คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : 16
“ยัไม่่อย่วเลย่ะ แ่พาหยาไปอาบน้ำอนนี้เลย็ไ้นะะ ะไ้สบายัว” หลัประโยอเธอ เา็อุ้มเธอไปยัห้อน้ำ
ห้อน้ำที่นี่แ่สวยาม ใ้้อนหินสีสวยๆ วา้อนันเป็นั้นๆ มีินทราย ้อนรว ้นไม้อไม้ ล้ายอาบน้ำอยู่ท่ามลาธรรมาิ
เาปลเสื้อลุมอเธอออาาย มอร่าอวบอิ่มสมส่วนไม่วาา มือหนาลูบไล้ไปามผิวผุผ่อ่อนะวัอุ้มร่าอเธอไปใ้ฝับัวที่เาปรับอุหภูมิอน้ำให้อยู่ในระับอุ่นสบาย มือหนาลาไปามเนื้อัวอเธอ ฟอสบู่ลิ่นหอมรุ่นไปมาเบาๆ เธอรารับสัมผัสอเาที่ทั้อ่อนโยนและให้วามรู้สึวาบหวามในเวลาเียวัน
“แยาสิรับ อาะทำวามสะอาให้” เาระิบบอ้วยน้ำเสียแหบพร่า เธอแยาให้เาใ้มือเ้าสัมผัสับเนินเนื้อสาว ่อนะหลุเสียี้ออมาเบาๆ เพราะวามรู้สึเ็บเสียวเมื่อนิ้วแร่ลาผ่านสัส่วนอ่อนไหวนั้น
“ินยาแล้วนอนพั พรุ่นี้็หายรับ”
“็ออาหมอให่” เธอพูเสียแผ่วแล้วหน้าแ เื่อนมอหน้าสาวน้อย เห็นเธอมีท่าทีเอียอายแบบนี้แล้วนึเอ็นูไม่น้อย
“ัวีไปหมแล้ว” เื่อนบอเสียนุ่ม เาเ็ัวให้อย่าเบามือ มอเรือนร่าาวผ่อที่ีลไปถนัาเพราะอยู่ในห้อน้ำนาน
“อนอนออาหมอแบบเนื้อแนบเนื้อไ้ไหมะ หยาหนาว หยาอยาให้อาหมออ่ะ” เธออ้อนเสียหวาน
“ไ้สิรับ” เาอบรับหลัาเ็ผมให้เธอนแห้สนิท หนาวเนื้อห่มเนื้อึหายหนาวนั้นริ เพียแ่เาสวมอเธอ็รู้สึอบอุ่นน้อเบียร่าเ้าหาให้แนบิยิ่ึ้น
“หยาอยาินับอาหมอัเลย่ะ” เธอพูิล
“หลัาืนนี้ไปะไม่พูแบบนี้”
“ทำไมะ”
“โนเยอะๆ เรานั่นแหละะไม่ไหว อาน่ะไม่เป็นอะไรหรอ” เาระิบอบเธอ
“แอบเห็นนาเอหนัโนเยอะๆ ไม่เห็นเป็นไรเลย” นพูุหน้าที่อ ไม่ล้าสบาอผู้แ่วัยว่า
“เ็ลาม นั่นเาถ่ายหนัันรับ เา็มี่วพั เราโนแบบนั้นะบ่นว่าเมื่อย้นลานหนีอา” เาฟอนเฟ้นเ้านมอวบอิ่มอเธอเบาๆ
“เหรอะ แล้วอาหมอรู้ไ้ไะนี่ ฮ่าๆๆ เยแอบูเหมือนันเหรอ” เธอหัวเราะิั แอบทำเสียเบาๆ เหมือนใระไ้ยินทั้ๆ ที่อยู่ันแ่สอน ่อนะราระเส่า ส่ายหน้าไปมา้วยวามเสียว่าน
“นอนเถอะ พรุ่นี้ะไ้ื่นั้แ่เ้าออไปมธรรมาิ้วยัน” เาไม่อบรับหรือปิเสธ วนเธอหลับนอนุมพิหน้าผานูนเลี้ยอย่าแสนรั
“่ะ” เธอุหน้าเ้าหา หลับลแทบะทันทีที่เาพูบประโย เื่อนัยาให้เ็สาวรับประทาน เลยทำให้เธอนอนหลับสบายนถึรุ่สา
มาหยาื่นึ้นมาเพราะโนลิ้นอเาสัมผัส เธอรู้สึเสียว่านน้อผศีรษะึ้นมอ ็เห็นว่าเาำลัเลียไล้เนินเนื้อสาวให้ วามร้อนื้นอลิ้นทำให้เธอร้อราแผ่วๆ แยาให้เาุใบหน้าเ้าหาอย่ายินยอมพร้อมใ
“ื่นแล้วเหรอ”
“อาหมอทำ่อสิะ ำลัฟินเลย”
เาหัวเราะเบาๆ เมื่อไ้ยินประโยนั้นอเธอ ่อนะ้มลวัไล้เลียร่อรัให้เธอเป็นัหวะระรัว
“สบายั เมื่อืนอาหมอให้ินยา เ้านี้ื่นึ้นมาทั้สื่นทั้สบายัว อ๊า... อาหมอาหยาว่าอาหมอทำเลยีว่า่ะ” เธอเลื่อนมือไปเี่ยิ่สวาทเบาๆ แหวให้เาไ้ยลลีบเนื้อในแ่ำ เธอแยาออนว้าเรียร้อให้เาเ้ามาระแทระทั้นในถ้ำสวาทที่สั่นระริอย่ารออย
“มาสิะอาหมอ” ไ้ยินเ็สาวเรียแบบนั้นเื่อน็ถึับรา เารูรัแ่นายไปมา ุเ่าลรหว่าาอเธอ เี่ยท่อนายายเบาๆ ับปาถ้ำสวาท่ำเยิ้ม เธอี้ปา่อนะรายาวเมื่อเาฝัายเ้ามานหมสิ้น
“อาหมอ อื้อ...” เธอส่ายสะโพรับ้วยวามเสียว่าน
“เ็บอีไหม”
“เ็บนิๆ ่ะ แ่รู้สึแบบอื่นมาว่า” เธอร้อบอเาะอรัท่อนายอเาเป็นัหวะ
“แบบไหน”
“็แบบที่อาหมอรู้สึนั่นแหละ่ะ” เธออบเาหน้าแๆ
“แล้วทำไมไม่บอ” เาแล้เย้า
“ไม่บอ่ะ อื้อ...” เธอร้อรา่อนะัปา
“อาะยับแล้วนะ”
“อาหมอ” เธอราเสียสั่นๆ ันเ่าึ้นเพื่อเปิาให้เาสอแทรเ้ามาลึๆ มือน้อยิไปับผ้าปูเียแน่น้วยวามรู้สึรัวนใ
“หยา... รัอามาแ่ไหน”
“ไม่รู้ว่าแ่ไหน่ะ แ่รัเหลือเิน่ะ”
“อารัมาว่า”
“ทำไม้อมาเทับัน้วยะ” เธอหัวเราะเบาๆ มีวามสุที่ไ้ยินำรัาเา เมื่อ่อนเื่อน็บอรัเธอบ่อยๆ แ่ในเิอาหลานมาว่าวามรัอหนุ่มสาว ไม่ว่าเ่นไรเธอ็รู้สึสุใเสมอเมื่อเาห่วใยเธอเรื่อยมาไม่เยเปลี่ยนแปล
“อาหมอน่ารั” เธอบีบรัวามเป็นายอเาทุทิศทายามที่เาฝัายเ้ามา้ำๆ ริมฝีปาน้อยร้อราแผ่วหวาน มีวามสุที่ไ้เห็นวามเป็นายอเาเบียแทรเ้ามาในวามุ่ม่ำอเนินเนื้อสาว
“อบั่ะเวลาเห็นอาหมอยับอยู่บนร่าอหยาแบบนี้ หยานอนฝันถึอาหมอบ่อยๆ”
“ฝันว่า?” เาเอ่ยถามเสียแหบพร่า
“ฝันว่าอยาให้ทำแบบนี้” เธออบเสียพร่าไม่่าาเา
“แบบนี้เรียเ็หื่นน่ะรู้ไหม อ๊า...” เาราเมื่อเธอบีบรัแ่นายแน่นถนั
“อาหมอห้ามหนีหยาไปไหนนะะ หยาอยาถึพร้อมอาหมอ่ะ”
“อาะปิเสธหยาไ้อย่าไรันรับ โนหยารัแน่นเสียนานี้” เธอัเาเอาไว้้วยวามปรารถนาอันร้อนแร
“อาหมอา หยาะเสร็แล้ว่ะ”
“เสร็พร้อมอานะนี” เาร้อบอ ย่มร่าเ้าหาร่าน้อยเป็นัหวะถี่ยิบ ่อนะอ้าปา้า ร้อราเสียหลพร้อมันลั่นเียยามไ้ปลปล่อยหยาน้ำรัเ้าหาันอย่ารุนแร เธอโผเ้าอเาแน่น หอบหายใระเส่าเมื่อถึุสุยออย่ารุนแร
“เ็บไหม”
“ไม่เ็บ่ะ” เธอวาบหวามและระสัน่านยามที่เาแนบิเ้าหา
“อาบน้ำันเถอะ เี๋ยวะไ้ไปหาอะไรินัน” เาะอุ้มเธอไปอาบน้ำแ่เธอส่ายหน้าเบาๆ
“ไม่ให้อาอุ้มเหรอ” เาเอ่ยถาม เธอึระิบลับไปว่าอยาโนอาหมออุ้มแไปอาบน้ำ
“ไหวเหรอรับ เพิ่โนไปเอ” เาสอนิ้วเ้าไปในอทารัอเธอเบาๆ เพื่อหยั่น้ำหวานภายใน
“อาหมออุ้มไม่ใ่หยาอุ้มเสียหน่อย” เธอบอเสียหวาน ็เาเป็นนออแร เธอะอยู่เยๆ รอรับวามฟินเท่านั้นพอ
“ึ้นมานั่ทับบนัอาสิ เี๋ยวอาะอุ้มไปอาบน้ำเอ” เายับไปนั่ที่อบเียอย่ารออย เธอลามเลียริมฝีปาไปมา ้มมอวามเป็นายในอุ้มมือให่ที่ำลัรออยเธออยู่ มาหยาเผลอมิบลีบบุปผาเพราะรับรู้ว่าอีไม่นานเธอะไ้รับเสียว่านาเาอีรั้
เธอเาะบ่าอเาเอาไว้แน่น ยับึ้นไปนั่ทาบทับบนัอเาเหมือนเ็ัวน้อย ลีบเนื้อสาวหยาเยิ้มบลึลไปทาบทับแ่นายาย ใบหน้าทั้นทัู้่เหยเเมื่อสวมรอบเ้าหาันอย่าลล็อ
“อาหมอา มันเ้าไปแล้ว่ะ ทำยัไ่อะ” เธอถามเสียสั่นพร่าระนื่นเ้นนเื่อนทั้เอ็นูทั้มันเี้ยวในเวลาเียวัน
“ไม่้อทำยัไรับ เาะบ่าออาเอาไว้แน่นๆ อาะอุ้มระแทไปอาบน้ำ ท่านี้ะทำให้หยาเสียวมาเลยนะ” เาพูแล้วลุาอบเีย เธอเริ่มราหลัาบันั้น เาโยโยนระแทเธออย่าเร่าร้อนพาไปยัห้อน้ำ มาหยาเสร็สมาร่าอเาอย่ารุนแร พอยืนบนพื้นไ้็ถึับเแทบล้มเพราะแ้าอ่อนแรไปหม
“ไหวไหมนี”
“ไหว่ะ” นอบหน้าแๆ เพราะเพิ่ผ่านบทรัุเือมา
“เี๋ยวอาะอาบน้ำให้ อาบน้ำเสร็อยาโนอุ้มท่านี้ออไปาห้ออีไหม” เาแล้ถาม เธอรีบส่ายหน้าไปมาทันที
“ไม่เอาแล้ว่ะ” มาหยาอบปิเสธ นปาีหน้าแ่านลามไปถึใบหู
“ทำไ้แ่อย่าบ่อย ลัวหยาะไม่ไหว อาน่ะอุ้มหยาไ้สบายอยู่แล้ว” เามอเธออย่าเอ็นู วามน่ารัหอมหวานอเ็สาวทำให้วามเป็นายื่นัวไ้เสมอ เื่อนอาบน้ำให้เ็สาว้าบ้านเสร็็พาเธอออมามธรรมาิ้านนอ ทั้สอนั่รับประทานอาหารันเียบๆ มอท้อทะเลว้าและฝูนที่ออหาินแล้วยิ้มาม
“ที่นี่อาาศีัเลย่ะ เรามาเที่ยวันบ่อยๆ นะะ”
“รับ ไว้มีเวลาว่าอาะพามาเที่ยวอี”
ความคิดเห็น