Hey guys!! ผู้ชายคนนี้ผมจอง(Fic Hoozuki yaoi)

ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2:ลูกท้อ

ณ แดนสุขาวดี

"อะไรกัน เจ้าจะมาที่นี่ทำไม"เสียงทุ้มเอื้อนเอ่ยทีที่ได้เห็นร่างตรงหน้าจึงละกิจกรรมจากหญิงสาวตรงหน้าหัน

มาพูดกับคนที่ยืน

แพ่รังสีอาฆาตออกมา

"..งั้นชั้นไปก่อนนะคะ ฮาคุทาคุซัง" หญิงสาวที่เคยนั่งบนตักของสูงลุกขึ้น

ก่อนเอ่ยคำอำลาแล้วก่อนจากออกไป

 "....ท่านเอ็นมะสั่งให้ข้ามาเอาลูกท้ออมตะ..." เสียงเยียบเย็นเอ่ยขึ้นมาก่อนจะหันไปมองรอบๆก่อนจะ

สังเกตเห็นหม้อยาที่กำลังเดือดอยู่ ปรุงยาอยู่อย่างงั้นรึ ..

แต่เมื่อกี้เจ้านั่นยังนั่งจู๋จี๋กับหญิงอยู่นี่ ช่างเถอะ ยังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องของข้า

พอข้าเอาลูกท้อเอาลูกท้อกลับไปเร็วๆ จะได้ไม่ต้องเห็นหน้าเจ้านี่แล้วรีบกลับไปแฉ่ง'ท่าน'เอ็นมะสักเปรี้ยง

สองเปรี้ยงแล้วก็ไปดูต้นปลาทองต่อ อืม..ตอนนี้จะสูงเท่าไหร่แล้วนะ

"อ้อ ลูกท้ออมตะร้อยลูกที่สั่งเอาไว้นั่นหรอ"

ว่าไงนะ ร้อยลูก...ถามจริงจะให้ข้าแบกกลับไปยังไงไม่ทราบ(วะ)

ถึงเขาจะมีแรงเยอะก็เถอะนะ แต่นีเค้าไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยนะ ...ไอ้งั่งนั่น -*-

รอให้ข้ากลับไปก่อนเถอะ พอตอนที่คิดอะไรเพลิน'เจ้าบ้า'นั่นก็เตรียมลูกท้อเสร็จแล้ว

"เอ้า นี่ไง ตามที่สั่ง"ร่างสูงถยอนเอาลูกท้อ

ออกมาโดยมีโมโมทาโร่เป็นผู้ช่วย

"อืม ขอบใจขอรับ" ว่าแต่ข้าจะไปขอบใจมันทำปลาทอง(?)อะไรเนี่ยยย

นั่นมันหน้าที่เจ้าหมอนั่นอยู่

ช่างเถอะ ตอนนี้ข้าต้องมาคิดแล้วล่ะ...ข้าจะแบกจะลากจะกระชากลากถูยังไงไมีทราบ

ถึงจะจะเอาลูกท้อกลับไปได้โดยไร้รอยขีดข่วน (แต่ละวิธีก็ดูไม่ถนุถนอมแล้ววว:ไรเตอร์)

"ท่านโฮซุกิครับ ให้ข้าช่วยถือไปมั้ยครับ มันหนักนะรับ"โมโมทาโร่ผู้เกือบหล่อ(?)

ถ้าไม่นับหน้าตาเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นปิศาจร่างเพรียวยืนจ้องและพยายามจะขนลูกท้อ

"นั่นสินะ รบกวนหน่อยนะขอรับ" มันก็ดีน่ะนะที่มีคนมาช่วย

แต่หยั่งงี้ดูเหมือนมันดูถูกศักดิ์ศรีตัวเองต่อหน้าเจ้าบ้านั่น ช่างก่อน

ตอนนี้งานต้องมาก่อน เรื่องนั้นเดี๋ยวข้าค่อยหาข้ออ้าง(?)มาแก้ด่างเอง

".....เดี๋ยวชั้นช่วยเอง เถาทาโร่ไปปรุงยาต่อให้ชั้นแทนหน่อยก็แล้วกันนะ"ร่างสูงที่เงียบไปเอ่ยแทรกขึ้นมาก่อน

ขยับไปหยิบถุงลูกท้อมาจากมือโมโมทาโร่ผู้ที่ไม้รู้ตัวว่ากำลังทำให้ฮาคุทาคุโมโห

โดยที่ตัวเองยังหาสาเหตุไม่ได้

"..ไม่ต้อง.....ก็ได้ เดี๋ยวข้าถือไปเอง" ร่างบางเอ่ยแทรกขึ้นมาก่อนพยายามหยิบลูกท้ออีกถุงนึงขึ้นมาขน

"อย่ามาดื้อน่ะ เห็นอยู่ว่าหนักถึงขนไปได้ก็ไปล้มกลางทางอย่างงี้ลูกท้อในแดนสุขาวดีชั้นก็เสียชื่อกันพอดี"

ร่างหนาพยายามหาเหตุผลมาอ้างทั้งที่ยังไม่รู้ว่าทำไมกันนะ

ถึงพยายามรั้งที่จะอยู่ด้วย ทั้งที่ปกติเวลาเจอกันแทบภาวนาให้ไปเร็วๆ

แต่ครานี้ใจมันบอกว่าไม่อยากให้ไป อยากอยู่ด้วยแต่หารู้ไม่ว่าการที่พูดไปอย่างงั้นทำให้ร่างผอม

เข้าใจผิดเป็นอย่างมาก

โฮซุกิ talk: หึ ข้าคงหลงคิดไปเองชั่ววูบสินะขอรับ ว่าที่เจ้าอาสามาเพราะอยากจะรั้งข้าไว้

นั่นสินะ

... มันก็แค่ความคิดโง่ๆของคนโง่ๆอย่างข้าเมื่อเจ้าพูดประโยคต่อไปออกมา'เดี๋ยวแดนสุขาวดีก็เสียชื่อ'

งั้นหรอ หึๆ ข้า...คิดอะไรไปนะ..ในเมื่อเจ้าบ้านี่ก็คอยตอกย้ำข้าอยู่ตลอดเวลาที่พบหน้ากันว่าไม่อยากเจอกัน

ฮาคุทาคุ talk:

ข้าเห็นคนตรงหน้าที่ พยายามเอาลูกท้อร้อยลูกกลับโดยกำลังตนเองทั้งที่ยังโซเซๆ

เห็นอย่างงี้แล้วมัน น่ารักจังนะ ?!! เมื่อกี้ข้าคิดว่าอะไรนะ น่ารักงั้นหรอ

เจ้าหน้าตายด้านปล่อยรังสีอำมหิตนั่นน่ารักงั้นหรอ อ้อใช่ ข้าอาจแฮงค์เพราะเหล้าอยู่ก็ได้

"เดี๋ยวข้าช่วยท่านโฮซุกิถือไปไหมครับ มันท่าทางจะหนักนะครับ" เถาทาโร่คุงเอ่ยปากช่วยเหลือขึ้นมา

แต่ว่าเจ้าหมอนั่นคงไม่ต้องการหรอก เพราะเจ้านั่นคงไม่อยากเสียฟอร์มต่อหน้าข้า

"ก็ได้ขอรับ" เฮ้ย ไหงเจ้าดันไปยอมวะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมแต่ในใจดวงนี้มันกลับร้อนรุ่มเสมือนมีใครมา

สุมไฟไว้

ทำไมกันนะทั้งที่ทุกทีเจ้านี่มาก็แทบอ้อนวอนให้ไปไกลๆซักที แต่ครั้งนี้กลับ....

อยากให้อยู่ต่ออีกสัดนิด แค่สักนาทีก็ยังดี ยังไม่ทันที่ข้าจะได้หาคำตอบในใจให้ได้ปากมันก็ดันพูดเอ่ยไป

แล้ว "ให้ข้าช่วยเอง" พอข้าพูดจบก็เรียกสีหน้าตกตะลึงได้จากทั้งสองคน

เอ่อ...ข้าเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องรั้งเอาไว้ด้วย

"อย่ามาดื้อน่ะ เห็นอยู่ว่าหนักถึงขนไปได้ก็ไปล้มกลางทางอย่างงี้ลูกท้อในแดนสุขาวดีชั้นก็เสียชื่อกันพอดี"

เอาเถอะ ข้าอ้างไปอย่างนี้ก่อนก็แล้วกัน มันคงเป็นเหตุผลที่ดูเข้าท่า(?)ใจครานี้มากที่สุด

แต่ไม่รู้ทำไมทันทีที่ข้าพูดประโยคนี้จบสีหน้าของเจ้านั่นมันดูเศร้าหมองลงอน่างไม่ทราบสาเหตุ...


talk กับไรเตอร์♥:
ขอบคุนสำหรับคำแนะนำของทุกคนนะคะ จะพยายามปรุงปรุงให้ดีที่สุดจากคำแนะนำค่ะ!!
ตอนนี้รออีกสักวันสองวัน ต่ายก็จะมาอัพแล้วค่ะ ตอนแรกคิดว่าจะเขียนเป็นดราม่าน้ำตาแตกตั้งแต่ตอนแรก ไปไปมามาเชื้อควมรั่วมันแพร่ = =^ ก็เลยอาจจะดราม่าแต่ตลก(?) เข้าใจที่หนูพูดมั้ยเนี่ย 555 ยังไงก็ขอบคุนทุกคนที่มาเม้นและเป็นแฟนคลับให้กำลังใจกันนะคะ!!!//โค้ง นี่กลับมาแก้เรื่องเว้นววรคกับคำผิดนิดหน่อยค่ะ