หยุด - สต๊อปเฟรมสมายด์ * ft.นทแอป ฮัทแคน ฮั่นส้ม

ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 15 หายนะฉับพลัน

 

Chapter 15
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -







หายนะฉับพลัน

.


.


.


.


.




ร่างบางบนเตียงลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าของวันใหม่เมื่อรู้สึกได้ถึงความอุ่นจาก

ริมฝีปากของร่างสูงบนหน้าผากของตัวเองจนมันทำให้เฟรมตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

แล้วผลักร่างสูงออกด้วยสองมือของตนเองจนแทบทำให้อีกฝ่ายเซลมลงไปบนพื้น

แววตาแห่งความสั่นไหวเปลี่ยนเป็นนัยน์ตาที่แข็งกระด้างและเก็บความรู้สึกดีๆถูก

เข้ามาแทนที่ด้วยความรู้สึกเกลียดชังอีกคนอย่างรวดเร็วและแนบเนียน






“ พี่มันก็แค่คนฉวยโอกาส เฟรมเกลียดพี่ ” ร่างบางของเฟรมเอ่ยเสียงนิ่งเรียบแล้วส่ง

สายตาแข็งกระด้างออกมาให้กับสต๊อปแต่ว่ามันกลับมีน้ำใสๆอยู่สองข้างนัยน์ตาเอ่อ

ร้นและพร้อมจะหยดไหลออกมาได้ทุกชั่วขณะ แน่นอนว่าตอนนี้ร่างสูงทั้งเจ็บกับสัมผัส

ที่เฟรมผลักเธอจนทำให้หลังกระแทกกับขอบเตียงแต่ว่านั่นก็เป็นแค่ความเจ็บทาง

กายเท่านั้นคำที่ร่างบางต่อว่าเธอตอนนี้มันทำให้สต๊อปเจ็บกว่ากันหลายล้านเท่า

และแทบจะทันทีที่เฟรมพูดจบเธอลุกออกจากเตียงอย่างรวดเร็วเพื่อจะเข้าห้องน้ำแล้ว

แต่งตัวไปเรียนได้แล้ว





“ เฟรม โอ้ย เดี๋ยวอย่าพึ่งไป เฟรม หนูบอกพี่ก่อนได้ไหมอะไรพี่งงไปหมดแล้ว “





เป็นไปตามที่หลายคนคาดไว้แทบจะทันทีร่างสูงถลาเข้ามาจับมือเฟรมไว้แต่แรงที่มาก

เกินไปมันกลับทำให้ร่างบางเซแล้วล้มทับร่างสูงจนทำให้หลังของสต๊อปไปโดนกับ

ขอบเตียงอีกครั้งซ้ำแพ้เดิมจนทำให้ร่างสูงต้องอุทานออกมาอย่างเจ็บปวดแต่ว่าสองมือ

ก็ยังคงโอบรัดร่างบางเอาไว้พร้อมกับยิ้มบางๆไปให้อีกคนที่ทำหน้านิ่งเฉยชากับตาืที่แดง

จากการร้องไห้ร่างสูงถูกสะกดให้ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ร่างบางอีกครั้งแต่ว่าสิ่งที่เฟรม

ตอบกลับมากลับเป็นการสะบัดหน้าหนีกับคำพูดน้อยอกน้อยใจที่ส่งมาให้กับสต๊อป

อย่างไม่มีปิดบัง แต่ว่านั่นยินทำให้ร่างสูงยิ่งทวีความสงสัยมากขึ้นไปอีก






“ ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้กับเฟรม เฟรมไม่ได้เป็นของเล่นของใครนะ “





“ เฟรมพี่แค่.. ” ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะพูดจบประโยคเฟรมก็ประกบปากจูบแรงๆลงไป

ทันทีแต่ว่ารสจูบในครั้งนี้กลับต้องพบเจอแต่ความเจ็บปวดและทรมานเมื่อร่างบาง

กดจูบที่หนักหน่วงมากจนทำให้เลือดสีแดงสดของสต๊อปไหลออกมาจากริมฝีปาก

บางเจ็บปวดเหลือเกิน




“ หมดค่าของเฟรมแล้ว พี่สต๊อปจะไปทำอะไรแบบนี้กับใครก็ตามใจพี่ ”



ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรออกไป เพราะบาดแผลทางกายที่มารุมเร้าและความเจ็บปวด

ทางใจที่ทำให้พิษ บาดแผลยิ่งทวีพูลขึ้นไปอีกแต่ร่างบางกลับมองไม่เห็นสิ่ง

เหล่านั้นเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างไม่คิดที่จะใช้สายตาแล กลับมาหาร่างสูง

น้ำตามันไหลออกมาอย่างกับว่าจะไม่สามารถหยุดไหลได้ แต่สต๊อปก็พยายามเก็บ

เสียงสะอื้นไว้ในใจเพียงลำพัง


.

.

.

.





ปัง !  





เสียงปิดประตูดังๆจากห้องฝั่งตรงข้ามมันทำให้นทต้องสะดุ้งโหยงแล้วจึงคิดขึ้น

ได้ว่ามันเป็นห้องของสต๊อป ทำให้ร่างบางรีบเปิดประตูห้องออกไปทันที มองไป

ทางซ้ายมือเห็นร่างบางของเฟรมกำลังเดินเร็วๆออกไปก็ใจหายตอนนี้ร่างบางอยู่

คนเดียวเพียงลำพังเพราะว่าแอปเปิ้ลก็ออกไปเรียนแล้ว เธอจึงตัดสินใจที่จะเปิด

ประตูเข้าไปหาร่างสูง








" พี่สต๊อป ! " นทร้องเสียงดังแทบจะตะโกนออกมาดังๆเมื่อเห็นสภาพของร่างสูง

น้ำตาที่ไหลแข่งกับสายเลือดมันทำให้ร่างบางเจ็บปวดแทน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับ

สต๊อปกันแน่

.

.

.





" เดี๋ยวนททำแผลให้นะคะ " ตอนนี้สต๊อปกับร่างบางนั่งอยู่บนเตียงนอนร่างสูงได้แต่

พยักหน้ายิ้มๆให้นท แล้วจัดการปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกเพื่อให้ร่างบางทำแผลที่

หลังให้สต๊อป




แต่สิ่งที่นทได้เห็นทำให้ร่างบางตาค้าง พระเจ้า ผิวเรียบเนียบของสต๊อปกับเสื้อใน

สีดำ ร่างบางอึ้งอยู่พักนึุงก่อนที่จะได้สติเมื่อมือนุ่มสัมผัสกับผิวบางเบาเหมือนต้อง

มนต์สะกด สต๊อปกับร่างบางไม่เคยใกล้ชิดถึงเนื้อตัวขนาดนี้มาก่อนพูดง่ายๆคือ

ทั้งสองคนไม่เคยพรากความบริสุทธิ์กัน นทรูปผิวของสต๊อปอย่างเคลิบเคลิ้มจน

ทำให้ร่างสูงขนลุกซู่ขึ้นมาทันทีแต่ร่างบางยังคบลูบไล้แผ่นหลังของสต๊อปไปเรื่อย

จนความกระเจิดกระเจิงของอารมณ์ทำให้นทเผลอปลดตะขอออกทำให้ร่างสูง

สะดุ้งรีบใช้สองมือประคองหน้าอกไวทันที





" เอ่อะ นะ..นท นทขอโทษ " เมื่อได้สติร่างบางรีบติดตะขอคืนให้อีกฝ่ายทันที

ก่อนจะลงมือทำแผลต่อไปโดยที่อีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไร ถึงหน้าจะขึ้นสีมากก็

ตาม แต่ตอนนี้ใจไม่ได้อยู่กับตัวเลยสักนิด

.


.


.




" เสร็จแล้วค่ะ... " นทพูดแล้วยิ้มให้ร่างสูง แต่ว่าสต๊อปกลับรีบแต่งแล้วแล้วจะ

ลุกออกไปทันที โดยไม่บอกกล่าวอะไรกับนท แต่โชคดีที่ตอนนี้ร่างบางคว้า

แขนสต๊อปไว้ไำด้ทัน





" พี่ขอโทษแต่พี่ต้องไปหาเฟรม " อธิบายจบขายาวๆของสต๊อปรีบลากออกไป

จากห้องในทันทีโดยไม่ได้มองความรู้สึกของคนข้างหลังเลยสักนิด




" พี่สต๊อป พี่สต๊อป โถ่เว้ย " น้ำตารินไหลมาอย่างไม่ปราณีร่างกายนทเลยสักนิด

ทำไมพี่สต๊อปถึงทำกับเธออย่างนี้ ร่างบางเดินจากห้องของสต๊อปไปด้วยความ

เสียใจ 






.


.

.


.


ร่างสูงกวาดสายตาไปทั่วบริเวณที่พักเที่ยง เพื่อมองหาร่างบางของเฟรมเพราะ

ในเวลานี้เป็นเวลาพักเที่ยง






" เฟรม.. " จนกระทั้งสายตาเหลือบมองไปเห็นฮัทอยู่ตรงมุมกำแพงกำลังคุยกับสาว

ที่ไหนสักคนรูปร่างและทรงผมคล้ายคลึงกับเฟรมมาก ใช่แล้ว ต้องเป็นเฟรมแน่ๆ

ร่างสูงตัดสินใจเดินอ้อมจะเข้าไปหาร่างบาง ใกล้และใกล้ขึ้นเรื่อยๆ


แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าเมื่อร่างสูงเข้าใกล้ในระดับที่สามารถจะได้ยินทั้งสองคนคุยกัน

ได้อย่างชัดเจนแล้วหลบอยู่หลังมุมกำแพงอย่างคนไร้ตัวตน





" เฟรม.. พี่ชอบเฟรม " ร่างสูงหนาของฮัทจับมือของเฟรมข้างหนึ่งขึ้นมากุมไว้แล้ว

เปิดเผยอธิบายความในใจไปจนเกือบจะหมดสิ้น และดูเหมือนร่างบางจะตกใจเป็น

อย่่างมาก แล้วหน้าขึ้นสีออกมาอย่างเห็นได้ชัด เหตุการณ์ตรงหน้ามันทำให้คนไร้

ตัวตนรู้สึก หน่วงและอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ถ้าเธอสันนิษฐานถูก คำที่ฮัทจะพูดต่อไป

คือ.. 






" คบกับพี่ได้ไหมครับ " ยังไม่ทันที่ร่างสูงจะคิดเสร็จ ฮัทก็ตอบสนองความคิดของ

สต๊อปอย่างรวดเร็ว คำนี้นี่เองเหมือนกับที่จิตนาการไว้ไม่มีผิด





" คือเฟรม..เอ่อะ บอกตรงๆแบบนี้ก็เขินแย่ดิ " ร่างบางยิ้มหน้าแดงให้กับฮัทแล้วเกา

หัว ท่าทางแบบนี้เหมือนกับว่าเฟรมกำลังจะตอบตกลง ร่างสูงมั่นใจ เพราะอย่างนี้

เอง ใช่ไหมที่เธอทำอะไรมันก็ดูขัดหูขัดตาไปหมด เพราะอย่างนี้ใช่ไหมเฟรมถึง

เกลียดเธอนักเกลียดเธอหนา ถ้าอยากเกลียดนักก็จะเป็นสมใจให้ดู






" เธอมันก็แค่ผู้หญิงจอมปลอม " ร่างสูงตรงเข้าไปกระชากมือเฟรมออกจากฮัททันที

ด้วยโทสะเธอบีบมือของเฟรมแน่นจนทำให้ร่างบางร้องออกมาสายตาโกรธเกรี้ยวถูก

ส่งไปให้กับเฟรมอย่างไม่คิดจะลดละ



- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


ถ้าชอบหักมุมจะจัดให้จ้าาาาา

ff

thank theme
© Tenpoints!