[ EXO x You] You're my pretty member (กลับมาอัพแบ้ว)

ลำดับตอนที่ #19 : CHAPTER FOURTEEN

 

CHAPTER FOURTEEN 

“นายไม่ใช่ผู้ชายใช่ไหม…กาอิน”

สิ่งที่พี่ซูโฮพูดทำให้ฉันกับแบคฮยอนหันหน้าสบตากันอย่างอัตโนมัติ  ตายละแบคฮยอน! นายเอาเรื่องนี้ไปพูดใช่ไหม! TOT แบคฮยอนกระพริบตาปริบๆ เราสองคนสบตากันสักพักแล้วค่อยหันไปหาเมมเบอร์อีกสิบเอ็ดคนที่เหลือ

“จริงดิ่ฮยอง! กาอินไม่ใช่ผู้ชายจริงอ่ะ!”  เซฮุนปรี่เข้ามาเขย่าตัวลีดเดอร์

“เออ! หลังจากที่สังเกตมาสักพักอ่ะนะ แล้วนี่แกเลิกเขย่าตัวฉันได้แล้วเซฮุน! ฉันเป็นลีดเดอร์นะโว้ย!!!” ซูโฮตวาดใส่เซฮุน จนมักเน่หน้างอมู่ทู่

“เอ่อ…แบคฮยอน” ฉันดึงชายเสื้อของเขาเบาๆ พลางพูดกระซิบ

“ว่า.. - -;;”

“นายไม่ได้เผลอไปพูดกับใครใช่ไหม” ฉันมองเขาอย่างคาดโทษ

“คิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นรึไงเล่า”

ก็ใช่น่ะสิ

“คิดแบบนั้นสินะ.. - - ยัยมารร้าย”

“นี่ฮยอง! อย่าไปพูดกับเธอแบบนั้นสิ” เซฮุนเข้ามาโอบไหล่ฉันหลวมๆ สงสัยได้ยินที่แบคฮยอนว่าฉันเมื่อกี๊แน่เลย หูดีจริงๆเชียวมักเน่คนนี้

“เซฮุน…”  แบคฮยอนพูดเสียงเบา

“ครับฮยองงงง” *โอบไหล่แน่นกว่าเดิม*

“ออกห่างจากยัยนั่นเดี๋ยวนี้!!!!!!” 

เสียงของแบคฮยอนตวาดเซฮุนดังลั่น จนเจ้าตัวหน้าหงอเบะปากอย่างหงุดหงิดถึงจะไม่ชอบใจที่ถูกฮยองตวาดใส่ แต่ก็ต้องยอมถอยก็ฮยองเป็นฮยองนี่นา เฮอะ L

“สรุปกาอินไม่ใช่ผู้ชาย หลักฐานจากที่แบคฮยอนเรียกกากินว่า ยัยนั่น” คริสพูด

“เย้!! ” เซฮุน

“ว้าว…ดีใจจัง (. .//)” ลู่หาน

“ไว้ฉันจะคิดบันชีจากเธอที่บังอาจอ้วกใส่หลังฉันตอนนั้น - -^” ชานยอล

“เฮ้ ฮยองทำไมกระพริบตารัวแบบนั้นเล่า!” จงอินดูคยองซูที่ตอนนี้กำเสื้อของเขาไว้แน่น พร้อมกระพริบตาถี่รัวจนมักเน่จงอินต้องดุ

“=_= เอ่อ ทุกคนสงบสติสงบอารมณ์ก่อนนะ” ฉันมองเมมเบอร์ทุกคนที่กำลังสับสนวุ่นวาย..

“มิน่าล่ะตอนนั้น#$U^%^(*()(@#$”

“@#$%Y^U&I&^&T)(“

“$%#%#@=0(*Y*”

ถ้าพวกนายจะเสียงดังขนาดนี้นะ = =^

“ถ้ากาอินไม่ใช่ผู้ชาย…งั้นผมก็จีบได้ใช่ป่ะ” เสียงของเซฮุนทำให้ทุกคนหยุดพูดและจับจ้องเป็นสายตาเดียว

“ไม่ได้!!!!!!!”

“ทำไมช่วงนี้ฮยองชอบตวาดผมจังวะ” เซฮุนหันไปแขวะแบคฮยอนหลังจากที่เขาตวาดตัวเอง แบคฮยอนหมาน้อยแสนน่ารักกลายเป็นหมาดุไปซะแล้ว

“ห้ามยุ่งกับยัยนี่!”

“ทำไมครับฮยอง? 0-0 หรือว่าฮยองชอบกาอิน!?”

=//////= เซฮุนอีเด็กเปรตนายพูดอะไรออกมาหา!~

ตึกตักตึกตักตึกตักตึกตัก

ไอ้หัวใจบ้านี่ก็เหมือนกันอย่าเต้นแรงนักได้ไหม ฮือ

“นมก็ไม่มี ตูดก็ไม่มีแถมหน้ายังแย่อีกอยากได้ตายล่ะ” แบคฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดพร้อมทำท่าเท้าสะเอวแบบเชิดๆ…

ถ้าจะพูดขนาดนี้ด่าฉันเลยเถอะ

“ฮยองก็ว่าไปนั่นแบบนี้อ่ะน่ารักออก ไซส์มินิอ่ะรู้จักป่ะเนอะลู่หานฮยอง” เซฮุนไม่พูดปล่าวหันไปคว้าคอของลู่หานไว้ คนถูกกระทำกระพริบตาถี่ แก้มใสกลายเป็นสีแดงก่ำ

“O///O”

“ท่าทางแบบนี้ของฮยองหมายความว่าไงวะ?!”

“เอ่อ…ลู่หานฮยองหายใจไม่ออกรึปล่าวเซฮุน” ฉันเสนอความคิดเห็นแต่เซฮุนกลับตวัดสายตาโกรธมาทางฉัน

“เออออ ห่วงกันจังผมงอนแล้วนะนูน่า!” เบะปากใส่หนึ่งที

=__= ฆ่าเด็กนี่ติดคุกกี่ปีเหรอคะ?

“เป็นอะไรกับเขาเหรอครับคุณเซฮุน…มางงมางอน” แบคฮยอนเขวะเซฮุนหนึ่งทีทำไอ้เด็กแสบเซฮุนยิ้มทะเล้นก่อนเอ่ยปากตอบคำถาม

“เป็นว่าที่แฟนในอนาคตคร้าบฮยองงง~~”

“!!!!!!!”

“อุ้ย เค้าเขินจรุง”

“ไม่ให้หรอกโว้ย!!!” เสียงแบคฮยอนตวาดดังลั่นแต่ที่ฟังๆดูแล้วไม่ใช่แค่แบคฮยอนหรอกที่ตะโกนอ่ะ..ตะโกนแม่งทุกคนเลยต่างหาก =_=

“เอ่อ…อย่าบอกนะว่าพวกฮยอง” เซฮุนชี้ไปที่เมมเบอร์ทั้งหมดพร้อมสีหน้าตื่น

“…” เงียบ

“ฉิบหายละ!! TOT”

“เออ…โคตรฉิบหายอ่ะ” คริสพูดพร้อมกุมขมับตัวเอง

“ทำไมเรื่องมันเป็นแบบนี้ได้วะ….”  ชานยอลพูดเสียงเบา

หือ? เกิดไรขึ้นหรอ??

“ทำไมพวกเราต้องมาชอบผู้หยิงคนเดียวกันทั้ง 12 คนด้วยวะเนี่ย!!!!’

ห้ะ!! หมะ หมายความว่า..

“นี่พวกนายชอบฉันงั้นเหรอ!!! O___O” ทันทีฉันพูดออกไปทั้ง 12 คนก็หันมามองฉันแบบ ‘นี่เธอโง่หรือโง่ห้ะที่ดูไม่ออก’ เออ…ฉันมันโง่เองแหละ ไว้อาลัยความโง่ตัวเองแปป…

“ฮยองในฐานะที่ฮยองเป็นลีดเดอร์ฮยองว่าเราควรทำไง..” เซฮุนถามซูโฮ

“ในฐานะที่ฉันเป็นลีดเดอร์พวกนายควรสละกาอินให้ฉันไง ^0^”

“ไม่ให้!!!!”

“ไม่ถามกาอินดูหน่อยเหรอพวกนาย…”

“ไม่ต้องไปถามกาอินหรอกถามพวกเราก็ได้ - -^”

“ฉันเป็นลีดเดอร์นะ TOT”  ลีดเดอร์คร่ำครวน ถถถถ /ไรท์

“ฉันว่ากาอินมีคนในใจอยู่แล้วล่ะเนอะ ใช่ไหม?” ลู่หานเดินเข้ามาอยู่ตรงหน้าฉัน บนใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มสดใส แต่ทำไมสำหรับฉันมันดูเศร้าอย่างนั้นล่ะ…

“อือ..นั่นสิเนอะ กาอินเขามีคนที่ชอบอยู่แล้วถึงพวกเราบอกรักไปกาอินก็ไม่เลือกเราอยู่ดี” ซิ่วหมินตบบ่าแต่ละคนด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย

“ก็นะ ผมแค่อยากมีโอกาสบ้างเฉยๆอ่ะเผื่อมีหวัง ฮ่าๆ” เซฮุนหัวเราะจนตาปิดแต่ถ้าสังเกตุดีๆจะเห็นว่ารอบดวงตาเขามีน้ำใสๆอยู่

“ตอนนี้ฉันก็ไม่มั่นใจหรอกนะว่าฉันรักเขารึปล่าว..เรื่องนี้ฉันไม่รู้จริงๆค่ะ” ฉันโค้งให้กับทุกคน

“ตอนนี้กาอินไม่รู้แต่เขาคนนั้น ไม่สิ ไอ้บ้าคนนั้นคงรู้ใจตัวเองแล้วล่ะ” ลู่หาน

“นี่พวกฮยองพูดเรื่องอะไรเหรอครับ?”

“ไอ้เขียวเทาแกรู้เรื่องอะไรบ้างเนี่ย”

“ก็รู้เรื่องที่แบคฮยอนชอบกาอินไง” เทาพูดก่อนจะหาวออกมา

(-0-)~  (=_=)(=_=)(=_=)!!!

“แกพูดอะไรวะเทา! ใครจะไปชอบยัยนี่ฮะ!”

“ก็ผมเห็นกาอินวิ่งออกมาจากห้องแบคฮยอนเมื่อเช้าอ่ะแถมปากบวม มิหนำซ้ำร้องไห้อีกด้วย นั่นไม่ใช่กาอินเหรอ? ( ‘ ‘)” สิ่งที่ทำพูดออกมาทำให้แบคฮยอนและฉันอ้าปากค้าง แถมเมมเบอร์แต่ละคนยังจ้องมาที่พวกเราสองคนอีกต่างหาก

“รักกันแล้วทำไมไม่บอกผมอ่ะ ผมจะได้ตัดจัย T^T”

“เออ มีอะไรไม่บอกเพื่อนบอกฝูงถ้าพวกกูขอเป็นแฟนกะกาอินแล้วจะทำยังไงห้ะ!”

“นั่นสิ ถ้าบอกกันสักนิดพวกเราจะได้ไม่หลวมตัวตกหลุมรักกาอินด้วย”

“-__- ไอ้คนโหดร้าย”

“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยววววว คือฉันเป็นคนผิดใช่ไหมที่ไม่บอก” แบคฮยอน

“งั้นนายยอมรับแล้วสินะว่าชอบกาอิน ไอ้เสือร้ายแบคฮยอน” 

“แอ่กกกกกกก” ยังไม่ทันได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ชานยอลก็เข้าล็อกคอคนตัวเล็ก แบคฮยอนดิ้นพล่านราวกับต้องการความช่วยเหลือ หากแต่เมมเบอร์คนอื่นๆไม่ยอมยื่นมือเข้าไปช่วยแม้แต่คนเดียว เหมือนกับจนมุมสุดท้ายดวงตากลมราวกับหมาน้อยหันมาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ

ให้ตายสิ…ฉันเกลียดสายตานี้ชะมัด

เพราะฉันไม่สามารถต่อต้านมันได้ไงล่ะ L

“ย่าห์ พวกนายสองคนหยุดเล่นกันได้แล้วนะพรุ่งนี้ต้องทำงานนะ”

“หวงกันนักเชียว แตะต้องไม่ได้เลยนะน่าอิจฉาชะมัด” ชานยอลเบ้ปากหงุดหงิดก่อนจะผลักแบคฮยอนเข้าหมาหาฉัน คนตัวสูงกว่าชนเข้าที่ร่างฉันอย่างจังจนเซมือหนาจับเข้าที่แขนก่อนจะดึงตัวฉันเข้าไปไว้ในอ้อมกอด

“อ่า ไม่เป็นไรใช่ไหม”

“อ่ะ อืม”  ฉันก้มหลบสายตาเขา เพราะถ้าฉันจ้องไปที่เขามากกว่านี้เขาอาจจะเห็นอาการเขินอายของฉันก็เป็นได้

“นี่พวกกูเข้ามาทำอะไรวะ?”

“เออ แม่งน่าอิจฉามากเลยไม่ไปทงไปเที่ยวละอารมณ์เสีย” เมมเบอร์แต่ละคนบ่นออกมาไม่ขาดปากแล้วค่อยๆทยอยออกจากห้องไปทีละคนสองคน จนสุดท้ายก็เหลือแค่ฉันและแบคฮยอนเท่านั้น ร่างสูงใช้ดวงตาหวานจ้องมองเข้ามาในดวงตาฉันก่อนจะประทับริมฝีปากลงมาแผ่วเบา ราวกับร่างกายจะละลายหายไปเมื่อร่างสูงสอดเรียวลิ้นอุ่นเข้ามาในโพรงปาก เมื่อสำรวจและชิมความหวานจนพอใจจึงค่อยผละออกจากริมฝีปากร่างบาง

“กาอิน…”

“…”

“ฉันชอบเธอนะ” เสียงหวานพูดพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น ฉันก้มหน้าไปพูดอะไรนอกจาก..

“อือ..ฉันก็ชอบนายเหมือนกัน”

MADE IN. BWCW Tiny Hand