ลำดับตอนที่ #17
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : คำขอของผู้ชนะ
16
คำขอของผู้ชนะ
ฟรีสขับรถพาฉันมาถึงบริษัทST Famous ในเวลาอันรวดเร็วมาก แล้วฉันก็วิ่งลงจากรถของฟรีสโดยไม่ได้ขอบคุณอะไรเลย ถือว่าเจ๊ากันกับการที่เขามาหลอกฉันก็แล้วกัน
ฉันวิ่งเข้าไปในบริษัท สวนกับผู้หญิงคนหนึ่งผมสีทองยาวสลวย พี่เอมม่า!
“พี่เอมม่าค่ะ!”ฉันรีบเรียกพี่เอมม่าไว้ก่อน
“อ้าว!ซัมเมอร์มาหาพาสเหรอจ้ะ”
“เอ่อ ค่ะ แล้วเขาอยู่มั้ยค่ะ”
“อยู่จ้ะ เอ้อ!แล้วรู้รึเปล่าว่ามะรืนนี้เขาจะไปนิวซีแลนด์แล้วนะ”
หา!นิวซีแลนด์งั้นเหรอ ไม่ได้การแล้วล่ะสิ ถ้าฉันไม่รีบไปหาเขาฉันคงไม่มีโอกาสบอกความในใจกับเขาแน่ๆเลย
“ขอบคุณนะค่ะพี่เอมม่า!”
แล้วฉันก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้องของวงAprilทันที
แกร๊ก
“แฮ่ก แฮ่ก พาส”ฉันหอบด้วยอาการเหนื่อยอย่างแรง
พอฉันเงยหน้าไปมองคนที่อยู่ในห้องก็พบว่าสี่หนุ่มวงAprilที่นั่งอยู่นั้นต่างมองฉันเป็นตาเดียวกันหมดเลย อร๊ายยยย>///<เขินเป็นนะ
“พาส แฮ่ก ขอคุยด้วย แฮ่ก หน่อยสิ”
“พาสไปดิ”ไนส์สะกิดพาสที่นั่งอยู่บนโซฟาเบาๆ
“เออ”พาสบอกอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่
แล้วเขาก็ลุกจากโซฟาแล้วเดินมาหาฉัน
“มีอะไร”
พาสถามด้วยน้ำเสียงขรึมๆซึ่งดูไม่เป็นเขาเลย
“คุยกันข้างนอกนะ”ว่าแล้วฉันก็เดินออกจากห้องไปโดยมีพาสตามมาติดๆ
ฉันกับพาสยืนคุยกันอยู่ที่ทางเดินเข้าห้องวงApril
“มีอะไร”
“อย่าถามฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้สิ มันดูไม่สมเป็นนายเลยนะพาส”
“มีอะไรก็รีบพูดมา”
“ฉันมาบอกเรื่องการพนันของเราสองคน”
“พนันงั้นเหรอ เหอะ ฉันว่ามันจบไปตั้งแต่วันที่ฉันแถลงข่าวแล้วนะ”
“ไม่ มันยังไม่จบ”
“...”
“และผลของการพนันของเราสองคนก็คือ...”
“...”
“ฉันแพ้แล้ว”ฉันอมยิ้มนิดๆ
“เธอพูดอะไรน่ะ เธอไม่ได้แพ้ซักหน่อย”
“O-O”
“เพราะการพนันมันจบไปนานแล้ว ไม่มีผู้แพ้ชนะหรอก”
“มีสิ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันแพ้!”ฉันตะโกนใส่เขา
“เธอไม่ได้รักฉันแล้วเธอจะแพ้ได้ยังไง”พาสถามเสียงเรียบ
“ใครบอกนายว่าฉันไม่ได้รักนาย”ฉันขมวดคิ้วเป็นปมนิดๆ
“เธออย่าบอกนะว่า...”
“ใช่ ฉันรักนาย”เขินนะ แต่ต้องบอกเพราะฉันมีเวลาไม่มากแล้ว
พึ่บ!
อยู่ๆพาสก็ดึงตัวฉันเขาไปกอดอย่างแนบแน่น จนฉันหายใจแทบไม่ออก
“อะ อะไรของนายเนี่ยพาส”
“รู้มั้ยว่ามันเป็นคำตอบที่ฉันรอมานาน”
“...”
“และตอนนี้ ฉันก็จะบอกเธอว่า...”
“...”
“ฉันรักเธอ”
“O////O”เขินสิค่ะ ท่านผู้อ่าน
“ตอนนี้ฉันกลายเป็นผู้แพ้แล้วสินะ”พาสกระซิบเบาๆที่ข้างหูของฉัน
“ไม่ ฉันสิแพ้เพราะฉันบอกรักนายก่อน”
“งั้นตามกติกาที่เราตั้งไว้ ฉันก็มีสิทธิ์จะขออะไรก็ได้สินะ”
“อื้ม”ฉันพยักหน้าเบาๆ
พาสค่อยๆดันไหล่ฉันออก แล้วเราสองคนก็สบตากันอยู่พักหนึ่ง
“สิ่งที่ฉันจะขอก็คือ...”
“>_<”ลุ้นค่ะ เขาจะขออะไรกันนะ
“เป็นแฟนฉันนะ”
“O////O”
คำขอของพาสมันเป็นคำขอที่ฉันไม่ต้องคิดคำตอบเลยล่ะ
“ว่าไงล่ะ”
“อื้ม”ฉันตอบ แล้วอยู่ๆน้ำตาของฉันก็ค่อยๆเอ่อล้นออกมา
“อ้าว!ฉันแค่ขอเธอเป็นแฟนแค่นี้ทำไมต้องร้องไห้ด้วยล่ะ”
พาสพูดพลางหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าของตัวเองขึ้นมาซับน้ำตาให้ฉัน
“ก็คนมันดีใจนี่”
“^^”พาสยิ้ม
“แล้วนายจะไปนิวซีแลนด์จริงๆเหรอ”ฉันถามพาส
“รู้ได้ไงอ่ะ”
“พี่เอมม่าบอก”
“ไปจริงๆสิ”
“นี่นายจะทิ้งฉันไปจริงๆเหรอ”ฉันถาม
“ทิ้งเหรอ!?!”
“ก็นายจะทิ้งฉันแล้วนายก็ไปนิวซีแลนด์ไง”
“ฮ่าๆคิดได้ไงเนี่ย”อยู่ๆพาสก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ฉันพูดอะไรน่าตลกงั้นเหรอ
“อะไรของนาย!”
“ที่ฉันจะไปนิวซีแลนด์น่ะ ฉันไม่ได้จะทิ้งเธอ แต่ฉันไปโปรโมตซิงเกิลใหม่ต่างหาก”
“หาOoO!!!”หน้าแตกเลยอ่ะ
“ฉันไม่ทิ้งเธอหรอกน่า”
“แล้วนายรับฉันได้เหรอ ฉันขี้โมโหนะ นายจะทนไหวเร้อ”
“ก็นิสัยขี้โมโหของเธอนั้นแหละ ฉันถึงชอบเธอมันท้าทายดี”
หมอนี่ซาดิสม์รึเปล่านะ- -**
“แน่นะ”
“แน่ดิ”
“แล้วถ้าวันหนึ่งนายเกิดเลิกรักฉันขึ้นมาล่ะ”ฉันถามลองภูมิเขาดู
“ฉันมั่นใจว่าจะไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน^^”
“O///O”ฉันชอบคำตอบของเขามากกก
“รู้มั้ยว่าตลอดทั้งวันที่ฉันไม่ได้เจอกับเธอน่ะมันทรมานมากแค่ไหน”
“รู้สิ เพราะมันไม่ใช่แค่นายหรอกที่ทรมาน ฉันเองก็เหมือนกัน”
“แล้วฟรีสล่ะ”พาสถามขึ้น
“ฟรีส ทำไมเหรอO-O???”
“เธอชอบไอ้ฟรีสไม่ใช่รึไง”
“ฉันไม่ได้ชอบนะ”
“แล้ววันนั้นเธอกอดกับมันทำไม”พาสขมวดคิ้วนิดๆ
“นายเห็นด้วยเหรอO-O!?!”ช่ายๆ พาสเห็นงั้นเหรอ
“เห็นดิ”
“ฉันกับฟรีสไม่ได้เป็นอะไรกันนะ วันนั้นเขาแค่มาปลอบฉัน”
“ปลอบงั้นเหรอ เหอะ”
“ก็นายนั่นแหละทำให้ฉันเสียใจ ฟรีสก็เลยต้องเข้ามาปลอบ”
“- -**”
“แล้วนายล่ะตอนนั้นไม่คิดที่จะกลับไปคืนดีกับมินนี่รึไงฉันถามบ้างเพราะฉันคิดว่างานแถลงข่าวของพาสน่ะมินนี่คงไม่พลาดหรอก
“เธอรู้ด้วยเหรอว่ามินนี่มาขอคืนดีฉัน”พาสเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
“ไม่รู้หรอกแต่นิสัยของยัยนั่นน่ะไม่พลาดหรอกกับงานใหญ่แบบนี้”
“เก่งนี่”พาสยกนิ้วให้ฉัน
“แล้วนายตอบมินนี่ไปว่ายังไงล่ะ”
“ก็บอกแค่คำเดียวว่าไม่”
“ไม่ปฏิเสธเหรอ”
“เยส เฮ้ย!ไม่ใช่นะ ไม่กลับไปคืนดีกับมินนี่ต่างหาก”พาสรีบแก้ตัว
“ฮึๆ”ฉันหัวเราะในลำคอ
แล้วพาสก็คอยๆเอามือมารั้งท้ายทอยของฉันไว้ จากนั้นเขาก็ค่อยๆโน้มใบหน้าลงมาจนทำให้ริมฝีปากของงเราประกบกัน
จูบนี้มันเป็นจูบที่อ่อนหวาน นุ่มนวล และมีความสุขที่สุขเท่าที่ฉันเคยมีมา^^
“คืนดีกันได้แล้วสิน้า”
เสียงทุ้มๆดังขึ้นทำให้ฉันต้องรีบผลักพาสออกแล้วหันไปมองผู้มาใหม่ทันที
เขาจะเห็นฉากที่ฉันกับพาสจูบกันมั้ยนะ>////<
“ฟรีส!”ฉันเรียกชื่อของผู้มาใหม่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น