ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นาฬิกาที่กลับมาเดินอีกครั้ง
ต่อจากตอนที่แล้ว
ในเช้าที่สดใสก่อนจะมีเสียงผู้หญิงคนนึงกรี๊ดออกมาใช่นั้นคือเสียงกรี๊ดของโฮลี่ที่
กำลังไปเปลี่ยนดอกไม้ในแจกันให้พ่อของเธอ
“เกิดอะไรขึ้น!โฮลี่?!” ร่างที่ควรจะนอนอยู่นิ่งๆกลับลุกขึ้นพร้อมหันไปมอง
“เอ๊ะอะอะไรกันแต่เช้านะ-เห้ย!” โจทาโร่ที่วิ่งมาดูพร้อมโจสุเกะก็ต้องชะงักต่อหน้าบุคคลที่ควรนอนอยู่เฉยๆไปแล้วที่กลับลุกขึ้นอย่างสบายปรือ
“เห้ยๆนี้โจทาโร่โฮลี่ตกใจอะไรกัน-เอ๊ะทำไมขยับได้ละ?”
เหมือนชายหนุ่มจะเริ่มรู้ตัวละก่อนจะมองมือตัวเองที่ควรเป็นมือเหล็กกลับเป็นมือปกติของมนุษย์
“ OH My God!!! ” พูดออกมาพร้อมทำถ้าประจำ
https://tenor.com/view/jojos-bizarre-adventure-joseph-shocked-surprised-oh-my-god-gif-8313483
ใช่แล้วบัดนี้ชายชรานามว่า โจเซฟ โจสตาร์ได้กลับเป็นวัยหนุ่มอีกครั้งพร้อมมือที่กลับมา
“คุณพ่อค่ะ!” โฮลี่ได้โผเข้ากอดพ่อของเธอใบหน้าวันยหนุ่มของพ่อเธอเธอยังคงจำได้แต่นี้ก็สร้างความแปลกประหลาดจนต้องเรียกหมอและนักวิจัยในมูลนิธิสปีวากอดมาตรวจ
ถึงงั้นผลก็ออกมาปกติเหมือนคนทั่วไป
“ให้ตายสินะตาแก่เมื่อวานทำใจสะเสียหมด” โจทาโร่ได้ทำเสียงไม่สบอารมณ์สุดๆ
“ใช่คนเขาใจเสียหมดเลยนะ”ไม่จบเพียงเท่านั้นโจสุเกะก็ได้พูดออกมาพร้อม
เครซี่ ไดมอนด์ ได้หักมือดังกรอบแกรบละ
“เห้ยๆนี้ทุกคนใจเย็นก่อนนะแหะๆหื้อ?มีอะไรหรอ?” ขณะเขากำลังคุยกับครอบครัวก็มีสายเข้าก็รับโทรศัพท์ก่อนที่โทรศัพท์ในมือจะร่วงไป
“เกิดไรขึ้นอีกละตาแก่” โจทาโร่ได้ถามออกไป
“ศพของคะเคียวอินหายไปพร้อมกับหลุมศพของเพื่อนฉันถูกขุดขึ้นมา…”โจเซฟได้กล่าวพร้อมทำหน้าเคร่งเครียด
เมื่อโจทาโร่กับโจสุเกะได้ยินอย่าวนั้นก็ตกใจกันไปเลย
“ฉันจะไปหาคะเคียวอินเองส่วนตาแก่หาเพื่อนตัวเองสะ”โจทาโร่พูดจบแล้วรีบออกไป
“เพื่อนของคุณพ่อที่ว่านี้คไหนหรอคะ?คงไม่ใช่คนที่คุณพ่อไปเยี่ยมบ่อยๆหรใช่ไหมคะ?” โฮลี่ได้เอ้ยถามออกไป
“…มันใช่เลยต่างหากโฮลี่หลุมศพนั้นคือของซีซาร์เพื่อนของพ่อเองลูกอยู่กับคนในมูลนิธิก่อนนะพ่อจะรีบกลับมา” ไม่เปล่าเมื่อพูดจบก็รีบเตรียมตัวพร้อมลูบหัวโฮลี่รีบออกไป
“โถ่…อีกแล้วหรอไม่ยอมหรอกน่า!” ใช่แล้วโฮลี่ได้ตามไปด้วย
———————————————————————————————-
ในประเทศญี่ปุ่น ณ เมือง โมริโอ
ชายผมแดง(หรือชมพู?)ได้มาหลบแดดที่นึง
“เห้ยๆไหงมันเป็นแบบนี้ไปสะได้ละเนี่ย”
ใช่แล้วชายผู้นี้คือ คะเคียวอิน โนริอากิ กำลังปรงกับชีวิตเลยที่ฟื้นมาไม่พอเป็นแวมไพร์สะอีกกำลังรอให้พระอาทิตย์ตก
“เราคงต้องหาทางติดต่อกับโจทาโร่ให้ได้แล้วสิ”
———————————————————————————————
ในอิตาลีก่อนพวกโจเซฟมาถึง
“นี้คุณโปรนาเรฟทำไมเราต้องมาหาศพด้วยละเนี่ย?”ชายนามว่าโจรูโน่ได้ถามกับเต่า
“ก็นั้นมันเพื่อนของตาแก่โจเซฟนี้น่า” เต่าหรือจริงๆคือโปรนาเรฟเพื่อนของโจทาโร่ที่ปัจจุบันเป็นที่ปรึกษาให้โจรูโน่ได้กล่าวออกมา
“งั้นหรออือๆ…มีอะไร”//หลังตอบเสร็จเขาก็รับสายจากลูกน้องตน
ลูกน้องตนได้แจ้งข่าวการพบชายปริศนาคนนึงซึ่งเหมือนว่าเขาจะโดนแดดไม่ได้อะนะ
โปรนาเรฟที่ได้ยินก็ตกใจก่อนจะพูดขึ้นว่า “โจรูโน่!รีบไปที่นั้นเถอะ”//ครับโปรนาเรฟใส่เกียร์เต่าไปละโดยมีโจรูโน่ตามไป
ณ จุดที่ว่า
“ว่าจะเฝ้าฉันอีกนานไหม?” ชายปริศนาที่โดนมาเฟียคุมตัวอยู่ก็ได้พูดขึ้น
จังหวะพอดีที่ โจรูโน่ และ โปรนาเรฟมาถึงสร้าควายมตกใจมาเพราะชายเบื่องหน้านั้นเป็นแวมไพร์
“ทำไมแวมไพร์ถึงยังมีอยู่ละ?!”โปรนาเรฟได้เอ้ย
“อย่าเอาฉันไปเทียบกับเจ้าพวกนั้น!ฉันไม่ใช่แวมไพร์สักหน่อย!”ทันทีที่เขาได้ยินก็ลุกขึ้นเลยที่มือเขาปรากฏคลื่นมนตราออกมา
“งั้นนายเป็นใครละ” โจรูโน่ได้เอ้ยขึ้น
“…ชื่อของฉันคือซีซาร์”ซีซาร์ได้พูดออกมาสร้างควาตกใจใหเ้โปรนาเรฟและโจรูโน่
“เห้ยๆไม่ใช่นายตายไปแล้วหรอ?”โปรนาเรฟเอ่ย
“ใช่ฉันควรตายไปแล้วตั้งแต่สู้กับวามูก็ไม่เข้าเหมือนกันทำไมฟื้นมาได้”ซีซาร์กล่าว
สร้างบรรยากาศมาคุในห้อง
“จริงสิทำไมเราไม่นั่งคุยกันดีๆสะก่อนละ?” โจรูโน่ได้พูดขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศนั้นก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตัว
“…”ซีซาร์ได้เงียบก่อนนั่งลง
นั่งลงก่อนที่โจรูโน่จะให้ลูกน้องติดต่อไปทางโจเซฟ โจสตาร์
“โจโจ้หรอ?” ทันทีที่เขาได้ยินชื่ออันคุ้นเคยก็ได้พูดออกมา
“นายรู้จักด้วยหรอ”โปรนาเรฟได้ถาม
“ต้องรู้จักอยู่แล้วพวกเราผ่านไรมาด้วยกัน” คำตอบนั้นโปรนาเรฟมั่นใจได้เลยชายคนนี้นี้แหละที่ตามหา———————————————————————————————
แล้วก็จบไปแล้วนะตอนที่สองซีซาร์ดูเจอเร็วดีนะแล้วคะเคียวอินจะได้เจอยังน่าา
ความคิดเห็น