Beautiful summerฤดูร้อนท้าลองหัวใจว่าใครจะรัก

ลำดับตอนที่ #16 : วันที่ไม่มีเธอ

15

วันที่ไม่มีเธอ

 

                ก๊อกๆๆ

                โอ๊ย!ใครมาเคาะประตูห้องนอนของฉันแต่เช้าเนี่ย ฉันคิดในใจพลางพลิกตัวเพื่อดูนาฬิกาบนหัวเตียง

                อะไรกัน!ยังแค่เจ็ดโมงครึ่งอยู่เอง

                คนที่มาเวลาแบบนี้ต้องเป็นพาสแน่ๆเลย มาทำไมก็ไม่รู้ตั้งแต่เช้าเดี๋ยวแม่ด่าให้เละซะนี่

                แล้วฉันก็เดินไปเปิดประตู

“นี่พาส นายว่างมากรึไงที่มาเอาป่าน...ฟรีส”ฉันร่ายยาวเพื่อที่จะด่าพาส แต่ก็ต้องชะงักเพราะคนที่ชื่ออยู่นั้นไม่ใช่พาสแต่เป็นฟรีส

“ว่างสิ”

“ขอโทษนะฟรีส พอดีฉันนึกว่าเป็น เอ่อ…”

“พาสใช่มั้ย”ฟรีสต่อท้ายให้

“ประมาณนั้น เอ้อ!แล้วนายมาแต่เช้ามีอะไรรึเปล่า”ฉันเปลี่ยนเรื่องถาม

“ไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวฉันจะพาไปกินข้าว”

“ที่ไหนล่ะ”

“อืม เดี๋ยวค่อยคิดล่ะกัน^^”ฟรีสยิ้ม

“งั้นนายไปรอฉันที่ห้องรับแขกก่อนก็แล้วกัน”

“รอในห้องเธอไม่ได้เหรอ ขี้เกียจเดินกลับแล้ว”

“เอ๊ะ!แต่เดี๋ยวนะ นายขึ้นมาบนนี้ได้ยังไงO_o”ฉันถาม เพราะตอนแรกฉันก็ลืมถามฟรีสเหมือนกันว่าเขาขึ้นมาได้ยังไง

“ก็เห็นแม่เธอนั่งกินกาแฟอยู่ ฉันเลยบอกว่ามาหาเธอแล้วเขาก็ให้ขึ้นมา”

“แล้วนายรู้ได้ไงว่านั้นคือแม่ฉัน”

“สวยเหมือนลูกสาวจะไม่รู้ได้ไง”ฟรีสพูด เห็นอย่างงี้แต่ก็เขินเป็นนะย่ะ

“แหวะ!”

“แล้วเอาไง ฉันเข้าไปรอในห้องเธอได้มั้ย”

“ตามใจ”

ว่าแล้วฉันก็เดินเข้าไปในห้องโดยมีฟรีสเดินตามหลัง แล้วฉันก็เดินเข้าห้องน้ำไป

สักพักฉันก็ออกมาจากห้องน้ำในชุดเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อน ฉันเดินออกมาก็เห็นฟรีสกำลังนั่งรอฉันอยู่บนโซฟาที่ปลายเตียง

 “ไปกันเลยมั้ย”ฉันถามฟรีส

“เอาสิ”ว่าแล้วฟรีสก็ลุกขึ้นแล้วเดินนำหน้าฉันออกจากห้องไป

ฟรีสเดินนำฉันจนมาถึงหน้าบ้านฉันที่เขาจอดรถอยู่ รถของเขามันทำให้ฉันคุ้นตาเพราะรถของฟรีสนั้นคล้ายรถของพาสมาก แล้วฟรีสก็เดินไปเปิดประตูให้ฉันทันที

ฟรีสขับรถจนมาถึงร้านอาหารร้านหนึ่งที่ฉันเคยมาแล้วกับพาส พอมาถึงฉันก็เดินเข้าร้านไปก่อนฟรีส แล้วก็ขอห้องวีไอพีเหมือนที่เคยมากับพาส

“โห!เอาห้องวีไอพีเลยเหรอ”ฟรีสทักหลังจากที่เขาเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะกับฉัน

“อืม”

“จะสั่งอะไรดี”ฟรีสถามพลางยื่นเมนูให้ฉัน

‘อืม เอาเป็นสปาเกตตี้ทะเลดีกว่า’

 ‘งั้นเอาสปาเกตตี้ทะเลสองที่เลยครับ’

‘นี่นายไม่คิดจะสั่งอย่างอื่นรึไงถึงได้มาสั่งตามฉันเนี่ย’

‘ก็อยากกินแบบเดียวกับเธอนี่’

อยู่ๆคำพูดที่ฉันเคยพูดกับพาสเมื่อตอนมาร้านอาหารก็ดังขึ้นในหัวของฉันอย่างไม่มีสาเหตุ อะไรกันเนี่ยทำไมฉันต้องคิดถึงพาสตลอดเลยล่ะ

 “เอาสปาเกตตี้ทะเลค่ะ”ฉันหันไปสั่งบริกรชายแล้ววางเมนูลง

“งั้นเอาสปาเกตตี้ทะเลสองที่เลยครับ”ฟรีสสั่งบ้าง แล้วบริกรชายก็เดินออกไปจากห้อง

คำพูดของฟรีสมันทำให้ฉันนึกถึงพาสมากขึ้น เขาพูดเหมือนกับพาสเลย

“เป็นอะไรรึเปล่า”ฟรีสถามขึ้น

“หืม เปล่านี่”

“แต่ตาเธอดูเหม่อๆนะ”

“เปล่าๆฉันไม่ได้เป็นอะไร”

“คิดถึงพาสเหรอ”

“เปล่าซักหน่อย”เปล่าที่ไหนกันล่ะ คิดถึงอยู่เหมือนกันแหละ

“บอกฉันมาเถอะว่าเธอคิดถึงพาส”

“ฉันบอกว่าเปล่ายังไงล่ะ”ฉันพยายามปฏิเสธ

แล้วฟรีสก็เงียบไป เราสองคนนั่งเงียบอยู่สักพักอาหารก็มาเสิร์ฟพอดี ฉันจึงลงมือทานอาหารแบบเงียบๆ

“ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะกันมั้ย”ฟรีสถามขึ้นหลังจากที่เราสองคนทานอาหารเสร็จ

“ก็ได้”

ว่าแล้วฉันกับฟรีสก็ลุกขึ้นโดยฟรีสเอาเงินวางไว้บนโต๊ะอาหาร แล้วเราสองคนก็เดินออกไปจากร้านกัน

ฟรีสพาฉันขับรถมาถึงที่สวนสาธารณะ เขาพาฉันเดินเล่นรอบๆโดยมีสายลมอ่อนๆพัดอยู่เรื่อยๆ

“เป็นยังไงสบายใจมั้ย”ฟรีสถามขึ้น

“อืม”ฉันรับคำส่งๆ

ทำไมนะ ในเมื่อฉันเองก็เป็นแฟนกับฟรีสแล้วแต่ทำไมเวลาที่ฉันอยู่กับเขาฉันถึงไม่มีความสุขเท่ากับอยู่กับผู้ชายที่กวนประสาท ผู้ชายที่ชอบยุให้ฉันโมโห และผู้ชายที่เพิ่งแถลงข่าวเมื่อวาน

ฉันเดินไปนั่งที่ม้าหินอ่อนโดยมีฟรีสตามไปติดๆ

“คิดถึงพาสเหรอ”ฟรีสถามขึ้น

“ฉันก็บอกอยู่ว่าฉันไม่ได้คิดถึงเขา”

“โกหกฉันน่ะโกหกได้นะ แต่เธอโกหกตัวเองไม่ได้หรอก”ฟรีสพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“ก็แล้วแต่นายจะคิดนะ”

แล้วฉันกับฟรีสก็ต่างคนต่างก็นั่งเงียบกันไป

ความเงียบทำให้ฉันหวนนึกถึงอดีตหลายๆอย่างที่เคยทำร่วมกับพาสถึงแม้จะเป็นเพียงแค่เวลาสั้นๆ ตอนแรกน่ะฉันเกลียดพาสอย่างกับอะไรดีเพราะกิตติศัพท์ความเจ้าชู้ของหมอนั่นน่ะดังกระฉ่อน แต่พอมารู้จักจริงๆเขาก็เป็นคนดีอย่างที่น้ำฟ้าเคยบอกฉัน

ตอนแรกที่ฉันเจอพาสน่ะ ฉันไม่ชอบเลย คนอะไรก็ไม่รู้กวนประสาท กวนโอ๊ย น่ารำคาญชะมัด แถมชอบหยอดคำหวานเลี่ยนๆใส่ฉันตลอด เขาชอบทำให้ฉันโมโห เพราะเวลาที่ฉันโมโหเขามักจะหัวเราะและอารมณ์ดีตลอด

แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าการไม่มีคนกวนประสาทตลอดเวลามันเป็นเช่นไร มันเหงามาก มันว่างเปล่า มันโหวงเหวง น่าแปลกนะทั้งๆที่ฉันเกลียดเขาจะตาย แต่ทำไมพอไม่มีเขาอยู่มันก็รู้สึกว่าไม่มีความสุขเลย

ฉันรู้แล้วว่าตอนที่ฉันตอบตกลงเป็นแฟนกับฟรีสมันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบที่ต้องการจะประชดพาส ที่เขาโมโหว่าฉันอยากไปเป็นแฟนกับฟรีสฉันเลยสนองความต้องการให้ แต่ความต้องการที่ฉันสนองให้กับพาสมันกลับไม่ใช่ความต้องการของฉันเองซะงั้น

ความรู้สึกของฉันในตอนนี้มันชัดเจนมากๆ ฉันรู้แล้วว่าฉันรู้สึกยังไงกับพาส

“ถ้าคิดถึงพาสจะกลับไปหาเขาก็ได้นะ”ฟรีสเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบของเราสองคน

“หมายความว่ายังไง”ฉันถาม

“ฉันรู้น่าว่าเธอไม่มีความสุขที่อยู่กับฉัน แต่เธอจะมีความสุขถ้าเธอได้ไปอยู่กับคนที่เธอรัก”ฟรีสพูดพลางสบตาของฉัน

“ทำไมฉันจะไม่มีความสุข นี่ไงฉันได้อยู่กับคนที่ฉันรักแล้ว^^;”ฉันยิ้มให้เขาแบบเจื่อนๆ

“แล้วคนที่เธอรักน่ะคือใคร”

“ก็นายไง ถ้าฉันไม่รักนายฉันก็คงไม่ตอบตกลงเป็นแฟนกับนายหรอก”

“ที่เธอตอบตกลงเป็นแฟนกับฉันไม่ใช่เพราะประชดพาสรึไง”

เฮือก!

“OoO!!”

ฟรีสรู้ด้วยเหรอว่าการที่ฉันตอบตกลงกับเขาเพียงเพราะแค่ประชดพาส

“ฉันพูดถูกมั้ย”ฟรีสถาม

“อะ อะไรของนายน่ะ”

“เธอตอบตกลงที่จะเป็นแฟนกับฉันเพียงแค่ประชดที่พาสแถลงข่าวออกไปว่าไม่คิดจริงจังกับผู้หญิงในข่าว...ใช่มั้ย”

โห!นี่เขาเป็นนักสืบรึเปล่าเนี่ยทำไมถึงรู้ได้อ่ะ

“ไม่นะ ฉันรักนายจริงๆ”

“แล้วสิ่งที่เธอแสดงว่ารักฉันน่ะ คือการเหม่อลอย การคิดถึงผู้ชายคนอื่นรึเปล่า”

“OoO!!”

“ถ้าเธอคิดถึงพาสเธอก็ตอบฉันมาตามตรงเถอะ”

“...”

“ฉันรับได้น่า”

“อืม ฉันคิดถึงเขา”ฉันตัดสินใจที่จะตอบฟรีสไปตามตรง

“นั่นไง ฉันทายไม่ผิดเห็นมั้ย^^”ฟรีสยิ้มราวกับว่าไม่ได้ยินในสิ่งที่ฉันพูดเมื่อกี้

“แล้วนายไม่โกรธฉันรึไง”

“แล้วฉันจะโกรธเธอทำไม^^”ฟรีสยิ้ม

“ก็ตอนนี้ฉันเป็นแฟนนาย แต่กลับไปคิดถึงผู้ชายคนอื่นอยู่ไง”

“เราเป็นแฟนกันตั้งแต่ตอนไหนเหรอ”

“เอ๋!?!”

ฉันงงแล้วนะ ตกลงนี่ฉันเป็นแฟนฟรีสจริงรึเปล่าเนี่ย-O-!?!

“หัวใจเธอไม่ได้อยู่ที่ฉันที่ฉันซักหน่อยแล้วเราไปเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่น้า^O^”

“อะไรกันเนี่ยฉันงงไปหมดแล้วนะ”ช่ายสับสนมากด้วย

“สรุปนะว่าเธอไม่ใช่แฟนฉัน และฉันไม่ใช่แฟนเธอ”

“O_o!?!”

“คนที่เป็นแฟนเธอนะไม่ใช่มือกลองของวงAprilรึไง”ฟรีสยิ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์นิดๆ

“O///O”

“ฉันพูดถูกมั้ย”

พั่บ!!!

“ไอ้บ้าฟรีสสสสส!!!”ฉันร้องเสียงหลง แล้วใช้มือเล็กๆของตัวเองตีไหล่ฟรีสอย่างแรง

“โอ๊ย!เจ็บนะ มือหนักชะมัดเลย”ฟรีสร้อง

“นายกล้ามาล้อเล่นกับฉันงั้นเหรอ!”

“แล้วถ้าฉันมาทำแบบนี้เธอจะรู้หัวใจตัวเองรึเปล่าล่ะ”

“O-O!!”

“ขอบใจฉันตอนนี้ก็ยังทันนะ”

“เออ ขอบใจก็ได้”

“^^”

“ชิ!”

“เอ้า!แล้วจะนั่งเฉยอยู่ทำไมล่ะ ไม่รีบไปปรับความเข้าใจกับแฟนรึไง”

 “...”

“เดี๋ยวฉันไปส่งให้ก็ได้”

“อืมก็ได้”

ฉันรับคำแล้วฟรีสก็พาฉันเดินไปที่รถของเขา จากนั้นเขาก็ขับรถไปยังบริษัทST Famous

พาสฉันรู้แล้วนะว่าฉันรู้สึกยังไงกับนาย การพนันครั้งนี้ของเราสองคน

ฉันแพ้แล้วล่ะสิ!