ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นางสาวพาฝัน

    #2 : ฉันชอบเธอ ฉันชอบเธอนะพาฝัน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 82
      2
      19 มิ.ย. 67

    “ผมไปเรียนก่อนนะครับ”

    “ได้สิ..พ่อไปส่งมั๊ย..”

    “ไม่ครับ ผมไปเองครับ”

    “อย่าลืมหาอะไรกินระหว่างทางไปเรียนด้วยนะ”

    “ครับ….ไปนะครับ”

    “ดีแล้วใช่ไหมคุณ ที่ย้ายกลับมาที่นี้ อย่างน้อยอากาศที่นี้ก็ดี แถมลูกเราก็ไม่ต้องรีบร้อนเวลาไปเรียน เดินไม่กี่นาทีก็ถึงรร.”

    “สวัสดีครับ… ผมขอแซนวิช 1 ชิ้นครับ“

    “นี่พาฝัน..เธอตื่นสายใช่ไหม”

    (เอ๊ะ.. พาฝันหรอ)

    “แซนวิชได้แล้วค่า”

    (ชุดนร.เหมือนเราเลย ดีเดินตามเลยแล้วกัน)

    “โอ้ว.. สายแล้วเรา”

    ”ไม่รู้สิ.. ไม่หรอกมั้่ง ส่วนนามปากกาของฉันคือ…นางสาวพาฝัน”

    “ไรนะ อะไร ชวนฝัน พาฝัน แอบน่ากลัวนะ”

    “ยังไงก็ช่วยหลีกทางหน่อยได้ไหม คือฉันไม่อยากยืนฝันตรงนี้นาน อีกอย่างนะ เธอเห็นนั้นไหม อาจารย์มองพวกเธอน่ะ หน้าตาชวนฝันขนลุกเลยล่ะ”

    “เอาล่ะ ทุกคนฟังทางนี้นะจ๊ะ วันนี้ครูมีนร.ใหม่จะมาแนะนำ”

    “สวัสดีทุกคน ฉัน.. เจได“

    (นั้นเธอ.. ใช่เธอจริงด้วย)

    (เธอ..จำฉันไม่ได้สินะ)

    ”โอเค นร.ทุกคน ปรบมืออออออออ“

    ”โอเค เจได ไปนั่งข้างหลัง เลขที่ 13 พาฝัน นะจ๊ะ เชิญจ่ะ”

    “นี่…เธอน่ะ พาฝันใช่ไหม..”

    “ทำไมนายรู้จักชื่อฉันด้วย… “

    ”อ๋อตะกี้นายได้ยินครูเรียกฉันใช่ไหม..”

    “นี่เธอจำฉันไม่ได้หรอ..” (ยิ้ม..)

    “ยินดีที่ได้พบกันสักทีนะ..พาฝัน” (ยิ้ม..)

    “เดี๋ยว เดี๋ยว นี้อะไรกัน 2 คนนี้ รู้จักกันหรอ”

    “ไม่..”(สองคนพูดพร้อมกัน)

    “อือ.. ” (สองคนพูดพร้อมกัน)

    “อะไรกันพาฝันตกลงเธอรู้จักเขามั๊ย .. แล้วทำไมเขาถึงบอกอือ”

    “ตะเอง..เค้าจ๊ะจ๋าน่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก”

    “เธอน่ะ.. จำฉันได้แล้วใช่ไหม”

    “ห่ะ…” (พาฝันทำหน้างุนงง)

    (ไม่มีใครสนใจกันเลย โอเคเธอคืออากาศน่ะจ๊ะจ๋า)

    “น่าหงุดหงิดชะมัด คนจะนอน นี่เธอ.. ชื่อไรน่ะ“

    ”ฉันจ๊ะจ๋าไง เมื่อไหร่จะจำฉันได้ สายตาของนายมีแต่พาฝันหรือไง กามิน“

    (คนดูรู้จากดาวอังคารล่ะว่าคิดยังไงกับพาฝัน)

    “นี้เพื่อนใหม่เรา เจได”

    ”เจได…นี้กามินนะ“

    “ช่างเถอะ…พาฝันวันนี้กลับบ้านด้วยกันนะ”กามินพูดพร้อมฟุบหน้าหลับ

    “นั่งที่ให้เรียบร้อบครูเข้าใจนร.ตื่นเต้น ครูขอให้นร.ทุกคนตั้งใจ โชคดีกับการสอบน้าา”

    (ทำไมกัน ทำไมกันนะ เขาน่ะ ฉันแน่ใจว่าเขามาจากความฝัน แต่ทำไมกันนะ เขาถึงจำฉันได้)

    “นี่เธอ..พาฝัน“

    ”นี่นาย อย่ายุ่งกับเธอ“

    “นายเกี่ยวไรด้วย ว่าไงน่ะ ชื่อกามินหรอ”

    “นี่พวกเขาทะเลาะกันหรอ”

    ”พวกเขาทะเลาะกันเพราะพาฝันหรอ“

    “เป็นเด็กใหม่ก็อยู่ส่วนเด็กใหม่ อย่ามากวนใจเพื่อนที่เพิ่งเจอสิ” กามินพูดพร้อมมองพาฝัน

    “ทำไม ! นายชอบเธอหรอ เข้ามาวุ่นวายกับฉันทำไม”

    “ไม่ใช่หรอ…ถ้าไม่ใช่ก็เลิกยุ่งกับเธอไป ไม่ต้องรอเธอกลับบ้านด้วย เพราะว่าฉันชอบเธอ ฉันชอบ..พาฝัน…“

    “ห่ะ อะไรน่ะ” พาฝันหน้าตกใจ


     


     


     

    ติดตามเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×