[Fic SJ TVXQ]ประธานนักเรียนหื่นVSไอ้เด็กป่วนตัวแสบ Yaoi

ลำดับตอนที่ #16 : Chapter :} 11 ลีฮยอกแจ (100%)

"ห๊า!!!! แกกับรุ่นพี่ยุนโฮคบกันแล้วววววววววววววว ! O.O"

"จะเสียงดังทำไมว่ะ -_-//"

"โอ้วว…"

"ไม่น่าเชื่อ !"

ฮีชอลและดงแฮตาโตเมื่อได้ยินสิ่งที่เพื่อนของตนเองพูดออกมา ส่วนแจจุงเมื่อเล่าเสร็จก็เอาแต่หน้าแดง

"รุ่นพี่นี่ไวไฟเนอะ"

"นั่นดิ"

"กิ้วๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ"

"-_- หยุดล้อเดี๋ยวนี้เลยเว้ย!"

"ฮ่าๆๆ"

"เอิ๊กๆ ฮ่าๆ ไอ้แจเอ้ยยสุดท้ายก็ตกเป็นเมี.. อุ๊บ เป็นแฟนรุ่นพี่ >O<"

"ไปไกลส้นพระบาทเลยครับไอ้คุณเพื่อน !!"

"ฮ่าๆๆๆๆ"

"ฉันถึงไม่อยากเล่าให้พวกแกฟัง เป็นเพราะงี้ไงเล่า ชิ!"

แจจุงสะบัดหน้าหนีเพื่อนรัก แต่ก็กดจะอมยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อวานก็รู้สึกหน้าร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงเรื่องจูบ  อา…ผมกับรุ่นพี่จูบกันตั้งนาน -///- เขินวะ !

"เออ แล้วตกลงได้ติวป่ะวะ พรุ่งนี้ซ่อมแล้วนะเว้ย"

"จะได้ติวอะไรเล่าไอ้ซิน เมื่อวานนะมันคงกะดึ๋ยจึกๆกับรุ่นพี่อยู่ -.,- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"

"อะไรๆ อะไรกะดึ๋ยจึกๆ ไอ้เวร ! - -"

แค่จูบกันอย่างเดียวเองนะเว้ยยย -////-

"ฮ่าๆๆ"

"แล้วตกลงว่าไง ได้ติวป่ะ"

"ก็บอกแล้…"

"เงียบไปเลยไอ้เวรด๊อง !! ถ้าไม่หุบปากแกได้กินส้นพระตีนฉันแน่ -_- เข้าเรื่อง! เมื่อวานไม่ได้ติวก็มันมัวแต่ตกใจเรื่องที่รุ่นพี่ขอคบแล้วก็ตกลงอะไรๆกันหลายอย่างๆ เดี๋ยววันนี้แหละจะไปติว"

เซ็นเซอร์ฉากจูบที่มีตั้งสองครั้งไปและเฟคเรื่องขึ้นมานิดหน่อยเพื่อความสมจริง - - ไม่งั้นผมคงโดนพวกมันล้อแน่ๆ ไอ้พวกนี้นี่มันยิ่งปากไม่ดีอยู่ (รู้สึกจะเป็นทั้งแก๊ง - -)

"จริงอ่ะ ไม่มีอะไรแบบว่าบ้างอ่อ -..- จู… โอ๊ยๆๆๆ TOT เจ็บนะเว้ยเขวี้ยงมาได้หัวกูแตกใครจะรับผิดชอบห๊า !"

ดงแฮยังไม่ทันที่จะพูดจบ แจจุงก็เขวี้ยงแปรงลบกระดานเข้าใส่

"แล้วติวที่ไหนวะ บ้านรุ่นพี่แน่เลยเสร็จแน่ไอ้แจ ฮ่าๆๆ"

ฮีชอลว่าพลางทำหน้าหื่นเช่นเดียวกับดงแฮที่คลำหัวปอยๆ

"-_- ปากหมา!!"

บอกผมทีเถอะ ไอ้พวกนี้มันไม่คิดจะให้กำลังใจเพื่อนมันบ้างเลยหรือไงห๊า!

"บอกไว้ให้เตรียมตัวจะได้ทำใจก่อนเจอ -..-"

"ช่ายยยย ดูรุ่นพี่เขาไม่รุนแรงเท่าไหร่หรอก -..-"

"หวังดีนะครับคุณเพื่อนนนน :)"

ดงแฮและฮีชอลทำหน้าหื่นเหมือนกันแล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆกับแจจุง

"เก็บความหวังดีของคุณมึงไปสะ ก่อนที่คุณกูจะเอาไม้กวาดทุบหัว!!"

"ว๊ากกกกกกกกกก !"

พูดจบปุบก็กระโจนเข้าหาเพื่อนรักทันที ฮีชอลและดงแฮที่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้แจจุงก็ไม่ทันตั้งตัวก็กระโดดหลบแทบไม่ทัน แจจุงที่คว้าไม่กวาดใกล้ๆมาได้ก็ไล่กรวดเพื่อนรักทันที ตายแน่ไอ้เพื่อนเวรเมิงงงง ตายแน่ =____=;

"ให้ตายดิวะ ความรักไม่ช่วยให้มึงหายโหดได้เลยหรอฟ่ะไอ้แจจจจจจจจจ TTOTT"

"ฮืออ หัวกูเมื่อกี้มึงพึ่งจะเขวี้ยงแปรงลบกระดานมานะครับ T_____T"

"-___,- ตายแน่เมิงงงงงงงงงงงงงงง"

แจจุงยังไล่กรวดเพื่อนต่อไปไม่สนใจคำพูดต่าง ๆที่พรั่งพรูออกมาจากฮีชอลและดงแฮ ที่วิ่งหนีเอาเป็นเอาตาย

พวกมันกะจะให้ผมมีอะไรกับรุ่นพี่เลยงั้นหรอ!

ไอ้เพื่อนบ้า ! T T

"เฮ้ยเย็นนี้ไปดริ้งก์กันเพื่อน !"

ฮันคยองที่เดินควงกุญแจรถเข้ามาในห้องสภานักเรียนเอ่ยปากชวนเพื่อนๆ ของตนเองภายในห้อง

"เฮ้ยๆๆ เอาดิๆไปกันๆไอ้คัง -..-"

"ไม่พลาดอยู่แล้วโว้ยยยย"

"นี่! พ่อหมี สัญญากับแม่หมีว่าจะไปช่วยเก็บกวาดคอนโดไม่ใช่หรือไง !"

คังอินพูดจบปุบลีทึกคนสวยก็สวนขึ้นทันที

"เออวะ แต่แม่หมีอ่ะพ่อหมีอยากไป >W<"

"เลือกเอาระหว่างกินแม่หมีกับไปดริ้งก์ -//-"

"ว่าไงนะ !! พูดเองนะจ้ะที่รัก -.,- เฮ้ยไอ้ฮันสงสัยไปไม่ได้แล้วว่ะ คืนนี้ต้องจัดการคน "

คังอินทำสีหน้าหื่นกระหาย เมื่อได้ยินคำว่า 'กินแม่หมี' ออกมาทันที อ๊า~ คืนนี้เสร็จแน่แม่หมีที่รักของพ่อหมี >O<

"แล้วยุนโฮละ ไม่กลัวน้องแจจุงเขาโกรธเอาหรือไง เป็นแฟนกันแล้วแต่ไปเที่ยวอยู่กับผู้หญิงอื่น"

ลีทึกถามขึ้น ทำเอาฮันคยองตาโต

"เฮ้ยๆๆ อะไรวะไอ้ยุน เป็นแฟนกันแล้วหรอวะทำไมกูไม่ยู้เยื่องงงง"

"โฮะๆ เป็นแฟนกันแล้วโว้ยเมื่อวาน -.,- "

"อะไรว้าทำไมตูไม่รู้อ่ะ -*-"

ฮันคยองทำหน้าน้อยใจ

"หายหัวไปไหนมาละ ฉันเล่าให้ไอ้พวกนี้ฟังจบไปสิบรอบได้แล้วมั้ง !"

"อีกรอบ!"

"ก็เมื่อวานฉันไปติวให้แจจุงที่บ้านฉัน แล้วเราสองคนก็แกล้งๆกันจนล้มทับจูบกันฉันก็บอกรักเขา =..= ทีแรกน้องแจเขาคิดว่ายัยจีเฮเป็นแฟนฉันเลยด่าฉันสะเสียหายแล้วก็เผยความในใจนิดหน่อยๆ แล้วฉันก็ใช้มารยาแถๆนิดๆเขาเลยยอมตกลง > <"

"แกแซงหน้าฉัน - -"

ฮันคยองทำหน้าบูดนิดๆ มันแซงหน้าผมไปแล้วอ่ะครับ -_- ทั้งๆที่ผมรุกมากกว่ามันตั้งเยอะนะ ทำไมชอลลี่ไม่รักผมสักที TWT

"เออๆ - - แล้วแกอ่ะไอ้คิบอม จะไปป่ะคืนนี้แม่สาวยั่วสวาทของแกมาด้วยนะเว้ย"

"ไม่ละ ฉันมีนัด"

คิบอมตอบกลับไปด้วยสีหน้าเรียบๆ ไม่สนใจคำหยอกล้อของคังอินที่พูดขึ้น

"กิ้วๆ หัดมีนงมีนัดแล้วหรอวะ ไอ้แก้มแตกเอ้ย ฮ่าๆ นัดใครไว้วะ"

"ฉันมีนัดกับดงแฮ"

"โอ้วววววววว -.,-"

สามร่างยุนโฮ ฮันคยองและคังอินร้องขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อ ไอ้ใบ้มีนัดกับดงแฮเว้ยเฮ้ย >O< ร้อยวันพันปีใครนัดไปไหนไม่ค่อยจะไปแม้แต่เพื่อนที่สนิทกันมานานยังปฏิเสธ แล้วนี่สนิทกันยังไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ !

งานนี้มีลุ้นครับท่าน =..=

"อะไร -_- "

"เฮ้ยๆ ! แกนัดไปทำไรกับดงแฮวะ"

ฮันคยองถามคิบอม ยุนโฮและคังอินก็รอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

"ไปเที่ยว จบ -_-"

ว่าจบปุบก็ก้มหน้าอ่านหนังสือต่ออย่างไม่สนใจโลก ทิ้งให้เพื่อนรักงงเป็นไก่ตาแตก จะไม่ให้งงได้ไงแหละปกติมันเคยไปเที่ยวกับใครที่ไม่สนิทสะที่ไหนละ !!!

"งานนี้มีลุ้น ฮิๆๆ"

ลีทึกหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ

"เฮ้ยย !!0_0 เกือบลืมเลยวะ วันนี้ไปไม่ได้วะไอ้ฮันติดติวน้องแจวะ -..-"

"เมื่อวานยังติวกันไม่เสร็จหรือไง วันนี้จะติวไรดีละปฏิบัติเลยมั๊ย -,- ฮ่าๆๆๆ"

ฮันคยองอย่างหัวเราะชอบใจ 'ปฏิบัติ' ที่ว่าก็คงไม่พ้นเรื่องใต้สะดือแหงมๆ

"ทำได้ก็ดีเด้ เอิ๊กๆ -..-"

"เออ แล้วตกลงตูต้องไปคนเดียวใช่มั๊ยเนี่ยย ห๊า =0= มามีนงมีนัดอะไรกันวันนี้ว่ะ ทึกกี้จ๋าปล่อยไอ้คังมันไปกับเค้าก่อนได้มั๊ยอ่ะตัวเองแล้วเดี๋ยวค่อยไปกินกันทีหลัง *0*"

ฮันคยองหันไปทำตาปริบๆ ใส่ลีทึก

"ไม่ได้! นายก็อีกคนนะฮันกำลังตามจีบน้องฮีชอลอยู่ไม่ใช่หรือไง ถ้าเขารู้ว่านายไปเที่ยวกลางคืนไปทำอะไรกับผู้หญิงอื่นเขา ถ้าน้องเขาเกิดมีใจให้แกขึ้นมาบ้างแล้วขืนรู้เขาก็ไม่รับรักนายหรอก!"

"ชอลลี่จะรู้ได้ไงยังไงเขาก็ไม่ไปเที่ยวที่แบบนั้นอยู่แล้ว อีกอย่างไม่ได้ไปนานไปเยี่ยมสักหน่อยเป็นไร"

ฮันคยองฉีกยิ้มกว้าง ผมแค่ไปเยี่ยมเองงง ก็ตั้งแต่เจอกับชอลลี่ก็ไม่ค่อยได้ไปเดี๋ยวสาวๆคิดถึง >W< (ไม่ยังไม่เลิก - -)

"ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา อย่าหาว่าฉันไม่เตือนแล้วกันนะ"

"อื้มม ไปไหนของเขากันน้า"

ชายหนุ่มร่างเล็กท่าทางทะมัดทะแมงชะเง้อคอมองหาแฟนหนุ่มของตนเองที่พึ่งจะลงจากเครื่องบินมา ก็ขอตัวหายไปเข้าห้องน้ำไปตั้งนานสองนาน

"หายไปไหนของเขา ฉันยืนรอจนเมื่อยแล้วนะ"

ร่างเล็กยืนพิงเสาด้วยความเมื่อย ในมือก็ถือโทรศัพท์กดเล่นอย่างเบื่อๆ

"แบร่ ! "

"เฮ้ยยยยยยย ซีวอน! นายนี่ทำอะไรนะฉันตกใจหมดเลยรู้มั๊ย นี่แน่ะ ๆ"

"ฮ่าๆ หน้านายตอนตกใจนี่รักจริงๆเลยนะ"

ฮยอกแจใช้มือเรียวตีไปที่ร่างกายแกร่งของซีวอนด้วยความหมั่นไส้ ส่วนซีวอนก็ยืนขำร่างเล็ก ฮ่าๆ แค่แอบเข้ามาแบร่ยังตกใจขนาดนี้ เจ้าไก่ขี้ตกใจเอ้ยย

"แล้วหายไปไหนมาตั้งนาน ไปเข้าห้องน้ำหรือวิ่งโอลิมปิกฮะ"

"ก็ไปต่อแถวซื้อไอ้นี่มาไง :)"

ซีวอนหยิบดอกไม้ช่อใหญ่ที่ตนเองไปยืนรอคิวซื้อแถวๆหน้าห้องน้ำออกมาแล้วยื่นให้คนตรงหน้า ฮยอกแจเห็นกุหลาบขาวช่อใหญ่ก็ฉีกยิ้มกว้าง

"สวยจัง > < ดอกกุหลาบขาวขอบคุณนะ"

"^ ^ ไม่เป็นไรครับ เพื่อไก่น้อยของผม"

"นี่แน่ะ ! ใครเป็นไก่กันห๊า "

"ฮ่าๆๆ ยิ่งทำหน้าแบบนี้ยิ่งเหมือนเลยน้า"

"ชิๆ ไม่พูดด้วยแล้ว ไปกันเถอะนี่มันก็บ่ายสามกว่าแล้วดงแฮคงไปรอเราที่ที่นัดแล้วแหละ ฉันอยากเจอน้องจะแย่อยู่แล้ว เห็นว่าจะพาคนมาแนะนำให้รู้จักด้วย"

"โอเคครับๆ งั้นไปกันเถอะ"

ซีวอนว่าพลางสิ่งยิ้มไปให้ฮยอกแจแล้วยื่นมือไปให้อีกฝ่ายจับ ฮยอกแจยิ้มตอบกลับซีวอนก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือใหญ่ไว้ ร่างใหญ่ลากกระเป๋าใบใหญ่ส่วนร่างเล็กก็ถือกระเป๋าใบไม่ใหญ่ไม่เล็กมากไปทั้งสองมุ่งหน้าไปยังหน้าสนามบินเพื่อเรียกหาแท็กซี่เพื่อไปสถานที่ที่พวกเขานัดกันไว้

"ไปห้าง J ครับ"

"รุ่นพี่เร็วๆหน่อยสิ นี่มันบ่ายสามกว่าจะสี่โมงแล้วนะ เดี๋ยวก็สายกันพอดี >O<"

ดงแฮเร่งคิบอมที่เดินล้วงกระเป๋าอย่างเอื่อย ๆ ทั้งสองกำลังเดินไปยังรถของคิบอม

"นายจะรีบไปไหน"

"ผมนัดกับพี่ชายไว้ ><"

"แล้วนายจะชวนฉันไปด้วยทำไม"

"ก็เมื่อวานรุ่นพี่สัญญาว่าจะไปเดินเล่นด้วยกันนี่ แต่ดันไม่ว่างวันนี้ก็ชดเชยไงฮะ ผมอยากแนะนำพี่ชายของผมให้รุ่นพี่ได้รู้จักอ่ะน้าๆไปหน่อยน้าๆ ไปเดินเล่นด้วยไงนะ ๆ >''<"

ร่างเล็กของดงแฮบิดไปมาส่งสายตาปริบๆออดอ้อนร่างสูงของคิบอม คิบอมถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น

"งั้นก็ขึ้นรถสิ บอกเองไม่ใช่หรือไงว่าสายแล้ว"

"เย้ ! รุ่นพี่นี่ใจดีจริงๆเล้ยย >W<"

ดงแฮกระโดดกอดคิบอมเร็วๆก่อนจะกระเด้งตัวออกมาแล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่งเสร็จสรรพ คิบอมอึ้งเล็กน้อยกับการกระทำของดงแฮก่อนจะเดินไปยังที่นั่งขนขับแล้วขับรถออกไป

ณ ห้าง J

ดงแฮจูงมือคิบอมเค้าร้าน 'Sweet candy' ร้านขนมเค้กที่ตนนัดกับพี่ชายเอาไว้ พนักงานในร้านเดินออกมาต้อนรับและนำไปยังที่นั่งด้านใน

"รับอะไรดีค่ะ ?"

พนักงานสาวถามขึ้น แต่สายตาของหล่อนก็จ้องไปยังคิบอมที่เปิดดูเมนูอยู่

"เอาช็อ… เอ่อ ไม่ทราบว่าจ้องอะไรนักหนาครับป้า หน้ารุ่นพี่ของผมมีเห็บหมาติดอยู่หรือไง"

ดงแฮที่เงยหน้าขึ้นมาจะสั่งขนมเค้กก็เจอสายตาโลมเลียของพนักงานสาวที่จ้องไปที่คิบอมตาไม่กระพริบ เหอะ!-_- ตั้งแต่เข้ามาแล้วนะไอ้รุ่นพี่บ้า! มีแต่คนมอง ดงแฮคนนี้ก็ออกจะหล่อทำไมไม่มีใครมองบ้างง่ะ TWT (หมวยแกสวยมั่งเหอะ - -)

"เอ่อ ข..ขอโทษค่ะ ๆรับอะไรดีค่ะ !"

พนักงานสาวทำท่าไม่พอใจนิดหน่อยที่ดงแฮหักหน้าตนแถมยังเรียนตนเองว่าป้าอีกต่างหาก

"เอาเค้กช็อกแฟนตาซี กับสตอเบอรี่ปั่น - -+ รุ่นพี่ละเอาอะไร"

"กาแฟหนึ่งที่แล้วกัน"

"ค่ะ จะรีบยกมาเสิร์ฟโดยไวนะค่ะสุดหล่อ *0*"

"รุ่นพี่ผมไม่นิยมเอาป้าแอ๊บแบ๊วมาทำเมียหรอก = ="

"ก..กรี๊ .!"

ดงแฮขัดขึ้น ทำเอาพนักงานสาวแทบกรี๊ดแต่ดงแฮก็ห้ามไว้เสียก่อน

"ถ้าป้าอยากตกงานก็เชิญกรี๊ดเลย ~"

"น..นัง ฮึ้ยย! อีกสักครู่จะมาเสิร์ฟค่ะ !"

พนักงานสาวกระแทกเท้าเดินตึงตังออกไปอย่างโมโห ส่วนดงแฮก็หัวเราะร่าอย่างร่าเริง คิบอมยิ้มน้อยๆกลับการกระทำเด็กๆของดงแฮ ดงแฮหันไปเจอพอดีคิบอมก็หุบยิ้มลง

"รุ่นพี่ยิ้มบ่อยๆสิ ดูดีออก >W<"

"ทำไมฉันต้องยิ้มพร่ำเพื่อละ"

"รอยยิ้มรุ่นพี่มีเสน่ห์ออกฮะ"

"แค่นี้ฉันก็มีเสน่ห์มากพอแล้ว"

"เออ งั้นอย่ายิ้มเลยนะ ! หุบไว้งั้นไปจนตายเลยไป -^-"

ดงแฮทำหน้างอน เออ อย่ายิ้มให้เห็นเชียวนะ -_-!"

"ฮ่าๆ นายนี่น้าทำอะไรเป็นเด็กๆไป เด็กดื้อด้วย"

"เด็กอะไรฮะ ผมโตแล้วน่า! ไม่ใช่เด็กดื้อสักหน่อย"

"เถียงคำไม่ตกฝากอีกด้วย"

"รุ่นพี่อ่ะ !!"

"ฮ่าๆๆๆ"

ดงแฮที่หน้ามุ่ยสะบัดหน้านี้คนตรงหน้าที่หัวเราะไม่หยุด ทีอย่างนี้ละฉีกปากกว้างยิ้มไม่หยุดหัวเราะดังลั่น ไอ้รุ่นพี่บ้า ! ดงแฮหันออกไปดูนอกกระจกร้านก็พบกับพี่ชายสุดที่รักและพี่เขย เลยโบกไม้โบกมือเป็นสัญญาณว่าเขาอยู่ตรงนี้

"ทำอะไรนะ"

"พี่ผมมาแล้วๆ มากับพี่เขยสะด้วย > < ฮะ..เฮ้ยย แล้วรุ่นพี่จะมานั่งข้างผมทำไมเนี่ย"

"ก็พี่นายมากับแฟนนี่ ให้เขานั่งด้วยกันน่าจะดีกว่า"

สิ้นเสียงคิบอมเสียงหวานของฮยอกแจก็ดังขึ้นพร้อมกับปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า

"ดงแฮ ^0^ พี่มาแล้วคิดถึงจัง"

"พี่ฮยอกพี่วอน >O< อา..คิดถึงจัง"

ดงแฮว่าอย่างดีใจแล้วโผเข้ากอดฮยอกแจอย่างคิดถึง

"แล้วนั่นใครละ ดงแฮ ?"

ซีวอนชี้ไปที่คิบอม ร่างสูงของคิบอมที่ก้มหน้าก้มตาดูดน้ำเงยหน้าขึ้นมาสายตาก็ไปเจอกับร่างเล็กของลีฮยอกแจ ทำเอาคิบอมถึงกับชะงัก

ลีฮยอกแจ…

"นี่รุ่นพี่ที่โรงเรียนผมฮะชื่อคิบอม คิมคิบอม อายุเท่าพวกพี่เลย >_<"

"สวัสดีครับคิบอม ^^"

"…"

"…"

ไม่เสียงตอบรับขากคิบอมมีแต่สายตาที่ไม่บ่งบอกความรู้สึกของคิบอมตอนนี้ดูเจ็บปวดและเย็นชายังคงจับจ้องไปที่ร่างบางของฮยอกแจ ฮยอกแจเองก็ดูตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นคิบอม แต่ก็ต้องเสหน้ามองไปทางอื่นเมื่อไปปะทะกับสายตาของร่างสูง

สวรรค์กลั่นแกล้งกันชัดๆ !

"นี่ๆ รุ่นพี่มองอะไรนะ =[]="

"เปล่า.."

"นี่พี่ชายผมเองฮะ พี่ฮยอกแจ ลีฮยอกแจ รุ่นพี่น่าจะรู้จักนะเขาเคยอยู่โรงเรียนนี้แต่ย้ายไปอเมริกาเมื่อปีที่แล้ว แล้วก็นี่พี่ซีวอนคู่หมั่นของพี่ฮยอกแจฮะ ไม่อยากจะเอ่ยหรอกนะรุ่นพี่สองคนนี้หวานจนมดขึ้นสุดอ่ะ -0- "

"งั้นหรอ"

คิบอมตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เหอะ ! มีความสุขกันจริงนะ

"แล้วพวกพี่จะยืนกันนานมั๊ยนั่งสิๆ"

ว่าจบฮยอกแจก็เดินเข้าไปนั่งตามด้วยซีวอน ไม่นานนักพนักงานก็มาเสิร์ฟเครื่องดื่มและขนมหวาน ดงแฮยังคงชวนคุยนู่นคุยนี่อย่างสนุกสนาน ภายในโต๊ะดูเหมือนว่าจะมีแค่ร่างเล็กของดงแฮและร่างสูงของซีวอนเท่านั้นที่คุยกันอย่างออกรส ส่วนฮยอกแจก็แค่ 'อื้ม' 'อือ' 'อ่าห่ะ' เท่านั้นสายตาของคิบอมยังไม่เลิกจ้องฮยอกแจทำเอาคนโดนจ้องแทบจะมุดโต๊ะหนีเมื่อเห็นสายตาเย็นชาของคิบอม 

"เอ่อ พี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำนะ"

ฮยอกแจพูดขึ้นก่อนจะเดินออกไป ตามด้วยคิบอม

"ฉันไปด้วย"

"อื้อๆ กลับกันมาไวๆน้า ยังคุยกันไม่ถึงพริกถึงขิงเลย >O<"

คิบอมพยักหน้าส่งๆ ก่อนจะเดินตามร่างเล็กออกไป ซีวอนมองการกระทำของคิบอมอย่างไม่ว่างตาก่อนจะละสายตาออกเมื่อดงแฮชวนคุย

ห้องน้ำ

"ฮู่ว อึดอัดเป็นบ้าเลยแฮะ"

ฮยอกแจเดินเข้ามาภายในห้องน้ำเตรียมจะปิดประตูแต่ก็มีมือหนึ่งดันเข้ามา

"คะ..คิบอม !!"

"ใช่! ฉันเองลีฮยอกแจ ตกใจมากเลยหรือไง!"

"นายจะทำอะไรนะ !"

คิบอมสาวเท้าเดินเข้าไปหาฮยอกแจ ร่างเล็กเดินถอยหลังจนชิดกำแพง คิบอมใช้มือยันกำแพงไว้เพื่อไม่ให้ฮยอกแจหนี

"หึ มีความสุขมากเลยหรือไง ทิ้งฉันไปหาไอ้เวรนั่นนะ !"

คิบอมกดเสียงต่ำลง

"คะ คิบอม!!"

ฮยอกแจตะโกนขึ้นมาเมื่อคิบอมโน้มหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าแดงกร่ำที่เกิดจากความโกรธมันทำให้ร่างเล็กถึงกับกลืนน้ำลายไม่ลง

"คู่หมั่นงั้นหรอ ตลกสิ้นดี รักมันมากหรือไง!"

"จะทำอ.. อุ๊บ !"

ยังไม่ทันทีจะพูดจบคิบอมก็โน้มหน้าลงมาจูบฮยอกแจ ริมฝีปากหนาบดขยี้ริมฝีปากเล็กด้วยความโกรธ ยิ่งฮยอกแจดิ้นมากเท่าไหร่คิบอมก็ยิ่งบดขยี้ริมฝีปากมากเท่านั้น คิบอมใช้มือซ้ายรวบมือของฮยอกแจที่กำลังทุบหน้าอกไว้ ส่วนอีกข้างก็จับคางมนของคนตัวเล็กไว้ไม่ให้หันหนีไปไหน จูบอันแสนร้อนแรงผ่านไปนาทีกว่าก็ต้องจบลงเมื่อฮยอกแจน้ำตาไหลออกมา

คิบอมค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกมาแล้วหันมาจ้องหน้าคนตัวเล็กที่หน้าเต็มไปค้วยคราบน้ำตา

"ฮึก พอใจหรือยังละคิบอม"

"อย่ามาทำสำออย ฉันรู้นะว่ากับไอ้เวรนั่นมันมากกว่านี้แล้วนะ !"

เพี๊ยะ !

" !! "

"อย่ามาพูดจาน่าเกลียดอย่างนั้นกับฉันนะ ! "

ฮยอกแจตบหน้าและตะโกนใส่หน้าคิบอมด้วยความโกรธ

"ทำไม รับไม่ได้หรือไง!!"

เพี๊ยะ !

"ลีฮยอกแจ !!"

"อะไร! เรียกฉันทำไม ฮึก นายมันบ้า บ้า บ้าที่สุด! นี่ใช่มั๊ยคือสิ่งที่นายต้องการ เอาเลยสิ! ทำเลยสิ ฮืออ"

ฮยอกแจว่าพลางกระชากเสื้อตัวเองจนเห็นแผงอกขาว คิบอมสบถอย่างหัวเสียก่อนจะถอดเสื้อนอกออกแล้วมาคลุมตัวฮยอกแจไว้ แต่คนตัวเล็กก็ปัดมันออก

"ใส่สะ !"

"ไม่ !! ฉันไม่ใส่ อยากทำมากไม่ใช่หรือไง ทำเลยสิ ฮึกๆ คนอย่างนายมันทุเรศที่สุด ฮืออ "

"หึ ฉันทุเรศงั้นหรอเลยทิ้งฉันไปหาไอ้เวรซีวอนนั่นนะ ใช่สิ ฉันมันซาตานไม่เหมือนไอ้เวรนั้นมันเทพบุตร เทวดาจุติลงมาเกิด!! เหอะๆ น่าสมเพชสิ้นดี"

คิบอมพูด น้ำเสียงของเขาสั่นเล็กน้อยบ่งบอกถึงความเสียใจของคนตัวใหญ่ ฮยอกแจปาดน้ำตาบนใบหน้าก่อนจะใช้มือเรียวของตนประคองหน้าคิบอมขึ้นมา

"ฉันขอโทษ ฮึกๆ ฉันขอโทษนะคิบอม ขอโทษ ฮือๆๆๆ"

"ฉันทุเรศตัวเองชะมัดที่เคยไม่หลงรักนายลีฮยอกแจ"

คิบอมพูดไว้เพียงแค่นั้นก่อนจะสะบัดหน้าหนีแล้วเดินออกจากห้องน้ำไป ฮยอกแจสุดตัวลงนั่งกับพื้นห้องน้ำอย่างอ่อนแรง คิบอมที่เคยอ่อนโยนไม่มีอีกแล้วเป็นเพราะตัวเขาเองคนเดียว..

"ฮือๆๆ ๆ"

"รุ่นพี่ ^[]^ แล้วพี่ฮยอ.. รุ่นพี่จะไปไหนนะ !"

"ฉันจะกลับแล้ว"

"ตะ..แต่ แต่ผมยังคุยกั.."

"ฉันจะกลับแล้ว !!"

คิบอมตะโกนใส่ดงแฮแล้วเดินออกจากร้านไปทันที

"รุ่นพี่ ! ฮึ้ย เป็นบ้าอะไรของเขาอีกนะ เอ่อ ผมขอโทษแทนรุ่นพี่คิบอมด้วยนะฮะพี่เขย ผมคงต้องไปแล้วแหละ ฝากลาพี่ฮยอกด้วยนะฮะ บ้ายบาย ^0^"

"บ้ายบายครับ ^^"

ดงแฮบอกลาซีวอนแล้วรีบวิ่งไล่ตามคิบอมไป ส่วยซีวอนก็ลุกขึ้นจากโต๊ะไปยังห้องน้ำเพื่อไปหาฮยอกแจที่ยังไม่กลับมาสักที ลางสังหรณ์ของเขาบ่งบอกได้เลยว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ

"ฮยอกแจ !!"

ทันทีที่เกิดประตูห้องน้ำเข้ามาก็พบกับร่างเล็กที่หมดสภาพสุดนั่งอยู่บนพื้อนห้องน้ำ ใบหน้าของคนตัวเล็กเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ซีวอนรีบวิ่งเข้าไปหาก่อนจะใช้มือปาดน้ำตาให้ฮยอกแจเบาๆ

"ฮือๆ ซีวอน เขาเกลียดฉันแล้ว ฮือๆ ฉันมันโง่ ฉันมันบ้า ฮือๆๆ"

"ไม่เอานะไม่ร้องแล้วนะ"

"ฮืออๆๆ "

"คิบอมนะคงเป็นผู้ชายคนนั้นที่นายเล่าให้ฉันฟังใช่มั๊ย ?"

"ฮึก ฮือ ช..ใช่ คิบอม คิบอมคนนี้แหละ ฮืออ"

"ไม่เอานะฮยอกแจ หยุดร้องนะครับคนดี"

"ฮือออ"

ฮยอกแจโผเข้ากอดซีวอนแล้วร้องไห้ออกมาเบาๆ

คิบอมรักแรกของนายงั้นหรอฮยอกแจ ..                 

ผับพาเพลินสำราญจิต

เสียงเพลงดังกระหึ่มอย่างไม่ขาดสาย สาวเล็กสาวใหญ่ต่างแดนซ์กันกระจาย ร่างสูงของฮันคยองนั่งอยู่ตรงโต๊ะใกล้เวทีที่ตอนนี้มีสาวสวยเซ็กซี่กำลังเต้นอยู่

"ฮันขา ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงจังเลย"

หญิงสาวในชุดเกาะอกครึ่งตัวสีดำกับกางเกงขาสั่นสีแดงที่สั่นเพียงครึ่งคืบกำลังใช้มือเรียวลูบบนแผงอกแกร่งของฮันคยอง ใบหน้าของหญิงสาวอยู่ห่างจากใบหน้าของฮันคยองยังไม่ถึงเซ็นริมฝีปากสีแดงสดทาบลงไปบนริมฝีปากใหญ่เพื่อกระตุ้นอารมณ์

แทนที่คนตัวสูงจะมีอารมณ์ตาม แต่ก็กลับไม่เพราะในหัวเขามีแต่ใบหน้าของฮีชอลลอยเต็มไปหมด จูบนี่ก็เหมือนกันไม่เห็นเหมือนริมฝีปากนุ่มๆของฮีชอลเลยสักนิด

"อืมม พอก่อนเถอะเซอึน อย่าพึ่งรีบร้อนสิค่ะ"

ฮันคยองผละริมฝีปากออกก่อนจะยิ้มน้อยๆ

"เมื่อก่อนฮันไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลย แค่เซอึนเข้าใกล้ฮันเราก็มีอะไรกันแล้ว…นะ"

เซอึนยังคงเบียดร่างของตนเองเข้าหาฮันคยองอกอิ่มของเธอถูไปมากับอกแกร่ง มือเรียวลูบใบหน้าคมอย่างหลงใหล

ฮันคยองยิ้มน้อยๆ ก่อนจะประคองใบหน้าหญิงสาวขึ้นมาแล้วประทับจูบอันร้องแรงลงไป ในเมื่อผู้หญิงเขาต้องการเราก็ต้องสนองจริงมั๊ย ?

"อื้ออ "

เพล้ง !

ฮันคยองใช้มือลูบไล้แผ่นหลังเนียนขาวของเซอึน ยังไม่ทันที่ฮันคยองจะอุ้มหญิงสาวตรงหน้าไปยังห้องวีไอพีเสียงแก้วน้ำแตกก็ดังขึ้นมาสะก่อนทำเอาฮันคยองต้องหยุดไว้แค่เท่านั้นก่อนจะหันไปหาต้นเสียงอย่างเสียอารมณ์

แต่ก็ต้องใจเมื่อคนหน้าคือ..

"ฮีชอล.."

"เป็นอะไรไปค่ะ ฮัน ว้ายยย !"

ฮันคยองดันคนตรงหน้าออกไปอย่างไม่สนใจก่อนจะวิ่งตามฮีชอลที่วิ่งหนีเขาออกมา

"ฮันค่ะ จะไปไหนค่ะ !"

"ฮีชอล คิมฮีชอล!"

ฮันคยองคว้ามือฮีชอลไว้

"อะไร "

"ฟังก่อนนะ ฉ..ฉันอธิบายได้"

"ไม่จำเป็น นายจะทำอะไรก็เรื่องของนายไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย"

ฮีชอลว่าพลางสะบัดมืออกจากการเกาะกุมของฮันคยอง ให้ตายสิฮีชอล! เป็นบ้าอะไรว่ะ ทำไมถึงหงุดหงิดอย่างนี้

"ทำไมจะไม่จำเป็น ไม่งั้นนายจะวิ่งหนีฉันออกมาทำไม"

"ก็..ก็ ก็ฉันทำแก้วแตก ! จะอยู่ให้เขามาด่าหรือไงละ ปล่อยได้แล้วจะกลับบ้าน !!"

ฮีชอลสะบัดมืออีกครั้งแล้วหันหลังเตรียมจะเดินหนีแต่ฮันคยองก็รวบตัวมากอดสะก่อน

"ทำบ้าอะไรวะ ไอ้แปะจีน !! ปล่อยนะโว้ยย"

"ฉันจะอธ.."

"ไม่ฟังโว้ยย จะมาอธิบงอธิบายทำไม จะไปอยู่กับผู้หญิงคนไหนมันก็เรื่องของนายฉันก็มากับคนของฉัน!!"

"ว่าไงนะ !"

ฮันคยองหันตัวฮีชอลมาประเชิญหน้า เมื่อได้ยินคำว่า 'คนของฉัน' มันเป็นใคร !?

"คนของนายมันเป็นใคร !!"

"จะรู้ไปทำไม"

"ให้ตายสิฮีชอล !! แล้วนายมาสถานที่แบบนี้ทำไม !?"

"มาทำแบบแกไง ไอ้แปะจีน!"

"ฮีชอล !"

ฮีชอลไม่สนใจสิ่งที่ฮันคยองจะพูดต่อ พยายามสลัดการแกะกุมของฮันคยอง โอ๊ยย มือไอ้บ้านี่ทำไมมันเหนียวอย่างนี้ว่ะ =[]=! เอาละไม้ตายสุดท้าย !

"โอ๊ยย !"

ฮีชอลกัดเข้าไปเต็มแรงที่แขนแกร่งของฮันคยอง ทำเอาคนโดนกัดถึงกับร้องเสียงหลง แหงละเล่นกัดสะเต็มแรงขนาดนี้

"สมน้ำหน้า !"

ฮีชอลแลบลิ้นใส่ฮันคยองก่อนจะวิ่งออกไปอย่างหงุดหงิด

"ฮีชอล !!"

โอ๊ยย ทำไมผมถึงหงุดหงิดอย่างนี้ฟ่ะ =[]= ไอ้แปะจีนมันจะทำอะไรก็เรื่องของมันดิ แล้วทำไมต้องเป็นกับยัยสาวสยิวกิ้วนั้นด้วยว่ะ ! ปากนั่นนุ่มเหมือนปากฉันหรือเปล่าเหอะไอ้แปะจีน ว๊ากกกก เป็นบ้าอะไรว่ะเนี่ยย T_______T

ฮีชอลขยี้หัว สะบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดพวกนั้นออกก่อนจะหันมองซ้ายมองขวา เมื่อกี้วิ่งออกมาด้วยความหงุดหงิดแถวนี้มันที่ไหนกันละฟ่ะ -_-

แล้วผมจะกลับบ้านไงเนี้ย !

อุคกี้ ไอ้เย่ แกมารับพี่แกกลับบ้านเดี๋ยวนี้ TWT

100 % แล้วค่ะรีดเดอร์ทุกคน -0-
บอกจะมาอัพตั้งแต่กี่อาทิตย์มาแล้วไม่รู้
แต่แจมพึ่งจะมาโผ่เฮดให้ทุกเห็นตอนนี้ =[]=^

มีคำผิดบอกค่ะ :}