พิชิตรัก พิทักษ์ใจ ยัยจอมเปิ่น

ลำดับตอนที่ #2 : เปลี่ยนทรงผม+ตัวแทนห้อง

พักเที่ยง วันนี้ ฉันก็มากินข้าวกับมิกิ เหมือนทุกวัน แต่พิเศษหน่อยนึงที่วันนี้ มิกิพายูตะมาร่วมวงด้วย
“นี่ อายะ วันนี้ทำไมเธอมาสาย เกือบเข้าเรียนชั่วโมงแรกไม่ทันแน่ะ”
“ฉันตื่นสายน่ะ เลยไม่ทันรถเมล์ แล้วก็ได้เจออ.....เอ่อ”
“เจอใคร เหรอ”
“พี่ริวกิ น่ะ”
“เหรอ จิงอ่า”
“ช่าย ฉันวิ่งไปชนพี่เค้าน่ะ”
“นี่เธอ ซุ่มซ่ามไม่เปลี่ยนเลยนะ      เอ๊ะ นั่นไง พี่ริวกิ วันนี้คงได้ข้าวกล่องพียบอีกแน่ๆเลย”
“ไม่รุ้พี่เค้าจะมีผู้หญิงในดวงใจรึยัง” ฉันพูดขึ้น
“ยังหรอก”
“เธอรู้ได้ไง ยุตะ”
“ก็ฉันอยู่ชมรมเดียวกะพี่ริวกินี่”
“นั่งทำตาเยิ้ม น้ำลายจะยืดอยู่แล้วนะ ยายอายะ”
“มิกิก็ แซวมาได้”

เลิกเรียน ระหว่างทางกลับบ้าน
“อ้าว มิกิ แล้วยุตะหายไปไหนล่ะ ไม่กลับพร้อมกันเหรอ”
“อ่อ ยูตะไป ชมรมน่ะ”
“นี่มิกิ พี่ริวกิ น่ารักดีเนาะ เท่ห์มากเลยด้วย ฉันล่ะอดปลื้มไม่ได้”
“งั้นเธอก็ไปสมัครเป็นแฟนคลับพี่เค้าสิ”
“นี่ถ้าฉันได้เป็นแฟนพี่เค้าก็คงดี คงมีความสุขที่สุดเลย” (เวอร์ซะ)
“งั้นก็ไปจีบพี่เค้าเลยสิ”
“ไม่ไหวหรอก ขี้เหร่อย่างฉัน คงไม่ไหวหรอก สุนัขยังไม่มองเลย นับประสาอะไรกะพี่ริวกิ”
“ก็ไม่แน่นะ เธอออกจะเรียนเก่ง แล้วก็................เอ่ออออออออออออออออออออ อย่างอื่นก็ดีอ่ะนะ”
“ไม่ต้องพูดให้ฉันรู้สึกดีหรอก ฉันรู้ตัวน่า”
“เอาเหอะน่า ของอย่างนี้มันก็ไม่แน่ บางที พี่ริวกิ อาจจะเป็นเนื้อคู่ของเธอก็ได้”

ที่บ้าน......

ฉันมานั่งคิดนอนคิดเรื่องที่ฉันพูดกับมิกิเมื่อวันก่อน คิดไปคิดมา ฉันน่าจะเปลี่ยนตัวเองบ้าง ก็ไม่ได้หวังให้พี่ริวกิมาชอบหรอกนะ แค่ขอแฟนสักคนก็พอ (หวังสูงแฮะ)

“แม่คะ....แม่ว่าหนูขี้เหร่รึป่าวคะ”
“เอ๊ะ ทำไมถามอย่างนี้ล่ะลูก”
“ไม่มีไรหรอกค่ะ ก็แค่ลองถามดู”
“เอ.....มาถามอะไรแปลกๆแบบนี้ ลูกกำลังมีความรักรึป่าวจ๊ะ”
“ป ป เปล่าค่ะแม่ หนูก็แค่อยากลองเปลี่ยนแปลงตัวเองดูบ้างน่ะ”
“งั้นเอางี้ เด๋วแม่พาไปร้านเสริมสวยของเพื่อนแม่ดีมั๊ย”
“เย้.......ก็ดีค่ะ”
“งั้นไปวันอาทิตย์นี้ก็แล้วกันนะจ๊ะ”
“ค่ะ”

วันอาทิตย์....
“อายะ นี่คุณน้าชีเนะ เพื่อนของแม่จ๊ะ”
ฉันโค้งเคารพอย่างช้าๆ
“วันนี้คุณพี่มีอะไรให้ฉันรับใช้หรอคะ”
“คืออยากให้ช่วย เปลี่ยนโฉมให้อายะหน่อยนะจ๊ะ”
“อ่อ ได้ค่ะ”

เวลาผ่านไป....................
ไม่อยากจะเชื่อ นี่ฉันดูดีขึ้นเป็นกองเลย ถึงจะไม่ได้สวยเช้ง แต่ก็ดูดีกว่าเมื่อก่อนมาก ผมที่ยาวชี้ฟู กลับถูกตัดแต่ง ซอยให้เข้ากับหน้า มันทำให้หัวฉันดูเล็กไปหน่อยนึง อิอิ ฉันชอบจัง

“นี่อายะ เธอไปทำอะไรมา”
นี่คือเสียงของเพื่อนๆ ที่โรงเรียนที่ทักฉัน (เกือบจะทุกคนก็ว่าได้)
“นี่อายะ เธอกะจะแปลงโฉมเลยหรอไงจ๊ะ” มิกิแซวขึ้น
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก” ฉันพูดอย่างเขินๆ

เฮ้ย.....ครูมา ครูมา
ทุกคน รีบเข้าไปนั่งที่ตัวเอง กันหมด

“นี่ นักเรียนทุกคน อาทิตย์หน้าจะมีการแข่งขันตอบปัญหาทางวิชาการนะ เราต้องส่งตัวแทนไปแข่งขัน ห้องละ หนึ่งคน เอาล่ะ ช่วยๆกันเสนอนะ”

“อายะค่ะ ครู”
“ครับ อายะ ครับ”
“ช่ายๆ อายะ อายะ อายะ
นี่เป็นเสียงของเพื่อนๆในห้องของฉัน
“งั้นตกลง มิสึโนะ เธอเป็นตัวแทนของห้องเรานะ”
“ค่ะ” ฉันตอบรับ
“แล้วเย็นนี้หลังเลิกเรียน มีประชุม เกี่ยวกับการแข่งขันครั้งนี้ เธอไปเข้าประชุมด้วยนะ”
“ค่ะ”

“เป็นคนเรียนเก่งก็งี้ โดนเรียกใช้งานประจำ” มิกิพูด
“ไม่หรอกน่า ได้เป็นตั้งตัวแทนห้องเชียว ตื่นเต้นชะมัด”
“เธอจะตื่นเต้นทำไม เธอก็โดนทุกปี น่าจะชินได้แล้วนะ”
“เย็นนี้เธอไม่ต้องรอฉันนะ กลับไปก่อนเลย”
“อืมๆ ฉันจะได้ไปเดทกะยูตะของฉัน อิอิ”
“จ้าๆ”