คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2
“อบุุพริมามาที่ให้เียริมารับประทานอาหารับผมนะรับ”
ิเร... ประธานรรมารบริษัทัพพลายที่หล่อนิ่อไปพร่ำบอเป็นรั้ที่สิบนับั้แ่หล่อนปราายมาถึ หิสาวยิ้ม...รับประทานอาหารอย่าใเย็น ไม่ไ้แ้เาหรอว่า ที่หล่อน้อมาเพราะพ่ออหล่อนเป็นนัแแบ่หน้าที่มาแล้ว
“พอีะุยเรื่อวามเป็นไปไ้ที่เราะร่วมมือัน ็เลยอยาุยับุโยร ไม่อยานันอื่น เี๋ยวะยืเยื้อเสียเวลา”
“ยินีมาเลยรับ”
วาสีเ้มอู่้าเป็นประาย วามสวยส่าอพริมาทำให้เลือในายอเาไหลวูบวาบ เหมือนะอบสนอับผิวาวนวลละเอีย และริมฝีปาสีแสเป็นระับนั้น
“ที่นี่อาหารอร่อยีมาเลยนะรับ ผมอบอาหารสเปน ี่โรแะนี่ใ้ไ้เลย”
“ีใทีุ่อบ่ะ ัน็อบเหมือนัน”
บทสนทนาำเนินไปอย่าเียบๆ ไม่ันมานั แ่าับยามทีู่่้าเราับพ่ออหล่อน ที่่าบอเป็นเสียเียวันว่าุและน่าลัว แ่พิพัน์เป็นนอบเสี่ย ล้าไ้ล้าเสียับนรอบ้า ทำใหู้่้าทุนอเาิสไล์ารทำาน และเหนียวแน่นไม่ห่าันไปไหน
พริมาุยเรื่อทั่วไปหลัาไ้้อสรุปโยภายรวมอานที่้อาร วาสีนิลามมอแลเลยผ่านไป้านหลั่อนะเห็นใรนหนึ่เินผ่านไป้วยวามุ้นิน ใบหน้าสวยหวานิ้มลิ้มนั้นหล่อนำไ้
มินรา...
นรัอศรุ...นที่หล่อนเห็นไปไหนมาไหนับเามานานนใรๆ ่า็รู้ มินราอยู่ที่นี่แสว่าอาะมาับศรุ... หล่อนิในใพลาเหลียวมอหา
“ุมอหาใรรับ?”
“อ้อ” ร่าบาหันลับมาเมื่อไ้สิ าเสียเรียอนที่นั่อยู่ร่วมโ๊ะ “เปล่าหรอ่ะ ันแ่มอหาเพื่อน แ่ยัไม่เอ”
“ผม่วยหาให้ไหม?”
“ไม่เป็นไร่ะ ไม่ไ้นัันมา อาะ่อยเอันวันหลั็ไ้”
“รับ”
พริมาหันลับมาให้วามสนใับนรหน้า นระทั่รับประทานอาหารเสร็เรียบร้อยแล้วหล่อนึเรียบริรมาัาร่าใ้่ายทั้หม นับรถอที่บ้านมารับหล่อนามำสั่อบิา ที่ไม่อยาให้ลูสาวอัวเอ้อออไปไหนมาไหนเพียลำพั
หิสาวมอหาลับไปในห้ออาหาร... นิ่วิ้วเมื่อไม่พบนที่้อารเอ รัน้ามลับเพิ่สัเเห็นว่า มินรามาับใรอีนหนึ่ ึ่หล่อนุ้นหน้าพอสมวร อาะเป็นนัธุรินในหนึ่ที่พ่ออหล่อนเยแนะนำให้มารู้ััน
มินราำลัเป็นาราหน้าใหม่ ็ไม่แปลใที่หล่อนอาะมีเพื่อนในวารอยู่้วยเหมือนัน หรืออาะ้อหาอนเนั่น พริมาไม่เห็นำเป็น้อใส่ใเลย
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น