Hunter x Hunter (ภาคพิศดาร) ตอน หน้าหญิง&ใจชาย

ลำดับตอนที่ #2 : ..........

มหาดเล็ก : (ชื่อเพราะแฮะ) เอ่อ...ให้เรียกสั้น ๆ ว่าคุราเฉย ๆ ได้มั้ยท่านหญิง

คุรา : อืม...คิดว่าได้นะ  แต่...ท่านคือใครหรอ

มหาดเล็ก : เราคือมหาดเล็กสุดหล่อในพระราชวังของเจ้าชายคุโรโร่

คุโรโร่ : บอกว่าแกไม่เกี่ยวไง..อยากตายจริง ๆ รึไงเฮอะ ! คิรัวร์

ที่แท้มหาดเล็กคนนั้นคือคิรัวร์เองเรอะ!

คิรัวร์ : ขะ...ขอประทานอภัยพะยะค่ะองค์ชาย

คุโรโร่ : ดี...

คุรา : ???

คุโรโร่ : เราได้ยินแล้ว เจ้าชื่อ คุราปิก้าใช่มั้ย

คุรา : ใช่ ทำไม?

คุโรโร่ : เราขอเรียกสั้น ๆ ว่าคุรานะ

คุรา : เออ ๆ แล้วทำไมเนี่ย ฉันจะกลับบ้านแล้ว

คุโรโร่ : เดี๋ยว ๆ อย่าเพิ่งไป เราจะแต่งตั้งเจ้าให้เป็นมเหสีของเรา...

คุรา : หา! มะ...มเหสีหรอ? ไม่เอาล่ะอีกอย่างคือข้าไม่ใช่...

คุโรโร่ : (พุ่งเข้ากอดเลย) เอาน่า ๆ เจ้าจะไม่ใช่อะไรก็ตามแต่เถอะ  แต่เราหลงรักเจ้าเข้าแล้วนี่นา

คุรา : @#$%^&*() (พูดไม่เป็นภาษาคน  เนื่องจากกำลังงงเต๊ก)

คุโรโร่ : ไปเถอะ...เข้าไปในพระราชวะ....

คุรา : ม่ายยยยยยยยยยยยป๊ายยยยยยยยย ข้าบอกเจ้าแล้วไงว่า “ไม่ไป”

สะบัดตัวออกจากคุโระแล้วก็สำเร็จ!คุราคุราวิ่งออกไปโน่นแล้ว

“ปึ๊ก!” เมื่อวิ่งมาได้ประมาณ 300 เมตร คุราก็ชนกับอะไรบางอย่าง

คุรา : โอ๊ย...เจ็บ

คุราล้มลงไปอยู่ที่พื้น

ตัวประกอบ : ใครเนี่ย อ่า...เจ็บมากรึเปล่า(ยื่นมือให้จับ)

คุรา : ไม่เป็นไร ๆๆ ฉันไม่เป็นไร ....

คุราลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะวิ่งต่อ แต่มีคนมาฉุดเอาไว้  (คุโรโร่ = คุโระ)

คุรา : อ๊ะ! อะไร

คุโระ: จับได้แล้ว....!

คุรา : ปะ...ปล่อยนะ (สะบัดแขนออก แต่ครั้งนี้ไม่หลุดแฮะ)

คุโระ : ใครจะยอมปล่อยง่าย ๆ เล่า

คุรา : โธ่เอ๊ยยยยยยย!!! ฉันไม่เป็นมเหสีของใครทั้งนั้นแหละ ! เพราะฉันเป็นผู้ชายยยยยย!!!

คุโระ : ผู้ชาย?! (อึ้ง)