รวมเรื่องสั้น/ตอนพิเศษ แต่งเอง [YURI]

ลำดับตอนที่ #18 : Red Rum [one shot]

ถ้าเพื่อเธอแล้ว....ฉันสามารถเป็นได้ทุกอย่าง แม่แต่.....

“เจส กลับบ้านกันเถอะ!” เสียงหวานของเด็กสาวผมทองมาพร้อมกับร่างเล็กที่เข้ามากอดเรียวแขนของฉันเอาไว้อย่างคุ้นเคย

“นั่นสิ รีบกลับกันก่อนที่ฝนจะตกดีกว่านะ โรเซ่” ฉันตอบกลับไปด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มเหมือนปกติ

เด็กสาวคนนี้เป็นน้องสาวบุญธรรมของฉันเอง รอยยิ้มของเธอดูสดใสเหมือนกับดวงอาทิตย์ ใสซื่อบริสุทธิ์เหมือนกับเด็กๆทั้งที่อายุ 16 ปีแล้วแท้ๆ แต่ทุกครั้งที่เราเดินด้วยกันบางครั้งก็จะมีสายตาหลายคู่คอยจับต้องพวกเราเอาไว้คงจะเป็นเพราะฉัน....เป็นคนผิวดำแต่กลับมีเส้นผมสีบอล์นและนัยน์ตาสีฟ้าเข้มซึ่งมันเป็นเพราะอะไรฉันก็รู้ดีอยู่แก่ใจ...

ซ่า.................!!!!!

และแล้วก็ไม่ทันฝนที่กระหน่ำตกลงมาอย่างหนักจนแทบมองไม่เห็นทางเดินข้างหน้าแต่พวกเราทั้งคู่ก็กลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัย เมื่อผ่านประตูหน้าบ้านเข้ามาฉันก็คว้าเอาเสื้อนอกของตัวเองที่แขวนอยู่บนเสาไม้ซึ่งเป็นที่แขวนเสื้อและของใช้อย่างกระเป๋าจ่ายตลาดมาแปะลงบนศีรษะน้อยๆที่เปียกชุ่มของน้องสาวที่แสนน่ารักซึ่งหัวเราะคิกคักและขยับศีรษะตามแรงมือของฉันที่ขยี้ไปมา

“หลับตาแล้วยืนนิ่งๆสิ โรเซ่ แบบนี้มันเช็ดลำบากนะ” ฉันเอ่ยเบาๆพร้อมกับขยับมือเช็ดหยดน้ำที่ไหลลงมายังใบหน้าหวานนั้นและมือซนๆของโรเซ่ก็ยกขึ้นมากอดเอวของฉันเอาไว้หลวมๆผ่านเนื้อผ้าบางของเสื้อกล้ามพอดีตัวดูท่าทางจะหนาวนะ

“งื๊อ...จั๊กกะจี๋อะ เจส” ร่างเล็กคลอเคลียกับมือเรียวของฉันที่กำลังลากผ่านแก้มเนียนพร้อมเสียงครางน่ารัก

‘ยังกับแมวเลยนะ’  ฉันคิดอยู่ในใจแต่ก็อดที่จะขำเบาๆไม่ได้

เมื่อเรียวนิ้วของฉันลากผ่านริมฝีปากนุ่มตรงหน้าฉันอดใจเอาไว้ไม่ไหวจึงได้โน้มใบหน้าลงไปจุมพิตกับอีกฝ่าย....ผ่านเรียวนิ้วของตัวเองและถอนออกมาก่อนที่คนตรงหน้าจะลืมตาขึ้นมามองด้วยนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนกลมโตอย่างไม่รู้เรื่อง

“รีบไปอาบน้ำเถอะก่อนที่จะเป็นหวัด เดี๋ยวฉันจะชงอะไรอุ่นๆให้” เป็นตัวฉันเองที่ทนไม่ไหวกับความรู้สึกเจ็บที่อกข้างซ้ายและแววตาที่ไหววูบแม้แต่จะกลืนน้ำลายลงลำคอก็ช่างยากเย็นเหลือเกินเมื่อมันเหมือนจะเหนียวหนืดในลำคอด้วยความกลัวที่จะทำให้เด็กสาวตรงหน้าแปดเปื้อนจึงได้ขอเลี่ยงออกมาก่อนที่ความอดทนนั้นจะหมดลง

โรเซ่คงจะสงสัยกับท่าทางของฉันแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรและเดินขึ้นไปยังห้องน้ำชั้น 2

‘ฉันรักเธอนะ.....แต่ฉันก็ไม่สามารถที่จะแตะต้องเธอได้.....ก็เธอน่ะ เป็นน้องสาวของฉันนี่นา’