ลำดับตอนที่ #17
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : chapter 15 ความกลัวของคยองซู
chapter 15
D.O's Part
ุเยสสัยไหมรับว่าถ้าเิู่ๆพันี้แฟนุเนี่ยออาบ้านอนเย็นบ่อยๆและลับมาประมา 2 ทุ่มเือบทุวันเนี่ย มันรู้สึยัไ ถ้าุเป็นแสว่าุมีวามรู้สึเียวับผม
มันเริ่มึ้นเมื่ออนอาทิย์ที่แล้ว ผมสัเุเห็นอิน ออาบ้านอนประมา 5 โมเย็น และลับมาประมา 2 ทุ่ม และมันเริ่มบ่อยึ้นเรื่อย นวันหนึ่ผมเอ่ยถามออไป เาลับอบมาว่า เาไปเยี่ยมรุ่นน้อที่โรพยาบาลมา และผม็เ้าใ แ่ว่านี่มัน อาทิย์หนึ่แล้วนะ แ่เายัเป็นแบบนี้อยู่ ผมเลยอสสัยไม่ไ้
"อิน ทำไมนายถึออไปไหนอนเย็นบ่อยั" ผมเอ่ยถาม อนนี้เราอยู่ในห้อนอนอผมรับ อินะึ้นมาในนี้และะอยู่ับผม ึ่พ่อแม่็ไม่ไ้สนใอะไรเพราะผมบอว่าให้อินิวหนัสือให้
"เอ่อ...ือว่า....." อินเริ่มิอ่าที่ะบอ อย่าบอนะว่าเาำลัะสารภาพว่าเามีิ๊ ผมยอมไม่ไ้เ็า
"นายมีนอื่นหรอ" ผมเอ่ยถามเสียเรียบ
"ไม่ ไม่ใ่นะรับุหนู" เาเอ่ยบอผม
"แล้วมันอะไรหละ" ผมเริ่มเ้นถามึ้นอีรั้
"ือว่า...." เสียออินยานนผม้อรวบรับ้วยวิธีนี้
"นายไม่บอ็ไม่เป็นไรเพราะยัไัน็ไม่สำัอยู่แล้วนี่" ผมพูพลาหันหน้าหนี
"็ไ้รับ ผมะบอ" เาเอ่ยึ้น ผมยิ้มแ่และหันไปหาอินทันที แ่ผม็้อะัเมื่ออินำลัน้ำารื่นที่อบา
"....อิน" ผมเอ่ยเรียพลาลุึ้นนั่ และ เยิบัวเ้าหาเา ลูบหลัปลอบใเา ผมใไปหมทำอะไรไม่ถู เพราะอินไม่เยเลยที่ะอ่อนแอ่อหน้าผมแบบนี้ "ถ้าแบบนี้ไม่้อเล่า็ไ้นะ"
"ไม่รับผมะเล่า" อินเอ่ย่อนะยมือปาน้ำา "ุหนูำที่ผมบอไ้ไหมรับว่า ผมหนะมีน้อายนหนึ่ ื่อลู่หาน"
"อื้มำไ้"
"เาถูรุมโทรม" ผมอ้าปา้า ำลัอึ้ับสิ่ที่อินเล่าให้ฟั อินน้ำาเริ่มไหลลมา เาปามันอย่าลวๆ "โยมัน....."
"มัน?" ผมถามอย่าๆ ถึแม้อนนี้ะเศร้าและสสารแ่็อสสัยไม่ไ้
"ไอ้มินโฮ" ผมอึ้หนัเ้าไปให่ ลัวือำเียวที่สะไ้นะอนนี้
"อามินโฮหรอ" ผมถามึ้นอินพยัหน้าเบาๆ "เลวมา ันะบอให้พ่อแม่ัารมัน" ผมเอ่ยบอพลาลุึ้นยืน แ่มือร้านว้าแนผมไว้
"ไม่ไ้หรอรับ มันู่ไว้" อินพูพลาบสันรามแน่น ผมรู้ว่าเาโมโหมาริๆ และโรธที่ทำอะไรไม่ไ้เลย "มันบอว่าถ้าผมบอใร มันะ่าลู่หาน" อินพูพลา้มหน้าน้ำาที่นออยู่บนใบหน้ามทำให้ผมรู้สึเสียใไป้วย ลู่หาน่าโร้ายเหลือเิน โร้ายริๆ
"ใเย็นๆนะ อิน แล้วมันทำอย่านี้มัน้อารอะไร" ผมเอ่ยถามออไป
"มัน้อาร....." อินเว้นวรร "ัวุหนู"
ผมหน้าีเผือ อะไรัน้อารัวผมั้นหรอ เพื่ออะไร วามลัวเริ่มอบุมในิใอผมึ้นเรื่อยๆ ผมเริ่มลัว ว่าถ้าวันหนึ่อินไม่มีทาเลือเาะพาผมไปให้เว มินโฮนนั้น นเลวนนั้นที่พราวามบริสุทธิ์อผมไป
"อึ...." วามลัวทำให้ผมอไม่ไ้ที่ะสะอื้นออมา อินหันมามอผม้วยสายาเป็นห่วทันที เาเยิบเ้ามาใล้และยมือลูบ้นแนผม
"ุหนูเป็นอะไรรับ" อินถาม้วยวามใเพราะู่ๆผม็ร้อไห้ออมา
"ัน....ันลัว" ผมเอ่ยบออินไปรๆ
"ไม่ลัวนะรับผมอยู่นี่แล้ว มันะทำอะไรุหนูไม่ไ้อีผมสัา" อินเอ่ยบอพร้อมับยิ้มให้ ลัวมินโฮ็ลัว แ่ลัวนายมาว่าอิน ผมลัวว่า เาหนะะไม่เลือผมและะพาผมไปหามินโฮ เพราะลู่หานือนที่อินพูถึบ่อย บ่อยนผมหวั่นว่า ถ้าะให้เลือริๆ เาะเลือใรันแน่ระหว่าผมที่เป็นนรั ับน้อายแท้ๆอเา
"ไม่้อลัวแล้วนะรับ" อินปลอบผม ผมอยาะเอ่ยถามออไปรๆ แ่วามล้าที่มีไม่มาพออผมนั้นทำให้ผมยัเลือที่ะเียบ่อไป
ผมไ้แ่หวัว่าผมะสามารถยอมรับับารัสินใอเาไ้
Baekhyun's Part
หลัาที่ผมไม่ไ้ไปโรเรียนหลายวันเนื่อาอาารที่ยัเหลืออยู่แม่ผมเลยบอให้พัอยู่บ้าน และวันนี้เป็นวันที่ผม้ลับมาเรียนอีรับ
ผมเินเ้าห้อเรียนามปริ แ่แล้ว็้อพบับยุนอาที่เินออมาาห้อทันที เธอยิ้มเย้ยหยันผม และเินออ แน่นอนว่าผมรู้แล้วว่าเป็นเธอนั่นเอที่เป็นนปิห้อนั้นไว้ ผมรู้มาายอูนั่นเอ เาบอผมหมทุอย่าที่ผมไม่ไ้ไปเรียน
และอนนี้ผมะไม่ยอมอี่อไป ผมมีมือมีเท้า มีสมอมีนิ้ว้อย มีอะไรเหมือนยุนอาทุอย่า่อไปนี้แรมาแรไป นี่ือิที่ผมใ้ประำ
ผมเินเ้ามาในห้อ ยอูำลัพูอะไรับานยอลอยู่และเินลับมานั่ที่โ๊ะ ผมสัเุเห็นานยอลที่มีสีหน้าหุหิ แ่็ไ้แ่สัเุหละนะ
ผมเินมานั่ลที่ประำที่ผมนั่
"มีอะไรันรึเปล่า เห็นบรรยาาศอึมรึม" ผมเอ่ยถามเนื่อาบรรยาาศในห้อูเียบๆแปลนผมอสสัยไม่ไ้ ยอู้อหน้าผมและเริ่มเอ่ยบอ
"เมื่อี้านยอลับยุนอาทะเลาะัน"
"ทะเลาะ???"
"อื้มานยอลเินมาและเอามือทุบโ๊ะยุนอา และเริ่มมีปาเสียเรื่อนาย" ผมเลิิ้วสสัย
"ัน" ผมพูพลาี้นิ้วมาที่ัวเอ
"อื้มมมมม านยอลหนะพยายามะบอให้ยุนอาเลิรัแนาย แยุนอาเอาแ่อบปิเสธและถามถึแ่หลัานอย่าเียว ึ่านยอลไม่มี" ยอูเริ่มอธิบาย "และเพราะแบบนี้ไานยอลถึอารม์เสียแบบนั้นไ"
อ๋อ ผมเ้าใแล้ว
เอ๊ะ เี๋ยวนะ
เมื่อี้ยอูบอว่า านยอล พยายามปป้อผมายุนอา
ปป้อผม
านยอลปป้อผมั้นหรอ และทำไมหัวใผม้อเ้นแรนานี้้วยเนี่ย เฮ้อ านยอลนายทำอะไรับหัวใอันันแน่
......................................................................................................................................................
ำเนิัวละรใหม่ ลู่หาน้าาาาาาา ลอๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เป็นไันบ้า ริๆ เนื้อเรื่อเริ่มเ้าราม่าแล้วนะ ยัไ็เม้นท์ันหน่อยนะ ไรท์ะไ้มีำลัใในารแ่่อไป ริๆ ยัไ็อบุทุอมเม้นท์เลยนะ ริๆ ฮ่าๆๆๆๆ ิามอน่อไป้าาาาา ^^
Shira
kuma
ุเยสสัยไหมรับว่าถ้าเิู่ๆพันี้แฟนุเนี่ยออาบ้านอนเย็นบ่อยๆและลับมาประมา 2 ทุ่มเือบทุวันเนี่ย มันรู้สึยัไ ถ้าุเป็นแสว่าุมีวามรู้สึเียวับผม
มันเริ่มึ้นเมื่ออนอาทิย์ที่แล้ว ผมสัเุเห็นอิน ออาบ้านอนประมา 5 โมเย็น และลับมาประมา 2 ทุ่ม และมันเริ่มบ่อยึ้นเรื่อย นวันหนึ่ผมเอ่ยถามออไป เาลับอบมาว่า เาไปเยี่ยมรุ่นน้อที่โรพยาบาลมา และผม็เ้าใ แ่ว่านี่มัน อาทิย์หนึ่แล้วนะ แ่เายัเป็นแบบนี้อยู่ ผมเลยอสสัยไม่ไ้
"อิน ทำไมนายถึออไปไหนอนเย็นบ่อยั" ผมเอ่ยถาม อนนี้เราอยู่ในห้อนอนอผมรับ อินะึ้นมาในนี้และะอยู่ับผม ึ่พ่อแม่็ไม่ไ้สนใอะไรเพราะผมบอว่าให้อินิวหนัสือให้
"เอ่อ...ือว่า....." อินเริ่มิอ่าที่ะบอ อย่าบอนะว่าเาำลัะสารภาพว่าเามีิ๊ ผมยอมไม่ไ้เ็า
"นายมีนอื่นหรอ" ผมเอ่ยถามเสียเรียบ
"ไม่ ไม่ใ่นะรับุหนู" เาเอ่ยบอผม
"แล้วมันอะไรหละ" ผมเริ่มเ้นถามึ้นอีรั้
"ือว่า...." เสียออินยานนผม้อรวบรับ้วยวิธีนี้
"นายไม่บอ็ไม่เป็นไรเพราะยัไัน็ไม่สำัอยู่แล้วนี่" ผมพูพลาหันหน้าหนี
"็ไ้รับ ผมะบอ" เาเอ่ยึ้น ผมยิ้มแ่และหันไปหาอินทันที แ่ผม็้อะัเมื่ออินำลัน้ำารื่นที่อบา
"....อิน" ผมเอ่ยเรียพลาลุึ้นนั่ และ เยิบัวเ้าหาเา ลูบหลัปลอบใเา ผมใไปหมทำอะไรไม่ถู เพราะอินไม่เยเลยที่ะอ่อนแอ่อหน้าผมแบบนี้ "ถ้าแบบนี้ไม่้อเล่า็ไ้นะ"
"ไม่รับผมะเล่า" อินเอ่ย่อนะยมือปาน้ำา "ุหนูำที่ผมบอไ้ไหมรับว่า ผมหนะมีน้อายนหนึ่ ื่อลู่หาน"
"อื้มำไ้"
"เาถูรุมโทรม" ผมอ้าปา้า ำลัอึ้ับสิ่ที่อินเล่าให้ฟั อินน้ำาเริ่มไหลลมา เาปามันอย่าลวๆ "โยมัน....."
"มัน?" ผมถามอย่าๆ ถึแม้อนนี้ะเศร้าและสสารแ่็อสสัยไม่ไ้
"ไอ้มินโฮ" ผมอึ้หนัเ้าไปให่ ลัวือำเียวที่สะไ้นะอนนี้
"อามินโฮหรอ" ผมถามึ้นอินพยัหน้าเบาๆ "เลวมา ันะบอให้พ่อแม่ัารมัน" ผมเอ่ยบอพลาลุึ้นยืน แ่มือร้านว้าแนผมไว้
"ไม่ไ้หรอรับ มันู่ไว้" อินพูพลาบสันรามแน่น ผมรู้ว่าเาโมโหมาริๆ และโรธที่ทำอะไรไม่ไ้เลย "มันบอว่าถ้าผมบอใร มันะ่าลู่หาน" อินพูพลา้มหน้าน้ำาที่นออยู่บนใบหน้ามทำให้ผมรู้สึเสียใไป้วย ลู่หาน่าโร้ายเหลือเิน โร้ายริๆ
"ใเย็นๆนะ อิน แล้วมันทำอย่านี้มัน้อารอะไร" ผมเอ่ยถามออไป
"มัน้อาร....." อินเว้นวรร "ัวุหนู"
ผมหน้าีเผือ อะไรัน้อารัวผมั้นหรอ เพื่ออะไร วามลัวเริ่มอบุมในิใอผมึ้นเรื่อยๆ ผมเริ่มลัว ว่าถ้าวันหนึ่อินไม่มีทาเลือเาะพาผมไปให้เว มินโฮนนั้น นเลวนนั้นที่พราวามบริสุทธิ์อผมไป
"อึ...." วามลัวทำให้ผมอไม่ไ้ที่ะสะอื้นออมา อินหันมามอผม้วยสายาเป็นห่วทันที เาเยิบเ้ามาใล้และยมือลูบ้นแนผม
"ุหนูเป็นอะไรรับ" อินถาม้วยวามใเพราะู่ๆผม็ร้อไห้ออมา
"ัน....ันลัว" ผมเอ่ยบออินไปรๆ
"ไม่ลัวนะรับผมอยู่นี่แล้ว มันะทำอะไรุหนูไม่ไ้อีผมสัา" อินเอ่ยบอพร้อมับยิ้มให้ ลัวมินโฮ็ลัว แ่ลัวนายมาว่าอิน ผมลัวว่า เาหนะะไม่เลือผมและะพาผมไปหามินโฮ เพราะลู่หานือนที่อินพูถึบ่อย บ่อยนผมหวั่นว่า ถ้าะให้เลือริๆ เาะเลือใรันแน่ระหว่าผมที่เป็นนรั ับน้อายแท้ๆอเา
"ไม่้อลัวแล้วนะรับ" อินปลอบผม ผมอยาะเอ่ยถามออไปรๆ แ่วามล้าที่มีไม่มาพออผมนั้นทำให้ผมยัเลือที่ะเียบ่อไป
ผมไ้แ่หวัว่าผมะสามารถยอมรับับารัสินใอเาไ้
Baekhyun's Part
หลัาที่ผมไม่ไ้ไปโรเรียนหลายวันเนื่อาอาารที่ยัเหลืออยู่แม่ผมเลยบอให้พัอยู่บ้าน และวันนี้เป็นวันที่ผม้ลับมาเรียนอีรับ
ผมเินเ้าห้อเรียนามปริ แ่แล้ว็้อพบับยุนอาที่เินออมาาห้อทันที เธอยิ้มเย้ยหยันผม และเินออ แน่นอนว่าผมรู้แล้วว่าเป็นเธอนั่นเอที่เป็นนปิห้อนั้นไว้ ผมรู้มาายอูนั่นเอ เาบอผมหมทุอย่าที่ผมไม่ไ้ไปเรียน
และอนนี้ผมะไม่ยอมอี่อไป ผมมีมือมีเท้า มีสมอมีนิ้ว้อย มีอะไรเหมือนยุนอาทุอย่า่อไปนี้แรมาแรไป นี่ือิที่ผมใ้ประำ
ผมเินเ้ามาในห้อ ยอูำลัพูอะไรับานยอลอยู่และเินลับมานั่ที่โ๊ะ ผมสัเุเห็นานยอลที่มีสีหน้าหุหิ แ่็ไ้แ่สัเุหละนะ
ผมเินมานั่ลที่ประำที่ผมนั่
"มีอะไรันรึเปล่า เห็นบรรยาาศอึมรึม" ผมเอ่ยถามเนื่อาบรรยาาศในห้อูเียบๆแปลนผมอสสัยไม่ไ้ ยอู้อหน้าผมและเริ่มเอ่ยบอ
"เมื่อี้านยอลับยุนอาทะเลาะัน"
"ทะเลาะ???"
"อื้มานยอลเินมาและเอามือทุบโ๊ะยุนอา และเริ่มมีปาเสียเรื่อนาย" ผมเลิิ้วสสัย
"ัน" ผมพูพลาี้นิ้วมาที่ัวเอ
"อื้มมมมม านยอลหนะพยายามะบอให้ยุนอาเลิรัแนาย แยุนอาเอาแ่อบปิเสธและถามถึแ่หลัานอย่าเียว ึ่านยอลไม่มี" ยอูเริ่มอธิบาย "และเพราะแบบนี้ไานยอลถึอารม์เสียแบบนั้นไ"
อ๋อ ผมเ้าใแล้ว
เอ๊ะ เี๋ยวนะ
เมื่อี้ยอูบอว่า านยอล พยายามปป้อผมายุนอา
ปป้อผม
านยอลปป้อผมั้นหรอ และทำไมหัวใผม้อเ้นแรนานี้้วยเนี่ย เฮ้อ านยอลนายทำอะไรับหัวใอันันแน่
......................................................................................................................................................
ำเนิัวละรใหม่ ลู่หาน้าาาาาาา ลอๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เป็นไันบ้า ริๆ เนื้อเรื่อเริ่มเ้าราม่าแล้วนะ ยัไ็เม้นท์ันหน่อยนะ ไรท์ะไ้มีำลัใในารแ่่อไป ริๆ ยัไ็อบุทุอมเม้นท์เลยนะ ริๆ ฮ่าๆๆๆๆ ิามอน่อไป้าาาาา ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
2ความคิดเห็น