ลำดับตอนที่ #2
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รักแรก
เมือ้าี แว้นี
ปีที่ยี่สิบในารรอราย์อีหยาฮ่อเ้ ทั่วทั้เมือหลว่าโห่ร้อแสวามยินีให้เหล่าทหารล้านับหมื่นนาย ที่สามารถปราบบีเฟยอ๋อไ้สำเร็
บุรุษหนุ่มสวมุโลหะมันวาวนั่อยู่บนอาาัวสีาวราวปุยเม พู่สีแบนหมวเหล็พลิ้วไหวามแร ลม โบมือทัทายราษร้วยสีหน้าเบิบาน ีหลีอ์รัทายาทหนุ่มวัยยี่สิบันษานำทัพทหารหหมื่นนายปราบบีเฟยึ่มีำนวนทหารมาว่าไ้อย่าออา ้าน้ายและ้านวามีนายทหารู่ใใบหน้าเหี้ยมุ วาุพาอินทรีวาสายาอยระวัภัย ้านหลัืออทัพทหารอันยาวเหยีย
รอแม่ทัพสือหยาใ้ฝ่าเท้าระทุ้ท้อม้าพุ่ทะยานไปวาไม่ให้าวเมือเ้าไปใล้ีหลี ปลายเหล็แหลมี้ไปยัาวเมือสามนที่ใยืนัวสั่น เาวาสั่ให้ายหนุ่มมึนเมาสุราให้ถอยห่าาบวนเส็ เิวามโลาหลวุ่นวายเล็น้อยเมื่อาวเมือ่วยันลาายหนุ่มสามนหายไปหลัฝูน
ราสำนััานเลี้ยลอัยนะสามวันสามืน ปูนบำเหน็วามีวามอบให้แ่เหล่าทหารล้าทุน
ารศึรานั้นลือันว่ารอแม่ทัพหนุ่มเลือร้อนอย่าสือหยาสร้าผลานไ้อย่าเะา อารัาุ้ม รออ์รัทายาทไ้อย่าีเยี่ยม สัหารแม่ทัพและทหารฝั่บไปมามาย สร้าวามปลาบปลื้มใให้ับีหยาฮ่อเ้เป็นอย่ามา ึปูนบำเหน็ให้เาเป็นแม่ทัพ ประทานสมรสพระราทานให้สือหยาสมรสับเว่ยเสิ่นเย่วบุรสาวอหัวหน้าหมอหลวเว่ยอี้าม้อเสนออ สือหยวนรอเสนาบีฝ่ายพิธีารึ่ไ้สนทนาันอย่าลับ ๆ ับเว่ยอี้ไว้่อนแล้ว
แม้ว่าเว่ยอี้ะเป็นหัวหน้าหมอหลว แ่เามีบุร สาวสอน ไม่มีอำนาอยู่ในำมืออย่าุนนาในราสำนั แม้ว่าเว่ยอี้ือหลานแท้ ๆ อไทเฮาึ่ยัมีอำนาและบารมีอยู่มา แ่ระนั้น็เพียอำนาเ่าที่รอวันืา ึัสินใให้บุรสาวแ่านับแม่ทัพหนุ่มอนาไลึ่ะสร้าวามมั่นให้สุลเว่ยยิ่ึ้น
เว่ยเสิ่นเย่วบุรสาวนโอายุสิบเ็ปี นาถูัเป็นหนึ่ในหิามล่มบ้านล่มเมือ เพียบพร้อม้วยหลัสามเื่อหลัสี่รรยา นาือหมอหิูแลอาารประวรอบรราอ์หิและเื้อพระวศ์ที่เป็นสรี ารที่นาเพียบพร้อมทั้รูปโมและวามสามารถทำให้นามีนิสัยเย่อหยิ่และเอาแ่ใ ยานัะหาบุรุษใล้า้อเี่ยว แ่ทว่าบุรุษเียวที่นาหลรัือ สือหยา เพราะรั้หนึ่เาเย่วยนาาพวอันธพาลในเมือหลว หลัานั้นบุรุษที่นา้อาระแ่าน้วย็ือสือหยา เมื่อเ้าอแผ่นินำลัะประทานสมรสพระราทานให้ นาึเ็มใรอน้อมรับพระราโอาร้วยรอยยิ้มสใส
หาะล่าวถึสุลสือ แม้ะเป็นสุลุนนามาหลายั่วอายุนแ่็เป็นเพียุนนาฝ่ายบุ๋น สือหยวนมีบุรายสามน มีเพียสือหยาบุรายนโที่โเ่นเรื่อารทหาร ารไ้แ่านับบุรสาวาสุล เว่ยึ่เป็นสุลเิมอีไทเฮาแล้ว ย่อมนำมาึ่อำนา บารมี ส่เสริมให้สุลสือมีวามเริรุ่เรือ
ทั้สอสุล่าเห็นถึผลประโยน์อารเี่ยวอึลราบทูลอประทานสมรสพระราทาน
สือหยาือ บุรายนโอวนสุลสือแล้ว รูปโมนั้นโเ่น หล่อเหลาราวเทพเียน ทว่านิสัยแท้ รินั้นโหร้ายและเ็าพอัว ยิ่เมื่อเาไ้อยู่ในสนามรบแล้ว าเทพเียน็แปลายเป็นยมทูสัหาร้าศึไ้อย่าเลือเย็น หิสาวทั่วเมือหลว่าใฝ่ฝันไ้รอู่เป็นฮูหยินอเา ถ้าหาไม่ไ้รอู่็อเพียไ้รอู่อยู่เีย้าายเาเพียหนึ่ืน็นับว่ามีบุวาสนายิ่นั แม้ะอายุยี่สิบสามปีแ่ยัไม่ิออเรือนเลือหิสาวนใมาเป็นฮูหยินในวน ลือันว่าเาอาะเป็นบุรุษัแนเสื้อ บ้า็ลือันว่าเามีหิามในวในั่นือ หลี่ปิปิรอแม่ทัพหิที่ร่วม่อสู้อยู่ในสนามรบมาหลายปี
แ่่าวลือทั้หลายพลันหายไปทันทีเมื่อบวนเี้ยวเ้าสาวแปนหามไปถึวนสุลเว่ย านมลสมรสผ่านพ้นไปอย่ายิ่ให่ ู่บ่าวสาวอยู่ในุแ่านพระราทานาไทเฮา ผ่านพ้นพิธีารอันเร่รั สู่่ำืนอันเร่าร้อน
ราวับว่าทั้สอนั้นมีรัแท้ให้ันและัน สามวันสามืนที่ทั้สอไม่แยาัน ผ่านืนวันที่หอมหวานูเหมือนนายน้อยแห่วนสุลสือะหลรัฮูหยินอเามา เ้าไปทำานเย็นลับมาอยู่ับฮูหยินนาม าวเมือ่าอิาเว่ยเสิ่นเย่วที่ไ้ลายเป็นยอวใอแม่ทัพหนุ่มอนาไล
วนสุลสือัานเลี้ยเลิมลอรับวัหลาน ายนแรอสุลอย่ายิ่ให่ ุนนาและเศรษีในเมือหลว่าพร้อมใันมาร่วมาน มอบอวั อวยพรเ็น้อยผู้สืบทอเื้อสายสุลสือที่ำลัรุ่โรน์ ภายในวนเ็มไป้วยวามสุ สือหยวนและสือหยายิ้มว้าใบหน้าื่นมื่น แ่ทว่าใบหน้าอมาราหมา ๆ ลับเ็มไป้วยวามทุ์ระทม เมื่อหลี่ปิปิเ้ามาแสวามยินีและสารภาพว่า นเอำลัั้รรภ์บุรอ สือหยา
ำว่าเสียใยัน้อยไป เว่ยเสิ่นเย่วำหมัแน่น เ็บปวในไม่อาเอ่ยสิ่ใ อทนและทนอยู่เพื่อบุราย ยิ้มว้ารับอาที่หลี่ปิปินำมาให้หลัาที่เสร็สิ้นพิธีแ่านรับฮูหยินรอเ้าวนสุลสือ
***************
มาแล้ว้า มาให้ำลัใน้ออเรา้วยนะะ ว่าะเปลี่ยนรัร้าย ๆ หรือะหนีรัร้ายๆ ไ้ไหม
อีบุ๊เร็ว ๆ นี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น