ลำดับตอนที่ #2
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : กาพย์ที่ ๒
ย่ำรุ่ หวุ้ยเฟยถูปลุให้ลุึ้นเพื่อเรียมัวับานเลิมลอที่โอรสสวรร์ที่ออนำทัพ้วยัวเอนั้นไ้รับัยนะลับมา พร้อมเลยศึมามาย และสมบัิอีนับไม่ถ้วน
" พระนาอบุไหนเป็นพิเศษหรือเพะ " สาวรับใ้ที่เหล่าป็นนหามานั้นเอ่ยถามนาอย่าเอาใใส่ นาสัมผัไ้ว่าอีฝ่ายเร็ไม่น้อย
" ไม่มีหรอ เ้าแ่ให้้าามสมวรเถอะ " ินเย่ว หรือหวุ้ยเฟยนั้นเอ่ย้วยน้ำเสียเบื่อหน่าย
" พระสนมไม่อบานเลิมลอหรือเพะ " สาวใ้เอ่ยถามราวั้อารหาเรื่อุย ในะที่ำลัสวมุให้นา โยมีสาวใ้อีสอสามนัารประทินโมให้นา
" ้าอบานเลิมลอ เพียแ่ไม่ปราถาานลอบนอระูอผู้ใ " นาเอ่ย้วยน้ำเสียเรียบเยเ่นเย เหล่าสาวใ้อึอัพาันพูไม่ออ นระทั่เรียมัวเสร็ึพานานาไปยับวนที่มารอรับอยู่แล้ว ินเยว่มาถึท้อพระโรเือบะสุท้าย ทำใ้ะที่นา้าวเ้าไปภายในานนั้น ถูสายามามายับ้อ สายาเหล่านั้น มีทั้อิาริษยา สสัยใร่รู้ สเน่หา
" เ้ามาแล้ว " โอรสสวรร์เป็นนแรที่้าวเ้ามารับมือนา่อาสาวใ้
" วันนี้เ้าามนั " ารแสอออย่าัเนว่าโอรสสวรร์นั้นโปรปรานในัวนานั้นยิ่เรียสายาอิาอเหล่าสนมให้เพ่เล็มา
" พี่ะพาเ้าไปเอ " โอรสสวรร์เอ่ย ประอนาไปยัที่นั่ที่ถูัเรียมไว้้าายอย่าใล้ิ นานั่ลมอไปนั่านเลี้ยอย่าเบื่อหน่าย
นาไม่รู้ว่าทำไมผู้นเหล่านี้ถึไ้สนุสนานับารร่าีวิผู้อื่นถึเพียนี้ านเลิมลอที่เ็มไป้วยลิ่นาวเลือนนาแทบะอาเียน
" เ้าไม่สนุหรือ " โอรสสวรร์หันมาถาม นาเมินเย่อำพูนั้น แ่มือหนานั้นยัไม่วายยื่นมาสัมผัสเรือนแ้มอนา
" ามนั " โอรสสวรร์ล่าว วาม้อมอมาที่นาอย่าหลใหล และปราถนา แ่ไม่นานนัโอรสสวรร์็ละสายาานา้วยเพราะทู่าเมือนั้นไ้นำนารำมาเพื่อถวายารแส
ินเย่วทอสายามอารแสนั้นไม่ใร่ะใส่ในั นารำแ่าย้วยุนเผ่า เปิเผยทรวทร เ้น้วยท่าทาเย้ายวน ทำเอาุนนาน้อยให่่า้อมอน้ำลายยืเหมือนสุนับ้า
เมื่อารแสบลหัวหน้าเผ่า้าวออมาพร้อมับสรีรุ่นๆนหนึ่ ยัไม่ทันที่นผู้นั้นะอ้าปา ินเย่ว้รู้ว่าอีฝ่ายะเอ่ยสิ่ใ
อบรราารนั้นไม่ไ้มีเพียสิ่อ มนุษย์นั้น้เป็นอบรราารไ้เ่นัน
ำพูอนผู้นั้น นาที่นั่อยู่ในำแหน่หวุ้ยเฟยไ้ยินมาเป็นร้อยรั้ สายาท้าทาย เย้ยหยันาอิสรีผู้เป็นสิ่บรราารนาเอ็ไ้รับมานับรั้ไม่ถ้วน
วัหลวนั้น่าแสนโสมม และน่าเบื่อ
นาถอนหายใและหันหน้าออไปมอท้อฟ้าสีำ
สุท้ายโอรสสวรร์็รับบุรสาวหัวหน้าเผ่าเ้ามาเป็นสนมในำแหนุ่้ยเหริน
สาวามูท่าะไม่พอใแ่็ทำสิ่ใไม่ไ้นอา้มหน้าอบุ
" เ้า้อมอสิ่ใ้านนอหรือ? " โอรสสวรร์ที่แ่ั้ำแหน่พร้อมทั้ประทานื่อให้สนมนใหม่เสร็หันมาเอ่ยถามนา ้ำยัยับใบหน้าเ้มนั้นเ้ามาใล้
" หายัไม่หยุ ้าะไม่เรใ " ินเย่วเอ่ย้วยน้ำเสียริั ฝ่ายโอรสสวรร์หัวเราะออมาเบาๆแ่็ยอมล่าถอยออไป แ่โยี
ารระทำเหล่านั้นเป็นที่อิาาร้อนอบรราสนมเาและสนมใหม่ไม่น้อย ะมีเพียฮอเฮาที่ไม่แสอาารใๆ พระนาเพียิบน้ำา้วยท่าทาสบายๆเท่านั้น
มิใ่ว่าไม่อิา เพียแ่พระนานั้นเยลสู้ในสรามรัับหวุ้ยเฟยแล้ว ทุสิ่นั้นสูเปล่า แม้หวุ้ยเฟยะไม่โ้อบแ่พระนา็ไม่เยไ้รับัย เพราะใอโอรสสวร์มีเพียหุ้ยเฟย
้ำยัอีฝ่าย็ไม่ไ้ใ่วามโปรปรานมา่มเหพระนา ะล่าวให้ถูือ หวุ้ยเฟยนั้นไม่เยยินี่อวามโปรปรานนั้นเลย
" เ้าอยาลับไปหรือ " โอรสสวรร์เอ่ยถาม วาม้อมอร่ารหส์ไม่ละ ิบสุรารสร้อนไปพลา
ปราถนาเหลือิน
ินเย่วไม่อบสิ่ใ ทำเพียผินใบหน้าามหนีไปทาอื่น
" หาไม่ปริปา พี่ะสั่่าพวทูให้หม " เสียเย็นระิบ้าหูินเย่ว
" เ้ามันบ้าไปแล้ว " ินเย่วัฟันรอ
" พี่อาะบ้าริอย่าที่เ้าพู แ่ทุอย่าึ้นที่ัวเ้า ยอรั " โอรสสวรร์เอ่ย้วยน้ำเสียเหี้ยม เาไม่้อายโมาม เพียแ่ไม่ิะปิบัวามปราถนาที่มี
" ไปายะ " ินเย่วเอ่ย นัยาาว้อเม็ไปยัโอรสสวรร์ ไอเย็นแผ่ออาาย แ่ร่าอนา็ถูึเ้าหาอหนาอโอรสสวรร์ พร้อมเสียระิบที่แหบพร่า
" เ่นนั้นพี่ะลาเ้าไปนร้วยัน "
บ.
อื่ออออออหื่ออออออออ แร แรส์! เป็นู่ที่แรที่สุเท่าที่เยแ่มาเลย่ะ ะลให้เรื่อยๆนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
1ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
1ความคิดเห็น