วันงานเต้นรำ..กับคำพูดของเดรโก มัลฟอย

ลำดับตอนที่ #16 : เตรียมตัวไป เวิลร์คัพ กับเธอ

ห้องโถงใหญ่ –อีก1วันก่อนไปเวิร์ลคัพ

"เฮ้  เฮอร์ไมโอนี่ทำไมเธอทำอย่างนั้นล่ะ" รอนเอ่ยเปิดประเด็นสำคัญ เฮอร์ไมโอนี่ยังไม่ได้บอกพวกเขาเลยด้วยเรื่องไปเลิร์คัพกับมัลฟอย

"อ้าวพวกเธอรู้กันแล้วเหรอ สายไวใช้ได้เลยน่ะ" เธอไม่สะทกสะท้านพลางทานอาหารตรงหน้าอย่างตั้งใจ

"นี่ แล้วฉันถ้าฉันไม่ถาม เธอก็จะไม่ปริปากสิน่ะ เธอใจร้ายมากรู้ไหม

ไหนเธอลองอธิบายมาสิ ไปทำอย่างไงเข้าถึงได้ไปคู่กับไอ้มัลฟอย น่าบูดแถมหัวมันเยิ้มด้วยฮ่ะ" รอนพูดเสียงดังไป เหมือนจะตะโกนด้วยซ้ำ

แต่เสียงที่ดังกว่าคือ "เพล้ง"  สตูจานใหญ่ได้แตกเป็นเสี่ยงๆ ฝีมือมัลฟอยนั่นเอง แต่เขาก็กลับทำหน้าซื่อ ได้เนียนมากๆ เหมือนยังกับว่าที่เพื่อนๆเห็นเขาใช้มือ ปัดมันอย่างตั้งใจสุดๆ ไม่ใช่ภาพจริง  "โอ๊ะ" มัลฟอยทำสีหน้าตกใจ  "ก็แค่สตู อย่าไปสนใจเลย " พร้อมกับทำหน้าเย้ยหยันมา

ทางกริฟฟินดอร์  เด็กๆปี 1แถวนั้น พากันกระซิบกระซาบกันใหญ่

คืนนั้นเฮอร์ไมโอนี่ก็ เหมือนว่าจะได้เข้าไปนอน เป็นคนเกือบสุดท้ายเพราะมัวแต่ทำความเข้าใจกลับตารางที่ พวกอาจารย์เพิ่งเสกมาให้นักเรียนที่จะได้ไปเวิลร์คัพ ช่วงพิเศษนี้ ทำความเข้าใจอย่างเร่งด่วน 

               ----ตาราง----

ออกบิน – ไปที่กุญแจนำทาง ตอน  5.00 เช้าตรู่

 (นักเรียนต้องมาก่อนเวลาครึ่ง ชม.)

กุญแจนำทาง เริ่มเวลา- 6.30

ปล.หาคู่ที่ไปของเธอให้เรียบร้อย เวิร์ลคัพปีนี้เปลี่ยนที่จัดนิดหน่อยเนื่องจากความสะดวกของ กระทรวงเวตมนตร์

 "เฮ้อ ฉันต้องบินพร้อม กับตามัลฟอยหรือเนี่ย" แล้วก็เดินขึ้นหอหญิงไป

เพื่อที่จะไปตรวจสอบ ขงต่างๆที่เธอตั้งใจจัดไว้ตั้งแต่ตอนกลางวัน

ก่อนเธอจะเข้านอน ไม่กี่วินาที มีนกฮูกสีดำเป็นประกายงามตัวหนึ่ง กำลังพยายามทุกวิธีทางเพื่อจะใช้ตัวของมันแทรกผ่าน ช่องที่หน้าต่างเปิดไว้เพียงนิดเดียว  มันคาบซองจดหมายเล็กอยู่ด้วย เธอเห็น จึงรีบไปเปิดหน้าต่างให้มันรีบ เข้ามา เพราะข้างนอกมีแต่หิมะปกคลุม ทั้งนั้น จดหมายมีชื่อเธออยู่หน้าซอง เธอจึงรีบเปิดมันดู

            เกรนเจอร์

         ฉันเองมัลฟอย ฉันเพิ่งเขียนจดหมายนี้สดๆร้อนๆเลยล่ะ ถ้าให้ฉันเดาเธอคงยังไม่นอน จิงไหมคงกำลังคิดถึงการไปเวิลร์คัพ กับฉันใช่ไหมล่ะ55+

 ที่จริงฉันจะบอกเธอว่า พรุ่งนี้ เจอกันน่ะตื่นเร็วๆด้วยฉันไม่ชอบรอ ฉันรอเธอหน้าห้องสมุดน่ะแล้วไม้กวาดน่ะฉันเอาเอง บาย

                                          เดรโกร มัลฟอย

ป.ล.นกฮูกของฉันเองล่ะ ให้มันกินอะไรหน่อยน่ะคือว่ามันจับหนูกินไม่เป็นน่ะ

"เฮ้อ นายน่ะนายไม่ค่อยจะเขี้ยวค่าอาหารนกเลย" แล้วเธอก็หลับไปอย่างง่ายดาย หลังจากให้เจ้านกตระกูลมัลฟอยตัวนั้น หม่ำอาหารของนกที่เธอเลี้ยงไว้ ดีน่ะที่มันไม่อยู่ /--/