้งกระจายกลายเป็นกลุ่มตัวอักษรมากมาย  

ก่อนที่จะจางหายไปในอาการธาตุ!

แฮกๆๆ



หลังจากที่ม่านกลุ่มควันอันประกอบด้วยตัวเลขมากมายล่องลอยไปทั่วค่อยๆจางหายไป พลันปรากฏร่างชายหนุ่มในชุดนักรบไทยสวมเกราะแบบโบราณครบชุดนั่งหอบอยู่กลางกลุ่มควัน  พลางใช้ดาบที่อยูในมือข้างขวาปักลงดินเป็นหลักยึดทรงตัวมิให้ร่างของตนล้มลง  ในขณะที่ดาบในมืออีกข้างกลับหักครึ่ง  เสื้อเกราะที่สวมมีรอยแตกร้าว  บาดแผลเต็มตัว   ไม่ต้องบอกก็สามารถเดาได้ว่าสถานะการณ์ของนักรบหนุ่มกำลังย่ำแย่ปานใด



“บ้าเอ๊ย  นี้เราจะสู้มันไม่ได้เลยหรือไงนะ”



ชายหนุ่มรำพึงกับตนเองก่อนที่อีกเสียงหนึ่งจะดังขึ้นว่า

“เสียใจด้วยนะพ่อนักรบหนุ่ม  ที่ดูเหมือนจะได้เวลาจบศึกของเราแล้ว    น่าเสียดายนะฉันนึกว่าแกจะทำให้ฉันสนุกได้มากกว่านี้ซะอีก”



ร่างสูงใหญ่ในเงาอันมือมิดตรงหน้ากล่าวขึ้นพร้อมๆกับยกมือที่สวมด้วยถุงมือสีดำเป็นมันวาวออกมาเล็งเข้าหาชายหนุ่ม  ในขณะที่ผู้ตกเป็นเป้ากำลังพยายามทรงตัวลุกขึ้นเพื่อตั้งรับการโจมตีอีกครั้ง  แม้ในใจตนจะรู้แก่ใจดีว่า  การโจมตีที่อาจจะเกิดขึ้นตรงหน้านั้น  ตนคงมิอาจต้านทานได้อีกแน่   แต่กระนั้นก็ยังดีกว่าจะไม่ได้ทำอะไรเลย

“แต่เอาเถอะแกอาจจะทำให้ฉันสนุกได้อีกนิดก็ได้”





บุรุษในความมืดหยุดมองเหยื่อตรงหน้าอีกครู่  ก่อนจะต่อประโยคว่า



“ด้วยความตายของแกไง”



กล่าวจบในมือก็พลันบังเกิดแสงสีดำสนิทดุจความมืดมิดยิ่งกว่ารัติกาลตรงเข้าหานักรบหนุ่มตรงหน้า

..........................



ทันใดนั้นเองก่อนที่คลื่นแสงสีดำจะพุ่งทะยานเข้าทำร้ายนักรบหนุ่มในชุดเกราะโบราณตรงหน้าพลันบังเกิดเสียงๆหนึ่งดังขึ้นว่า



“ออฟชั่นเมจิคโปรแกรม กระจกเวททมิฬ!”



สิ้นเสียงใสๆของเด็กชายกระจกเวทสีดำพลันปรากฏเข้าขวางกันลำแสงสีดำสนิทที่ถูกส่งเข้ามาตรงหน้าทันใด



เปรี้ยง..ปิว



แสงสีดำเมื่อกระทบกระจกพลันถูกสะท้อนกลับเข้าหาเจ้าของด้วยความเร็วอีกเท่าตัวทันที



“โอ๊ะ!”



ชายในชุดดำรีบยกมือขึ้นปัดลำแสงของตนที่ถูกส่งกลับมาอย่างรวดเร็วพร้อมๆกับความแปลกใจที่เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น   จากนั้นจองมองไปยังผู้มาใหม่ตรงหน้า   ผู้มาใหม่ที่เขาไม่คาดคิดเลยว่าจะได้เห็น   ร่างเด็กชายผิวขาวผ่อนในชุดสูทจีนสีเงินยืนเด่นเป็นสง่าอยู่หน้านักรบหนุ่มคู่ต่อสู้ที่กำลังจะพ่ายแพ้ของตน   เด็กชายผู้สามารถรับเมจิคโปรแกรมของเขาได้อย่างไม่สะทกสะท้าน!



โปรดติดตามตอนต่อไป



ตอน 3 เดชพ่อมดน้อย