ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทพิเศษ ค่ำคืนร้อนรัก Nc+++ #ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลัก
บทพิเศษ ่ำืนร้อนรั Nc+++ #ไม่เี่ยว้อับเนื้อเรื่อหลั
“เหยียนหลิ อุ๊บ!?” นัวเล็เรียื่อนรหน้าพร้อมใ้แรพยายามผลัออ ทว่าเหยียนหลิลับเมินเย ะที่ลิ้นร้อนเริ่มแทรผ่านปานุ่มเ้าไปเลียลอับลิ้นอเฟยอวี่อย่าเมามาย
“ะ..เี๋ยว่อน”
เหยียนหลิยัไม่สนใเสียเรียนั้น เาใ้มือวาับบริเวศีรษะอเฟยอวี่เ้ามาใล้อย่าแนบแน่นน มือ้ายโอบเอวบาประิัว
“หะ..หายใไม่ออ” เฟยอวี่ทุบมือลบนไหล่อายหนุ่มอย่าแร
ายหนุ่มเริ่มมีสิเารีบผละสัมผัสนุ่มออทันที เสียหายใอพวเาในยามนี้ล้วนเ็มไป้วยอายร้อนผ่าว
เหยียนหลิเมื่อไ้เห็นใบหน้าอนัวเล็ที่ยามนี้ปราสีแ่า้วยวามเินอายและร้อนรุ่ม เาลืนน้ำลายเฮือให่พลาล่าว
“เฟยอวี่ ุ..” เอ่ยบเหยียนหลิไม่รอ้ารีบโน้มหน้าเ้าประิใบหน้าสวยอีรั้
ลิ้นหนาเริ่มบรรเลาริมฝีปาเล็เลียไล่ไปรปลายหู มือหนาประบแ้มาวอย่าอ่อนโยน
“เหยียนหลิ พอแล้ว” เฟยอวี่ร้อ้วยเสียระทวย ้วยเสียเ่นนี้ทำให้ไฟร้อนในัวอเหยียนหลิลุโน
มือหนาเริ่มุนถเสื้ออนัวเล็ึ้นสัมผัสับยอมปทุมถัน
“อ่าส์ อย่า เหยียนหลิ” แม้ปาะร้ออแ่ร่าายอเาลับแอ่นรับสอมือหนาอย่าผิแปล
ลิ้นหนาเริ่มไล่เลียาใบหูลมาที่อาว ลิ้มรสลับึ้นไปบนปานุ่ม ลิ้นอุ่นเริ่มแทรเ้าไปในโพรปาวัพันอย่าเมามาย ลมหายใร้อนผ่าวอพวเาสัมผัสใบหนาอันไปมา้วยวามเลิบเลิ้ม
ายหนุ่มัวสูโอวเอวบาเามาแนบิอีรั้ เาเริ่มเลื่อนใบหน้าลูื่มับยอปทุมถันทั้สอ้าสลับไปมา
้วยอารม์ำหนัที่เหยียนหลิส่มาผ่านลิ้นหนาและใบหน้าหื่นระหายทำให้เฟยอวี่เริ่มล้อยาม มือบาเอื้อมไปเอี่ยวออนรหน้า ลิ้นบาเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นฝ่ายบุ
“เฟยอวี่?”
“ุเริ่ม่อนเอนะ” นัวเล็บอพร้อมึ้นไปนั่ร่อมัวนบนเียไว้ ลิ้นบาวัเลียาปานุ่มไปถึอหู
“อึ!” เหยียนหลิส่เสียร้อะอลั้นเสียรันวน มืออเาำผ้าปูแน่น้วยวามเสียว่าน
“เฟยอวี่ผมรู้สึ...”
“รู้สึยัไ?”
“ผม..ผมทำมาว่านี้” พูบร่าหนาพลันพลิัวลายเป็นฝ่ายบุ เาถอนเสื้ออนัวเล็ออโยนล้าเีย
ลิ้นหนาเริ่มไล่เลียาเอวบาไปนถึยอปทุมถัน มือ้ายบีบเล้นยอ้าย ะที่ปาูื่มับยอวาอย่ามัวเมา
“อ่าส์ เหยียนหลิ”
นัวสูเยหน้าึ้นเล็น้อย ะที่ปาูื่มไม่หยุหย่อน เาปรายามอใบหน้าหวาน้วยวามพอใที่เห็นอีฝ่ายมีหน้าแ่าราวลูำลึสุ
ไม่ทันไรมือ้ายหนาพลันเลื่อนลไปถอาเอนัวเล็ออโยนทิ้ไป้าเีย
ลิ้นหนาไม่รอ้ารีบเลียลอไปถึน่อบา เาูื่มมันอย่าเื่อ้า่อนะเลื่อนปาหนาไปสัมผัสับแท่เนื้อน้อยเบื้อหน้า
เฟยอวี่ที่เห็นแบบนั้นึรีบอัวึ้นผลัหัวอเหยียนหลิออ้วยวามใ
“อย่า!? พอแล้วเหยียนหลิ!” เาบอ้วยวามเินอายทว่า้วยแรที่เามีนั้นไม่สามารถหยุรั้วามืบลานที่บุรุเ้ามาา้านล่าไ้เลย
ะที่ลิ้นหนาเลียลอแท่เนื้อน้อยไม่หยุ นิ้วหนาเอ็ไม่อยู่นิ่เลื่อนไปสัมผัสับถ้ำสวรร์ เาใ้น้ำลายอเาให้ไหลย้อนไปที่ปลายถ้ำ่อนะนิ้วลาเ้าไปอย่าเื่อ้า
“อ่ะ!?” เฟยอวี่อุทานออมา้วยวามใ
“เหยียนหลิ มันมาเินไปแล้ว” เาพูเสียสะท้าน เพราะยามนี้แท่ร้อนอเาถููื่มนร่าเล็เร็ไปหม แม้แ่แรที่ะเอื้อนเอ่ยยัไม่่อยมี
นัวสู้อนาึ้นมอใบหน้าสวยที่ะนี้มอมาที่เา้วยน้ำาที่ปริ่มล้น้วยวามเสียว่าน เพราะนิ้วยาวอเาสัมผัสไ้ถึุระสันอนรหน้าแล้ว
เมื่อเห็นใบหน้าำหนันระทำยิ่อบใ เาเริ่มใ้สอนิ้วเพิ่มเป็นสามนิ้วบรรเลถ้ำรัอย่าเมามัน สัมผัสย้ำ ๆ บริเวุระสันอนัวเล็
“อ่าส์ เหยียหลิ เหยียนหลิ อ่าส์ หยุ่อนผมไม่ไหวแล้ว” ไ้ยินแบบนี้นัวสูยิ่ทำแรและเร็วึ้น
“ผมไม่ไหวแล้ว ผะ..ผม อ่าาส์!”
น้ำาวุ่นอแท่เนื้อเล็ไ้ท่วมล้นอยู่ในปาอเหยียนหลิ ลิ้นหนาายน้ำรัออมามอูบนมือพร้อมรอยยิ้มอบใ
“ผมไม่ิเลยว่าุะเสร็เยอะนานี้” เาพู่อนะเลื่อนัวึ้นไปประบปาแลลิ้นผัวพัน พู่อ
“่อไปาผมแล้วนะ” เาบอะัแท่ร้อนนาให่ถูไถบริเวหน้าท้ออเฟยอวี่
นัวเล็ะลึันไป่วหนึ่ เอ่ยึ้นอย่าะุะั
“ุ..ุไม่ิะใส่มันเ้ามาในัวผมใ่ไหม” พูบร่าเล็พลันถูทำให้นอนว่ำ ้นาวเริ่มสัมผัสไ้ถึแท่ร้อนให่ที่ำลัถูไถรอ
“ยะ..เหยียนหลิ ผะ..ผมว่ามันเ้าไปไม่..” พูไม่ทันบแท่ร้อนให่พลันระทุ้เ้ามาเ็มแร
“อึ!” เฟยอวี่ลิ้นแทบุปา าเหม่อลอยอย่าสุสมะที่เอวหนาเริ่มสอบอัเ้ามาอยู่เรื่อย ๆ อย่าอบใ
เาระแทอัเ้าสุออสุในทุรั้ ไม่นานมือหนาไ้เลื่อนไปออเล็ึ้นมาประิัว เาใ้มือผลัหน้าอนัวเล็ที่เหม่อลอยไป้วยวามำหนัเามาูื่มอย่าพอใ
เอวหนาระทุ้สอบอัไม่หยุหย่อนพร้อมับลิ้นที่วัในโพรปาเล็
เาพลิัวเฟยอวี่อีรั้พร้อมับแทรัวเ้าไปรลาระหว่าา
แท่ร้อนถูไถหน้าถ้ำสวรร์อยู่หลายรั้ ทำเหมือนะยัแ่็ไม่ยั นเฟยอวี่เริ่มไ้สิ
“ยะ..เหยียนหล..” เรียื่อไม่ทันบแท่ร้อนพลันระทุ้เ้ามานสุ เอวบาปรารูปแท่เนื้อให่ที่ระแทอัเ้ามาถี่ ๆ
นัวสูสอบอัแท่ร้อนเามาอย่า่อเนื่อนทำให้เฟยอวี่แทบะพยุสิไว้ไม่ไหว ร่าเล็อ่อนระทวยไปหม
ร่าสูโ้ัวลไปสวมอเอวเล็ไว้แน่นพร้อมับเอวที่อยถี่ึ้นว่าเิม
“เฟยอวี่ ผมะเสร็แล้ว” เาบอะเอหนาแทระแทอย่าแรเาสุออสุ เสียเนื้อระทบเนื้อัลั่นห้อ
“เฟยอวี่ อ่าาส์!!” น้ำรัอายหนุ่มพลันพุ่ระู แท่ร้อนระุรัวอย่าัเนอยู่ภายในร่าเล็
สอมือหนาอเอวเฟยอวี่ไว้แน่นพร้อมหอบหายใถี่
เมื่อน้ำร้อนถูีไปนหม เาึไ้ปรายาไปมอใบหน้าเล็ที่ในยามนี้สลบเหมือไปแล้ว
รอยยิ้มพอใพลันปราบนใบหน้า ่อนะเลื่อนัวไปหอมแ้มบาอย่าอ่อนโยน
ความคิดเห็น