[EXO]The Vow..ขอแค่ฉันได้รักนาย (HunHan)

ลำดับตอนที่ #18 : [SF] My gift only you. [Christmas project HunHan.]

 

Christmas project.
สดๆร้อนๆเลยค่ะ 
เนื่องจากอยู่ในช่วงกำลังสอบและอ่านหนังสือเยอะมาก จึงออกมามึนๆเหมือนเดิม
พยายามเรียบเรียงเนื้อเรื่องแล้วค่ะ จากสมองว่างๆ 55
ตอนนี้เป็นเรื่องราวในอดีตของคู่ฮุนฮานนะค่ะ
ถือเป็นSpecial part ของเรื่องThe Vowนะค่ะ : )
หวังว่าจะชอบกันนะค่ะ
ได้โปรดติชมและคอมเม้นให้กำลังใจกันด้วยค่ะ555

   เสียงเพลงวันคริสมาสต์ ที่ดังขับกล่อมค่ำคืนให้ดูอบอุ่นขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจ

    สายลมหนาวพัดผ่านมากระทบผิวบางให้เจ้าตัวต้องยกมือขึ้นมาเป่าเพิ่มความอบอุ่นให้กับร่างกาย แม้จะใส่เสื้อผ้าหนาๆแล้วก็ตามแต่ด้วยความที่เป็นคนที่สุขภาพไม่ดีมาตั้งแต่กำเนิดทำให้ฟันในปากกระทบกันกึกๆไม่ยอมหยุด จมูกรั้นขึ้นสีแดงระเรืออย่างคนไม่สบาย

     ดวงหน้าหวานราวเทพธิดาตัวน้อยๆเงยขึ้นมองต้นคริสมาสต์สูงใจกลางกรุงโซลที่ประดับประดาไปด้วยดวงไฟและของตกแต่งเต็มต้นอย่างสวยงาม ดวงไฟที่ส่องแสงสีส้มผสมกับสีต่างๆของไฟประดับดูน่าตื่นตาตื่นใจ จนทำให้เทพธิดาตัวน้อยๆติดใจสามารถยืนมองดูบรรยากาศรอบตัวอยู่ได้นานเกือบๆชั่วโมงโดยไม่แม้แต่จะรู้สึกเบื่อเลยสักนิด

  “เซฮุนนา..นายกำลังทำอะไรอยู่นะตอนนี้?”

         เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังขึ้นให้คนตัวเล็กต้องล้วงมือลงไปหยิบขึ้นมารับสาย “ครับ..ขออีก10นาที อาลู่จะไปแล้วครับ”คงเพราะต้นคริสมาสต์ตรงหน้าและใครบางคนทีกำลังคิดถึงอยู่ทำให้ลู่ฮานถึงกับลืมเวลาที่เดินผ่านเลยไปจนตอนนี้ก็ก้าวเข้าสู่เวลา2ทุ่มหน่อยๆแล้ว นี้เขาหายออกมานานถึง3ชัวโมงแล้วหรอ..

          บรรยากาศคืนวันขอบคุณพระเจ้า มีคู่รักมากมายที่เดินจับมือถือแขนเคียงคู่กัน เสื้อคู่ที่ใส่ด้วยกันหรือแม้กระทั่งผ้าพันคอที่พันด้วยกันสร้างรอยยิ้มให้กับคนมองได้ไม่ยาก มือบางยกขึ้นมาก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะเพ่งมอง หวนนึกถึงครั้งสุดท้ายที่มันเคยได้รับทั้งความสุข ความมั่นคงเชื่อใจ และความอบอุ่นที่เคยได้รับจากใครอีกคน

   2ปีแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน..

        นิ้วเรียวสวยกดเบอร์โทรศัพท์ที่แสนจะคุ้นเคยอีกครั้งเป็นครั้งที่10ของวันนี้ แต่ผลที่ได้คือเสียงของผู้หญิงคนเดิมที่บ่งบอกว่าเขาไมสามารถได้ยินเสียงทุ้มๆของใครอีกคนหนึ่งได้

ลู่ฮานเข้าใจดี..เซฮุนไม่ได้มีเวลาว่างเหมือนอย่างคนอื่นเขา

ดังนั้น..จึงต้องอดทนเอาไว้..

และได้แต่รอ...

       “คุณหนู วันนี้คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายจะกลับมาดึกหน่อยนะค่ะ” คุณป้ามีอึนแม่บ้านประจำกล่าวพลางเดินมาดูคุณหนูตัวเล็กๆของเธอที่กำลังง่วนอยู่ในครัวคนเดียว “คุณหนูค่ะ..ทำอะไรอยู่ค่ะ??” ดวงหน้าน่ารักน่าเอ็นดูที่มีฝุ่นแป้งติดอยู่ตรงปลายจมูกรั้นและแก้มใสๆอมชมพู หันมามองร่างเล็กๆของคุณแม่บ้านที่เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างหลังตัวเอง

        “คุณมีอึนดึกแล้วยังไม่ไปพักผ่อนอีกหรอครับ?” รอยยิ้มอ่อนโยนผุดขึ้นก่อนจะยัดเอาพายแอปเปิ้ลใส่เข้าเตาอบ “คุณหนู..นี้ก็ดึกแล้วนะค่ะ..” คุณมีอึนพอจะเดาอะไรได้ลางๆแต่ไม่กล้าที่จะพูดออกไปตรงๆด้วยความรู้สึกเห็นใจตามประสาคนที่รับรู้เรื่องราวทุกอย่าง


          “ครับ..ผมว่าผมจะรอดูก่อน..ถ้าเป็นเหมือนเมื่อปีก่อน ผมก็แค่ตื่นมาแล้วก็เก็บจานทำความสะอาดเหมือนเดิม..”

          “ตรงเก้าอี้มันใช่ใช่ที่สำหรับนอนนะค่ะคุณหนู” คุณมีอึนรู้สึกสงสารคุณหนูของตนขึ้นมาอย่างจับใจเมื่อนึกย้อนไปถึงเมื่อปีที่แล้วที่เธอเปิดเข้ามาในบ้านและเห็นร่างเล็กๆกำลังหลับฟุบหน้าอยู่กับโต๊ะพร้อมกับคราบของหยาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเนียน “โซฟาก็มีครับ..แต่ผมว่าปีนี้ผมคนจะเดินไปนอนที่เตียงของผมเองล่ะครับ ไม่ต้องห่วงนะครับคุณมีอึน” รอยยิ้มบางๆที่ส่งให้เธอทำให้เธอต้องยอมพยักหน้าและเดินกลับไปพักผ่อนตามที่คุณหนูของเธอต้องการ

   พระเจ้า.. ขอให้คุณหนูของมีอึนมีความสุขด้วยเถิด..

          แก้วไวน์ทรงสูง2ใบที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ จาน2ใบและช้อนซ้อม2คู่ที่ถูกเตรียมเอาไว้ บนโต๊ะอาหารเล็กๆที่ถูกจัดแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม คนตัวเล็กค่อยๆวางพายหอมกรุ่นที่เพิ่งยกออกมาจากเตาลงตรงพื้นที่ว่างบนโต๊ะ ไวน์องุ่นถูกมือบางหยิบขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะเช่นกัน

          ตามปกติแล้วลู่ฮานต้องเดิมไวน์องุ่นวันละแก้วอยู่แล้วตามที่แพทย์ประจำตัวสั่ง แต่ตอนนี้มันพิเศษหน่อยก็ตรงที่ว่า ปีนี้เซฮุนอายุ18แล้ว บรรลุนิติภาวะแล้วและเจ้าตัวก็ไม่เคยแตะเครื่องดื่มมึนเมาพวกนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว บางทีการให้ลองดื่มแอลกอฮอล์ในขณะที่มีเขาอยู่ข้างๆก็คงจะดีกว่าให้ไปดื่มกับใครที่ไหนก็ไม่รู้

 
 เซฮุนจะคออ่อนรึป่าวนะ??

 แล้วถ้าคออ่อนขึ้นมา เวลาเมาจะมีนิสัยยังไง..

 ลู่ฮานขอเป็นคนแรกที่จะได้รู้เรื่องนี้ของเซฮุนก็แล้วกัน...

      23.45 น.

  วันคริสมาสต์ กำลังจะหมดลงแล้ว..

  พรุ่งนี้ก็จะเป็นเพียงวันที่26ธรรมดาๆวันหนึ่ง..

 

              ขาเรียวแกว่งไปมาตามจังหวะเพลงที่ดังอยู่เบาๆ เสียงหวานกำลังร้องตามเพลงและแอบหัวเราะกับตัวเองอยู่บ้างเมื่อตอนที่แอบร้องผิด  โลกส่วนที่ตัวแสนจะมีความสุขดังที่เจ้าตัวเพียรพยายามสร้างมันขึ้นมากลับสะดุดลงเมื่อดวงตาคู่สวยเหลือไปเห็นนาฬิกาที่ตอนนี้บ่งบอกเวลาที่ใกล้จะหมดลง

   “เซฮุนนา.. ปีนี้ฉันก็ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วใช่ไหม..?”

         หยาดน้ำใสๆค่อยๆเอ่อขึ้นมาจนทำให้ภาพตรงหน้าค่อยๆพร่ามัวลงทุกที ก่อนที่ลู่ฮานจะกระพริบตาถี่ๆไล่หยาดน้ำที่เอ่อขึ้นมาแล้วใช้มือบางปาดมันออกอย่างลวกๆแต่มันกลับค่อยๆไหลออกมาอีกครั้งอาบแก้มเนียน พร้อมๆกับเสียงสะอื้นไห้ที่ดังขึ้นเบาๆ ดวงตามองไปยังต้นคริสมาสต์ที่ตั้งอยู่ตรงมุมห้องนั่งเล่น มองดูกลองของขวัญมากมายที่วางกองอยู่

 

        ทั้งหมดมันเป็นของเขา.. ทั้งจากครอบครัว เพื่อนๆ และรุ่นพี่รุ่นน้องที่มหาลัยที่วันนี้ทำเอาเขาต้องโทรเรียกให้คุณชองขับรถไปรับเนื่องจากไม่สามารถแบกของขวัญทั้งหมดกลับมาได้ แต่ทำไมทั้งๆที่เขาได้รับทั้งความรักจากทุกคนและครอบครัวรวมถึงของขวัญที่มากมายขนาดนี้แล้วเขาถึงกลับไม่ดีใจและมีความสุขอย่างที่มันควรจะเป็น..

 “ของขวัญที่ฉันอยากได้..คือนายนะ...”

   23.58น.

         ด้วยเข็มนาฬิกาที่มองเห็นลู่ฮานได้แต่ถอนหายใจ ร่างเล็กค่อยๆเหยียดกายลุกขึ้นหยิบเอาจานพาสต้าที่เตรียมเอาไว้ขึ้นมาไปเททิ้ง พรุ่งนี้เขาจะได้ไม่ต้องรีบลุกขึ้นมาทำความสะอาดนัก มือบางที่วางจานลงในซิ้งล้างจาน สั่นอย่างน่ากลัวก่อนที่ร่างทั้งร่างจะทรุดตัวลงนั่งกับพื้นพร้อมด้วยหยาดน้ำตาที่พรั่งพรูออกมา มือบางกอดเข้าหาตัวเองราวกับจะทดแทนไออุ่นที่ตนโหยหาอย่างน่าสงสาร

  เขาไม่มา..

  ก๊อก ก๊อก..

         ร่างทั้งร่างสะดุ้งเฮือกสุดตัวก่อนจะรีบปาดน้ำตาและรีบล้างหน้าเอาคราบน้ำตาออกด้วยกลัวว่าหากทั้งบิดาและมารดาที่รักของตันมาเห็นว่าตนร้องไห้มากเพียงใดก็คงจะอดเป็นห่วงไม่ได้ ก่อนที่จะแกล้งขานรับเสียงเคาะประตูด้วยน้ำเสียงร่าเริง

 “มาแล้ว อาลู่รอตั้ง...”

  “5ทุ่ม..59นาที...” ดวงหน้าที่แสนคิดถึงที่อยู่ตรงหน้าทำให้หัวใจของลู่ฮานแทบจะหยุดเต้น เซฮุนหอบตัวโยนพลางชี้ให้มองที่นาฬิกาข้อมือของตนว่ามันยังคงไม่หมดวัน

 “Merry Christmas.”

 “Merry Christmas….”

             ลู่ฮานปล่อยโฮออกมาอีกครั้งพลางโผเข้ากอดคนตัวสูงที่ยังคงหอบตัวโยนไม่หยุด แม้อากาศจะหนาวมากก็ตามแต่ใบหน้าคมกลับมีเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดพลายอยู่ เซฮุนกระชับอ้อมกอดของตนจนแน่น กอดร่างเล็กๆที่กำลังสั่นด้วยแรงสะอื้นด้วยหัวที่ที่บีบตัวเข้าหากันจนเจ็บ

 “เซฮุนนา..ฉะ..ฉันคิดว่า..นาย..จะไม่มา..”

 “ฉันอยู่นี้..ขอโทษที่มาช้าเสี่ยวลู่..ไมร้องแล้วนะ..ฉันอยู่นี้แล้ว..”

           ละอองสีขาวค่อยๆปลิวล้วงลงมาตามแรงโน้มถ้วงของโลก เรียกให้ร่างสูงต้องเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนที่รอยยิ้มบางๆจะฉายขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาอย่างที่เด็กวัยเดียวกันยังอิจฉา


          “เสี่ยวลู่..หิมะแรกของปีล่ะ..” ดวงหน้าขาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองท้องฟ้าด้วยใบหน้าที่แสนจะน่าเอ็นดู ดวงตาคู่สวยยังคงช้ำไปด้วยหยาดน้ำตาที่พร้องจะไหลออกมาทุกเมื่อยามที่มีเรื่องสะเทือนใจอีกครั้ง จมูกโด่งรั้นก็แดงก่ำจนน่าสงสาร

         “ขอโทษนะหมดวันคริสมาสต์ซะแล้วสิ” เสียงที่ทุ้มลงกว่าในความทรงจำของเขาทำให้อดไมได้ที่ดวงหน้าขาวจะซับสีเลือดเอาไว้มากกว่าปกติ เซฮุนโตขึ้นอีกแล้ว..

 


         “อื่ม..แต่อย่างน้อยนายก็มาทันวันคริสมาสต์อยู่นะ” ลู่ฮานยิ้มบางๆให้ “ขอบคุณที่มา..ขอบคุณที่มาหาฉัน” ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงก่ำค่อยกดลงฝากสัมผัสอุ่นๆบนแก้มของคนตัวสูงที่หลับตาเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่จนคนมองอดหัวเราะไม่ได้

 



  ดูท่าทางจะจูบผิดที่ซะแล้วสินะ เสี่ยว ลู่ฮาน..

  “ลืมตาได้แล้ว จูบแก้มไปแล้วไม่ต้องมาหลับตาเลย”

  “เสี่ยวลู่อ่านี้เราอยู่กันใต้ช่อมิสเซิลโทกันนะ...แล้วรู้รึป่าวว่าข้างนอกรถติดมากเลย ฉันกลัวมาไม่ทันจนต้องลงจากรถวิ่งมาที่บ้าน มันเหนื่อยนะรู้ไหม?..ของก็อยู่บนรถ..ถ้า..”

      เสียงทุ้มนุ่มหูที่ทำให้หัวใจของลู่ฮานพองโตหายไปในทันทีเมื่อกลีบปากอวบอิ่มแสนหวานประกบปิดริมฝีปากหนาเอาไว้อย่างอ่อนโยน ดูดดุนกันเบาๆก่อนลิ้นเล็กจะเป็นฝ่ายที่ไล้เลียริมฝีปากหนาเบาๆอย่างไม่ชำนานก่อนจะผละออกอย่างอ้อยอิ่ง

 “ฉันรักนาย..เซฮุนนา..”

  “ฉันก็รักนาย..เสี่ยวลู่..”

  “สัญญาได้ไหมว่าจะรักฉันแค่คนเดียว..จะมีแต่ฉันแค่คนเดียว..โอ เซฮุน”

   “สาบาน..และสัญญาว่าต่อจากนี้จะมีนายแค่คนเดียว..เสี่ยว ลู่ฮาน”

  ของขวัญวันคริสมาสต์ปีนี้แม้ว่ามันจะได้ช้าไปหน่อย และต้องรอนานจนเกือบจะท้อใจ

  แต่แค่ของขวัญชิ้นนี้เขาไม่ต้องการของขวัญชิ้นใดๆอีกแล้ว

  ของขวัญที่ไม่ได้อยู่ในรูปของสิ่งของหรือวัตถุที่จับต้องได้..

  มันเป็นของขวัญที่ไม่ใช่ใครก็ให้กันได้..

โอ เซฮุน..

 เสี่ยว ลู่ฮาน..

Merry Christmas.

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ทรมาณสายตากันรึป่าวค่ะ พาทนี้เยอะมากกกก555
คำผิดตรงไหนใครเจอบอกด้วยนะค่ะ รีบมากกลัวลงไม่ทัน555
เม้นติชมกันด้วยนะค่ะ : )
Merry Christmas. : )