แสนเล่ห์กลรัก

ลำดับตอนที่ #18 : บทที่ 3 คู่ (เวร) กรรม (7)

ตรงหน้าคือผู้ประกาศสาวในหน้าจอโทรทัศน์กำลังรายงานข่าวพบศพปริศนาบริเวณสุดหาดสถานที่จัดงานฟูลมูนปาร์ตี สภาพศพชวนสยดสยองตรงที่ใบหน้าศพถูกฟันด้วยของมีคมจนเละเทะมองไม่ออกว่าหน้าตาเป็นอย่างไร แต่ด้วยรูปพรรณสัณฐานที่ออกไปทางตะวันตกทำให้สันนิษฐานได้ว่าเป็นชาวต่างชาติ มีกระเป๋าเงินที่หายไป และไล่จับคนร้ายที่เป็นคนงานต่างด้าวเถื่อนได้ภายในเวลาไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง

ง่ายอย่างนั้นเชียว!

ตุลยดาขมวดคิ้ว มองภาพผู้ต้องหาที่ถูกจับได้ในบาร์เหล้าริมหาดที่เธอเคยไปนั่ง และแน่นอน เป็นพนักงานที่เธอเห็นเช่นกัน แต่ถึงกับฆ่ากันหน้าเละแบบนี้เลยหรือ

บ้าน่า...

อดีตนักข่าวสาวแย้งกับตัวเอง ไม่อยากเชื่อว่ามันจะง่ายดาย แต่ในเมื่อลงข่าวใหญ่โตเสียขนาดนี้ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ไม่อย่างนั้นก็คงมีเบาะแสมาแย้งแล้ว

ช่างเถอะ...คงไม่มีอะไร

หญิงสาวบอกกับตัวเอง รอดูข่าวจนกระทั่งจบรายการและลองเปลี่ยน

ไปดูช่องอื่น ก็พบรายงานแบบเดียวกันแทบจะทุกประโยค แน่นอนว่าต้องรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลอยู่แล้ว แต่เธอก็แค่ประชาชนคนหนึ่งที่เป็นอดีตนักข่าวสายกีฬา ไม่มีเส้นสาย มีเพื่อนเป็นตำรวจแต่ก็ไม่ได้สนิทกันมากมายเท่าไหร่ สุดท้ายก็ตัดใจ ในเมื่อออกมาในรูปการณ์แบบนี้ ก็คงต้องปล่อยมันเป็นไป

“มีอะไรหรือตาล” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความห่วงใยของเชษฐาทำให้

ตุลยดาได้สติ เพิ่งรู้ตัวว่าเดินออกมาหาเขาที่ระเบียงก็ตอนที่เขาถามนี่เอง

ดวงตากลมโตมองไปรอบตัว ตอนนี้ก็เย็นแล้ว ดวงตะวันคล้อยต่ำลงเรื่อยๆ เชษฐาก็นอนอาบแดดนานจนผิวเข้มแปลกตาไปไม่น้อย

“ตาล...แกจะจ้องฉันแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย” คนกะล่อนยิ้มตาพราว

ตุลยดารู้สึกร้อนวาบไปทั้งหน้า นึกโทษตัวเองที่เผลอมองหุ่นแซ่บเชษฐาทีไร สติลอยไปไกลทุกที แต่ก็ตวัดตามองค้อนทำเคืองกลบเกลื่อน แล้วส่ายหน้าเบาๆ

“ไม่มีอะไรหรอก เมื่อกี้ไปดูข่าวมา เขาจับคนร้ายได้แล้ว”

“จริงดิ?”

“อือ” อดีตนักข่าวสาวตอบ “ในข่าวบอกว่าเป็นแรงงานเถื่อนเข้ามาแล้วคิดชิงทรัพย์น่ะ จับได้แล้ว กำลังจะหนีเลย”

“สบายใจแล้วสิ” หนุ่มหน้าหวานถามยิ้มๆ แต่สบตาสาวข้างกายแน่วแน่

“อื้อ...ค่อยเที่ยวได้สบายใจหน่อย”

“คืนนี้ต่อไหม”

“ไม่ละ” ตอบพร้อมกับส่ายหน้าทันทีโดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ก็เพราะอุตริคิดอยากไป ‘แรด’ ในงานปาร์ตีฟูลมูนกับเชษฐาไม่ใช่หรือ ถึงได้เกิดเรื่องเข้าจนได้

“แกนี่ขี้กลัว”

“แกจะออกไปก็ได้นะเชษ ฉันอยู่คนเดียวได้”

“ไม่” คราวนี้เป็นเชษฐาบ้างที่ปฏิเสธ “แกไม่ไปฉันก็ไม่ไป อยู่กับแกดีกว่า”

“ไม่ไปหาเหยื่อหรือ” เจ้าของเสียงหวานออกปากแซวเพื่อนด้วยความเคยชิน

“ค่อยหาก็ได้ ไม่ได้เจอแกนานแล้ว นั่งจิบเบียร์คุยกันไปดูพระอาทิตย์ตกดินไปก็ดีเหมือนกันนะ”

“เห็นด้วย” สาวร่างเล็กลุกขึ้นแล้วเดินกลับไปหยิบเบียร์ออกมาจากตู้เย็นสองกระป๋องสำหรับเขาและเธอ โดยไม่ลืมที่จะเปิดกระป๋องให้อีกฝ่ายด้วย

“ถือว่าฉันฉลองให้แกก่อนได้ไหมเชษ...จะกลับมาแล้วใช่ไหม”

“เอาสิ” เชษฐายิ้ม แล้วยื่นมือมาชนกระป๋องเบียร์กับเธอ “แกเป็นคนแรกเลยตาล”

“รู้สึกเป็นเกียรติแปลกๆ” ตุลยดานิ่วหน้าเล็กน้อยแล้วมองเพื่อนสนิทอย่างไม่ไว้ใจ แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้น เพราะรู้ดีว่าคนอย่างเชษฐาก็กวนประสาทแกล้งคนไปเรื่อย เธออาจจะซวยตรงที่โดนหนักหน่อย แต่ก็...ชินแล้ว

“ฉันพูดจากใจนะเว้ย” เชษฐายักคิ้วหลิ่วตา แล้วพูดต่อ “ถ้าแกเดือดร้อนมีปัญหาอะไรก็บอกฉัน บอกแล้วไงว่าฉันเนี่ย...คือพี่เชษคนดี หล่อ น่ารัก ใจดี รักหมา พึ่งพาได้”

“ฉันจะอ้วกว่ะ” ไม่แค่พูดเท่านั้น เธอยังแสร้งทำท่าพะอืดพะอมสมจริง หวังทำลายความมั่นใจของเชษฐา แต่แน่นอน...แอ็กติงไม่แนบเนียนของเธอไม่อาจสะเทือนหนังหน้าเขาได้อยู่แล้ว

“แค่นอนค้างกับฉันคืนเดียวแกก็ท้องลูกของเราแล้วหรือ” ‘ว่าที่คุณพ่อ’ ถามกวนๆ และก็ถูก ‘ว่าที่คุณแม่’ ชกต้นแขนเต็มแรง

“แกนี่เพ้อ แค่นอนเตียงเดียวกันไหม แกกับฉันเป็นคนไม่ใช่ปลากัด”

“ไม่แน่นะเว้ย” คนกะล่อนยังเล่นไม่เลิก ต่อให้ถูกสาวเจ้าดุเอาก็ไม่สนใจ ทั้งยังขยี้ต่อ “จริงนะตาล เราต้องตั้งชื่อลูกรอแล้ว”

“ไปนอนไปเชษ แกเพ้อมากแล้วนะ”

“บ้า...สติยังดีน่า” เชษฐาทำเสียงรำคาญ แล้วทำหน้าครุ่นคิด “ชื่อน้องด่างกับน้องแต้มเป็นไง”

“นั่นชื่อหมานะ” ปากก็ว่าเขาบ้า แต่เธอก็คล้อยตามเขาจนได้ “ไม่มีชื่ออื่นที่มันดีกว่านี้แล้วหรือ”

“ก็น่ารักดีออก ส่วนเราก็เป็นพ่อหมากับแม่หมาไง”

“เออ...ทำไมมันเข้ากันอย่างนั้นวะ” ตุลยดาพึมพำแล้วตบหน้าผากตัวเองเบาๆ ไม่รู้ว่าเพราะเธอดื่มตอนท้องว่างเลยมึนไวหรือเพราะสายตาเชษฐากันแน่ คำปฏิเสธจึงได้หายไป แถมยังไปคล้อยตามความคิดพิเรนทร์เรื่อง ‘ลูก’ กับเขาเสียอย่างนั้น

“ใช่ไหมล่ะ” คนกะล่อนยิ้มอย่างเป็นต่อ แล้วสั่งสำทับ “ฉันจะไปจัดการธุระแล้วจะรีบกลับมา อย่าเพิ่งหาพ่อหมาคนใหม่ล่ะ อย่าเพิ่งมีแฟน ไม่อย่างนั้นฉันจะฉีกอกแก”

“เรื่องอะไรของแกวะเชษ วันนี้แกเพี้ยนมากนะรู้ตัวไหม” ปากว่า แต่ก็อดหัวเราะไปกับเขาไม่ได้

หนุ่มสาวหยุดมองหน้าสบตากัน แล้วก็หัวเราะออกมาพร้อมๆ กัน นั่งดูพระอาทิตย์ด้วยกันเงียบๆ ตากลมทะเลยามเย็นที่พัดแรงไล่ความร้อนอบอ้าวออกไปจนหมด จนกระทั่งเริ่มค่ำ ตอนที่เชษฐาหันไปข้างตัว ก็พบว่า ‘เพื่อนสนิท’ หลับไปแล้ว จึงขยับเตียงผ้าใบไปใกล้เธออีกนิดแล้วมองใบหน้าอ่อนหวานคุ้นตานิ่ง ราวกับว่าเธอคือความสนใจเพียงอย่างเดียวของเขา

เชษฐารู้สึกว่าวันนี้ฟ้าสวยกว่าทุกวันจนเขากลั้นยิ้มไว้ไม่ได้อีกต่อไป...

พ่อสั่งเสีย เอ๊ย สั่งไว้ขนาดนี้

ไม่ใช่กลับมาตาลมีแฟนไปแล้วนะ 55555555555555555555

โปร 199 บาท 5 วันสุดท้าย ก่อนปรับเป็น 309 นะคะ รีบน้าาาาา

กดจิ้มอีบุ๊กเลย

อีบุ๊กมาแล้วน้าาาา จิ้มเลยยย E-book : bit.ly/3wooIzs

#แสนเล่ห์กลรัก