ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • ฟอนต์ THSarabunNew
    • ฟอนต์ Sarabun
    • ฟอนต์ Mali
    • ฟอนต์ Trirong
    • ฟอนต์ Maitree
    • ฟอนต์ Taviraj
    • ฟอนต์ Kodchasan
    • ฟอนต์ ChakraPetch
The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #18 : CHAPTER 16 : ภรรยาคนสอง(รีไรต์)

  • อัปเดตล่าสุด 8 ต.ค. 58


CHAPTER 16 : ภรรยาคนสอง+จูบแรกของเบลล์

 

ทวีปอาเมเรีย

เมืองกันสแลซ

 

ณ ปราสาทราชวงศ์กันด์กูเนอร์

ห้องของชุน

"ไม่เอาอะ  ผมจะไม่ไปหาเธอแน่นอน"

 ชุนพูดกับซีลาร์  ตอนนี้ในห้องของชุนที่องค์ราชินีจัดหาที่พักมาให้  มีชุน ซีลาร์ และอาลีเซียที่กำลังนั่งฟังพวกเขาสองคนอย่างเงียบๆ

 

"ทำไมละค่ะชุน  เราต้องรีบตามหา 7 เทพธิดาสงครามก่อนที่...ดอร์น เดวิลาซจะเริ่มทำอะไรบางอย่างนะค่ะ"   ซีลาร์พยายามบอกเหตุผลว่าทำไมต้องรีบตามหาแม่นางทั้ง 7 นั่นขนาดนั้น

"คือ  ผมตอนนี้อยากได้อาชีพโซโลให้ได้ซะก่อน  ซีลาร์ก็น่าจะเดาได้นี่ครับว่าการจะได้เจอกับ 7 เทพธิดาสงครามที่ยิ่งใหญ่แบบนั้น  น่าจะมีบททดสอบ....."

"ใช่ค่ะ  การที่จะหาท่านทั้ง 7 พวกนั้นต้องผ่านอุปสรรคจากการทดสอบบางอย่างก่อนค่ะ"   ขณะที่ชุนยังพูดไม่จบอาลีเซียก็เสริมขึ้นมาบ้าง  ชุนกับซีลาร์ได้ยินแบบนั้นก็เลิกคิ้วสูง

 

"คุณรู้เรื่อง 7 เทพธิดาสงครามด้วยเหรอครับอาลีเซีย?"  ชุนถามอาลีเซียอย่างสงสัยพลางกระเถิบเข้าไปใกล้  อาลีเซียก็หน้าแดงเล็กน้อยเมื่อชุนเอาตัวเข้ามาชิดเธอ

 

"ระ..รู้ค่ะ  มันเป็นนิยายปรัมปราของท่านแม่ที่ได้จากท่านพ่อที่เสียไปแล้ว  ในนั้นเขียนไว้ว่าการที่จะได้เจอกับ 7 เทพธิดาสงครามพวกนั้นนั้น  ต้องได้รับผ่านการทดสอบของหัวหน้าเผ่าเช่นเดียวกับ 7 เทพธิดาสงคราม  และต้องมีพลังที่มากพอ.."

"งั้นเหรอครับ  แล้วคุณรู้หรือเปล่าว่า 7 เทพธิดาสงครามมีใครบ้าง?"  คำถามนี้ที่ชุนอยากรู้มากที่สุด

 

"รู้ค่ะ  คนแรกที่พวกชุนกำลังพูดถึงคือ  เทพธิดาจิ้งจอกเก้าหางนามว่า 'คิวบิด'  หญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเจ้าหญิงซามูไรที่แท้จริง  คนที่2พวกคุณก็น่าจะรู้จักดี  เธอเป็นเทพธิดาสงครามและเทพีแห่งปัญญานามว่า'อาเธน่า' 

"อาเธน่า!!

 ชุนกับซีลาร์ตกใจขึ้นมาทันที  โดยเฉพาะชุน  เขาไม่คิดว่าเกมส์นี้จะพวกเทพมาด้วย  ถ้ามีอาเธน่าก็มีเปกาซัส...ถ้ย!ไม่เกี่ยว  ต้องมีซุสที่เป็นพ่อของเธอ  อาเรส  โพไซดอน  ฮาเดส  อะพอลโล่  เฮสเดีย  และพวกลูซิเฟอร์เป็นแน่

 

 

"และคนที่3นะคะ  คือ ธิดาแห่งการทำลายล้างแห่งชนเผ่าที่ดุร้ายที่สุดธิดาแห่งชนเผ่าบาบาเรี่ยน 'เบลเรี่ยน'   คนที่4 คือเทพธิดาแห่งกระสุนปืนนามว่า'ลูเล็ต'"

 

'มีเทพธิดาแห่งกระสุนปืนด้วยเหรอ.....หืม  แบบนี้แสดงว่าแม่นั่นต้องเก่งปืนสินะ ฮึ ฮึ'

 

ชุนพอได้ยินชื่อเทพธิดาคนที่ 4 ก็ยิ้มกริ่มอยากจะประลองฝีมือด้วย....

"คนที่ 5 คือธิดาแห่งเผ่าเทพมาร  นามว่า'ลิลีส'  คนที่ 6 ธิดาที่ถูกขนานามว่าเทพดาบแห่งเผ่ามนุษย์  ใช้ดาบใหญ่เป็นอาวุธนามว่า'จูเลียส' และคนสุดท้ายธิดาแห่งราชามังกร'เทียแมท'ค่ะ"

ในที่สุดชุนก็ได้รู้จัก 7 เทพธิดาทุกตน  และรู้สึกว่าพวกเธอแต่ละคนดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

 

"โอเครู้ไว้ไม่เสียหาย  แต่ผมต้องให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นยิ่งกว่าเบลล์ซะก่อนไม่งั้นจะลำบากภายหลัง  ดังนั้นผมจะตัดสินว่าการเดินทางครั้งต่อไปเราจะต้องทำเควสอาชีพภารกิจของโซ..."

ขณะที่ชุนกำลังกำหนดเป้าหมายอยู่นั้น  เสียงระบบก็ดังขึ้น...

 

ติ๊ง!

<ผู้เล่นชุนผ่านภารกิจเปลี่ยนอาชีพซอลโล  ภารกิจระดับ A(ปกติได้สำเร็จ(ไม่บอกหมายเหตุ)

รางวัลที่ได้รับ :- หน้ากากซอลโล ระดับA

                      -ดาบคร่าวิญญาณ ของซอลโล ระดับA

                       - ผ้าคลุมซอลโล ระดับB

                       -ทักษะ 4 ทักษะถาวรระดับ B และA 1ทักษะ

***ถ้าต้องการทำเควสอาชีพซอลโลระดับที่แท้จริง(สูง)  ต้องทำตามเงื่อนไขของภารกิจ

1.สังหารคนเลวจำนวน 10,000 คน   2.อยู่ในระดับขั้น 5  3.มีผู้ติดตามเกิน 10 คน   4.สังหาร4 จัตรุสมารของดอร์น เดวิลาซ    และตอนนี้ท่านมัทักษะตามกำหนดถึง 10 ทักษะสามารถเลื่อนระดับเป็นขั้น 1 ได้แล้วค่ะที่อาคารภารกิจ>


ข้อมูลสิ่งที่ได้รับ

หน้ากากซอลโล ระดับ A =ถ้าใช้หน้ากากนี้ในการสังหารคน  ถ้าสำหารสำเร็จจะบวกค่าสเตตัสสุ่ม +100หน่วย

ดาบคร่าวิญญาณ ระดับ A = ถ้าใช้โจมตีลับหลังโดยศัตรูไม่ทันสังเกตุ จะเพิ่มพลังโจมตี 200%  และสามารถปลดปล่อยวิญญาณได้

ผ้าคลุมซอลโล ระดับ B = ป้องกันการตรวจสอบจากผู้อื่น

ทักษะล่องหน ระดับ B =  ล่องหนปิดบังตัวตนได้เป็นเวลา 1 ชั่วโมง  ผลาญมานา 1000 /10นาที  คูลดาว 1 นาที

ทักษะจิตสังหาร ระดับ B = ทำการปล่อยจิตสังหารเมื่อให้ศัตรูหยุดนิ่งชั่วคราว  ถ้าศัตรูอ่อนแอมากจะสลบไป  ถ้าอ่อนแอแบบสุดสามารถตายได้เลย  ใช้ได้ทุกเวลา ผลาญมานา 50,000/ครั้ง  คูลดาว 1 วินาที

ทักษะวิชาตัวเบา  ระดับ B =  เคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น เหาะเหิน เดินอากาศเป็นเวลาเท่าที่ตองการ  ผลาญมานา 1,000 /นาที  คูลดาว 1 วินาที

ทักษะแยกร่าง ระดับ B =  สร้างร่างแยกของตนขึ้นมาใช้ร่วมต่อสู้ได้  ผลาญมานา 100,000/ตัว/วัน คูลดาว 1 วัน

ทักษะดูดกลืนวิญญาณ ระดับ A =  ดูดกลืนวิญญาณเพิ่มพลังโจมตีให้ดาบคร่าวิญญาณ

 

"ว้าวทักษะพวกนี้....จริงสิเรายังมีกล่องทักษะระดับ A-Sอยู่อีก 1 กล่องนี่หว่า  เปิดเลยละกัน"  ชุนยิ้มไปมาก่อนจะเอากล่องหนึ่งขึ้นมาจากเควสภารกิจของเบลล์ที่สามารถยกให้ใครก็ได้  จึงยกให้ชุนแทน

 

ติ๊ง!

<ผู้เล่นชุนได้ทักษะ ระดับ s  จุมพิตรแห่งการดูดกลืนค่ะ>

ทักษะจุมพิตรแห่งการดูดกลืน ระดับ S = พอจุมพิตรกับใครจะได้สุ่มทักษะจากคนคนนั้นมา 1 ทักษะ  ประสิทธิภาพที่ได้มา 70%สามารถเก็บได้ถึง 10 ทักษะจากทักษะนี้  ถ้าจุมพิตรเพิ่มได้มาต้องลบกับทักษะที่มีอยู่ใน 10 ทักษะของเก่าที่ได้มา

 

"เฮ้ย!..........แจ๋ว" 

ชุนยิ้มเยาะขึ้นมา  พลางทึ่งในการกดสุ่มทักษะของตัวเอง  เสียงหัวเราะคิกคักของชุน  ทำให้ซีลาร์ ภรรยาสาวหระเถิบเข้ามาดูด้วย  ก่อนจะขมวดคิ้วมองผู้เป็นสามีกำลังดีใจกับการได้ทักษะนี้มา  เธอหน้าแดงเล็กน้อยก่อนที่จะ....

 

"ชุนคะ..."

"หืม...อุ้บ!...อือ"

ซีลาร์เข้าไปประกบริมฝีปากกับผู้เป็นสามีที่ไม่ได้ตั้งตัว  ก่อนผู้เป็นสามีจะตอบสอนงรสจูบนั้นอย่างดูดดื่ม   ลิ้นทั้งสองพัวพันกันซักพัก  ก่อนจะถอนออก  อาลีเซียก็หน้าแดงปิดตาไม่กล้าดูสิ่งที่พวกเขาทำกัน

 

ติ๊ง!

<ผู้เล่นชุนได้รับทักษะกระชากวิญญาณระดับ A>

 

'นี่มันทักษะที่ซีลาร์ใช้วาร์ปอย่างต่อเนื่อง  และฟันพวกอัศวินพวกนั้นจนร่างขาดในตอนนั้นนี่หว่า!'

 

"ใช้ได้จริงด้วยนะคะ....ทักษะจุมพิตรแห่งการดูดกลืนนี่..."  ซีลาร์เอ่ยขึ้นมาเบาๆ  พร้อมใบหน้าที่แดงเพราะได้จูบกับชายหนุ่มอีกครั้ง


"นั่นสิครับ...ว่าแต่ผมผ่านเควสได้ไงเนี่ย!!

 คราวนี้ชุนยิ้มแห้งๆก่อนจะอุทานเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตนยังไม่ได้ทำอะไรเลย  อล้วทำไมถึงผ่านเควสได้เฉยๆ  ชุนกำลังงุนงงอยู่นั้นก็เห็นท่าทางยิ้มอย่างมีพิรุธของอาลีเซีย

 

"ฮิ ฮิ"

"....อาลีเซีย  คุณรู้อะไรใช่มั๊ยบอกมานะครับ"  ชุนมองเจ้าหญิงที่กำลังหัวเราะคิกคักด้วยสายตาที่ต้องการคำตอบ  แต่เธอกลับส่ายหน้าแล้วหัวเราะต่อ

"ไม่รู้สิ หรืออาจรู้ ฮิ ฮิ" 

เธอยังคงหัวเราะต่อ  โดยไม่เห็นใบหน้าของชุนที่กำลังขมวดคิ้วอย่างทนไม่ไหว  ชุนที่ของขึ้นมากตอนนี้ก็ลงมือทำร้ายเธอในที่สุดอย่างโหดเหี้ยม  จนอาลีเซียต้องร้องอย่างทรมาณ

 

จึ้ก!

"ว้าย!ชุน เจ้าบ้าอย่า!อย่า! ไม่ อ๊าววว!มันจั๊กจี๋  อย่าๆ  ยอมแล้วยอมแล้ว!!!!!!"

  ชุนพุ่งเข้าหาเธอที่กำลังหัวเราะอยู่นั้น  โดยเอามือทั้งสองข้างขยับไปมาที่เอวของเธอทั้งสองด้าน  และลูบไล้อย่างใกล้ๆชิด  ชุนทั้งจั๊กจี๋เอวเธอ  เท้าของเธอ แล้วก็ใต้งงแขน  ที่อาลีเซียร้องลั่นมากที่สุด  เธอดิ้นไปมาทั้งน้ำตา  ก่อนจะยอมแพ้ลงในที่สุด

ซีลาร์มองอาลีเซียที่ดูจากใบหน้าเหมือนมีความสุข  แต่ในใจคงทรมาณมาก  ซีลาร์ก็ผวาหน้าซีด  และหวังว่าเธอคงจะไม่โดนแบบเธอนะถ้าทำอะไรผิดขึ้นมา  เธอเลยคิดในใจว่าต่อจากนี้มีอะไรต้องบอกชุนหมดห้ามมีความลับเด็ดขาด...

 

"หืม..."

ชุนยิ้มเจ้าเล่ห์ไปทางซีลาร์   เธอเห็นดังนั้นก็หน้าซีดเผือก  ก่อนจะหลับตาและล้มลงที่โซฟาเพื่อแกล้งหลับหนีปัญหา  ชุนเห็นดังนั้นก็ยิ้มให้กับความน่ารักของภรรยาสาวที่หนีการมีปัญหากับเขาโดยการแกล้งหลับ

 

"แล้วตกลงคุณรู้อะไรครับ ว่าทำไมอยู่ๆผมถึงผ่านเควสนี่ได้โดยไม่ทำอะไร?"  ชุนถามอาลีเซียที่หายใจหอบหลังจากผ่านกาทรมาณสุดหฤโหดมา

" ชุนนายลืมไปแล้วเหรอว่า ภารกิจอาชีพของซอลโลมันอยู่ที่เขตป่าเมืองร้างทาทารอส  เช่นเดียวกับเดธเปอร์ราโด้ของเบลล์"

 

'ทำไมถึงเรียกว่าซอลโลละ ไม่ใช่โซโลเหรอ?...ช่างมันเถอะ'

 ชุนคิดในใจอย่างส่งสัยกับการอ่านออกเสียงอาชีพนี้....

 

"จำได้ครับ แล้วมัน....อย่าบอกนะว่า"

"ใช่ค่ะ คนดูแลภารกิจอาชีพซอลโล ก็คือท่านอาอีกละ"

"!!"

'หาคนดูแลภารกิจ 2 อาชีพในคนเดียวนี่นะ......บางทีก็มักง่ายไปนะครับคุณพ่อคุณแม่....แต่ช่างเถอะง่ายๆก็ดีและ'

ชุนคิดในใจอย่างหน่ายๆกับการออกแบบเกมสืของพ่อแม่เขา  แถมเขาก็ดันเลือกตรงกับคนเดียวกันอีก

 

"เพราะผมช่วยเหลือในครั้งนี้  ออ...ท่านออลาสเลยให้ผมผ่านสินะครับ"  ชุนถามขึ้นอย่างสบายใจ  ทีนี้เขาจะไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับเควสแสนมีปัญหาพวกนี้อีกแล้ว

"ใช่  แต่ท่านก็ให้เพียงได้แค่ระดับอาชีพปกติเท่านั้นนะ   ถ้าระดับที่แท้จริง  ชุนต้องไปหาซอลโลรุ่นแรกที่เป็นเจ้าของภารกิจที่แท้จริง  หรือไม่ก็ทำตามเงื่อนไขที่บอกตามภารกิจนั่นแหละค่ะ

"ฆ่าคนเลว 10,000 คน  ...อยู่ในระดับขั้น 5  ...มีผู้ติดตามเกิน 10 คน   ...สังหาร4 จัตรุสมารของดอร์น เดวิลาซน่ะนะ..."  ชุนพูดอย่างท้อแท้พลางกุมขมับตัวเอง

 

' เงื่อนไขที่ให้ทำเนี่ย  เปอร์เซ็นที่จะทำได้ดูเหมือนจะมีแค่ ผู้ติดตามเกิน 10 คนละมั้ง..ที่เหลือดูท่าจะทำไม่ได้เลย...'

 

"ผมว่าท่าจะยากเกินไปนะ  ผมว่าเราควรไปหาท่านรุ่นแรกดีกว่า  ว่าแต่ท่านอยู่ที่ไหนเหรอ? เป็นเพื่อนท่านออลาส ท่านออลาสก็น่าจะรู้...."

"ไม่รู้  ท่าอาไม่เคยเจอท่าน'ซานซิกส์' ซอลโลรุ่นแรกมาหลายปีแล้ว"

ก่อนที่ชุนจะคาดหวังกับการตามหารุ่นแรกนั่นแทน  ความหวังก็พังทลายลงเพราะคำพูดของแม่ภรรยาคยที่ 2 นี่ทันที

 

"เฮ้อ....งั้นช่างมันละกันทำตามเงื่อนไขก็ได้  แต่ก่อนอื่นเราคงต้องไปเลื่อนขั้น  และต่อจากนั้นก็หาปู่ของซีลาร์ที่ทวีปเธเรเบียซะก่อนละนะ  "ชุนพูดอย่างหน่ายๆ  พลางบอกแผนที่จะทำอะไรต่อไปแทน

 

"ก็คงต้องเป็นอย่างงั้นแหละ....หืม...ป่านนี้แล้วเหรอเนี่ย  ข้าขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวคืนนี้นอกจากมีงานเลี้ยงแล้วยังมีงานแต่งตั้งท่านพี่เอเรียสอีกด้วย  เจ้า...ชุนเองก็รีบหาเสื้อผ้าดีๆใส่ซะละ"

 ชุนฟังอาลีเซียที่แต่ก่อนชอบพูดแบบห้าวๆเล็กน้อย  ถึงเธอยังแทนตัวว่าข้า แต่ตอนนี้เธอก็เปลี่ยนสรรพนามการเรียกเขาด้วยคำว่า'เจ้า'เป็นชื่อของเขาซะแล้ว   ทั้งนี่แสดงว่าความสัมพันธ์กำลังจะมากขึ้นสินะ

 

'จะว่าไปเธอก็เป็นภรรยาเราแล้วนี่หว่า ความสัมพันธ์ก็หน้าจะ 100/100 เหมือนของซีลาร์สินะ ...หืมเดี๋ยวนะ  เธอบอกว่าไปอาบน้ำงั้นเหรอ.....'


ชุนพอนึกขึ้นได้ว่าเจ้าหยิงอาลีเซียพูดอะไรออกไปก่อนเดินจากไป  เขาก็หันตามไปมองเธอ  ก็เห็นเธอเดินไปที่ห้องๆนึงที่อยู่ทางด้านหลัง  มันก็คือห้องน้ำนั่นเอง  ที่เป้นส่วนนึงของห้องใหญ่ห้องนี้  ชุนเห็นอาลีเซียเข้าไปในนั้นพร้อมปิดประตู  แต่เขาไม่ได้ยินเสียงล๊อค


"............"

ชุนหันกลับมาพลางเหล่มองซีลาร์ที่แกล้งหลับ...


"ฟี้...ฟี้"

กลายเป็นว่าเธอหลับไปแล้วจริงๆซะงั้น  ชุนเห้นดังนั้นก็ยิ้มกริ่ม....ก่อนจะหันกลับไปมองห้องน้ำที่อาลีเซียพึ่งเข้าไป

 

'โอกาสงามๆแล้วเรา  ไม่รอดูนิสัยของเธอและสรุปอาลีเซียเป็นคนดีพอ  นิสัยรั้น  ขี้กลัว  แค่นั้นก็พอสำหรับการรู้จักนิสัยใจคอเธอและ หึ หึ  (นี่แหละนิสัยของเอ็ง ไอ้ชุน-_-)  ขอโทษนะครับซีลาร์ผมก็รักคุณนะ  แต่อาลีเซียถือขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาเหมือนกันจะลำเอียงใครคนนึงก็ไม่ได้ด้วยสิ.....หึ หึ'  


ตึก ตึก

ชุนว่าแล้วก็ค่อยๆลุกออกจากโซฟาอย่างช้าๆ  พลางมองซีลาร์เพื่อไม่ให้เธอตื่นขึ้นมา  ก่อนจะถอดเสื้อชุดเกราะของตัวเอง  รวมถึงกางเกงจนตอนนี้อยู่ร่างเปลือยเปล่า  จากนั้นชุนก็ย่องอย่างช้าๆด้วยฝีเท้าอันเบายิ่งกว่าตีนแบว   ย่องไปทางห้องน้ำด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์และหื่นกระหาย


แอ๊ด....

ซ่า ซ่า

"ลัล ลา ลัล ...ลัล  ลา ลัล"

ชุนเปิดแง้มประตูออกอย่างช้าๆ  พลางมองรอบๆก็เห็นอาลีเซียอยู่ในตู้กระจกอาบน้ำ  ดูจากเงาที่สะท้อนมาแสดงว่าเธออยู่ในร่างที่เปลือยเปล่าแล้ว   และตอนนี้เธอกำลังอาบน้ำฝักเบาและร้องฮัมเพลงอย่างมีความสุข

ก่อนที่ชุนจะปิดประตูลง  อาลีเซียก็บ่นกับตัวเองขึ้นมา....

 

"เฮ้อ...เราต้องเป็นภรรยาของหมอนั่นจริงเหรอเนี่ย"

"!!"

ชุนสะดุ้งตกใจเล็กน้อย  เมื่อได้ยินคำพูดนั้นของเธอ  แต่ก้ยืนฟังเธอพูดต่ออย่างเงียบๆ

'อย่าบอกนะว่าเกลียดผมไม่อาวววน้าT-T' ชุนขอร้องอ้อนวอน วิงวอนว่าอย่า...เอ๊ยผิดๆ   ชุนร้องในใจ

 

"ทั้งๆที่เราเป้นภรรยาเหมือนกับซีลาร์แท้ๆ  แต่ดูเหมือนหมอนั่นจะสนใจแต่เธอไม่สนใจเราเลย....เฮ้อ  มีสามีเหมือนไม่มียังไงไม่รู้  อยากจะบอกจริงๆว่าให้เห็นใจเราหน่อย  เราเองก็ชอบ....หมอนั่นอยู่นิดหน่อยเหมือนกันนะ  โอ๊ย!บ้า บ้า!!คอยดูฉันจะทำให้นายรักฉันกว่าซีลาร์ให้ได้เลยคอยดู!!"

อาลีเซียกล่าวปฏิญาณกับตัวเอง  ชุนฟังดังนั้นก็โล่งอกที่เจ้าหญิงคนนี้ไม่ได้ไม่ชอบเขา  ก่อนเขาจะยิ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์กับคำพูดทั้งหมดของเจ้าหญิงผู้นี้ที่มีต่อเขา

 

แอ๊ด...

"หือ?"

หมับ!

"ว้าย!!ชุน!!!!!!!อุ้บ!"

อาลีเซียพอได้ยินจากด้านหลังว่า  เหมือนประตูตู้กระจกนี่เปิดออกเธอก็หันไปดู  แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็มีร่างของชายหนุ่มที่เปลือยเปล่ามากอดเธอจากด้านหลัง  สัมผัสเนื้อตัวของชายหนุ่มแนบชิดกับเธออย่างกระทันหันจนเธอร้องลั่นออกมา  ก่อนจะโดนชายหนุ่มที่ขื้นชื่อเป็นสามีของเธอได้ไม่นานนี้จะเอามือคร่อมที่ปากที่เรียวเล็กของเธอ


" คุณไม่ต้องทำอะไรผมก็รักคุณแล้ว แม่เจ้าหญิงน้อยของผม" 

ชุนหลังจากที่กอดเนื้อตัวของหญิงสาวที่เปียกชุ่มจนลื่นจากน้ำจากฝักบัวที่ไหลลงมาจนแนบชิด  เขาก็เอามือปิดปากหยิงสาวพลางกระซิบข้างหูเธอ  ก่อนจะนำปากของตัวเองงับลงที่หูของเธออย่างแผ่วเบา

งับ!

"งื้ออออออ!!!!!!"

  อาลีเซียร้องลั่นขณะที่ถูกปิดปาก  เธอหน้าแดงแจ๋มากตอนนี้  หัวใจก็เต้นรัวๆถี่ยิบ  เธอดิ้นไปมาเพื่อหวังจะหลุดจากอ้อมกอดของชายหนุ่มที่ชึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอ ณ ตอนนี้

 

"อ้ะ! นี่ชุนเจ้ารีบออกไปเดี๋ยวนี้...อุ้บ!อื้อ/อืม"

ชายหนุ่มถอนฝ่ามือออกจากปากของเธอ  เธอก็ได้โอกาสหายใจทันทีก่อนจะชักหน้ากลับไปมองชายหนุ่มด้วยสีหน้าที่โมโหและอายอย่างสุดๆ  และก่อนที่เธอจะตะโกนออกปากไล่   เขาก็นำริมฝีปากของเขาประกบกับริมฝีปากของเธอทันที   พลางดันเธอชิดกับกำแพงตู้กระจก

 

"อื้อ!/อือ"

ลิ้นของชายหนุ่มสอดเข้ามาในช่องปากของเธอ  เธอก็สะดุ้งพยายามขัดขืน  แต่รสจูบของชายหนุ่มก็ยิ่งทำให้ร่างกายของเธอร้อนขึ้นเรื่อยๆ  จนเธอเริ่มอ่อนแรง  ชายหนุ่มยังคงบดขยี้ริมฝีปากที่เรียวเล็กและเนียนนุ่มของเธอต่อไป  พลางนำมือลูบผมยาวดำขลับที่เปียกปอนนี่ของเธออย่างแผ่วเบา


"อื้อ!!!"

แต่มืออีกข้างนึงของชายหนุ่มก็อยู่ไม่สุข  มือของเขาลูบไล้ร่างกายที่เซ๊กซี่ของเธอ  ตามส่วนโค้งเว้าต่างๆของร่างกายเธออย่างเล้าโลม  จนเธอเสียวซ่านไปทั้งตัว

"อ๊า...."

อาลีเซียที่หลุดออกจากการบดขยี้ของริมฝีปากชายหนุ่มตอนไหนไม่รู้  ร้องครางออกมาด้วยเสียงเล็กๆอย่างน่ารัก  ชายหนุ่มฟังดังนั้นก็คึกกว่าเดิม

 

'โอย น้ำเสียงแบบนี้มันทำให้ผมเป็นบ้านะครับ อาลีเซีย....'

 

"อ๊า..อ๊า..ชุนอย่า..."

ชายหนุ่มที่ถอนริมฝีปากไปแล้ว  ค่อยๆนำริมฝีปากของตัวเองสัมผัสไปตามร่างกายของเจ้าหญิงผู้นี้ทุกสัดส่วน  ทั้งหน้าท้อง เนินอก  หรือแม้กระทั่งใต้วงแขนของเธอ   หญิงสาวก็ครางออกมาตลอดทุกการสัมผัสจุดไม่ควรสัมผัสชายหนุ่มก็สัมผัส  ทำให้อาลีซัยตอนนี้ร้อนแทบระเบิดออกมา 

 

'โอเค แบบนี้ท่าทางจะได้ดีแล้วละมั้ง หึ หึ  '

ชุนคิดในใจ  พลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ที่แฝงไปด้วยความร้อนรุ่มในสายตานั้น  อาลีเซียก็มองสายตานั้นอย่างหลงใหล และร้อนรุ่มตามอารมณ์ของชายหนุ่มไปด้วย

"ผมจะทำสิ่งนั้นแล้วนะครับอาลีเซีย.....ผมจะพยายามไม่ให้คุณเจ็บมากละกันนะครับ"  ชุนว่าแล้วก็เข้าไปชิดร่างของหญิงสาวที่พิงชิดกับกำแพงตู้กระจกนะตอนนี้  พลางยกขาของเธอขึ้นเล็กน้อย

 

"ชะ...ชุน....ขะ...ข้ายัง...ไม่พร้อม...อ๊า!!ชุน..อ๊าง!!!"

เธอที่อ่อนแรงพยายามห้ามสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการจะทำ  แต่เธอก็ห้ามไม่ทันซะแล้ว  เมื่อร่างของชายหนุ่มเข้ามากระแทกกระทั้นร่างกายเธอทันทีโดยไม่รอให้เธอพูดอะไรมากไปกว่านี้   ชุนที่กลัวเสียงร้องของเธอไปปลุกซีลาร์เข้า  เขาก็เลยนำริมฝีปากบดขนี้ริมฝีปากของเธอทันที 

 

"อื้อ อื้อ อื๊ออ!!!!!"

ทำให้อาลีเซียต้องร้องครางอยู่ในลำคอ......

 

ตู้กระจกอาบน้ำที่ชัดใสแจ๋วแว๋วในตอนแรก  ตอนนี้กลับฝ้ามัวเพราะ........ไอความร้อนของชายหญิงคู่นึงที่กำลังทำกิจกรรมในร่มอย่างร้อนรุ่ม  จนอุณหภูมิในห้องเปลี่ยนไปทันที


ทางตะวันออกของเมืองกันสแลซ

 

ปราสาทฐานที่มั่นฝ่ายปฏิวัติ

ห้องประชุม

 

"ว่ายังไงนะ ราชวงศ์กันด์กูเนอร์ยกเลิกการเป็นพันธมิตรกับเรายังงั้นเรอะ!

 ในห้องประชุมใหญ่ของหน่วยย่อยของกิลไร้ปรานี  หัวหน้าหน่วยผมแดง ดวงตาสีเพลิง  สวมอยู่ในชุดคลุมลายเปลวเพลิงอุทานขึ้นด้วยความตกใจ

"ใช่ครับ ท่านฟูจิวาระ จากที่ข้าสืบมาที่ราชินีทำเช่นนี้ เป็นฝีมือของชายที่ชื่อว่า'ชุน' ครับ  และน้องสาวของมันที่ชื่อว่า'เบลล์'"  ลูกน้องที่เข้ามารายงานพูดขึ้น 

 

"ชุน เบลล์?!  พวกมันเป็นใครที่ไหนวะข้าไม่เคยได้ยินชื่อ!"   ฟูจิวาระตะคอกกลับ คิดว่าลูกน้องเอาเรื่องโกหกมาพูด 

"ชุนก็ชายหนุ่มที่กำลังมาแรงตอนนี้ไงครับ...  กับข่าวฉาวที่ว่าพาเดียรินี่เข้าโรงแรม  และข่าวที่ว่าจัดการเหม๋ยหลินแนวหน้าของรัฐบาล  และข่าวที่ได้ยินล่าสุดมาคือท่านออโรร่าที่ลาออกจากฝ่ายเราไป  ไปเข้ากลุ่มของเจ้าชุนนั่น  คาดว่าท่านออโรร่าคงมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเจ้าชุนนั่น"

ฟูจิวาระพอได้ฟังเรื่องข่าวมากมายของหนุ่มผู้นี้ก็ถึงผงะไป....

 

"ตกลงมันเข้าฝ่ายไหนกันแน่ข้างงไปหมดแล้ว  กำจัดเหม๋ยหลินของฝั่งรัฐบาล  ชิงตัวแนวหน้าของเราไป  แถมยังเป็นคนทำให้ราชวงศ์กันด์กูเนอร์ถอนพันธมิตรกับเรา......ที่เจ็บแสบสุดก็สองเรื่องหลังนี่แหละ ฮึ่ม เจ้าชุนนั่น..."


 ฟูจิวาระกัดฟันกรอดอย่างเคียดแค้น  พอแนวหน้าอย่างออโรร่าหายไปคน  กำลังรบก็ลดไปพอสมควรเลยทีเดียว  เพราะหญิงสาวผู้นี้มีระดับเกือบขั้น 4 และในฝ่ายปฏิวัติ  มีคนระดับเธอน้อยมาก

"ข้าคาดว่า....เจ้าชุนนี่คงไม่ฝักฝ่ายใดเป็นหลัก  น่าจะจัดเป็นพวกอิสระซะมากกว่า"

 

" หนอย...มันจะหยามพวกเรามากไปแล้วนะ  หลังสงครามนี่พวกเราต้องออกตามล่ามันซะ!!  แล้วเรื่องของน้องสาวมันละ?"

 ฟูจิวาระประกาศสิ่งที่จะทำหลังสงครามทันที  เพราะชายที่ชื่อว่าชุนบังอาจมาลูบคมฝ่ายปฏิวัติที่ยิ่งใหญ่นี้  ทำให้สงครามครั้งนี้คาดว่าตนเองต้องเสียดินแดนแก่พวกรัฐบาลชัวๆ

 

"เรื่องน้องสาวของมันที่ชื่อว่า'เบลล์'  จากที่ข้าไปสืบมาเธอคนที่สวยน่ารักมากๆเลยครับ  ผมนี่ยังเคลิ้มเลย...เฮ้อคนอะไรน่ารักจริงๆ..=//w//="

"เหรอ ถ้าสวยขนาดนั้นข้าก็ชักอยากเห็นซะแล้ว.....เฮ้ยไอ้บ้า!!ไม่ใช่เรื่องนั้นเว้ย  ประวัติความเป็นมา  และสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นกระทำตังหากเว้ย!!!"  


ขณะที่ทั้งเจ้านายและลูกน้องกำลังเคลิ้มนึกภาพเบลล์อยู่นั้น  ฟูจิวาระก็ตั้งสติไดทันร้องโหวกเหวกใส่ลูกน้องที่พานอกเรื่อง  ก่อนถามขึ้น

"อ้ะ!ขอโทษทีครับO_ou"

ลูกน้องพอตั้งสติได้ก็เล่าสิ่งที่หญิงสาวที่ชื่อว่าเบลล์ทำมาทั้งหมด...

 

" ที่เราตรวจสอบมาจากส่งสายลับเข้าไปในเขตของพวกรัฐบาล  หนึ่งในสายของเราก็พบการต่อสู้ที่รุนแรงในเขตบ้านพักของพวกเดียรินี่  และได้เห็น หญิงสาว 3 คนกำลังรุมหญิงสาวอีก 2 คน  2 ใน 3คนนั้นคือ'ตะวัน'หัวหน้าหน่วยที่ 1 ของกิลนารีทูตสวรรค์  และอีกคนคือเหม๋ยหลิน อีกคนคาดว่าน่าจะเป็นผู้ติดตามของเดียรินี่

ส่วนหญิงสาวสองคนที่โดนรุมนั้นคือ  เบลล์ที่เราจะพูดถึง อีกคนน่าจะเป็นสมาชิกในกลุ่มของชุนที่เราเคยเจอตอนค้นสืบเรื่องของเจ้าชุนมา  " 

 

"แล้วตกลงผลเป็นยังไงการต่อสู้นั้น..."

 ฟูจิวาระถามอย่างสนใจ  เพราะฝ่ายที่รุมมีคนระดับเหม๋ยหลิน และตะวันที่ถือว่าอยู่ในระดับสูงมาก เกือบพอๆกับออโรร่าเลย

"สมาชิกของฝั่งของเบลล์บาดเจ็บสาหัส  แต่เบลล์คนนั้นสามารถกำจัด ตะวัน เหม๋ยหลิน และผู้ติดตามเดียรินี่ได้โดยเป็นชัยชนะแบบขาดลอยครับ"

"จริงเหรอเนี่ย!! เบลล์ที่ว่านั่นชนะ 2 แนวหน้าของรัฐบาลได้....ต้องแจ้งเรื่องของ 2 พี่น้องนี้....แก่ท่านเดอะ เกรทส ซะแล้ว"

 

"ขอบใจมาก ไปวางแผนการรบเตรียมสงครามต่อได้  ถึงจะรู้แล้วว่ายังไงก็แพ้ก็เถอะ.....จะให้ไปเรียกหัวกิลคนอื่นมาช่วยคงโดนหัวเราะเป็นแน่...ฮึ"

ฟูจิวาระพูดขึ้นก่อนจะคิดเรื่องสองพี่น้องนั่น  แล้วโทรจิตติดต่อกับหัวหน้ากิล หรือหัวหน้าสมาพันธ์ทันที...

 

ปราสาทราชวงศ์กันด์กูเนอร์

ห้องของชุน

 

"ซีลาร์ ซีลาร์ครับ"

"อือ....อะไรเหรอค่ะชุน...ฉันยังง่วงอยู่เลยนะ"

           ณ ห้องที่หรูหราและโอ่อ่า  ชายหนุ่มผมดำดวงตาสีน้ำตาเฮลเซนัทหน้าตาหล่อเหลาปานเทพบุตร  กำลังเขย่าตัวหญิงสาวที่หน้าตาสะสวยดุจนางฟ้า  เจ้าของเรือนผมสีขาว ดวงตาสีน้ำเงินอมฟ้าน้ำทะเล  หญิงสาวตื่นขึ้นอย่างสะลึมสะลือพลางมองชายหนุ่มที่เป็นสามีของเธอประมาณว่าจะปลุกทำไม


".............."

หญิงสาวมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้สวมสูทขาว  เสื้อข้างในเป็นสีน้ำตาล  ทั้งสองอย่างช่วยขับใบหน้าที่หล่อเหลานั่นให้ดูหล่อยิ่งขึ้นไปอีก  จนหญิงสาวที่สลึมสะลือตอนแรกถึงกับใจเต้นและตาสว่างทันที


"ชุนหล่อจังนะคะ^^"

ซีลาร์เอ่ยชมผู้เป็นสามี  ชายหนุ่มพอเห้นเธอตื่นขึ้นมาก็ยิ้มรับคำชม  ซีลาร์มองไปรอบๆเธอก็เห็นอาลีเซียแต่งชุดเจ้าหญิงเต็มยศแล้ว  เธอใส่ชุดฟู่ฟ่องตามฉบับเจ้าหญิงที่กระโปรงบานๆ   รวมผมยาวสีดำเป็นผมไว้ด้านหลังก็ตามฉบับเจ้าหญิงอีก  เธอมองมาทางซีลาร์...ไม่สิ เธอดูล่อกแล่กแถมหน้าแดงแปลก...เธอมองมาทางชุนมากกว่า


'เกิดอะไรขึ้นระหว่างสองคนนี้-_-?'


ซีลาร์คิดในใจ  เธอเห็นพวกเขาแต่งตัวแบบนี้ก็รู้เลยว่าถึงเวลางานเลี้ยง และงานแต่งตั้งของเอเลียสแล้ว  เธอจึงลุกขึ้นเพื่อจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้ามั่ง


"งั้นรอฉันแปปนึงนะค่ะ  ขอไปเปลี่ยนเส้อผ้า...อ้ะ! ชุดฉัน..ทำไมฉันใส่อยู่ในชุดนี้!"   ซีลาร์ที่ลุกขึ้นจากโซฟา  มองชุดที่ตัวเองใส่ปรากฏว่ามันไม่ใช่ชุดขนสัตว์ที่เธอใส่เป้นประจำแล้ว

มันเป็นชุดฟูฟ่องของเจ้าหญิงเหมือนอาลีเซีย  แต่เป็นสีขาว  ชุดนี้ก็ยิ่งขับความขาวของเธอเข้าไปอีก...

 

"ออ....ผมถอดเปลี่ยนเสื้อให้คุณตอนที่คุณหลับอยู่น่ะ เห็นว่าคุณง่วงเลยให้นอนไปก่อน  แต่ไม่ให้เสียเวลาผมเลยเปลี่ยนเสื้อให้คุณรอไว้เลย ผมใจดีใช่มั๊ยละ ฮะ ฮะ"

ชายผู้เป็นสามีหัวเราะอย่างไม่รู้สึกรู้สา  ผู้เป็นภรรยาข้าวใหม่ปลามันแบบเธอก็หน้าแดงแปร้ด  ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะทำแบบนี้  ก็ร้องตะโกนขึ้นด้วยความอายปนโกรธ

 

"ชุน!!คนบ้า ลามก ลามกที่สุดเลย บ้า บ้า!!!!"

ตึก ตึก

ปึง!

"อ่าว...ไหงงั้นละ (ก็งั้นแหละไอ้หื่นเอ๊ย  สมควร!!-*-)"   ชุนเกลาหัวแกรก  มองภรรยาเสือสาวที่วิ่งออกไปอย่างไม่เข้าใจ  ก่อนจะหันมามองภรรยาสาวอีกคน

 

"งั้นพวกเราก็ไปกันเถอะครับอาลี...."

"ไอ้ลามก!!!!"

ปึง!

พูดไม่ทันจบอาลีเซียก็วิ่งหน้าแดงออกตามซีลารไปอีกคนนึง....

 

'ลามก.....ยังไงงง-_-??  ผู้หญิงนี่เข้ายากจังแฮะ(เอ็งแหละที่ไม่เข้าอะไรเลย-_-)'

ชุนคิดในใจก่อนจะพยายามเดินออกจากห้อง  แต่เขาต้องเบรคตัวโก่งเมื่อจับลูกบิด

 

 

'ตูต้องออกไปเป็นเบลล์นี่หว่า...โถ่  ไม่มีใครเตือนเล้ย!!'

 ชุนว่าแล้วก็กลับร่างเป็นเบลล์ก่อนจะวิ่งไปค้นเสื้อผ้าของอาลีเซีย  ที่เธอนั่งค้นหาใส่ให้ตัวเองก่อนหน้านี้

 

ห้องงานเลี้ยง

 

เธอจะเลือกเขาแล้วทิ้ง....ฉันไว้....ตรงกลางทาง....เมื่อตัวเธอ....พบคนที่ดี

จ๊อก แจ๊ก!


"ชนแก้วเว้ย!! ฮะ ฮะ"

     เสียงเพลง  เสียงพูดคุยกัน  แถมมีทั้งอาหารบุฟเฟ่เหล้าก๊งมากมาย  พร้อมโต้ะจีนให้นั่งรับประทานอาหารจำนวนมาก  มีผู้คนหลายคู่จับคู่กันและไปเต้นกันกลางลาน  ส่วนด้านหน้าสุดก็มีบัลลังค์ที่มีไว้เตรียมแต่งตั้งพิธีให้เอเรียส 


ราชินี  เจ้าชายทั้ง 5 และออเรียลเจ้าหญิงผมชมพู ก็ได้พูดคุย  และสนุกไปกับงานดีพร้อมกับเหล่าขุนนาง  แม่ทัพ  แต่ที่ไม่เห็นเลยคือ   เอเรียส เอเรียล และออลาส  ส่วนพวกดอมกำลังนั่งกินบุฟเฟ่อย่างตะกละตะกลาม  รีน่าไปจีบหนุ่มขุนนาง ส่วนลัลกำลังพูดตามประสาผู้หญิงกับเหล่าแม่ทัพสาว และชนชั้นสูงผู้หญิง  

 

เบลล์มองไปเห็นซีลาร์ กับ อาลีเซียนั่งกินอย่างเงียบๆที่โต้ะเดียวกันด้วยอาการเขินๆที่ยังไม่หาย  ส่วนออโรร่า...ไม่เห็นเลย

 

"เฮ้ย!ดูนั่น!"

      แม่ทัพคนนึงพูดขึ้น  ทำให้คนที่เหลือหันมามองตามที่เขาบอก  ก็เห็นหญิงสาวผมสีน้ำตาลเฮลเซนัท  ดวงตาสีดำกลมโต  ผิวขาวอมชมพู  สวมอยู่ในชุดฟูฟ่องของเจ้าหญิงแบบเดียวกับซีลาร์ และอาลีเซีย  แต่เป็นสีเหลืองอ่อนสว่างแถมเป็นชุดเปิดไหล่ทำให้เห็นเนินอกที่  คนอื่นๆมองยังไงก็คิดว่าแม่คงให้มาเยอะ

ทุกคนต่างมองสาวงามที่เด่นสุดในงานตอนนี้ซะแล้วอย่างหลงใหล  ไม่เว้นแม้กระทั่งคนแก่ เด็ก และสามีที่มีคุณภรรเมียแล้ว.....ซีลาร์กับมองที่เบลล์แปปนึงก่อนจะสะบัดหน้าใส่  ดอม เรย์ รีน่าและลัลมองอย่างทึ่งในความสวยของเบลล์  เหล่า 5 เจ้าชายก็มองอย่างหลงใหล

ส่วนอาลีเซียมองและทึ่งในความสวยของเบลล์เช่นเดียวกับคนอื่นๆ....


เหล่าแม่ทัพหนุ่มและคนแก่พยายามจะเดินเข้าไปจีบ  แต่ก็ต้องหยุดตามคำสั่งเพื่อน  เพราะว่าผู้หญิงคนนี้มีคนจองแล้ว  ถ้ายุ่งเดี๋ยวจะหัวกุดโดยไม่รู้ตัว....

 

"ไง พวกเธอกินกันซะ....มองอะไรเหรอ-_-?"

 เบลล์ทีเดินเข้าไปทักเรย์ กับดอม  ก็แปลกใจเมื่อพวกเขามองเบลล์อ้าปากค้างก่อนจะตั้งสติได้แล้วพูดขึ้น  ซึ่งแน่นอนว่าคนตั้งสติได้คือดอม


"ไม่มีอะไรหรอกเบลล์สวยมากนะกับชุดนี้เนี่ย/พี่เบลล์สวยมากครับ><"   เบลล์ตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่าดอมจะเอ่ยปากชม  จากที่รู้จักมาดอมออกขรึมๆ  ส่วนเรย์ไม่แปลกใจอยู่แล้ว

"เบล์สวยจัง/เบลล์นางฟ้าของฉัน!!!"

คราวนี้ลัลกับรีน่ามาชมมั่ง  รีน่าก็กระโดดกอดตามฉบับเธอแหละนะ-_-

 

"พวกเธอเห็นพี่ออโรร่าบ้างมั๊ย?"   เบลล์ถามพวกรีน่า

"นั่นไง ท่านออโรร่าดูแปลกๆนะ  ดูซึมๆยังไม่รู้อยู่ตรงมุมโน้นแน่ะ  นั่งจิบไวน์อยู่นั่นอะ"

   รีน่าพูดขึ้นพลางชี้ไปทางออโรร่าที่นั่งพิงกำแพงจิบไวน์อยู่ด้วยท่าทางซึมๆ  เธอสวมอยู่ในชุดที่เข้ากับผมมาก   ชุดกระโปรงบานแต่ไม่เท่ากับพวกซีลาร์ที่สัลบไปด้วยสีฟ้า ชมพู และเขียวอ่อน

 

"งั้นขอตัวไปคุยกับพี่เขาแปปนะ"

"อื้อ  ปะพวกเรากินต่อ!!!><"

เบลล์ออกมาจากกลุ่มของดอมเสร็จก็ตรงไปยังออโรร่าทันที  เธอเห็นปุ้บก็ก้มหน้าลงกว่าเดิม  แต่ก็ไม่ได้เดินหนีไปไหน  จนเบลล์เดินไปถึง

"มณี....เอ๊ย!...ออโรร่าเป็นอะไรไปเหรอ  ถ้ากลัวผมโกรธเรื่องปามีดนั่นละก็ผมไม่โกรธหรอกนะ"  เบลล์พูดขึ้นพอเห็นที่นี่ไม่น่ามีใครสังเกตุมากนัก  ก็ใช้สรรพนามเป้นชุน


".....ฉัน...ไม่รู้สิ  ฉันก็ไม่เข้าตัวเองเหมือนกันแหละค่ะ  ..อ้ะ!"

ออโรร่าพูดไม่ทันไร  เบลล์ก็นำมือมาวางบนศรีษะเธอ  เธอเกือบจะชักปีดปาใส่หน้าเบลล์อย่างไม่ตั้งตัว  แต่หยุดไว้ทัน

 

"ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณเครียดเรื่องอะไร  ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากให้คุณบอกผมละนะ....ถึงผมอาจจะช่วยไม่ได้มากก็เถอะ   แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ผมทำอะไรให้คุณโกรธผมก็ขอโทษด้วยนะ และหวังว่าคุณจะให้อภัยผม

...อีกอย่างคุณเป็นแบบนี้น่ะ....มันเหมือนไม่ใช่คุณเลย  ถ้าผมจับหัวคุณแบบนี้คุณต้อง...!"

ฉึก!!

"แบบนี้เหรอค่ะ^^"   ออโรร่ายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"..อะ....ใช่แบบนี้แหละ  ชิ่งดีกว่า!!"

 เบลล์พูดจบก็วิ่งพล่านไปด้วยความกลัวตายทันทีด้วยร่างบางๆของเธอ  หลังจากมีดวิ่งผ่านหน้าไป   ออโรร่าก็มองอย่างยิ้มๆพลางจับหน้าอกตัวเอง  และจิบไวน์ต่อด้วยอารมณ์ที่เปลี่ยนไปเหมือนเดิม

 

"ต่อไปจะเริ่มการแต่งตั้ง  เจ้าชายเอเรียส  รัชทายาทลำดับที่ 1 เจ้าชายลำดับที่1 ของราชวงศ์กันด์กูเนอร์  เป็นองค์กษัตริย์องค์ต่อไป!!"

 เสียงออลาสดังขึ้นมาที่ด้านหน้าบัลลังค์  และตอนนี้ก็มีราชินีและเอเรียสยืนอยู่ข้างๆ  พร้อมกับเหล่าเจ้าชายและเจ้าหญิงที่เหลือ รวมไปถึงเอเรียล กับอาลีเซียด้วย


ตึง ตึง!

เหล่าแม่ทัพ  และขุนนางรีบเข้าไปยืนเรียงแถวตามลำดับตำแหน่ง  พร้อมคุกเข่าลงทันที  พวกดอมและเบลล์ รวมไปถึงซีลาร์และออโรร่าพอเห็นแบบนั้นก็คุกเข่าตาม

"จากนี้จะทำการมอบมงกุฏเพื่อแต่งตั้งเจ้าชายเอเรียสขึ้นเป็นกษัตริย์  ขอเชิญตัวแทนถือพานมงกุฏท่านเบลล์มารับหน้าที่นี้ด้วย!"   ออลาสกล่าวขึ้น  ทุกคนก็หันไปที่เบลล์ทันที

 

'หาตูเหรอ??'

เบลล์ชี้ตัวเอง  พร้อกับชุนที่คิดในใจอย่างงุนงง  ก่อนจะยิ้มรับตามฉบับสาวน่ารักอ่อนโยนของเบลล์  ลุกขึ้นแล้วเดินไปข้างๆบัลลังค์  ผ่านพวกเจ้าชาย  พวกเจ้าชายก็ทำหน้าเหมือนมองนางฟ้าบินผ่าน  พอถึงข้างบัลลังค์


"อ้ะรับนี้ไว้นะ"

ราชินีพูดขึ้นพลางยื่นพานที่มีมงกุฏมาให้เบลล์  เบลล์ก็รับไว้

"ต่อไปขอให้เหล่าขุนนางแม่ทัพเชิญมาร่วมอวยพรก่อนรับสวมมุงกุฏ!"

 ออลาสตะโกนขึ้น  เหล่าแม่ทัพ ขุนนางที่คุกเข่าในตอนแรกก็ลุกขึ้นเรียงแถวมา ถวายคำอวยชัยและพรแก่ว่าที่กษัตริย์  ไม่เว้นแม้กระทั่งพวกดอม ซีลาร์

 

"ขอพระองค์ปกครองแผ่นดินนี้ด้วยความมีชัยตลอดพระกาลนานเทอญ"


"ขอพระองค์ทรงพระเจริญพะยะค่ะ"


"ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"


แต่ละคำสรรเสริญจนหมดคนสุดท้าย  ก็ถึงคราวที่จะได้สวมมุงกุฏ  เบลล์ตอนนี้ก็ยื่นบิดไปมาเพราะเมื่อยมากๆ

 

'จะทำไรก็รีบทำเท้อออ ส้นสุงมันทำตูเมื่อยว้อยย-*-'

 

ชุนคิดในใจอย่างเซงๆ...

"ยื่นมาทางนี้จ้ะเบลล์"

  ราชินีพูดขึ้น  เบลล์ก็เดินไปหาพร้อมยื่นพานให้ราชินี   และราชินีก็รับ  เอเลียสก็ก้มหัวลงแล้วราชินีก็สวมให้ทันที

 

"ทรงพระเจริญๆ!!!"

เสียงเหล่าแม่ทัพ ขุนนางดังกึกก้องไปทั่ว  ด้วยความยินดีปรีดา

"วันนี้คุณสวยจังเลยนะครับเบลล์^^"   เอเลียสมองเบลล์ที่ถือพานที่ว่างเปล่าอยู่ตอนนี้อย่างหลงใหล และชื่นชม

"เจ้าชายก็วันนี้ก็ดูดีมากเลยค่ะ^^"  เบลล์ยิ้มรับคำชมก่อนจะกล่าวชมคืนอย่างกระดากปากในใจที่เป็นชุน

 

"อ้ะ"

ราชินีเอาพานในมือเบลล์วางลง  เบลล์ก็หันไปมองตกใจเล็กน้อย  ที่ดึงออกจากมือเธอไปซะไม่บอกกล่าว  แล้วราชินีกับออลาสก็ไปยืนด้านข้างเหมือนกับพวกเจ้าชายและเจ้าหญิง

 

"เอ้ะ!"

เบลล์ที่ยังมองราชินีนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ   ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามือของตัวเองกำลังโดนมือที่ใหญ่ของใครบางคนปากกุมมือที่เรียวบางของเธอไว้

พอเบลล์หันไปเท่านั้นก็เห็นเอเรียสนั่งคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ....

แถมกำลังจูบฝ่ามือของเธออยู่......


"เฮ้ย!!!ไอ้เวรเอเลียส ทำอะไรของเอ็งงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!'


ก่อนจะถอนริมฝีปากออกจากมือของเธอ   พลางหยิบบกล่องสีแดงกล่องเล็กๆกล่องหนึ่งขึ้นมา  พร้อมเปิดออก  มีแหวนสีทองอร่ามอยู่ด้านในพร้อมเพชรสีแดงเม็ดโตวางประดับอยู่  เพิ่มความหรูหราและคุณค่าแก่แหวนวงนั้นมากเลยทีเดียว


"เบลล์ได้โปรด....แต่งงานกับผมนะครับ"


'เฮ้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!"


 

ปล.ช่วยกันคอมเม้นช่วยกันแชร์เยอะๆนะครับ 1 เม้น 1กำลังใจ  ^^

ปล.2 สมน้ำหน้าชุน ฮะ ฮะ

ปล.3 อยากให้วาดตัวละครไหนบอกได้นะครับ  จะได้ไปลงในหน้าตัวละคร  ตอนนี้ก็ทำการอัพรูปวาดอยู่เรื่อยๆนะครับ  ในตอนที่ 7(ชอบตะวันสุดเท่อ่าาา><)

ปล.4 รีไรต์ให้เป็นแบบนี้แล้วนะครับ  หวังว่าคงพอใจกับทั้งสองฝ่ายนะ  ถึงจะเสียดาย

ปล.5 รูปตัวละครผมอุตส่าวาดซะดึกดื่นT-T  ผมวาดไม่สวยจริงเหรอ  ผมวาดตามตัวละครที่ผมคิดเลยนะ  ใครที่อยากจินตนาการเองก็ไม่ต้องดูภาพตัวละครในตอนที่ 7นะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...
×