รับวิจารณ์นิยาย สไตล์ เซเซดๆ.

ลำดับตอนที่ #19 : [send] Seres Of Grave

เรื่อง : Seres Of Grave

ผู้วิจารณ์ : ANN
อ่านเรื่องนี้ : คลิกที่นี่

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอออกตัวเป็นธรรมเนียมก่อนว่าเราไม่ได้เป็นนักวิจารณ์มืออาชีพนะคะ เพราะฉะนั้นอาจจะวิจารณ์ได้ไม่ตรงจุดหรือยังขาดๆ เกินๆ อยู่บ้าง อยากให้คิดเสียว่าการวิจารณ์นี้เป็นการแสดงแง่คิดในมุมมองของนักอ่านคนหนึ่ง ที่เข้ามาอ่านนิยายของท่าน โดยมุ่งเน้นว่าจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้รับการวิจารณ์บ้างไม่มากก็น้อยค่ะ

ตอนล่าสุดที่อ่าน : ตอนที่ 15 – -12- Wrath [ราธ]

-โครงเรื่อง

รัชทายาทอันดับสองนาม ซีริส ถูกพาตัวออกนอกวังโดย คารอส เพื่อนสนิทของพระบิดา ทำให้เขารู้สึกผิดหวังกับชีวิตมากจนถึงขนาดอยากตาย คารอสจึงได้ลบความทรงจำขององค์ชายผู้นี้ทิ้งและให้ชื่อใหม่นาม ทีเฟล พร้อมกับฐานะใหม่นั่นก็คือลูกชายของบาทหลวงนอกรีต จนวันที่ถึงเวลาเปิดเผยความจริงมาถึง คารอสได้มอบของสิ่งหนึ่งให้กับซีริส จากนั้นเขาจึงจากไปอย่างสงบ การเดินทางของซีริสจึงได้เริ่มต้นขึ้นเพื่อมุ่งสู่บ้านเกิดที่พี่ชายซึ่งเป็นทรราชปกครองอยู่

โครงเรื่องออกแนวเจ้าชายเจ้าหญิง แต่มีจุดดีตรงที่มีการเอาเรื่องการเล่นแร่แปรธาตุเข้ามาช่วยเสริมด้วย ซึ่งนั่นทำให้เนื้อเรื่องดูมีความน่าสนใจมากขึ้นค่ะ

ชื่อเรื่อง – Seres Of Grave – ชื่อเรื่องจัดได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้นักอ่านจดจำนิยายของคุณได้ ทว่าชื่อที่ใช้อยู่ตอนนี้ยังไม่มีความน่าสนใจเท่าที่ควร บวกกับเป็นภาษาอังกฤษล้วน ทำให้หลายๆ คนอาจมองข้ามนิยายเรื่องนี้ไปได้ค่ะ แนะนำว่าให้มีชื่อภาษาไทยด้วยจะดีกว่า

แนะนำเรื่องแบบย่อๆ – ตอนนี้ยังไม่มีความน่าสนใจเท่าที่ควรค่ะ ท่านมีของดีอยู่ในมือแล้ว ควรจะใช้โอกาสนั้นหยิบฉวยสิ่งที่ดีขึ้นมาแนะนำในส่วนตรงนี้เพื่อดึงดูดความสนใจของนักอ่านที่กำลังหานิยายดีๆ สักเรื่องอยู่ ลองมองดูให้ดีๆ ว่าประโยคแบบไหนกันแน่ที่เอาขึ้นไปโชว์แล้วมันดูน่าดึงดูดใจได้มากที่สุด แล้วเลือกเอาส่วนนั้นมาลองใช้ดูค่ะ ดูจากการบรรยายในเรื่องแล้ว เราคิดว่าในส่วนตรงนี้ไม่เกินมือท่านหรอกค่ะ (หมายเหตุตัวโตๆ ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนั่นแหละที่เราว่ามันน่าสนใจมาก และอยากให้ท่านหยิบส่วนตรงนี้มาใช้แนะนำเรื่องมากกว่าค่ะ)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่อง – ข้อมูลเบื้องต้นแนะนำได้น่าสนใจมาก ชวนให้คลิกอ่านอย่างแรงค่ะ ถ้าจะให้ดี เอาในส่วนคิดพล๊อต-เขียนเรื่อง-เปิดเรื่อง-เปลี่ยนชื่อนางเอก-ตั้งชื่อตอน อะไรพวกนี้ลงมาข้างล่างดีกว่าค่ะ แต่จะดีมากหากเหลือแค่วันที่เปิดนิยายค่ะ อย่างอื่นมีมากๆ มันจะดูรก ให้คนที่เข้ามาสนใจเพียงแก่นของเนื้อหาอย่างเดียวน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าค่ะ หากท่านคิดว่ามันสั้นไป อาจจะใช้เป็นการแนะนำตัวเองแบบคร่าวๆ ก็ได้ จะได้สร้างความสนิทสนมกับผู้อ่านสักเล็กน้อยก่อนอ่านนิยายด้วยค่ะ

 ปล. > อันนี้ตามความเข้าใจส่วนตัว สาเหตุที่ท่านเอาเรื่องของการเล่นแร่แปรธาตุขึ้นแนะนำเรื่องแบบย่อๆ อาจจะเป็นเพราะนี่คือแก่นสำคัญของเรื่อง(?) แต่ตอนนี้เรื่องรัชทายาทอันดับสองกำลังจะกลับไปเคลียร์ปัญหาชีวิตที่บ้านเกิดมันดูมีพลังมากกว่าในส่วนตรงนี้ ซึ่งคราวนี้ท่านคงต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเสียแล้ว ว่าจะเอาเรื่องไหนให้เด่นกว่ากันค่ะ

-ภาษา สำนวน

การบรรยาย:  อันนี้ต้องขอชื่นชมเลยว่าใช้ภาษาในการบรรยายได้ดีมากๆ อ่านแล้วคล้อยตามแบบไม่ชวนเบื่อหรืออยากกดปิดทิ้งเลยค่ะ นอกจากภาษาดีแล้ว สำนวน การใช้คำยังเลือกได้ดีมากๆ เรียงลำดับการเล่าเรื่องได้ดี เป็นขั้นเป็นตอน ชวนคลิกอ่านต่อได้เรื่อยๆ ค่ะ การบรรยายฉาก สถานที่ คนในท้องถิ่น ลักษณะต่างๆ บรรยายได้ค่อนข้างชัดเจน และนึกภาพตามได้ไม่ยากค่ะ

บทสนทนา:  บทสนทนาทำได้ดีไม่แพ้การบรรยายค่ะ เข้ากับยุคสมัย และแบ่งแยกออกว่าประโยคไหนใครพูด นิสัยของตัวละครสื่อออกมาทางบทสนทนาได้ดีเลยทีเดียว

คำผิด คำซ้ำ การหลากคำ: คิดผิด คำตก คำหล่นมีบ้างประปราย แต่ถ้าไม่ไล่อ่านทีละตัวก็ยากค่ะที่จะหาเจอ แต่ในเมื่อเจอแล้วก็เอาคำผิดมาฝากเสียเลย > น้ำพรุ = น้ำพุ / ครั่น = ครั้น / หลับไหล = หลับใหล / เครียดแค้น = เคียดแค้น / ขี้เถ่า = ขี้เถ้า เท่าที่เห็นก็มีประมาณนี้แหละค่ะ จาก 12 ตอนเจอเท่านี้นับว่าน้อยมากๆ แสดงว่าผู้แต่งสนใจในการเก็บรายละเอียดในส่วนตรงนี้เป็นอย่างมาก ซึ่งต้องขอชื่นชมค่ะ ส่วนคำซ้ำ การหลากคำ ท่านเลือกใช้คำในส่วนตรงนี้ได้ดีอยู่แล้ว ไม่มีปัญหาค่ะ เอาเป็นว่าผ่านฉลุย

ความถูกต้องของการใช้สัญลักษณ์ต่างๆ และซาวด์เอฟเฟค :  เท่าที่ดูไม่มีปัญหาค่ะ ซาวด์เอฟเฟคยังเจอไม่เยอะด้วย เอาเป็นว่าผ่านในส่วนตรงนี้แล้วกันค่ะ

-ตัวละคร

ตัวละครหลักเริ่มจาก ทีเฟล เด็กคนนี้มาอารมณ์แบบนิ่งๆ แต่มีจิตใจด้านลบพอสมควร เขาเป็นพวกขวนขวายหาความรู้ด้วยตัวเอง ออกอารมณ์แบบแนวเก็บกดหน่อยๆ อาจเพราะมีเรื่องของผู้เป็นแม่มาเกี่ยวพัน อันนี้ถือว่าโอเคไม่มีปัญหาค่ะ แต่ฉากที่เขาเอากระต่ายทดลองแล้วกระต่ายระเบิดตาย ตรงนี้เขาดูจะนิ่งไปนิดนะคะ หรือช็อคอยู่(?) อันนี้ก็ไม่รู้ แต่เรารู้สึกว่า หากเขาระเบิดความผิดหวังอะไรแบบนี้ออกมามันจะดูสมจริงมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ ส่วนในตอนที่เขารับรู้ความเป็นจริงว่าคารอสไม่ใช่พ่อแท้ๆ อ่านแล้วมันชวนให้สะเทือนอยู่นา แต่มันไม่ได้มาแบบค่อยๆ สะเทือน อยู่ดีๆ มันก็โพล่งสะเทือนมาเสียอย่างนั้น อ่านแล้วเลยสะดุดกึกไปหน่อยค่ะ อาจต้องเพิ่มบทพูด หรือบทบรรยายเข้าไปในส่วนก่อนหน้านี้ให้มาก เพื่อให้ผู้อ่านเริ่มอารมณ์คล้อยตาม ก่อนบูม กลายเป็นโกโก้ครั้นซ์ (ไม่ใช่แล้ว) ก็อย่างที่ว่ามาแหละค่ะ มันจะส่งพลังให้ผู้อ่านรับรู้ในฉากสะเทือนจิตนี้เพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัวเลยทีเดียว

ในส่วนของซีริส ในตอนที่เขาเพิ่งตื่นขึ้นมาจากจิตใต้สำนึกของทีเฟล ในตอนแรกเขาแลดูจะเคียดแค้นคารอสมาก ซึ่งก็พอยอมรับได้เพราะเขาโดนขังอยู่ใต้จิตสำนึกมาเป็นสิบปี แต่ทว่าในตอนที่คารอสตาย ทำไมดูเขาเหมือนเสียใจเหลือเกิน (อันนี้แอบงง) บางทีท่านอาจต้องบรรยายเพิ่มว่าการที่เขามองผ่านทีเฟล เขาก็รู้สึกผูกพันกับคารอสไปด้วย การที่คารอสจากไปเลยทำให้เขารู้สึกอะไรๆ ประมาณนี้แหละค่ะ คนอ่านจะได้ไม่ค้างคาใจหลังอ่านฉากสะเทือนจิตและบ่อน้ำตาตรงนี้ไป

-ความสมเหตุสมผล

เนื้อเรื่องมีเหตุและมีผลรองรับอยู่ตลอด เพียงแต่บางจุดท่านให้เหตุผลน้อยไปหน่อยจนรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่เท่าไหร่นัก เช่น ตอนที่ทีเฟลกับคารอสอยู่ในป่าเพื่อหาทางกลับบ้าน ทำไมอยู่ดีๆ คารอสถึงบอกความจริงกับทีเฟล ท่านเพียงบรรยายไว้แค่ว่า มันถึงเวลาแล้ว แต่นั่นมันไม่ช่วยคลายความสงสัยให้ผู้อ่านได้ในจุดนี้เท่าที่ควรค่ะ / เหตุผลที่ซีริสอยากตาย อันนี้อ่านดูแล้วก็ค้างคาใจหน่อยๆ เลยเก็บมาฝากให้คิดเป็นการบ้านค่ะ ว่าน้ำหนักมันมีพอแล้วหรือยัง หากพ่อเขาเอามีดจ่อคอหอย หรือไม่ก็โดนทรมานเยี่ยงทาสอันนี้ก็ว่าไปอย่าง ก็ลองเพิ่มเหตุผลที่ชวนคล้อยตามมากกว่านี้ดูนะคะ ส่วนอื่นๆ ก็ใกล้เคียงกับที่กล่าวไป หากว่างๆ มีการรีไรท์เมื่อไหร่ก็ลองเสริมความแข็งแกร่งให้ในส่วนของการบรรยายเพิ่มเติมด้วยนะคะ

-การดำเนินเรื่อง/ความลื่นไหล/ความสนุกน่าติดตาม

การดำเนินเรื่อง:  การดำเนินเรื่องทั่วไปถือว่าทำได้ดี น่าอ่าน น่าติดตาม ชวนให้คลิกไปยังบทถัดไปได้เรื่อยๆ แม้การดำเนินเรื่องจะไปในโทนราบเรียบ แต่ด้วยมนต์ของภาษาราวกับเมโลดี้และการใช้ตัวอักษรแต่ละตัวบอกได้เลยว่าอ่านเพลินมากๆ  

ความสนุกน่าติดตาม:  แค่ภาษาและการใช้คำก็กินขาดในเรื่องของความน่าติดตามแล้วค่ะ อ่านบทแรกก็แทบกดเฟฟไม่ทัน แถมยังทิ้งท้ายไว้ได้น่าติดตามมากๆ อีก แต่ต้องระวังในช่วงของการเดินทาง ที่ดูจะเนิบนาบไปเสียหน่อย และมีปริมาณเยอะพอควร นอกนั้นนับว่าไม่มีปัญหาค่ะ (สังเกตได้จากการที่เรากดอ่านได้แบบไม่ขี้เกียจแสดงว่านิยายท่านดีจริงนะเออ) :D

-ภาพรวม/สรุป

            โดยภาพรวมทำได้ดีอยู่แล้ว ที่เหลือเพียงต้องแต่งเสริมการบรรยายให้ดูมีน้ำหนักมากขึ้นกว่าเดิมเพื่อให้ผู้อ่านอ่านแล้วคล้อยตามและไม่ค้างคาใจ และถ้าให้ดี ในตอนแต่ละตอนอย่างน้อยก็น่าจะ 7-8 กระดาษเอสี่ ตอนนี้มันน้อยมากค่ะ ราวกับประมาณ 2-3 กระดาษเอสี่เอง ถึงจะเห็นว่าแบ่งไว้เป็น part ก็เถอะค่ะ แต่สำหรับคนอ่านแล้ว การเปลี่ยนหน้าๆ หนึ่ง มันให้ความรู้สึกว่าเนื้อเรื่องกำลังจะเปลี่ยนฉากไปสู่การดำเนินเรื่องใหม่ ซึ่งพอมาเจอเนื้อเรื่องเก่าแล้ว มันให้ความรู้สึกว่า ทำไมไม่ต่อจากบทเมื่อกี้ไปเลย อะไรทำนองนี้ค่ะ เรื่องนี้จัดว่าเป็นนิยายที่ดีแล้ว ที่เหลือ หากอัพนิยายให้มีความสม่ำเสมอมากกว่านี้จะเป็นผลดีต่อนิยายท่านมากขึ้นแน่นอนค่ะ