[FIC NARUTO]เมื่อยัยสตอเบอรี่มาพบกับ! เพื่อนแสบ! รุ่นพี่สุดซ่าส์! คูณ 999+!!!

ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 10 Previous Valentine's Day! 100%

  ณ หอพักชายในห้อง 123<<<เลขง่ายๆแบบนี้ระเมิง!

ในห้องน้ำ…

“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!”

ข้างนอกห้องน้ำ

‘ฉะ…..ฉันน่ะ….ความจริงแล้วน่ะ..ฉันอยากจะมีเรื่องความจริงที่จะบอกกับคุณตั้งแต่คราวแรกเลยล่ะค่ะ…0///0 ’

“เอิ้มมมมมมม…อะไรเหรอจ๊า มิคุรุจาง=w=!”ไอโตะที่กำลังเคลิ้มกับจอทีคาแรกเตอร์หญิงเกมส์จีบสาวชื่อดัง คือ ฮารุฮิ ซึ่งใกล้จะเป็นจุดไคล์แม็กแล้วซิ! แต่มันคงจะไม่จบถ้าถ้ายังมีเสียง…

อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!........

ในห้องน้ำ แต่ ไอโตะยังคงไม่สนใจต่อไป…. ‘คือว่าคุณน่ะ ตั้งแต่ตอนแรกที่ฉันรู้จักคุณ ฉันรู้สึกกลัวไม่กล้าพูดกับคุณ และคิดว่าคุณน่ะเป็นคนที่น่ากลัวด้วย…’

“แหมฉันน่ะเป็นกันเองน่า มิคุรุจางงงงงง>3<”

อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

‘แต่พอรู้จักคุณยิ่งมากๆขึ้น มันผิดกับที่ฉันคิดไหว้เลยล่ะค่ะ คุณน่ะเป็นที่ ใจดี เห็นใจผู้อื่น แล้วเป็นคนเฮฮามากๆเลยค่ะ…จนฉันอยากสนิทสนมกับคุณมากขึ้และอยากจะให้ว่าความรู้สึกที่แท้จริงของฉันที่มีต่อคุณด้วย….’

อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

‘อ่ะ….อ่อ ต้องใจฟังนะคะ! เพราะฉันก็ตื่นเต้นเหมือนกัน!......’

อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!

‘ฉะๆ….ฉ….ฉัน…….’

อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

‘ฉัน!!!!!รั-’

อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!

ปึง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“ไอเกะ! เป็นหอยไรวะแกท้องรึไงแว๊!!!!”ไอโตะสุดทนที่เห็นได้ยินเสียงอ๊วกของไอเกะตั้งแต่เล่นเกมส์แล้ว จึงไปพังประตู…

“ไอโตะ ฉันไม่ได้เป็นหอยฉันเป็นเป็ดเอ้ย! อุ๊กกกกก!! อ้วกกกกกกกกกก!!!”แล้วก็กลับมาซั่มกันต่อ…

“อี๋แหยะ! เหม็นอะโว้ยยยยยยยยยยยย!!! อย่าลืมล้างส้วมด้วยนะโว้ยยย! ”

ปึง!!!!

“อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!”

ทำไมซาสึเกะถึงอ้วกบ๊อยบ่อยจังเลย อย่างหงี้คงไม่ปกติตั้งแต่แล้วล่ะ(มันไม่ปกติตั้งแต่ที่ตั้งฟิคนี้แล้วล่ะเจ๊!!!)

เอาย้อนๆ!

หลังจากที่ หมาป่าหนึ่งตัวกับกระต่ายผีที่รุมกระทืบเจ้าแมงป่องเเต่ดันเจือกโดนก้ามชกจน K.O. จึงถูกส่งไปหามไปห้องพยาบาลเรียบ-

             ไม่ดิแมร่งไม่เรียบร้อยกว่าเดิมว่ะตัวเอง!....

                               เพราะดันเจอกับคนที่ไม่คาดฝันจนได้เข้าแล้วไง!

                                           อาวล่ะเว้ยหมาป่ากับกระต่ายผีอให้พวกเเกรอดออกมาให้ได้นะเว้ย! 

ณ ห้องพยาบาล 


            "ลัลลลลลล.....ลาาาาาาาๆ เตรียมยาๆ"เสียงฮัมเพลงแบบตกคีย์ของสาววัยประมาณ 25(50) ปี ร้องตกคีย์ไม่พอ ยังเสียงดังอีก! ส่งผลให้คนที่โดนในห้อง 2 เตียงที่คุมผ้าห่มใกล้ๆ ต้อง...

          พี่ค้าาาาาาาาาาาาT^T หยุดร้องเถอะค่ะ! เสียงควายยังร้องเพราะว่าเยอะเลยค่าาา!!!<<ซากุระ

               ถ้าให้เลือกเพลง คันหู กับ เพลงฮัมเพลง ฟังล่ะก้อกูยอมฟัง คันหูว่ะ!!!!<<ซาสึเกะ

          "ฮืมมๆๆๆ อุ้ย!!!"

                            ฉึกกกกกกกกก!!!

                      เสียงไรหว่าาาา?.....ซากุระเเอบเเหย้งผ้าห่มนิดๆก้อพบว่า!....

  เข็มฉีดยาดันไปปักตีนงามๆไอเกะเข้า!!!....

          อุ๊กกกกก!!!! อุ๊กๆๆๆๆๆๆๆOxO ซากุระกลั้นขำเอาไว้คลุมผ้าห่มเเน่น ส่วนไอเกะน่ะหรอ...

                       กรูเจ็บบบบบ!!!! อะไรมาปักตีนวะ!!Oxo** ไอเกะก้อยังสงบเสงี่ยมต่อไปเอาเข็มฉีดยาปักไว้กลางตีนต่อไป เเต่นางพยาบาลก้อ....

                                               "โทษนะ! ดีนะเนี่ยที่เจ้าหนูนี่ยังหลับอยู่เพราะงั้นก็คงไม่ต้องฟังเสียงโวยวายที่เอาเข็มออกซะ!"

                       ปึดดดดดดดดดดดดดดด!!!!

     "อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!"ซาสึเกะยกบาทาที่โดนปักเข็มเข้าไปแล้วสปริงตัวขึ้นมา

   ปึงงงงงง!!!!

                          นอนคว่ำไป......=_= 

      "อุยตายแล้ว!!! ดีนะเนี่ยที่เจ็บแล้วไม่ได้ตื่นขึ้นมานะ ไม่งั้นฉันคงจะชกให้เลือดกลบปากสลบอีกรอบไปเลยนะเนี่ย!"

                               เต้าตื่นมานานแล้วนะคะ ยัยเหี่ยวนี่นิ!=[]= แล้วที่บอกว่า 'ชกเลือดกลบปากเนี่ย' คุณเป็นนางพยาบาลผีเปรตมาจากไหนคะเนี่ย!!!!? ในหัวซากุระคิด....

            "ฮุๆๆ....ดีนะที่เข็มขีดยานั่นไม่ได้ใส่ยาอะไรเลย ไม่งั้นซวยเเน่ๆ ต่อไปก้อ!..."

พรึ่บบบบบ!!!!!

              OMG!!O[]o เดี๋ยวๆๆๆทำไมจะมาที่ฉันน่ะเหรอ?! ซากุระคิด 

           เพราะว่าเห็นนางพยาบาลหน้าไม่ชัด(คลุมผ้าห่มอยุ่)เเต่เห็นก็รู้ว่าไอยาในเข็มฉีดยานั่น สีม่วงๆด้วยนะแล้วมันยังปุดๆอยุ่เลย!!! ส่วนไอเกะก้อคงกำลังขำอยุ่ข้างๆเตียงแล้วเเอบเปิดผ้าห่มโบกมือบ้ายบายซากุระประมาณว่า 'ยัยโหนกโชคดีนะ! เคสนี้กูช่วยไม่ได้นะ!'

                                       ไอหัวเป็ดดดสีขี้เอ้ย!!!!!!=[]= แกนี่มันไร้ประโยชน์ที่สุดในสามโลกเล้ย!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!T[]T

   ปึ้งงงงงงงงงงงงงง!!!!!!          


                 พรึ่บบบบบบบ!!!!!ๆๆๆๆๆๆ

                                       ฉึกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!! 

       "นางพยาบาลผีไรวะ?! เดี๋ยวปัดเตะให้ขี้หักในจนเป็นริดสีดวงเป็นเม็ดๆจนขี้ไม่ออกเลย!!!O[]O"

                    "อ้ากกกกกกกกกกกกกกก!!!! ทำอะไรของเธอเนี่ยยยยยยยย!!!!!!=[]="

              "หา={}=?" ซากุระหันไปมองซาสึเกะในสภาพ...........เข็มฉีดยาสีม่วงทิ่มก้นซาสึเกะหมดหลอดเรียบร้อย!! "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!! ขะๆๆๆๆขอโทษนะ นายหัวเป็ดฉันไม่ได้ตั้งใจปัดเข็มไปโดนก้นนาย!!!>[]<"

     "แล้วที่สำคัญ ยานั่นคือยาเพิ่มปริมาณเลือดกรุ๊ป O ที่ฉันจะฉีดให้เธอด้วย เเต่ว่าเธอมีเเรงด่าฉันขนาดนี้คงไม่ต้องแล้วล่ะม้าง คุณฮารูโนะ ซากุระ?"

          "ก็ใช่แล้วนิคะ?! อีกอย่างฉันกลัวเข็มฉีดยาที่สุด!!! ยัยๆๆๆๆ!แก่-"
 
                       พรึ่บบบบ!!!      


                           "เดี๋ยวเถอะยัยโหนก!!!! หัดเคารพท่าน ผอ. หน่อยสิ!"

         "อาเร๊ะ? ท่านผอ.? งั้นก็แสดงว่า!!! คุณคือ ซึนาเดะ ฮิเมะ?!O[]o"ซากุระชี้

                      "ใช่แล้วล่ะ!! และฉันก็เป็นเพื่อนเกือบเเก่ของพ่อเธอด้วยล่ะ!"ว่าแล้วซึนาเดะก็กอดคออย่างกับหนูน้อยซากุระเป็นเพื่อนซี้ไงอย่างนั้น "และฉันเองก็ชอบเด็กที่ชอบพูดตรงๆ อย่างเธอด้วย!"

                    "อ่ะๆๆๆงั้นเหรอะคะเนี่ย =o=;" กินเด็กชะมัดยัยนี่! ซากุระคิด

             "เออ! ฉันมีอะไรจะบอกเธอน่ะ ซาสึเกะ ว่ายาที่เธอโดนฉีดก้นไปนั่นน่ะเป็นเลือดชนิดกรดที่เเรงมากๆๆๆโครตจะตะไลเลยล่ะ เพราะงั้นมันจ-...."

                   "อุ๊ก!!!!OxO"ซาสึเกะ กุมท้องหนัก!!!

           "ก็เป็นอย่างที่นายเป็นนั่นแหละ-w-;"

       "โธ่เอ้ยยยย!!! ทำไมไม่บอกเร็วๆกว่านี้ล่ะครับ!!!=[]="แล้วซาสึเกะก้อออกจากห้องพยาบาลเสียงดัง ปึง!!!อย่างรวดเร็ว ในห้องพยาบาลพากันหัวเราะกันใหญ่ โดยซากุระโบกมือลาเจ้าเกะประมาณว่า 'ขอให้สนุกกับเคสส้วมให้เเตกนะ! เจ้าหัวเป็ด!!!=P' 

          "เอาล่ะเข้าเรื่องกันต่อ^^"ซึนาเดะพูด

  หนูยังไม่ทราบเลยล่ะค่ะว่าหนูกับอาเจ๊นี่เข้าเรื่องตอนไหนในสามโลกอ่ะคะ?! =[]= ในหัวซากุระคิด

      "อะแฮ่ม! ฮารูโนะ ซากุระ เธอหน่ะ....เป็นเครื่องหมายค่าหัวการค้าระดับ S เลยล่ะ.."

 "หาาาาาาาาาาาาาา!!!!=[]=" ซากุระร้องงง

       "มะๆๆๆ...หมายความว่าไงน่ะ เเล้วเรื่องอะไร ค่าหัวอะไรค๊ะ?!"ซากุระเสียงสูง

 "นี่เจ้า ซากุรากิ มันไม่ได้บอกอะไรเลยกับเธอเลยเร๊อะ"ชีเเกก็เริ่มเสียงสูง

     "ไม่เลยนิคะ? ปกติอป๊ะป๋าเค้ายุ่งอยู่ตลอดไม่ค่อยจะกลับบ้าน เเถมหนูก็ไม่ค่อยจะชอบอยู่บ้าน  เลยออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆเป็นบางครั้ง(ตลอดเลยเหอะ!)พอป๊ะป๋ารู้เข้าก็รีบบิ่นมาหาหนูเเล้วจับใส่ที่นี่นั่นเเหละ-*- "

            พ่อลูกภาษาไรวะ?...เพี้ยนเเม่งกันทั้งคู่ นี่สินะที่เค้าเรียกกันว่า พวกรวยๆมันมีสมองเพี้ยนๆถึงมีกึ๋นดีๆได้...เเถมสันดานไปถึงตัวลูกด้วย เห็นยัยเด็กนี่ก็นึกถึงสมัยที่เจ้าซากุรากิยังจ๊าบอยู่ด้วย นิสัยโคดเหมือนกันเลยกับยัยนี่อีก- -; ซึนาเดะคิดพลางเหงื่อตก 
 
                 "อะแฮ่มงั้นฉันจะขออธิบายเลยละกันนะ!..."ซึดาเดะกระเเอมขึ้นมา เผื่ออาจจะต้อง คันคอ(หู)อีกยาวนาน

         "ค่ะ!!!><"ซากุระเตรียมที่จะคันหู(เฮ้ย!? มันเกี่ยวอะไรกับเพลงคันหูมากปะไอไรท์?!=[]= - FC)

  "หา......."

  "หา?!................"

 "หา?!?!?!........................"

 "หา?!?!!??!?!?!...................................."

"หา?!?!?!??!!?!?!?!?!.............................."

"หา?!?!?!?!?!?!?!?!??!......................................."

"หา?!?!!?!?!?!?!?!?!?!!?!?!?!...................................."

"ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา?!?!?!?!?!?!?!?!?!?............!"

      ปึ๋งงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!


       "มาหาห่าห๊าอะไรของเธอ!=[]= ตั้งเเต่ตอนเย็นจนเช้าเเล้ว!=[]="ฮิดันทุบโต๊ะทำเอาจานอาหารที่วันนี้จะเป็นเมนูเเปลกซ้ากกหน่อยเป็นไข่รูปหัวใจของทุกคนเลยเเล้วกลับมาลงที่เดิม

        "ซากุระจังไม่ชอบอาหารที่ฉันทำเหรอจ๊ะ?TT"โคนันบีบน้ำตาเต็มที่

"อ๋าๆเอ่อ มะ...ไม่ใช่นะคะ=[]= หนูเเค่เม่อไปเอ๊ง! หน้าตาหน้ากินมากเลยค่า!!! กินละน๊าค๊า!"

                    รู้นะว่าคิดอะไรอยู่..(- - ) สายตาทุกคนจ้องไปทางซากุระเเต่ชีหลบสายตาเเล้วกินต่ออย่างหน้าด้านๆ-(3)-

         "งั้นก้อเเล้วไป- -...เพราะเธอมันยัยเพ้อฝันอยู่เเล้ว"อิทาจิ

 "ไม่ดิรู้สึกว่าคุณหล่อนจะเพ้อกว่าเดิมนะ วะฮ่าๆๆๆ"คาคุซึเผา

 "อยากชิมหมัดฉันรึไงคะ คุณพี่คาคุซึ- -*"ซากุระ

 "ถ้าชกได้ก็ชกมาสิ เพราะฉันยังเเค้นเรื่องเงินที่ปลิวไปตอนนั้นอยู่พอดี  - -****"สิ้นเสียงคาคุซึทำเอาทุกคนที่กำลังจะเเด๊กกกข้าวต้องเกือบจะถุ้ยออกมา รู้ว่าซากุระคิดได้อย่างเดียวว่า

                       หนูไม่กล้าเลยเค่อะT^T.....

           "เฮ้ย?! พวกเเกน่ะไหนๆวันนี้ก็เป็นวันเที่ดีที่พวกเเกจะได้ความรักใครซักคนไปแล้ว..อย่างน้อยก็ดีกันวันนึงไม่ได้รึไงวะ-"

                   "ดีกะผีอ่ะดิ -*-+"ทุกคนจ้องมาทางที่เพนจนต้อง

            หอยหลอดกูแป๊กอยู่คนเดียว- -;<<<มันอุส่าห์หาคำพูดดีๆเลยนะเนี่ย!!! 

       ต่อมา..!!!

       
"เห้ออออออออ................._ _"

        
  "เป็นไรของเธอถอนหายมาตั้งเเต่เดินมาเเล้วกังวลอะไรรึเปล่า?"ซาโซริถามซากุระ

       "เปล่าๆๆ!!! ไม่มีอะ-"

          "โอ้วเย้!! ฉันได้ช๊อคโกเเล๊ตด้วยนี่นา!!! >O<"เสียงเเหลมเฟี้ยวของเจ้าผมทองจอมป่วนว่านารูโตะที่เต้น เย๋งๆ เหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่มางั้นอ่าเเหละทำเอาชาวบ้านมากลอกตาเดียวกันคิดว่า

      "มันบ้าเปล่าวะ?...."ซากุระ/ซาโซริ

                  "เฮ้ไอหนวด หยุดโวยเพราะเเค่-"

         ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!

            "เฮ้ย!!! =[]=;"ซาโซริ/ซากุระ

               กล่องสีชมพู กระดาษสีชมพูและ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆพุ่งหน้าใส่เจ้าซาสึกะเอ้ยเกะที่จะเปิดล็อคเกอร์เปลี่ยนรองเท้าอ่ะเว้ยเฮ้ย เจ้าโตะเห็นเเทบช๊อกเเล้ว Orz อย่างหมดหวัง!เเล้วเเถบจะเห็นได้ชัดว่า

             ระดับเนื้อหอมมันต่างกันเว้ยยยยยยยยยย!!!!

 "ชิส์!! เจ้าหัวเป็ดมันได้ช๊อคโกเเลตเยอะอย่างนี้เหรอเนี่ยหมั่นไส้!!!-3-*"

           "เอาน่าๆ มันดังตั้งเเต่ตอนอยู่มอ.ต้นเเล้วล่ะคุณน้องสาว^^;"ซาโซริจะไปเปิดล็อคเกอร์ตัวเองก็ดันต้อง!

             แอ๊ด-.....

            ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!

               เจอชะตาเดียวกับเจ้าเกะ=_=;


           "พอกันทั้งคู่นั่นเเหละค่ะพี่ซาโซริ- -;"แล้วซากุระก็จะไปเปิดตู้ล๊อคเกอร์ตัวเองก็

      ตู้มมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!

            ชะตาเดียวกับสองคนนั้นเลย==;;;

 "โอ้ยอะไรเนี่ย เเล้วนี่อะไร?"ซากุหยิบซองจดหมายสีเเดงเเถมลายเเเปลกๆเป็นหัวใจที่เเตกมัดไว้กับถุงที่น่าจะเป็นช๊อคโกเเลตอีก... ชีจึงหยิบเปิดมาอ่านขึ้นมาดู

                             ฉัน เห็น เธอ กำ ลัง อ่าน อยู่ นะ ! ! ! ยัย เด็ก สาร เลว ! ! ! ! ! ! ! ! !

            "!!!"

   พรึ่บบ!!!!

     "ซะ....ซากุระ?!"ซาโซริรีบพุ่งเข้ามาดูซากุระที่ทรุดลงไปเมื่อกี้นี้ พร้อมกับเสียงของคนอื่นที่สงสัยว่าเธอเป็นอะไรไป

          "มัน....มัน....จะ...มา....เเล้ว...."ซากุระ

        ดวงตาสีเขียวมรกตเริ่มหม่นหมอง ริมฝีปากของซากุระที่อมชมพูกลับซีดเป็นสีม่วง ขาที่เรียวยาวของเธอกลับมานั่งสั่นไม่มาหยุด  



  "มันจะมาเเล้ว?"ซาโซริ  

         "มันจะมาพาตัวฉันไป....."

          "พาตัว?....."

          "แล้วฆ่าทุกคน....."

    "ฆ่า?.........."

       "ที่มาขวางหน้าของเเผนการของพวกมัน......"


     "ขวาง? แผนการ? แล้วมันคือใคร?"ซาโซริย้ำ


                       "คือ............"ซากุระพูดตะกึกตะกัก พลางนึกสมองที่จะจูนคำตอบ เเต่กลับว่า...

            พรึ่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!!!!!!

 "เฮ้ย!!!! ซากุระ!ๆ ตื่นสิ!!! ซากุระ!!!"ซาโซริเขย่าตัวซากุระอย่างเเรงเเต่เธอกลับจะไม่มีว่าเเรงจะตื่นเลยด้วยซ้ำทำเอาคนต้องมามุงกันใหญ่ว่าเกิดอะไรึ้น?!

 ---------------------------------------------------------------------------

                         "อืมฮ้าววววววววววววว-0- ที่นี่ที่ไหนเนี่ย?..."

           "บ้านเธอมั้ง...- -+"เสียงที่คุ้นเคยตอบกลับมาอย่างเย็นชา แต่ที่นี่คือห้องพยาบาลลลลล

          "เอ๋เจ้าหัวเป็ด!! แล้วพี่ซาโซริล่ะ!o_o"

         "ทิ้งเธอเเล้ววว ล้อเล่น! ไปประชุมกับประธานน่ะ- -"


     "ปากเสียตั้งเเต่เกิดเเล้วรึไงย๊าาา ไอเป็ดนี่นิ!!!-*-"ซากุระยืนขึ้นบนเตียงเตรียมจะเอาตีนยกมาถีบใส่หน้าเจ้าเกะให้หายปวดกบาลซะกะหน่อยเเต่เเม่งมันหลบได้อ่ะเมิงงงง

          "ถ้าเป็นอย่างหงี้ก็เเสดงหายดีเเล้วล่ะม้าง นอนไปตั้ง ทั้งวันแบบนี้หน้ะ- -" 

              "ห๊าาาาา!!! จริงอ่ะงั้นนี่ก็ตอนเย็นเเล้วล่ะสิ!!?O[]O"ซากุร้อง

   "เออดิ! แล้วไม่หิ-"

                 โคร๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!

               "ว่าเเล้วเชียว-*-"

         "หิวอ่างิ...T^T"ซากุระคร่ำครวญอย่างโอดโอย เพราะขาดสารอาหารไม่ได้


            "อ่ะนี่! - -"เกะถือถุงที่น่าจะเป็นเอ่ออออ ข้าวมั้ง?

       "มันกินได้ไหมอ่ะนั่น T^T ไม่ใช่เชื้อรานะ!!!=[]="ซากุระถอยพรืบบบบบบบ!!

 "ยัยบ้าาาาาาาาาา!!! เธอสลบไปทั้งวันจะให้เธอกินเนื้อเลยรึไง?! เเล้วฉันอุส่าห์ไปซื้อข้าว แถมยังมาเเบกสมบัติของเธอ(ช๊อคโกเเลต)อีก ฉันไม่เคยทำขนาดนี้ ครั้งเเรกก็เธอนั่นเเหละ!-///-"

        "แอ่ๆๆ ฮั่นเเน่!! อยากก็บอกมาเหอะ! เจ้าพ่อหนุ่มน้อยจอมซึน!^W^+"ซากุระรับถึงจากซาสึเกะโดยไม่ทันตั้งตัว

          "หนวกหูชะมัดเลยเธอ...รีบๆกินซะก่อนที่มันจะเย็น!( - ///-)"ซาสึเกะหันไปอีกด้าน พลางหงุดหงิดที่โดนเเขวะซะขนาดนั้นน่ะ..แล้วก็หยิบมาบางอย่าง....

                   "อ่ะแล้วก็ FC ของเธอทั้งหลายจากล๊อคเกอร์เอามาให้....- -"ซาสึเกะ

            "อ๋อ อันนั้นน่ะ ฉันยังไม่มีอารมณ์กินหรอกนะ...นายกินไปเลยเห่อะ...^^"

                "ถึงจะเอามาให้ฉัน เเต่ฉันก็ไม่ขอบคุณนะเพราะว่าฉันน่ะเกลีย-"

              "เหอะน่า! เอาไปเถอะ!! ฉันรู้ว่านายชอบไม่ต้องมาทำเป็นซึนเลยนะคะ^3^"ซากุระทำเป็นปากเบ้

               "เฮ้อ...เธอพูดไปแล้วอย่ามาเสียใจที่ไม่มีอะไรมากินล่ะ!....แล้วก็..."ซาสึเกะเหมือนจะหยิบอะไรบางอย่าง

              "มีอะไรจะให้ฉันรึไง...?"ซากุระถาม

        "อ่ะ นี่ทุกคนในห้องเขาาทำมาให้เธอน่ะ..."ซาสึเกะถือสิ่งที่มุกคนทำมาให้คือ...

        "ว้าวววว!!! นกพับกระดาบ นี่นา!! เเต๊งกิ้วหลายยยย!!! จะเก็บไว้อย่างดีเลยล่ะ>W<"ซากุระรับนกพับกระดาษจากมือซาสึเกะอย่างไว พร้อมกับอ่านกระดาษข้อความที่ห้อยคอของนกพับกระดาษเเต่ละอัน

            "เป็นห่วงมากเลยรู้ไหมยะ!  อิโนะ อย่าเป็นอะไรเลยน๊าาาาาซากุระจางงงงTT เจ้านารูโตะนั่นขอให้ซากุระจังห่ยไวๆนะจ๊ะ ของฮินาตะจัง กินเยอะๆ!!!จะได้หายไวๆ ซาลาเปาเทนเทน ดีนะที่ไม่เป็นอะไรไปนะครับผมจะได้ไม่ต้องมางานศพคุณ..ฮึ่ม....เจ้าซาอิ หายเร็วๆล่ะมันน่าเบื่อละกันที่ใครในห้องต้องเป็นอะไรไปน่ะ...อาฮะนายมันก็หงี้เเหละชิหามารุ!" ซากุระอ่านนกพับกระดาษหลายต่อหลายแล้วมันมาหยุดอยู่ตรงที่....

                                                        นกพับกระดาษสีฟ้า...

              แล้วเธอก็หยิบข้อความ ที่เขียนขึ้นมาเห็นว่า.....
       
                                   แบ่รรรรร!!!:P ยัยโหนกกกกก บอบบางขนาดนี้เลยเหรอไง?

          "จะๆๆๆๆ.....เจ้าหัวเป็ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!>[]<*"

                            อะ...อ้าว?! เมื่อกี้เจ้าเกะมันยังมาอยู่กับซากุระเมื่อกี้ไม่ใช่เร๊อะ?!

            "แหง่งๆๆๆๆๆๆหายไปไหนองเจ้านั่นน่ะ!=[]="ซากุระกำปั้นเเน่นเเต่ก็ดันไปสบตาเห็นกระดาษข้อความด้านหลังที่ห้อยเจ้านกสีฟ้าตัวน้อยว่า...

                            หายไวๆล่ะ! ฉันเป็นห่วงเธอมากนะที่เป็นลมน่ะ!!!


                "ซะ......ซา.....สึ.....ก....เกะ?"
               
                   เเต่คงไม่รู้เเหละว่าตอนนี้ใจของเธอนั้นมันเต้นตุบๆไม่เป็นจังหวะหน้าเเดงกล่ำ..

      และ.....

                        นี่สินะเค้าเรียกกันว่า ความรักกันน่ะ?

         
                                                       



                             


 Previous Valentine's Day! 100% End

                             

-----------------------------------------------------------------------------

100% เอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หนึ่งร้อยซ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที T^T (ยังมีอีกนะ!!)                                                                                                                                                                                                                                                                               
                                       "แล้วจะทำยังไงดีล่ะกับช๊อคโกเเลตองยัยโหนกนั่นหน่ะ"ซาสึเกะที่วิ่งวนไปกับกองช๊อกโกเเลตไปมาว่าจะเอายังดีหว่าาาาา

                                        เพราะฉันก็ไม่ชอบกินของหวานด้วย=^=
  
                      เเต่ว่า...

                    ฉันเห็นยัยโหนกยิ้มแล้ว มันเจ็บอกยังไงไม่รู้?!

                "โอ้ยยยยยยย!!! แล้วทำไมฉันทำนึกภาพนิมิตเห็นยัยโหนกด้วยวะ?!=[]="

                      ควักกกกกกกกกก!!!!!

              แล้วมันก็จัดการกินช๊อคโกเเลตทั้งหมด และนั่นคือต้นเหตุว่าเจ้าเกะไมมันมาอ้วกเเพละ

                      ---------------------------------------------------------------------------------------

       เม้นกันด้วยนะ ไม่งั้น จะมีจดหมายสีเเดงมาส่งถึงคุณ!!!!(เม้นด้วเด่ะ! FC ฉ้านนนนหายไปหนายยยยยยยยยยยยยยโหม๊ดดดดดด=[]=)