ปรากฏว่าเป็นรัก

ลำดับตอนที่ #18 : ไม่ใช่ความฝัน

มาสฟ้ามองสีหน้าของเหมือนฝันมาตั้งแต่ที่น้องสาวของเธอหน้าบึ้งลงมาจากชั้นสอง กระทั่งคนตัวเล็กสบถด่าเพื่อนๆ ใส่มือถือสายตาของมาสฟ้าก็ยังตรึงอยู่ที่ใบหน้างามหยดของเหมือนฝันไม่คลาดไปไหน

“เมื่อกี้พี่ฟ้าถามฝันว่าอะไรนะคะ ฝันไม่ทันยิน” นั่นก็เพราะว่าเธอมัวแต่ยุ่งกับการคิดคำด่าจนลืมที่จะสนใจคนรอบข้างไป

“พี่ถามว่าเราเป็นอะไร หน้าบูดแต่เช้า”

“ก็ยายรินน่ะสิคะ ไม่รู้ว่าเมาหนักหรือยังไง ส่งข้อความอะไรมาให้ฝันก็ไม่รู้” เหมือนฝันเล่าพี่สาวด้วยใบหน้าง้ำงอตามความเคบชินมากกว่าที่จะคิดโกรธเพื่อนของเธอจริงจัง แล้วเหมือนฝันก็จัดการฮุบไข่ดาวในจานตัวเองเข้าปาก “ยายเอมก็อีกคนส่งข้อความแปลกๆ มาตั้งแต่เมื่อคืน”

“แปลกยังเหรอ?”

“หาว่าในซุกแฟนอะไรก็ไม่รู้ บ้าบอกันแต่เช้า” คำพูดนั้นของเหมือนฝันทำให้คนทั้งครอบครัวต่างลอบมองหน้ากันและกัน คิดว่าหากเหมือนฝันจำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ได้เลยสักอย่าง ก็แสดงว่าเจ้าหล่อนนั้นเมาหนักกว่าทุกครั้งที่ออกไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา “แต่ฝันด่ามันไปแล้ว ไม่ต้องห่วงนะคะ”

“พี่ว่าฝันกินข้าวก่อนดีไหมจ๊ะ อย่าเพิ่งด่าใครเลย” มาสฟ้าว่าแล้วก็เม้มปากแน่น มั่นใจว่าผู้ชายของที่ทำให้เพื่อนๆ ของเหมือนฝันเข้าใจผิดว่าเป็นคนรักของแม่ตัวแสบคงไม่พ้นเป็นจ้าวเวยหลง “ด่าคนแต่เช้าไม่ดีหรอกนะ”

“พวกมันต้องโดนค่ะ แฟนเฟินอะไร ไร้สาระ” เหมือนฝันว่าพร้อมกับแยกเขี้ยว คำว่าแฟน แค่ได้ยินเธอก็คันคะเยอไปทั้งตัวแล้ว “หรือว่าพี่ฟ้ามีความรัก พี่ฟ้าเลยไม่อยากให้ฝันด่าพวกมัน”

“ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย” มาสฟ้าถึงกับถอนหายใจหลังฟังคนยังไม่สร่างเมาที่กำลังพาลไปทั่ว

“เกี่ยวสิคะ เมื่อก่อนพี่ฟ้าไม่เคยปกป้องพวกมันมาก่อน แต่นี่พอพวกมันพูดเรื่องแฟน พี่ฟ้ากลับช่วย” เหมือนฝันโอดครวญ ตัดพ้อพี่สาวเกินเหตุเล่นเอามาสฟ้ากลอกตาไปมาด้วยความรู้สึกอ่อนอกอ่อนใจกับน้องสาวสองนาทีของเธอ “พี่ฟ้ามีแฟน พี่ฟ้ายังรักมันอยู่แน่ๆ”

“มันไหนเหรอ อู่อี้เทียนหรือจ้าวเวยหลง” ผู้เป็นพ่ออย่างคมกฤษที่เห็นภาพตรงหน้ามาจนชินชานั้นแสร้งถาม ด้วยไม่อยากให้ลูกๆ รู้สึกว่าเขาไม่สนใจเรื่องส่วนตัวของพวกเธอ ตาก็เหลือบมองร่างสูงที่เพิ่งโผล่พ้นกรอบประตูมาไปด้วย

“ก็ต้องเป็นอี้เทียนอยู่แล้วสิคะ เวยหลงน่ะเป็นคนชั่ว เขาหลอกใช้พวกเรา” เหมือนฝันตอบเสียงห้วนพร้อมกับค้อนวงใหญ่ โยนความผิดให้พ่อของตัวเองทั้งที่คมกฤษไม่รู้เห็นกับเรื่องที่ทำให้เธอเจ็บช้ำเธอเลยสักนิด

“อ้อ”

“แต่หมอนั่นจ้องจะเคลมพี่ฟ้านะคะพ่อ เราไว้ใจเขาไม่ได้เหมือนกัน”

“อี้เทียนคนนี้พ่อรู้จัก เขาเก่งมาก ส่วนอีกคน...เดี๋ยวก็คงรู้จัก”

คมกฤษเหมือนกับพ่อทุกคนที่มักจะมีอคติกับบรรดาหนุ่มๆ ที่เข้ามาข้องแวะกับลูกสาวของตัวเอง ส่วนหนึ่งก็อาจจะเพราะเหล่าบรรดาผู้ชายที่เหมือนฝันเคยควงนั้นส่วนใหญ่เป็นคนที่ใช้ไม่ได้ มาสฟ้าแม้จะมีแค่ชื่อยุทธนาที่หลุดรอดมาถึงหูของเขา แต่ก็นับว่าเป็นคนที่ใช้ไม่ได้พอๆ กันกับบรรดาผู้ชายของเหมือนฝัน

ตอนนี้มีชื่ออู่อี้เทียนกับจ้าวเวยหลงมาปรากฏในสาระบบ ซึ่งชายหนุ่มทั้งสองนั้นพ่วงมากับข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาทำให้ทั้งมาสฟ้าและเหมือนฝันเสียใจมาก่อน มันจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่คมกฤษจะกังขาทั้งระแวงว่าผู้ชายทั้งสองจะทำให้ลูกสาวของเขาเสียใจซ้ำสอง

“หมอนั่นจ้องพี่ฟ้าตาเป็นมัน ดูก็รู้ว่ามันอยากได้อะไร” เหมือนฝันแยกเขี้ยวเอ่ยลอดไรฟัน ไม่ว่าจะใครหน้าไหนเธอก็ไม่ไว้ใจทั้งนั้น

“ใครๆ ก็จ้องพี่สาวลูกตาเป็นมันทั้งนั้นแหละเหมือนฝัน” ผู้เป็นแม่ที่ฟังเรื่องราวมาตลอดนั้นกลอกตาไปมา ระอาใจกับความดื้อรั้นของลูกสาวคนเล็กของตน เรื่องที่ใครๆ ก็ชอบมาสฟ้านั้นไม่ใช่เรื่องใหม่สักหน่อย ทำไมเหมือนฝันต้องทำให้มมันเป็นเรื่องใหญ่ด้วยก็ไม่รู้ “แล้วนี่คิดจะยืนอยู่ตรงนั้นไปถึงเมื่อไหร่ คิดว่าพวกเราไม่เห็นหรือยังไง”

“ผมแค่ไม่อยากขัดจังหวะเท่านั้นเองครับ”

จ้าวเวยหลงยิ้มประจบคุณนายของบ้าน จากที่เขาเก็บข้อมูลชายหนุ่มก็ได้ข้อสรุปแล้วว่าครอบครัวของเหมือนฝัน คนที่กุมอำนาจสูงสุดก็คือคุณเชอลีน แม่ของเธอ หากเขาทำให้ท่านชอบเขาขึ้นมาได้ล่ะก็ ต่อให้คมกฤษจะเกลียดเขาก็ไม่ใช่ปัญหา

“นี่คุณไม่ใช่ความฝันเหรอ!” เหมือนฝันผุดลงจากเก้าอี้ ด้วยความเร็วประหนึ่งเธอนั่งอยู่บนกองไฟ

“คุณฝันถึงผมด้วยเหรอ ดีใจจัง” จ้าวเวยหลงยิ้มแฉ่ง ก่อนจะหลุดเสียงเบาๆ เมื่อถูกเหมือนฝันกระชากแขนก่อนจะถูลู่ถูกังเขาออกไปจากห้องอาหาร ทิ้งให้สมาชิกคนอื่นๆ ในครอบครัวได้แต่มองตามแผ่นหลังของพวกเขาตามปริบๆ กระทั่งคมกฤษทำลายความเงียบ

“พ่อไม่คิดว่าน้องจะชอบคนแบบนี้” ผู้เป็นพ่อออกความเห็นกลังจากสังเกตจ้าวเวยหลงมาพักใหญ่ “เขาแก่ไปหน่อยไหม ยายฝันยังเด็กอยู่เลยนะ”

“พ่อคะ เขาแค่สามสิบสาม” มาสฟ้าถอนหายใจยาวเหยียด พร้อมกับนึกชื่นชมพ่อของตัวเองที่สามารถหาข้อติผู้ชายเพรียบพร้อมอย่างจ้าวเวยหลงจนได้

“นั่นแหละ แก่”

ภาพการงอนง้อระหว่างน้องสาวของเธอและจ้าวเวยหลงตรงหน้านั้นไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับมาสฟ้า คงเพราะเธอเห็นภาพตรงหน้ามาก่อนหน้านี้แล้ว...แน่นอนว่ามาสห้าเห็นภาพนี้ในนิมิต ยิ่งการง้อของจ้าวเวยหลงดำเนินไปนานเท่าไหร่ ก็ยิ่งเหมือนกับว่ามาสฟ้านั้นดูภาพฉายช้ำ ทุกอย่างตรงกับนิมิตของเธอเรียกว่าไม่มีอะไรผิดเพี้ยนเลยสักนิดเดียว กระทั่งจังหวะที่เหมือนฝันถอนหายใจอย่างลังเล ก็ตรงกับที่มาสฟ้าเห็นในนิมิต

และเพราะเช่นนั้นทำให้มาสฟ้าฉุกคิดขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง นั่นก็คือทุกอย่างที่เธอเห็นเว้นแต่เรื่องการตายของอู่อี้เทียน ทุกอย่างเป็นจริงทั้งหมด...แต่เพราะอะไรกันล่ะ มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับอู่อี้เทียนที่ทำให้เขามีอำนาจเหนือนิมิตของเธอกัน

ปากงามเม้มเข้าหากันแน่นขณะที่เจ้าตัวนั้นครุ่นคิดหาเหตุผล มาอธิบายกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับนิมิตของเธอ แต่สุดท้ายมาสฟ้าก็ไม่สามารถหาคำอธิบายใดๆ ให้ตัวเองได้ ทว่าก่อนที่มาสฟ้าจะได้ฟุ้งซ่านนานกว่านั้นจู่ๆ เสียงมือถือก็ดึงเธอให้หันกลับมาอยู่กับปัจจุบัน เป็นเสียงเรียกจากแอพพลิเคชั่น ที่มาสฟ้าลืมไปแล้วว่าครั้งล่าสุดเธอล็อคอินเข้าไปดูความเคลื่อนไหวนั้นคือเมื่อไหร่

Selenophile is start following you

เหอะๆ เขยบ้านนี้ถูกจิกกัดหมดแหละค่ะคนดี คุณเวยหลงอย่าเพิ่งรีบน้อยใจ แต่ส่วนตัวศรีคิดว่าที่รักก็สมควรโดนแล้วแหละค่ะ เพราะว่าเป็นคนนิสัยไม่ดี