ลำดับตอนที่ #2
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผมไม่ชอบ NC
บริษัท XY
"สวัสีรับุไหม ฝาานให้ท่านรอเ็นอนุมัิหน่อยนะรับ"
"ไ้เลย่ะุภูวล เี๋ยวไหมัารให้นะะ" หิสาวอบ ภูวล หรือ ล หัวหน้าฝ่ายารลาที่วันนี้มาส่เอสารออนุมัิ้วยัวเอ
"ทำไมวันนีุ้ลไ้ึ้นมาส่เอสารเอละะ ปิเห็นน้อๆ ึ้นมาส่ให้"
"ือวันนี้ผมอยาะึ้นมาวนุไหมไปทาน้าว้วยัน เย็นนีุ้ไหมว่ามั้ยรับ" ภูวลพูออไปอย่าเ้อเิล เาแอบอบใยไหมมานานแล้ว เทียวไล้เทียวื่ออยู่เป็นประำแ่ใยไหม็ไม่ใอ่อนเสียที หวัว่าราวนี้เาะมีหวับ้านะ
"ือไหม้ออูาน่อนนะะ ว่าอนเย็นะว่าหรือเปล่า" ใยไหมอบอย่าเรใ เพราะนี่ไม่ใ่รั้แรที่ภูวลมาวนเธอไปทาน้าว้วย เาวนทุรั้ที่มีโอาสแ่เธอ็ปิเสธทุรั้ไป
"ไ้รับ ยัไผมะรอำอบนะรับ" ภูวลยิ้มว้าอย่ามีหวั เพราะทุรั้ที่วนใยไหมเธอมัะบอว่าไปไม่ไ้เสมอ แ่รั้นี้เธอบออู่อนแสว่ามีโอาสสูที่เธอะอบล
"่ะ" ใยไหมยิ้มน้อยๆ ส่ไปให้ ่อนที่ภูวละเินลับไปทำานอน
๊อ ๊อ
"ออนุา่ะ เอสารฝ่ายารลาที่ท่านรอ้อเ็นอนุมัิเี่ยวับารโปรโมทโรารใหม่่ะ" ใยไหมวาเอสารบนโ๊ะให้เ้านายหนุ่ม และเอ่ยพูถึรายละเอียอเอสารรหน้า
"ทุวันนี้ผู้ัารแผน้อมาส่เอสารเอเลยหรอ?" เพลิเลิิ้วเอ่ยถามใยไหม
"ผ่านมาทานี้็เลยเอามาส่เอมั่่ะ" ใยไหมเอ่ยอบอย่าไม่ิอะไร แ่ำอบอเธอลับทำให้อีนหลัโ๊ะทำานรู้สึหุหิ
"หรอ…ไม่ใ่ว่าเาึ้นมาีบุ?" เพลิถามออไปเสียห้วน ใยไหมยัเียบเธอไม่อยาโ้อบอะไรให้เป็นเรื่อให่ไปว่านี้ มันมัเป็นแบบนี้ประำเวลาที่เธอุยับภูวล ท่านรออเธอะูไม่สบอารม์ทันที ันั้นที่ผ่านมาเธอึเลี่ยที่ะพูุยับภูวลเสมอ เพราะเธอไม่อยามีปัหาับเ้านายัวเอ
"นายภูวลเามาพูอะไรับุ" เพลิยัเอ่ยถามใยไหมไม่หยุเมื่อยัไม่ไ้รับำอบานัวเล็
"ใยไหม!" ายหนุ่มเอ่ยเรียื่อหิสาวพร้อมน้ำเสียที่เ้มึ้นอีหนึ่ระับ ใยไหมถอนหายใออมาเฮือให่่อนะเอ่ยอบ
"ุภูวลวนไหมไปทาน้าวเย็นนี้่ะ"
"แล้วุอบเาว่ายัไ" เพลิออรอฟัำอบ ำอบที่ใยไหมให้ับภูวล
"ไหมบอว่าอูาน่อน่ะ"
"ทำไมไม่อบไปเลยว่าไม่ว่า ไม่ไป" เพลิเอ่ยบออย่าหัวเสีย บอว่าู่อน็เหมือนให้วามหวัภูวลนะสิ
"ท่านรอ่ะ" ใยไหมพูเสียอ่อน
"หรือุอยาไปับเา" นัวโเอ่ยประเสียแ็
"ไม่ใ่อย่านั้นนะะ" ใยไหมลนลานบอ เธอลัวเาเ้าใผิิว่าเธออยาะไปับภูวล แท้ที่ริแล้วเธอแ่เรใภูวลเท่านั้น
"ถ้าไม่ใ่็ปิเสธไปะ ผมไม่อบ" เพลิพูเอาแ่ใพร้อมหันหน้าไปทาอื่นอย่าไม่สบอารม์ ใยไหมเห็นแบบนั้น็รู้ไ้ทันทีว่าอาารแบบนี้ท่านรอำลัอนเธอัวร์ หิสาวเินเ้าไปใล้ๆ ร่าสู ่อนนั่ลไปยััแร่ แะมือให่มาล้อไว้ที่เอวอ และใ้แนเล็โอบรอบอแร่
"ไหมะปิเสธุภูวลามที่ท่านรอสั่" หิสาว้อหน้าายหนุ่มพร้อมอบเอาใ แ่เา็ยัไม่หันหน้ามาสบาับเธอ ใยไหมึ้อใ้มือทั้สอ้าโอบแ้มสาบัับให้เาหันหน้ามาหาเธอแทน
"ุ๊บ! ไม่อนไหมนะะ" หิสาวูบลไปเบาๆ บนปาหยั หวัทำให้เาใเย็นล
"ทำไมไม่ปิเสธไปั้แ่แร" เพลิเอ่ยถามเสียนิ่ เายัรู้สึหุหิอยู่เล็ๆ
"ไหมเรใุภูวล่ะ เาวนไหมทีไรไหม็ปิเสธลอ "
"ะไปเรใทำไม ถ้ามีปัหา็มาบอผม"
"โอเ่ะ ถ้ามีราวหน้าไหมะปิเสธทันที โอเมั้ยะ"
"อืม" ใยไหมยิ้มออมาหลัาลันเรียบร้อย แ่เธอยัเห็นร่อรอยแห่วามหุหิหลเหลืออยู่ในแววาอเา
"ให้ไหม่วยให้ท่านรออารม์ีึ้นมั้ยะ" หิสาวไล้มือลมายัระุมเสื้อเิ้เนื้อี ไล่วนลูบไล้รที่มีหัวุสีเ้มอยู่เบาๆ แ่นั้น็พอให้เ้าอมันร้อี๊อย่า่านเสียว
"อ๊า...ไหมอย่าเล่น รู้ใ่มั้ยถ้าทำแล้วะหยุไม่ไ้"
"รู้่ะ" เอ่ยอบเาเสียแผ่ว พร้อมส่สายายั่วยวนลับไปให้ เพลิเห็นอย่านั้น็ระุยิ้มมุมปาอย่าอบใ ่อนะปุ่มล็อประูและปิม่านลทันที
"ั้นอย่าหาว่าไม่เือน็แล้วัน" พูบเพลิ็ยัวใยไหมึ้นนั่บนโ๊ะทำาน ระโปรทรสอบอหิสาวเลื่อนึ้นไปนเือบถึโนาอ่อน านั้นายหนุ่ม็ย้ายัวเอไปยืนอยู่ลาหว่าาอหิสาว
"พร้อมรึยั" เอ่ยถามหิสาวเสียระเส่า ใยไหมพยัหน้ารับ ายหนุ่มไม่รอ้าปลอระุมเสื้อเิ้อหิสาวที่ละเม็อย่าใเย็น นเผยให้เห็นเ้าอวบที่อัแน่นนทะลัออมานอบราเียร์ลูไม้สีาว เาส่มือไปนวเฟ้นอย่ามันมือ ส่วนหิสาว็แอ่นอให้เาไ้ฟ่อนเฟ้นเ้าอวบไ้อย่าเ็มที่
"อ๊า! อือ..." ใยไหมส่เสียราผะแผ่ว เธอรู้สึเสียวรหัวุสีหวานเหลือเิน อยาให้เาใ้ปารอบรอมัน
"ท่านรอ่ะ ูให้ไหมหน่อยไ้มั้ยะ นะะนะ" หิสาวส่เสียอออ้อน
เมื่อไ้ยินน้ำเสียหวานพูอ้อน เพลิ็เลื่อนมือรั้บราเียร์ัวสวยลมาอใ้ราวนม นเผยให้เห็นสอเ้าอวบที่มีเม็ทับทิมสีหวานประับอยู่ ายหนุ่มลืนน้ำลายลออึให่ส่มือนวเฟ้นอีรั้นเนินเนื้อเบียล้นออมาามหว่านิ้ว านั้น็ส่ปาเ้าไปรอบรอเม็ทับทิมอย่าหื่นระหาย เสียูั๊วบ้าบ เาทัู้ทั้ันมันแ็ึ้นเป็นไ ายหนุ่มอ้าปารอบรอเ้าอวบ้ำแล้ว้ำเล่าสลับันทั้สอ้าอย่าเมามัน เาเหมือนเ็ทารที่ระหายน้ำนมแม่ ทัู้ทั้เม้มูึนยืิปาแล้วปล่อยออแล้วลับไปูใหม่ ้านเ้าอเ้าหวาน็เสียว่านแอ่นออให้เาไ้รอบรออย่าเ็มใ อาะมีเ็บบ้าแ่็ถึใีเธออบ อยาให้เาั อยาให้เาูแบบนี้ไปนานๆ
"อ๊า! ัอีสิะท่านรอ ไหมอบ อ๊ะ อ๊า..." เพลิัให้ามำอ ส่วนมือให่็สาละวนลไป้านล่าึระโปรอเธอึ้นมาเหนือเอวอ านั้นรั้แพนี้ัวน้อยลมาไว้ที่หน้าาสวย ส่นิ้วเ้าไปไล่วนรปาทาเ้า น้ำหวานสีใสไหลทะลัออมาอย่าับเื่อนแ แสให้เห็นว่าหิสาวมีอารม์ร่วมแ่ไหน ายหนุ่มึใ้สอนิ้วแหย่แยเ้าไปในโพรถ้ำับแบ
"อ๊า! ท่ารอา" หิสาวสะุ้เฮือในอนที่เาสอนิ้วเ้าไปในโพรสวาท
"อบมั้ย?" เอ่ยถามหิสาวหูเสียพร่า
"อบ่ะอบ ไหมอบมา อือ..." แะ แะ ายหนุ่มส่นิ้วเ้าสุออสุนไ้ยินเสียน้ำหวานอหิสาวัึ้นอย่า่อเนื่อ ยิ่เาทำเร็วมาเท่าไหร่็ูเหมือนว่าน้ำหวานอเธอะผลิออมามาเท่านั้น
"อี๊อะ อ๊า! ฮือ...ท่านรอา ท่านรออไหม อึ!" ใยไหมเอ่ยเรียายหนุ่มเสียหล เธอเสียวเหลือเินมันเสียวนะาใ เวลาที่เาอนิ้วแล้วรูไปับโพรสวาทมันมันเสียวมาริๆ
"อย่าพึ่เสร็นะรอผม่อน" เพลิัมือออาโพรถ้ำ่อนะนำนิ้วเ้าปาัวเอ หิสาว้อมอารระทำอเาอย่าสิเน่หา ายหนุ่มปลหัวเ็มัรูิปาเแล้วรั้ลมาเล็น้อยพอให้เ้ามัรยัษ์โผล่พ้นออมาไ้
"ะเ้าแล้วนะรับ"
"ไหมรอแทบไม่ไหวแล้ว ท่านรอา ไหมอ" หิสาวเอ่ยอ้อนวอน เมื่อเายัใ้ท่อนเอ็นร้อนแหย่เล่นแ่ไม่ยอมันเ้าสัที
ปึ...
"อ๊ะ อือ... อ๊า... ท่านรอ..." ายหนุ่มระแทนมิลำในราวเียว หิสาวระทถอยหลันิหน่อยเนื่อาแรระแทรุนแราเอวสอบ เารั้เอวบาเ้ามาอีรั้พร้อมอัระแท้ำๆ ย้ำๆ ไปยัุสวาท เาเสียวเาอยาระแทเธอให้แหลามือโทษานที่ทำให้เาลั่ไ้นานี้ โพรับแน่นระุอเาไม่หยุ
"อ๊า! อือ อย่าอเพลิแรสิรับเพลิะแ อ๊า..." ายหนุ่มเสียวนลัวว่าะแเอาอนนี้ เายัไม่อยาแเาอยาร่วมรัับเธอไปนานๆ ๊วบ! ายหนุ่ม้มลูหน้าออวบอีรั้ รั้นี้เาูเม้มฝาร่อรอยสีุหลาบไว้ามานเ้าอยู่หลายุ เาหมั้นเี้ยวอยาะัมันให้หลุิปาแล้วเี้ยวลืนลอให้มันรู้แล้วรู้รอ
"เพลิ่ะเพลิ อิอ๊า... อแรๆ ไ้มั้ยะ อ๊า..." โพรสาวอมัรยัษ์ุบุบอยู่้านใน ใยไหมอยาไ้แรว่านี้อัระแทเ้ามาเลยเธอรับไหว เพราะเธอเหมือนเห็นปลายทาสวรร์อยู่ไม่ไลแล้ว
"ะถึแล้วหรอ รอเพลิ้วยสิ" ายหนุ่มระแทระทั้นนร่าเล็แทบะนอนเยไปับโ๊ะ เอสารหลายบับระัระายเ็มพื้นแ่ไม่มีใริะใส่ใมัน ายหนุ่ม้อนัวหิสาวลุึ้นยืนหันหลัให้ับเา ย้นามอนอเธอึ้นเล็น้อย่อนะอัระแทเ้าไปในโพรสวาทอีรั้
ปึ ปึ ปึ ายหนุ่มใส่แรทั้หมที่มีลไปรวมันทีุ่เียวส่มันเ้าไปสร้าวามเสียว่านให้ับหิสาว แ่นั้นยัไม่พอยัส่นิ้วยาวไปเี่ยเนินสามเหลี่ยมที่ไว่อวามรู้สึอี้วย
"เพลิาไหมเสียว อะอ๊า! ไหมะายไหมะาย อือ..." หิสาวรีร้ออย่าสุะลั้น ทั้หน้าทั้หลัำลัเล่นานเธออยู่ มันทรมานเหลือเิน ทรมานนเธอะาใายอยู่แล้ว อือ...
"อ๊า! ไหมรับ เสียวหัว" ายหนุ่มสถบออมาอย่าสุะลั้น ไม่ใ่แ่ใยไหมที่เสียว เา็เสียวนแทบบ้าแล้วเหมือนัน เพลิอัระแทเน้นๆ ับสะโพหิสาวไว้มั่น อึนสุวามยาว ึออนเือบหลุแล้วอัระแทเ้าไปใหม่ ทำอย่านั้น้ำแล้ว้ำเล่า น้นอนามแเถือาารอัระแทที่รุนแร
"เพลิไหมะถึ ไหมะถึแล้ว่ะ ฮือ..."
"อ๊า! ไหมพร้อมัน" ายหนุ่มอัระแทเรี่ยวแรที่มีทั้หมใส่โพรสาวที่ำลัอัวนอเา มันแน่นมันทรมาน มันเสียว่าน เาไม่สนใอะไรทั้นั้นในวินาทีนี้ เาสนแ่ว่าะระแทนรหน้าให้ายาุ้นเาไปเลยีมั้ย โทษานที่อเาีนั
"อ๊ะ อ๊า เพลิ่ะเพลิ อ๊าย..."
"อ๊า... เสียวสัส!" สุท้ายเาและเธอ็ปลปล่อยวาม้อารออมาพร้อมัน
ผู้สนับสนุนสูงสุด
ผู้สนับสนุนคนล่าสุด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น