ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1:โครงการประตูมิติ
วันที่ 2 ันยายน .ศ.2411
สถานที่ : รัสภา เมือนิวยอร์ าวโล ระบบสุริยะ สหประาาิแห่โล
อนนี้ที่รัสภาำลัมีารประุมเี่ยวับารสร้าประูมิิ ึ่มีวามิเห็นสอฝ่ายือฝ่ายที่สนับสนุนและฝ่ายที่่อ้าน ารประุมนี้มีารถ่ายทอสให้ประานรับม
สมาิพรร Fighter for victory : “ท่านประธานาธิบีรับ โรารประูมิินี้มีเป้าหมายเพื่ออะไรรับ? ในเมื่อเราสามารถสำรวมิิผ่านAstral riftsไ้อยู่แล้ว”
อาเธอร์ บาอน : “ารสำรวมิิผ่านAstral riftsนั้นมี้อำัเยอะเป็นอย่ามา ันั้นโรารนี้ะทำให้เราสามารถสำรว่ามิิไ้ีึ้น”
สมาิพรร Democratic alliance : “ท่านประธานาธิบี อาเธอร์ บาอน โรารประูมิินั้นมันเปลือ่าใ้่ายเป็นอย่ามา ผมสสัยว่ามันะุ้ม่าหรือเปล่า?”
อาเธอร์ บาอน : “ุ้ม่าแน่นอนอยู่แล้วรับ โรารนี้ะทำให้ประเทศเรา้าวหน้าอย่าแน่นอน”
อาเธอร์ บาอนอบำถามอสมาิพรรอื่นๆอย่ามั่นใ ทันในั้นสมาิพรร Divine of spiritual ็ถามอาเธอร์ บาอน้วยวามสสัย
สมาิพรร Divine of spiritual : “ออนุาถามนะรับท่านประธานาธิบี อนนี้ประเทศเราพึ่ผ่านสรามับพวThe Unbiddenไม่นาน ผมลัวว่าประเทศเราในอนนี้ยัฟื้นัวอยู่ ยัไม่พร้อมที่ะรับมือับพวนั้นถ้าเปิประูไปเอพวนั้น ุมีแผนรับมือหรือเปล่า?”
อาเธอร์ บาอน : “แผนอเราือเราะสร้าประูมิิไว้ที่ระบบสุริยะอเร-”
สมาิพรร Humanity first : “ทำไปเพื่ออะไร! ถ้าเิโนรุรานึ้นมา าวโลที่เป็นศูนย์ลาอประเทศ็ะพัพินาศแน่นอน!”
สมาิพรร Humanity first ไม่พอใเป็นอย่ามาอย่าารสร้าประูมิิไว้ที่ระบบสุริยะ
อาเธอร์ บาอน : “ใเย็นๆ่อนรับ ประูมิิะสร้าบริเวแถบไเปอร์เพื่อให้าวโลปลอภัย โยบริเวนั้นะถูุ้มันโยอยานรบและสถานีอวาศป้อัน แ่ไม่้อเป็นห่วรับ ถ้าเิเหุอันรายึ้นมาเราสามารถปิประูมิิไ้ทันที”
อาเธอร์ล่าวแผนารรับมือแล้วหันไปมอนอื่นๆในสภา
อาเธอร์ บาอน : “มีใรมีำถามอีไหมรับ?”
สมาิพรร Alien trust friendship : “แล้วเราะไ้ประโยน์อะไราโรารนี้่ะ?”
อาเธอร์ บาอน : “ทรัพยาร วาม้าวหน้าทาวิทยาศาสร์ และอาะพบมิรภาพใหม่”
อาเธอร์อบำถามเสร็ ท่าทีออในสภาเริ่มะเห็น้วยับโรารนี้มาึ้น
อาเธอร์ บาอน : “อนนี้ถึเวลาโหวแล้วนะรับ”
สมาิแ่ละนเริ่มโหว ผลอารโหวือส่วนมาเห็น้วยับโรารนี้
อาเธอร์ บาอน : “เยี่ยมมารับ อบุทุเสียที่สนับสนุนโรารนี้นะรับ”
เมื่อประานที่ำลัรับมารประุมในรั้นี้รับทราบผลโหวแล้ว หลายน็แสวามิเห็นออมา
สถานที่ : สถานีอวาศาวิริอุส ระบบาวิริอุส สหประาาิแห่โล
อนนี้มีายนหนึ่ำลัรับมารประุมอรัสภาะทำานอยู่ เามอผลอารโหวแล้วถอนหายใออมา
เบอร์นา เนเวอล : “เห้อ…โรารอนุมัิแล้ว หวัว่าะไม่ใ้ันที่้อออรับหน้าที่ทำโรารนี้นะ”
ทันในั้น็มีาริ่อเ้า เบอร์นารับสายทันที
อาเธอร์ บาอน : “สวัสีเบอร์นา”
เบอร์นา เนเวอล : “สวัสีอาเธอร์ มีเรื่ออะไรหรือ?”
อาเธอร์ บาอน : “เี่ยวับโรารประูมิินะ นาย้อรับหน้าที่เป็นหัวหน้าโราร ทั้ารวิัย ารสร้าและารสำรว”
เบอร์นา เนเวอล : “หะ ะทันหันมาเลยนะ ันพึ่ไ้พัาารสำรวโบราสถานอเอเลี่ยนโบราไม่นานเอ”
อาเธอร์ บาอน : “มันเทียบไม่ไ้ับานอประธานาธิบีหรอนะ แทบะไม่มีวันหยุเลย”
เบอร์นา เนเวอล : “็นายเลือะเป็นประธานาธีบีที่ีเอนิ ถึไ้นะารเลือั้สอสมัยเลย”
อาเธอร์ บาอน : “มันเป็นหน้าที่อันที่้อทำ แล้วารเลือั้สมัยหน้านายะลสมัรไหม”
เบอร์นา เนเวอล : “ันไม่อยาเป็นประธานาธีบี และว่าะเลือั้็อีั้5ปี ถึเวลานั้นประูมิิ็สร้าเสร็แล้ว”
อาเธอร์ บาอน : “แล้วำแหน่รัมนรีระทรววิทยาศาสร์และเทโนโลยีละ ะรับำแหน่นี้ไหม?”
เบอร์นา เนเวอล : “ไว้เป็นเรื่อในอนาละัน ้อสำรวมิิให้้เสร็่อน”
อาเธอร์ บาอน : “ี อนนี้ไม่มีอะไรแล้ว ลา่อน”
เบอร์นา เนเวอล : “ลา่อน ูแลรัษาสูภาพ้วย”
ารสนทนาระหว่าอาเธอร์ บาอนและเบอร์นา เนเวอลบล เบอร์นา็ทำานอเา่อ
สถานที่ : ห้อทำานอสุล าั์ ราัาน าวอนาธูเรีย ระบบาวอนาทอร์ สาธารรัพลเมืออนาธูเรี่ยน
สุล าั์ ราัานำลัพูุยับนายพลนสนิทเี่ยวับโรารที่้อเลือ
าั์ ราัาน : “เอ็อ ระหว่าโรารยานรบนาให่ับโรารประูมิิ เลืออันไหนี?”
นายพลเอ็อ : “โรารประูมิิหรอ เอามาทำไม?”
าั์ ราัาน : “เรา็ะสามารถสำรวมิิอื่นๆไ้ไ”
นายพลเอ็อ : “ไม่เอาหรอ ถ้า้อารสำรวมิิอื่น็ส่นัวิทยาศาสร์ไปที่UNE็ไ้ อนนี้เรา้อฟื้นฟูอยานรบอเรา่อน”
าั์ ราัาน : “น่าเสียาย ้อเรียประุมเรื่ออีที่สภาแล้วสิ”
สถานที่ : ทำเนียบวิทยาศาสร์ าวินยา ระบบาวุวานอส รัวิทยาศาสร์าาเนียน
อนนี้มีารประุมอนัวิทยาศาสร์อาวุโสหลายนับอธิปี าิน เน ูเบีย
าิน เน ูเบีย : “อนนี้พวุรู้แล้วสินะ ว่าUNEำลัทำอะไรอยู่”
หัวหน้านัวิทยาศาสร์อาวุโสฝ่ายฟิสิส์ : “เรื่อประู้ามมิิสินะ”
าิน เน ูเบีย : “ใ่ ผม้อารสร้ามันึ้นมา”
หัวหน้านัวิทยาศาสร์อาวุโสฝ่ายวิศวรรม : “แ่มัน้อใ้เวลา แถมปัหาเรื่อทรัพยารที่้อใ้ฟื้นฟูาวที่เสียหายาพวThe Unbidden”
าิน เน ูเบีย : “เรื่อฟื้นฟูาวนั้นสำัที่สุอยู่แล้ว แ่ผม้อารให้วิัยเทโนโลยีนี้้วย ไว้เมื่อเราพร้อมเมื่อไหร่็่อยสร้า”
หัวหน้านัวิทยาศาสร์อาวุโสฝ่ายสัม : “และเรื่อเศรษิที่ำลัแย่ในอนนี้ะทำอย่าไรี่ะ?”
าิน เน ูเบีย : “ผมะสภาปรอเพื่อแ้ปัหาเรื่อนี้”
เมื่อประุมเสร็ าิน เน ูเบีย็ออาทำเนียบวิทยาศาสร์ แล้วสภาปรอเพื่อประุมเรื่อเศรษิ
สถานที่ : วัหลว าวยอนาริม ระบบาวบียอน์ อาาัรยอนาริม
ในห้อประุมที่แ่้วยอัมีแปลาหลาสี มีาวยอนาสอนำลัถเถี่ยัน
ไฮทารั ไริ : “โรัน เียวนี้พวุนนาั้นสูหลายนไม่พอใเี่ยวับแนวิอเ้าหลายน”
โรัน ไริ : “ท่านพ่อ พวนั้นมันหัวล้าสมัย อนนี้อาาัรอเราำลั่ำแ่พวนั้นไม่แม้แ่ะสนใ้วย้ำ!”
ไฮทารั ไริ : “แ่ารที่เ้าบินถีบหน้าพวนั้นลาานเลี้ยมันเป็นเรื่อที่ยอมรับไม่ไ้”
โรัน ไริ : “ท่านพ่อเห็นใพวมันมาเินไปแล้ว! ประานและอาาัรอเรา่าหาที่วรไ้รับารูแล เพราะท่านเป็นแบบนี้ถึไ้มีพวบาบหนาแยประเทศออไปาเรา!”
ไฮทารั ไริ : “พอไ้แล้ว! อย่าทำัวนอรี แล้ว็ออไปะ!”
ไฮทารั ไริไล่ลูายอเาออาห้อประุม โรัน ไริเินออาห้อประุมแล้วิในใว่า
โรัน ไริ : <ิในใ> (ุนนาบ้าอำนา ท่านพ่อ็เอาใพวมัน ท่านพี่อีสอน็ห่วยแ ประานอยา อาาัรนี้มันมีแ่ปัหา)
1ความคิดเห็น