แสนกลดลรัก

ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ ๓ ของฝากจากคนหน้ายักษ์ (3)

E-BOOK มาแล้วค่า

โปร 219 บาทแค่ 15 วันแรก ก่อนปรับเป็น 309 บาทนะคะ (175000++ คำ สุดคุ้มเลยค่ะ)

การไปพบอีกฝ่ายไม่ทำให้ราพณ์ลำบากใจ แต่สิ่งที่เป็นสาเหตุจริงๆ คือปัญหาส่วนตัวของ ‘ทางนั้น’ ต่างหาก

ยูริ อาร์ชาวิน กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยโรงพยาบาลที่ได้ชื่อว่าดีที่สุดแห่งหนึ่งในอเมริกา เขาคือชายชราชาวอเมริกันเชื้อสายรัสเซีย อายุเจ็ดสิบห้าปี รูปร่างสูงใหญ่ ดวงตาคมกริบเช่นเดียวกับราพณ์ แม้จะอายุมากแล้ว ทว่าแววตายังแฝงไปด้วยอำนาจและอันตรายเสมอ ไม่เว้นแม้แต่ยามเจ็บป่วยเฉกเช่นตอนนี้

ราพณ์มองชายชราที่อยู่ตรงหน้า ภาพที่ปรากฏราวกับเงาสะท้อนของตัวเองในวัยชรา เช่นเดียวกับยูริที่จ้องมองชายหนุ่มที่ถอดแบบตัวเองมาแทบทุกกระเบียด ไม่ต่างจากตัวเองในวัยหนุ่ม

“คิดว่าเธอจะไม่มา” ไม่ใช่แค่สีหน้าแววตาอย่างเดียวเท่านั้น แต่น้ำเสียงของชายชราก็ยังดังกังวานและทรงพลังข่มขวัญคนฟังเสมอ...แต่ไม่ใช่กับราพณ์

“คุณอยากเจอผม?” ราพณ์ไม่ตอบ แต่เลิกคิ้วเล็กน้อยเป็นเชิงถาม และหยุดฝีเท้าลงแค่ปลายเตียงเท่านั้น

“เมื่อไหร่เธอจะมาทำงานกับฉัน” 

“ผมไม่อยากทำงานกับคุณ” 

“แต่ของพวกนั้นเป็นของเธอ” 

“นั่นของคุณต่างหาก ผมไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง นอกจากบริษัทของผม” ผู้อ่อนวัยกว่าย้อนเสียงเรียบ ดวงตาคมกริบฉายแววมุ่งมั่น จริงจัง จนผู้อาวุโสกว่าคร้านจะเถียง เพราะถกกันมาหลายปีแล้ว และก็จบลงด้วยการทะเลาะกันแทบทุกครั้ง

“ทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน...จะเป็นของเธอ” 

“ผมไม่อยากได้” ราพณ์เถียงทันควัน

“แต่เธอต้องรับไว้” 

“คุณไปจัดการญาติคุณเถอะ” หนุ่มมาดขรึมกดมุมปากลงเล็กน้อยอย่างเย้ยหยัน 

“พินัยกรรมฉันระบุชื่อเธอ” ยูริบอกเสียงเข้มงวด แล้วเน้นเสียงว่า “ ‘ทุกอย่าง’ ของฉัน เป็น ‘ของเธอ’ ” 

“บอกแล้วไงว่าผมไม่ต้องการ ผมไม่ได้ใช้นามสกุลคุณด้วยซ้ำ” 

“เปล่าๆ” ยูริยิ้มตาเป็นประกาย “ทุกอย่างจะเป็นของเธอ ชื่อเธอ...ชื่อ ราพณ์ พัฒนเสถียร” 

“เพื่ออะไร” เจ้าของเสียงเข้มขมวดคิ้ว เขาแทบไม่มีตัวตนในชีวิตของอีกฝ่ายด้วยซ้ำ อยู่ๆ กลับคิดจะยกทุกอย่างให้เขา คิดหรือว่าจะไม่เกิดปัญหาตามมา

ราพณ์ไม่ใช่คนหนีปัญหา แต่เขาไม่ต้องการให้ความโลภของใครมาทำให้ชีวิตคนที่เขารักต้องเดือดร้อน

“ฉันตรวจพบมะเร็ง” ยูริบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อยดุจเดิม ราวกับว่าสิ่งที่พบเป็นแค่เชื้อไวรัสเล็กๆ ไม่อันตรายเท่านั้น

คนฟังหัวใจกระตุก แต่ยังนิ่งเฉย ฟังว่ายูริจะพูดอะไรต่อ

“ฉันอยากให้เธอระวังตัวจากเดนนิส” ผู้อาวุโสกว่าออกปากเตือน 

“ถ้าอย่างนั้นผมก็ขอให้พระเจ้าเมตตาคุณมากพอที่จะให้คุณจัดการปัญหาของคุณจนจบก่อนแล้วกัน” หนุ่มมาดขรึมบอกไม่แยแส แล้วหันหลังเดินออกจากห้องพักผู้ป่วยทันที

แม้จะเป็นการสนทนาสั้นๆ กินเวลาไม่ถึงห้านาที แต่กลับสร้างความลำบากใจอย่างมหาศาลให้แก่ราพณ์ เขานึกไปถึงวันแรกที่ยูริก้าวเข้ามา คือวันที่บริภัทรและรัญญา พ่อและแม่ที่เลี้ยงเขาเสียชีวิต ท่ามกลางความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่เกินจะรับไหว เขากลับค้นพบว่าตัวเองนั้นช่างว่างเปล่า และไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพ่อ แม่ และน้องชายฝาแฝดชายหญิงทั้งคู่เลย แต่กลับเป็น ยูริ อาร์ชาวิน ต่างหากที่เกี่ยวข้องกับเขาในทุกทาง

การก้าวเข้ามาของยูริส่งผลให้ชีวิตของราพณ์พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ จากนักศึกษาปริญญาเอกด้านวิศวกรรมยานยนต์ ต้องทิ้งทุกอย่างและเริ่มต้นสร้างตัวเพื่อดูแลน้องๆ ทั้งสอง ราพณ์ยอมรับความช่วยเหลือจากยูริ นั่นคือหุ้นจากบริษัททางการเงินที่ถูกโอนมายังเขาจำนวนหนึ่งเพื่อตั้งตัว และเป็นบริษัทในเครืออาร์ชาวิน ราพณ์เริ่มเรียนรู้งานจากระดับล่างเป็นเวลานานและขายหุ้นคืนยูริทั้งหมด เขากับกลุ่มเพื่อนตัดสินใจลงทุนสร้างบริษัทผลิตอะไหล่รถยนต์มาด้วยกัน ต่างก็ล้มลุกคลุกคลาน ฝ่าคมเขี้ยวจิ้งจอกในแวดวงธุรกิจมากมายมาด้วยกัน ไม่ใช่เวลาแค่ปีสองปีเหมือนคนอื่นๆ กว่าจะตั้งตัวได้และกลายมาเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จก็ใช้เวลาเกือบเจ็ดปี แล้วจะให้เขาทิ้งสิ่งที่เขารักได้อย่างนั้นหรือ...ไม่มีทางเสียหรอก

เมื่อฝ่ายนั้นพูดถึงความเป็นความตาย ในอกของเขาก็สะเทือนอย่างรุนแรง

สิ่งที่ราพณ์รักที่สุดในโลกใบนี้คือน้องชายกับน้องสาวเท่านั้น ทั้งที่รู้ดีว่าทั้งสองไม่มีสายเลือดเดียวกันเลย แต่เพราะเขาเลี้ยงมากับมือ โตมาด้วยกัน เขาจึงรักและไม่เคยมองว่าเป็นคนอื่น แต่กับยูริ ราพณ์มองอีกฝ่ายว่าเป็น ‘คนอื่น’ มาตลอด แต่ลึกๆ ในใจก็ย้ำเตือนว่ายูริคือ ‘สายเลือด’ จริงๆ เป็นคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ของเขา

“จะกลับเลยหรือครับคุณราพณ์” เลฟถาม หลังจากที่เห็นเจ้านายเงียบไปนาน

“ใช่” เจ้านายหนุ่มพยักหน้าขรึมๆ ไม่พูดอะไรต่อ

“แต่คุณยูริ...” 

“เรื่องของเขาสิ” ราพณ์ยักไหล่ไม่แยแส แล้วออกคำสั่งต่อทันที “สืบเรื่อง เดนนิส อาร์ชาวิน มาให้ฉัน” 

“ครับ” เลฟรับคำ และเตรียมรถให้เจ้านาย วันนี้ราพณ์ไม่กลับไปพักกับเชษฐาแล้วเพราะต้องเดินทางไปดูงานต่อ และจะแวะไปหาอุรัสยาก่อนกลับไทย

อ่านแล้วคุยกันบ้างน้าาาาาา

เหมือนเดิมค่ะ ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

#หากรู้สักนิดว่ารัก ( (You're my smile) ) #ยิ้มหวานของคุณกูร (ฐากูร+กตัญญู) 

Dek-D : https://bit.ly/3xTfeLF

อยู่ๆ เด็กคนนั้นก็บอกว่าเธอ "ท้อง" กับเขา แถมมาถามหาความรับผิดชอบ แต่ให้ตายเถอะ...เขาไม่มีทาง 'กินเด็ก' แน่ๆ!

"ยิ้มท้องกับคุณกูรค่ะ แต่ถ้าไม่อยากรับผิดชอบก็ไม่เป็นไร ยิ้มหาพ่อคนใหม่ไว้ให้ลูกแล้วค่ะ!"

"ถ้าอย่างนั้นก็มาทบทวนกันหน่อยว่าฉันทำ 'ท่า' ไหนเธอถึงท้องได้!” 

#อย่าไว้ใจทาง โปรดวางใจรัก (I’ ll always be by your side) (อัศวิน + กุลนิษฐ์) 

Dek-D : https://bit.ly/3tqu8YH

เพราะถูกคนรักเก่าหักหลัง เธอเลยตกที่นั่งลำบาก แถมยังไปมีอะไรกับผู้ชายท่าทางประหลาด หน้าดุเหมือนโจร ปากก็ร้าย ใจก็ดำ

"คุณจะช่วยฉันใช่ไหม" 

"ขึ้นเตียงสิ...แล้วผมจะให้ตามที่คุณต้องการ"

Be with You #พี่กรรณเจ้าขา (กรรณ + เจตปรียา) Dek-D : https://bit.ly/3mZAaOu

เขาเฝ้ามองเธอมาแสนนาน แต่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่พี่ชายอีกต่อไปแล้ว

"เริ่มจากย้ายมาอยู่ด้วยกันก่อน...แล้วเจ้าขาก็ลองรียกพี่ว่า 'สามี' ดีไหม"