ลำดับตอนที่ #2
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แรกพบสบตา 50%
แรกพบสบตา 50%
'คุณเป็นอะไรมากไหมครับ' ชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบตำรวจที่เพิ่งตั้งสติได้เอ่ยถามหญิงสาวในชุดกางเกงขาเดฟสีดำกับเสื้อทีมฟุตบอลชื่อดังของเมืองผู้ดีสีขาวขณะที่ช่วยพยุงตัวสาวเจ้าขึ้นมา
'เจ็บสิคุณถามได้ อย่างกับปั่นจักรยานชนเสาไฟฟ้า' สุธาราเอ่ยแล้วปัดฝุ่นตามเนื้อตัวโดยไม่มองหน้านายตำรวจเสาไฟฟ้าที่เธอเพิ่งตั้ฉายาให้สดๆร้อนๆ
'เจ็บมากไหมคุณไปหาหมอไหม' ชายหนุ่มถามซ้ำแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าอ่อนจากกระเป๋ากางเกงออกมาส่งให้
แต่ยังไม่ทันได้รับผ้ามาสายตาก็พลันไปเห็นออร่าความดุของใครบางคนที่แผ่รังสีอำมหิตไปทั่วกำลังเดินมาทางนี้พร้อมเหล่าสมาชิกแก็งค์ 'สอยดาวเรสซิ่ง' ทำให้เธอเองต้องรีบหาทางพาตัวเองไปจากที่นี้ก่อนจะมีระเบิดพลีชีพตรงนี้
'เอ่อคุณตำรวจค่ะฉันเจ็บขาน่ะค่ะรบกวนช่วยพาไปส่งที่รถหน่อยได้ไหมค่ะ' สุธาราหาทางออกด้วยการข้อร้องนายตำรวจที่กำลังยืนกอดเธอเอาไว้ด้วยมือข้างเดียว
'เอ่อออออออ ดะ......ได้ครับ' ชายหนุ่มตอบแล้วรวบเอาตัวสาวน้อยตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนตัวเอง
ทำเอาสุธาราใจเต้นไม่เป็นจังหวะแต่ก็เอาหน้าซุกกับอกของนายตำรวจหนุ่มเอาไว้จนได้กลิ่นน้ำหอมแบบฉบับผู้ชายกลิ่นมันช่างเย้ายวนพาให้ร้อนรุ่มแปลกๆเหมือนจะเป็นไข้ยังไงยังงั้น
'คุณครับรถคุณคันไหนครับ' เสียงนายตำรวจเสาไฟถามขึ้นแล้วค่อยๆวางตัวสุธาราลงกับพื้นแต่ก็ยังใช้แขนโอบไว้
'คุณส่งฉันตรงนี้ก็ได้ค่ะขอบคุณมากนะค่ะ' สุธาราตอบแล้วเปิดกระเป๋าหากุญแจรถตัวเองแต่หายังไงก็ไม่เจอ
'มีอะไรหรือเปล่าครับคุณ' นายตำรวจคนเดิมถามหญิงสาวที่ตัวสูงไม่ถึงอกเขา
'คือหากุญแจรถไม่เจอค่ะแต่ตอนนี้เจอแล้ว' สุธาราตอบแล้วชูกุญแจรถที่มีพวงกุญแจตราสโมสรลิเวอร์พูลให้เขาดูพร้อมรอยยิ้มที่ทำเอาเขาใจสั่นกันเลยทีเดียว
'ไปก่อนนะค่ะขอบคุณค่ะ' สุธาราพูดจบก็เดินกระเผลกไปที่รถตัวเองที่จอดถัดไปอีกสองคันด้วยอาการเหมือนจะหลับซะให้ได้เลย
สุธาราเดินมาถึงรถตัวเองแต่ยังไม่ทันได้ปลดล็อคประตูกลับมีมือดีเอาวัตถุปลายแหลมมาจี้ที่เอว
'อยู่นิ่งๆคนสวยถ้ายังไม่อยากตาย' เสียงเหี้ยมขู่ทำให้สุธาราถึงกับชงักไป
'นายต้องการอะไร' สุธาราถามแล้วกดล็อคปรตูรถไว้แบบเดิม
'ไปกับเราเสียดีๆอย่าให้ต้องใช้กำลัง'ชายเสียงเหี้ยมคนเดิมเอ่ยน้ำเสียงเข้มหวังจะให้หญิงสาวกลัว
สุธาราตัดสินใจดึงประตูรถเพื่อให้สัญญานกันขโมยดังขึ้นทำให้คนที่ถือมีดขู่ผงะไปสุธาราฉวยจังหวะนี้เบี่ยงตัวหลบแล้วประเคนฝ่าเท้าพร้อมส้นสูงลงไปกลางหลังแล้วตะโกนให้คนช่วยแต่เท้าก็ยังไม่หยุดประเคนใส่คนที่กล้าเอามีดจี้หลังตัวเอง
เสียงสัญญานกันขโมยดังขึ้นตามมาด้วยเสียงหญิงสาวขอความช่วยเหลือทห้นายตำรวจหนุ่มที่เพิ่งจะเดินกลับต้องหันไปมองก่อนจะออกไปตามเสียง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น