ลำดับตอนที่ #19
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ♟EP 12:Upcoming (100 %)♟
♟EP 12:กำลังจะเกิดขึ้น♟
(100 %)



ปัง!!
"กลับมาแล้ว"เสียงของร่างสูงเอ่ยทักอย่างเป็นมารยาท พร้อมกับเดินไปยังห้องรับแขกซึ่งนั่นมีน้องชายของตนอยู่
"กลับมาแล้วหรอครับพี่เท....เมื่อวานไปไหนมาหรอครับไม่ยอมกลับบ้าน"คุโรโกะคนน้องพูดขึ้นถามคนที่กลับบ้านตอนเช้า อยู่ๆเมื่อวานก็บอกว่ามีธุระและหายไปซะอย่างนั้น
"ไปค้างบ้านเพื่อนมาน่ะ...หวงพี่หรอ^^"เทสึยะตอบกลับคำถามด้วยคำกวนส้นมาก ซะเส้นเลือดน้อยๆของร่างเล็กๆที่นั่งอยู่ปูดขึ้นมา
"มั่นหน้าครับ...แล้ว...."เท็ตสึยะเว้นไปสักพัก ก็สังเกตเห็นคอที่ขาวๆนั้นมีร้อยแดงขึ้นมาอย่างไม่เคยเห็น ดูท่าแล้วอยากให้เค้าถามมากๆ
"แล้วนั่นไปโดนไรมาอ่ะครับแดงไปหมดเลย...'ที่คอ' อ่ะครับ"
"อยากรู้หรอ"
"อืมผมอยากรู้"
"^^"
"เสือก!!"ร่างสูงพูดเสร็จก็รีบวิ่งขึ้นห้องไป โดยมีเสียงของน้องชายหน้าหวานดา่ตามหลังมาเป็นพื้นหลัง
หลายวันผ่านมา
"โอ๊ยยย...นี่มันวันอะไรว่ะเนี้ยร้อนชิบ!!"คากามิอยู๋ก็บ่นออกมาดังๆหลังจากที่ได้พักหลังซ้อมไป 1 ช.ม.
"คากามิคุงนี่รู้สึกจะสำออยขึ้นทุกวันเลยนะครับ"คุโรโกะบอกอย่างหน้าตาย และคนที่ได้ยินก็จับหัวอย่างถือวิสาสะด้วยความโมโห
"คุโรโกะเดี๋ยวฉันก็ฆ่าทิ้งซะหรอก!!"ร่างสูงผมไฟบอกแต่ก็ไม่ได้ทำอะไร พลางปล่อยมือและเอื้อมไปหยิบน้ำมากินแทน
"ฮิๆคราบบบๆ...เรารีบซ้อมกันก่อนเถอะครับวันที่จะแข่งก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วย"
"คราวนี้จะต้องครองแชมป์ไว้ให้ได้และจะชนะอาโอมิเนะคอยดู"
"ครับๆคากามิคุง"หลังจากคุยกันเสร็จก็ลุกไปซ้อมต่อโดยไม่รู้เลยว่า วันข้างหน้าที่จะถึงนั้น จะเกิดสิ่งที่อาจไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็เป็นได้
1 เดือนผ่านไป
"เท็ตสึยะนายไหวแน่หรอ"อาคาชิถามคนข้างกายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ก่อนจะประคองใบหน้าให้หันมาสบตากัน
"ครับ...ถึงผมอาจจะเอาชนะอาคาชิคุงครั้งที่สองไม่ได้....แต่อย่างน้อยๆก็ชนะพี่เทได้และให้พี่กลับมาก็พอครับ"คุโรโกะบอกด้วยน้ำเสียงเศร้าๆนิดหน่อย ถึงแม้เค้าจะไม่รู้ว่าพี่เค้าเป็นอะไรไปตั้งแต่กลับมาแต่ก็ไม่อยากให้ซ้ำกับที่เค้าเคยเจอ
"งั้นหรอนายไม่กลัวหรอที่นายสั่งฉันมาน่ะ"
"ที่ผมสั่ง....กลัวอะไรหรอครับ??"ร่างบางถามอย่างไม่เข้าใจ ร่างสูงผมแดงที่มองด้วยสายตาเศร้าสร้อย ก็ก้มลงประทับจูบที่อ่อนโยนให้ ลิ้นร้อนๆสอดเข้าไปเก็บความหวานข้างใน ก่อนจะผละออกมาอย่างแผ่วเบา
"มันอาจทำให้ฉันโหยหาชัยชนะอีกครั้งไง"อาคาชิบอก ร่างเล็กๆที่หายใจอยู่ที่ได้ยินก็ชะงักไป มันทำให้เค้าช๊อคมากที่อาคาชิพูดออกมาแบบนั้น
"ไม่ครับผมเชื่อใจอาคาชิคุงว่าอาคาชิคุงต้องไม่เป็นไรครับ"คุโรโกะส่งยิ้มให้อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ทำให้ใบหน้าหล่อคมแดงขึ้นมานิดๆจากความน่ารักของคุโรโกะ
"ฉันจะพยายามนะเท็ตสึยะ"อาคาชิส่งยิ้มให้บางๆ แต่แฝงด้วยความดีใจที่คนตัวเล็กเชื่อใจและรักเค้าไม่รังเกลียดเค้า เค้าคงต้องทำให้ได้เสียแล้ว
"ครับงั้นผมไปก่อนนะครับวันนี้ขอบคุณมากที่มาหาผมถึงนี่"
"ไม่เป็นไรหรอก...เพื่อนายฉันทำได้ทุกอย่าง"ร่างสูงพูดจบก็ลาคุโรโกะและกลับบ้านของตนเองไป และเวลามันก็ล่วงเลยมาจนใกล้จะแข่งวินเทอร์คัพ
1 อาทิตย์ก่อนแข่ง
"สึก๊าาาา...ดีจังที่นายมาหาที่รักคนนี้"ร่างที่สูงกว่าเอ่ยด้วยความดีใจ พร้อมกับเข้าไปกอดร่างบางๆที่เดินมาหาก่อนที่จะโดนหมัดหนักๆทุบเข้าที่หัวสีแดงๆที่ไปย้อมมาใหม่เมื่อไม่นาน
"ท่า....ท่าอะไรของนาย"สึกะในร่างเทสึยะเอ่ยด้วยความกังวลเล็กน้อย และระแวงคนตรงหน้าอย่างมากร่างสุงที่เห็นก็ยกยิ้มร้ายก่อนจะพูดตอบสึกะด้วยนิสัยของเจ้าตัว
"กลับมาแล้ว"เสียงของร่างสูงเอ่ยทักอย่างเป็นมารยาท พร้อมกับเดินไปยังห้องรับแขกซึ่งนั่นมีน้องชายของตนอยู่
"กลับมาแล้วหรอครับพี่เท....เมื่อวานไปไหนมาหรอครับไม่ยอมกลับบ้าน"คุโรโกะคนน้องพูดขึ้นถามคนที่กลับบ้านตอนเช้า อยู่ๆเมื่อวานก็บอกว่ามีธุระและหายไปซะอย่างนั้น
"ไปค้างบ้านเพื่อนมาน่ะ...หวงพี่หรอ^^"เทสึยะตอบกลับคำถามด้วยคำกวนส้นมาก ซะเส้นเลือดน้อยๆของร่างเล็กๆที่นั่งอยู่ปูดขึ้นมา
"มั่นหน้าครับ...แล้ว...."เท็ตสึยะเว้นไปสักพัก ก็สังเกตเห็นคอที่ขาวๆนั้นมีร้อยแดงขึ้นมาอย่างไม่เคยเห็น ดูท่าแล้วอยากให้เค้าถามมากๆ
"แล้วนั่นไปโดนไรมาอ่ะครับแดงไปหมดเลย...'ที่คอ' อ่ะครับ"
"อยากรู้หรอ"
"อืมผมอยากรู้"
"^^"
"เสือก!!"ร่างสูงพูดเสร็จก็รีบวิ่งขึ้นห้องไป โดยมีเสียงของน้องชายหน้าหวานดา่ตามหลังมาเป็นพื้นหลัง
หลายวันผ่านมา
"โอ๊ยยย...นี่มันวันอะไรว่ะเนี้ยร้อนชิบ!!"คากามิอยู๋ก็บ่นออกมาดังๆหลังจากที่ได้พักหลังซ้อมไป 1 ช.ม.
"คากามิคุงนี่รู้สึกจะสำออยขึ้นทุกวันเลยนะครับ"คุโรโกะบอกอย่างหน้าตาย และคนที่ได้ยินก็จับหัวอย่างถือวิสาสะด้วยความโมโห
"คุโรโกะเดี๋ยวฉันก็ฆ่าทิ้งซะหรอก!!"ร่างสูงผมไฟบอกแต่ก็ไม่ได้ทำอะไร พลางปล่อยมือและเอื้อมไปหยิบน้ำมากินแทน
"ฮิๆคราบบบๆ...เรารีบซ้อมกันก่อนเถอะครับวันที่จะแข่งก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วย"
"คราวนี้จะต้องครองแชมป์ไว้ให้ได้และจะชนะอาโอมิเนะคอยดู"
"ครับๆคากามิคุง"หลังจากคุยกันเสร็จก็ลุกไปซ้อมต่อโดยไม่รู้เลยว่า วันข้างหน้าที่จะถึงนั้น จะเกิดสิ่งที่อาจไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็เป็นได้
1 เดือนผ่านไป
"เท็ตสึยะนายไหวแน่หรอ"อาคาชิถามคนข้างกายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ก่อนจะประคองใบหน้าให้หันมาสบตากัน
"ครับ...ถึงผมอาจจะเอาชนะอาคาชิคุงครั้งที่สองไม่ได้....แต่อย่างน้อยๆก็ชนะพี่เทได้และให้พี่กลับมาก็พอครับ"คุโรโกะบอกด้วยน้ำเสียงเศร้าๆนิดหน่อย ถึงแม้เค้าจะไม่รู้ว่าพี่เค้าเป็นอะไรไปตั้งแต่กลับมาแต่ก็ไม่อยากให้ซ้ำกับที่เค้าเคยเจอ
"งั้นหรอนายไม่กลัวหรอที่นายสั่งฉันมาน่ะ"
"ที่ผมสั่ง....กลัวอะไรหรอครับ??"ร่างบางถามอย่างไม่เข้าใจ ร่างสูงผมแดงที่มองด้วยสายตาเศร้าสร้อย ก็ก้มลงประทับจูบที่อ่อนโยนให้ ลิ้นร้อนๆสอดเข้าไปเก็บความหวานข้างใน ก่อนจะผละออกมาอย่างแผ่วเบา
"มันอาจทำให้ฉันโหยหาชัยชนะอีกครั้งไง"อาคาชิบอก ร่างเล็กๆที่หายใจอยู่ที่ได้ยินก็ชะงักไป มันทำให้เค้าช๊อคมากที่อาคาชิพูดออกมาแบบนั้น
"ไม่ครับผมเชื่อใจอาคาชิคุงว่าอาคาชิคุงต้องไม่เป็นไรครับ"คุโรโกะส่งยิ้มให้อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ทำให้ใบหน้าหล่อคมแดงขึ้นมานิดๆจากความน่ารักของคุโรโกะ
"ฉันจะพยายามนะเท็ตสึยะ"อาคาชิส่งยิ้มให้บางๆ แต่แฝงด้วยความดีใจที่คนตัวเล็กเชื่อใจและรักเค้าไม่รังเกลียดเค้า เค้าคงต้องทำให้ได้เสียแล้ว
"ครับงั้นผมไปก่อนนะครับวันนี้ขอบคุณมากที่มาหาผมถึงนี่"
"ไม่เป็นไรหรอก...เพื่อนายฉันทำได้ทุกอย่าง"ร่างสูงพูดจบก็ลาคุโรโกะและกลับบ้านของตนเองไป และเวลามันก็ล่วงเลยมาจนใกล้จะแข่งวินเทอร์คัพ
1 อาทิตย์ก่อนแข่ง
"สึก๊าาาา...ดีจังที่นายมาหาที่รักคนนี้"ร่างที่สูงกว่าเอ่ยด้วยความดีใจ พร้อมกับเข้าไปกอดร่างบางๆที่เดินมาหาก่อนที่จะโดนหมัดหนักๆทุบเข้าที่หัวสีแดงๆที่ไปย้อมมาใหม่เมื่อไม่นาน
"อย่ามากอดฉันในที่สาธารณะนะมารุ"เทสึยะ(สึกะ)บอกด้วยสีหน้าหงุดหงิด แต่ก็ปล่อยไปเพราะดูเหมือนคนตรงหน้าจะมีเรื่องที่อยากคุยด้วย หรือไม่ก็อะไรไร้สาระอีก
"อะไรกันอ่ะ...ไม่รักฉันคนนี้หรอสึกะจัง^^"
"กวนและสัส...ตกลงมีอ่ะไรเรียกมาวันที่กำลังมีซ้อมแบบนี้น่ะ"ร่างบางว่าก่อนจะเข้าเรื่องที่ออกนอกทะเลมานิดหน่อย อาคุมารุที่ได้ยินก็ชะงักไปและยกยิ้มหล่อบางๆส่งให้คนตรงหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มกว่าปกติเล็กน้อย
"สึกะฉันว่า...ฉันจะสอนท่าท่านึงให้นาย"มารุพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังเล็กน้อย พร้อมกับสบตานัยตาสีอำพันสวยจนร่างบางสั่นไหวไปเล็กน้อย
"สึกะฉันว่า...ฉันจะสอนท่าท่านึงให้นาย"มารุพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังเล็กน้อย พร้อมกับสบตานัยตาสีอำพันสวยจนร่างบางสั่นไหวไปเล็กน้อย
"ท่า....ท่าอะไรของนาย"สึกะในร่างเทสึยะเอ่ยด้วยความกังวลเล็กน้อย และระแวงคนตรงหน้าอย่างมากร่างสุงที่เห็นก็ยกยิ้มร้ายก่อนจะพูดตอบสึกะด้วยนิสัยของเจ้าตัว
"ท่าบาส...หรือจะให้สอนท่าบนเตียงล่ะถามมาได้"มารุพูดเสร็จร่างบางก็สะดุ้งเล็กน้อย พร้อมกับเขย็บออกมาจากร่างสูง อาคุมารุที่เห็นก็ขำเบาๆก่อนนะหันไปบอกให้ส่งลูกบาสมาให้ตน
"ขอลูกบาสหน่อยดิ"
"ว่าแต่จะสอนท่าอะไรล่ะ"เทสึยะถามพร้อมกับเตรียมตัวจะแข่ง one on one กับมารุ
"น่าๆจะให้สอนให้ไหม"
"เอ่อๆสอนมา"ร่างบางขานรับ ก่อนจะเริ่มเล่นกัน โดยที่มีเทสึยะนำไปกว่า 20 แต้ม
"น่าๆจะให้สอนให้ไหม"
"เอ่อๆสอนมา"ร่างบางขานรับ ก่อนจะเริ่มเล่นกัน โดยที่มีเทสึยะนำไปกว่า 20 แต้ม
"ไหนล่ะที่จะสอนน่ะฉันนำไปเยอะแล้วนะ"
"อย่ารีบสิกำลังจะได้แล้วล่ะ"สิ้นสุดคำพูดร่างสูงที่อยู่ตรงหน้าก็วาปไปตรงใต้แป้นและบาสลงห่วงอย่างสวยงาม
"เมื่อกี้...."ร่างบางที่เห็นก็ช๊อคไปเล็กน้อย พลางเปลี่ยนสีหน้าให้กลับมาเป็นดังเดิม ก่อนจะถามคนที่พึ่งจะทำอะไรบางอย่างไปเมื่อกี้นี้
"ท่าที่ฉันจะสอน...มันต้องเก็บความกดดันนิดหน่อย......พอไหวไหม"ร่างสูงที่ย้อมผมแดงเอ่ยบอกด้วยสายตาเป็นห่วงอย่างชัดเจน ก่อนที่สึกะจะตอบด้วยความมั่นใจ
"ได้สิถ้าชนะฉันก็ไหวหมดแหละ"
"อย่าทำแบบนั้นสิฉันเป็นห่วงนะสึกะ"ร่างสูงบอกพลางยกมือหน้ามาจับแก้มขาวอย่างแผ่วเบา ใบหน้าหวานหลับตาลงปล่อยให้คนตรงหน้าสัมผัสไป
"ขอบคุณที่เป็นห่วงฉัน"
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก...มันเป็นเรื่องปกติที่ คนรัก เขาทำกันนิ"มารุเอ่ย พร้อมกับก้มลงจูบที่ริมฝีปากบางได้รูป และผละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
"อืม...มีแค่นาย.....ที่เข้าใจฉันมารุ"ร่างเล็กๆสั่นเทาไปด้วยน้ำตาของความเศร้าและดีใจ เพราะเค้านั้นไม่เคยมีคนเข้าใจเลย ว่าทำไปเพื่ออะไร เพราะอะไร หรือเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้น มารุเท่านั้นที่รู้ทุกอย่างแม้ไม่ต้องเอ่ยก็รู้
"เพราะฉันรักนายจริงๆไงล่ะสึกะ...ไม่สิเทสึยะสินะ"ร่างสูงบอกเสร็จ ใบหน้าหวานที่ก้มอยู่ก็เงยขึ้นมา นัยตาสีหวานดั่งท้องทะเลที่ลึกเกินกว่าใครจะเข้าถึงได้ และมีแค่เค้าเท่านั้นที่ไปถึงส่วนที่ลึกของทะเลสีสวยนั้น
"ฉันรักนายมากกว่า นิจิมูระ ชูโช นั่นเข้าใจใช่ไหมเทสึยะของฉัน"


[decidedly]
"ท่าบาส...หรือจะให้สอนท่าบนเตียงล่ะถามมาได้"
"ท่าบาส...หรือจะให้สอนท่าบนเตียงล่ะถามมาได้"
[17/08/60]
13:27 p.m.
[EP 12:Upcoming]
100 % Story By Phantom ft.The third
Story By Phantom
[Free Talk1(100 %)]
[มาแล้วแต่ตอนนี้สั้นไปขออภัย เขียนมายาวๆแล้วบางที่ทำให้คิดไม่ออก ขอโทษจริมๆๆๆๆTOT งั้นไปก่อนนะ ดูท่าแล้วทุกตัวละครที่หายไปจะโผล่มาแน่นอน อย่างเช่น มายุสึมิ จิฮิโระ ผู้ที่จ้องจะกิน อาคาชิ 555+ มาแน่นอนร้อยเปอร์ และก็ทุกๆคนเลย5555 ไปก่อนนะรอหน่อยเค้าเหนื่อยแล้วววว ใกล้จะสอบอีกแล้วด้วยไวปะละอาจจะไปมาสักพักขอให้รู้ว่า สอบ เรียน ทำงาน ทำการ โอนะงั้น บ่ายบ้ายบี...]
[Are You Ready??]
[Plz Wait For Story]
[Next Time]
English : Bye Bye!!
Japanese : それでは、また会いましょう!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น