~~HunTerXHunTer School~~

ลำดับตอนที่ #2 : ~~ความลับของคารินและคีร่า~~

\"คุราปิก้า คุราปิก้า\"เสียงของคิลัวดังขึ้น ชายผมทองหันหน้ากลับมามองคิลทันที

\"มีอะไรเหรอคิล\"คุราถาม

\"ก็ชั้นได้ยินมาว่าที่ห้องนายมีนักเรียนเข้าใหม่ใช่มั้ยอ่ะ เป็นสาวสวยทั้งคู่เลยล่ะสิ\"คิลตอบอย่างร่าเริง

\"สวย?? ชั้นว่าก็ธรรมดานะ ดูดีป็นธรรมชาติ น่ารักดี\"คุราตอบง่ายๆ

\"จิงง่ะ ชั้นนึกว่าจะสวยซะอีก\"คิลดูเหือนจะหงอยไปนิดๆ

\"ถ้านายอยากเห็นก็ตามชั้นมาสิ คิล\"คุราชักชวน

\"ไปได้เหรอ\"คิลถามตื่นๆ

\"ก็เออน่ะสิ แล้วใครบอกนายว่าไปไม่ได้ล่ะ\"คุราพูดดุๆ



หลังจากที่คิล and คุราเดินมาสักพักก็เจอเด็กสาว2คนกำลังนั่งกินข้าวเที่ยงกันอยู่บนสนามหญ้า แว๊บนึงคุราหลงคิดว่าทั้ง2คนไม่ใช่มนุษย์แต่คงเป็นนางฟ้ามากกว่า



\"อ๊ะ นั่นไงคิล 2คนนั้นไงเด็กที่ย้ายเข้ามาใหม่น่ะ\"คุราชี้ให้คิลดู คิลหันขวับมาทันที

\"ไหนๆๆ 2คนนั้นเหรอ สวยนี่นา ไงนายว่าไม่สวยเนี่ย\"คิลกระซิบ

\"ช่างชั้นเหอะน่า\" คุราหน้าแดง((ชั้นดูคนไม่ค่อยเก่งนี่ฟ่า))



\"นี่คาริน ที่นี่สวยดีนะ สมแล้วที่เป็นที่ที่มีคริสตัลทองคำอยู่ หึๆๆ\"เสียงของคีร่าดังขึ้น

\"นั่นสินะ คีร่า เธอว่าอาจารย์ใหญ่ที่นี่จะเก็บคริสตัลทองคำไว้ที่ไหนล่ะ\"คารินถามคีร่าที่มองไปบนท้องฟ้าสีฟ้าสดใส.....((วันนี้อากาศดีจิงๆ))คีร่าคิดในใจ

\"หะ....ว่าอะไรนะเมื่อกี้ ฟังไม่ค่อยถนัดเลย\"คีร่าเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆคารินจนใบหน้าใกล้จะชนกัน

แกร๊ก เสียงคิลเหยียบกิ่งไม้บนพื้น ทำให้2สาวที่นั่งอยู่หันไปมองข้างหลัง ตรงที่คิลและคุราซ่อนตัวอยู่

\"ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ\"คีร่าตะโกนเสียงดัง

เงียบ(ใครเค้าจะตอบล่ะ)

\"จะออกมาดีๆรึว่าจะให้ชั้นลากออกมา\"คารินพูดขึ้นอย่างเบื่อๆ(แสดงว่าโดนมาบ่อย)

\"อ่ะ....จะออกไปมั้ยคุรา\"คิลมองหน้าคุรา

คุราไม่ตอบแล้วค่อยๆนั่งลงไปบนพื้นหญ้าที่ตนซ่อนอยู่

\"นับ1-3ถ้าไม่ออกมาชั้นจะลากออกมาจิงๆนะ\"คารินตะโกน

\"1..........2.............3 คาร่า!!!!\"คารินพูดชื่ออะไรสักอย่างแล้วคุราและคิลก็ถูกมังกรสีดำดึงออกมาจากพุ่มไม้ที่หลบซ่อนอยู่

\"อะ.....เฮ้ยยยยยย\"คิล+คุราร้องด้วยความตกใจ

\"คุรา?? ปล่อยพวกนั้นลงคาร่า\"คีร่าร้องสั่งมังกรสีดำนาม \"คาร่า\" แล้วคาร่าก็ค่อยๆปล่อยคุรากับคิลลงช้าๆ



\"พะ.....พวกเธอ??\"คิลพูดอย่างสงสัยในสิ่งที่คารินทำ

\"พวกนายเห็นชั้นเป็นอะไร\"อยู่ๆคารินก็พูดขึ้นมา

\"หมายความว่าไง\"คุราถามอย่างสงสัยในความหมายของคำว่า\"พวกนายเห็นชั้นเป็นอะไร\"ของคาริน

\"ชั้นถามว่าพวกนายเห็นพวกชั้นเป็นอะไรล่ะ คำใบ้ที่1 มีอยู่ทั่วไปในโลกนี้และโลกวิญญาณ\"คารินเริ่มถามคำถามแบบที่สฟิงค์ชอบถามนักเดินทาง

\"หา??\"คิลและคุรางง

\"คำใบ้ที่2 พวกชั้นดื่มเลือดเป็นอาหาร แต่ก็กินอาหารของมนุษย์ได้\"คราวนี้เป็นเสียงของคีร่า

\"อะไรของพวกเธอ\"คิลงง ส่วนคุรากำลังทำท่าทางคิดอย่างหนัก

\"คำใบ้สุดท้าย พวกเราชอบของที่มีสีดำ\" คารินและคีร่าพูดพร้อมกัน

\"ถ้าพวกนายคนใดคนหนึ่งไม่ตอบภายใน10วินาที ชั้นจะฆ่าพวกนาย\"คีร่าพูดขึ้นเรียบๆ.....((ไม่เคยมีใครตอบได้หรอกนะ))

\"ปีศาจ\"คุรากล่าวขึ้นทำให้คิลหันไปมอง

\"เฮ่ๆ นายจะเดาให้มันดีกว่านี้ไม่ได้รึไงคุรา เดี๋ยวก็ผิดหรอก\"คิลพูดขึ้น

\"ถูกต้อง พวกเราคือปีศาจ\"คารินเฉลย

\"ฉลาดมากคุราปิก้า\"คิลกอดคอเพื่อนหน้าสวยไว้

\"ไม่กลัวพวกเราเลยเหรอ\"คีร่าถามคิลและคุราที่กอดคอกันอย่างสนิทสนม

\"ทำไมต้องกลัวด้วยล่ะ พวกเธอก็เป็นคนดีนี่\"คุราบอกน้ำเสียงสดใส

\"เหรอ แปลกนะ มีพวกนายนี่แหละที่ไม่กลัวพวกเรา\"คารินพูดแล้วนึกถึงอดีตของพวกเธอ