เขียนตามใจเจ๊เองจ้า(?) ไม่ต้องอ่านนะจ้ะ(?)--

ลำดับตอนที่ #16 : [The Story of the Creator] เรื่องราวของผู้สร้างแห่งมิสโคซอร์เรียส Chapter 0 : INTO

The Story of the Creator] เรื่องราวของผู้สร้างแห่งมิสโคซอร์เรียส

Chapter 0

ตอน : บทนำ

ตระกูลมิสทีเรียสซ่า

เป็นเหมือนตระกูลแห่งแรกที่เปิดเผยเรื่องราวของโลกนวนิยายต่างๆ ยังไม่มีใครทราบว่าผู้นำแห่งโลกนวนิยายนั้นมีชื่อว่าอะไรเพราะอยู่ในสถานะที่ถูกปกปิดดังนั้นผู้นำแห่งผู้สร้างในปัจจุบันนี้ที่เปิดเผยเรื่องราวโลกนวนิยายคนแรกคือ 'เครซิมบัส มิสทีเรียสซ่า' โดยเหล่าผู้สร้างจะถูกเรียกว่าเผ่า 'อิควอชั่น' แต่โดยส่วนมากแล้วคนทั่วไปหรือคนอื่นๆจะเรียกคนเหล่านี้ว่า 'ผู้สร้าง' เพราะอิควอชั่นเป็นเผ่าที่ค่อนข้างหายากมาก เนื่องจากพวกเขาจะไม่ปรากฎตัวเหมือนผู้สร้าง

ตระกูลมิสทีเรียสซ่านั้นแม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นผู้สร้างแต่ก็ใช่ว่าจะไม่ทำงานแบบเหมือนคนปกติทั่วๆไปโดยการเปิดการค้าและส่งออกร่วมกับมิตรสหายที่สนิทที่สุดและไว้ใจได้มากที่สุด ขึ้นชื่อว่าตระกูลนี้ค่อนข้างที่จะเก็บตัวและไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับผู้คนภายนอกมากนัก..

ถึงแม้ว่ามิสทีเรียสซ่าจะเป็นตระกูลที่อยู่แบบเป็นกลางและเป็นมิตรกับทุกคนแค่ไหน แต่พวกเขากลับ 'เชื่อใจคนภายนอก' ได้ยากมากๆ จึงทำให้เวลาที่มีการออกงานหรือจัดงานเลี้ยงก็จะมีไม่บ่อยนัก จะมีก็ปีละครั้งหรือนานๆครั้งเท่านั้นโดยส่วนมากมักจะเป็นงานสังคม แต่พวกงานวันเกิดนั้นจะจัดแบบปกปิดเสียมากกว่าอันเนื่องจากเวลาที่ออกงานทีไรมักจะมีพวกของขวัญที่บางทีก็แพงหรูหราเวอร์วัง บางทีก็แพงระดับพรีเมี่ยมซึ่งนั่นทำให้พวกตระกูลมิสทีเรียสซ่าที่ภายนอกเหมือนกษัตริย์ผู้สูงส่งเป็นอันต้องรู้สึกรำคาญกับของขวัญเหล่านั้นมากๆ หากผู้ใดที่ไม่สนิทหรือไม่ได้รู้เรื่องอะไรก็จะไม่รู้เลยว่าสำหรับตระกูลนี้แล้ว....

การมอบของขวัญที่ราคาแพงๆหรูหราหรือระดับพรีเมี่ยมโดยไม่มีความจำเป็น...

มันคือการดูถูกเหยียดหยาม...และตราหน้าว่าตระกูลมิสทีเรียสซ่าเป็นพวกคนโลภและไร้ค่านี่เอง...

แต่ว่า....แล้วตระกูลมิสทีเรียสซ่านั้นรู้จักกับผู้สร้างคนใดบ้างเล่า??

ตระกูลมิฮิระก็อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องก็ได้ใครจะรู้

แต่ก็ไม่มีใครสามารถหาคำตอบได้เลยสักคน...

เพราะมันคือ 'มิสทีเรียสซ่า' ยังไงล่ะ

       ณ ปราสาทของผู้สร้างแห่งมิสโคซอร์เรียส

       ภายในราชวังศ์นั้นมันทั้งกว้างใหญ่และดูอลังการ ราวกับว่าอยู่กันเป็นร้อยคนก็ยังได้ ในห้องทำงานห้องหนึ่งได้มีร่างของสองสามีภรรยาที่กำลังพูดคุยบางอย่างด้วยความเคร่งเครียดนิดหน่อย

       "ที่รัก...คาเทียลล่าตอนนี้ก็อายุ 8 ขวบแล้วพวกเราควรจะทำอย่างไรกันดี"ผู้เป็นมารดากล่าวกับผู้เป็นสามีด้วยความรู้สึกกังวลใจและเป็นห่วงลูกสาวคนเล็กอย่างมาก...

       ผ่านมานานแล้ว...ตั้งแต่ที่ให้กำเนิดบุตรีองค์เล็กจนถึง 8 ปีก็ยังไม่มีท่าทีหรือวิธีที่จะช่วยบุตรสาวของพวกเขาได้ นับวันยิ่งอายุมากเท่าไหร่ดูเหมือนว่า 'คำสาป' จะยิ่งเพิ่มทวีคูณมากขึ้นเท่านั้นจนพวกเขาจำต้องเลือกที่จะ 'กักขัง' ลูกสาวคนเล็กเอาไว้ในบ้านเพื่อไม่ให้ออกไปพบเจอผู้คนอีก...

       "นับวัน...คาเทียลล่าก็ไม่อาจจะอยู่บนสังคมบนโลกเราได้อีกแล้ว ฉันไม่อยากจะทำแบบนี้เลย ฮึก"

       "สการ์น่ายอดรัก...ข้าเข้าใจเจ้า แต่เราไม่มีทางเลือกจริงๆ..ข้าขอโทษ"ผู้เป็นสามีได้เข้าไปโอบกอดผู้เป็นภรรยาอเพื่อปลอบประโลมขณะที่ผู้เป็นภรรยายังคงร้องให้...

       'เครซิมบัส ไวท์ซอร์ส มิสทีเรียสซ่า' ท่านผู้นำและองค์จักรพรรดิแห่งมิสโคซอร์เรียส เป็นทายาทคนปัจจุบันที่ได้มาเปิดเผยเรื่องราวของโลกแห่งนวนิยายที่มีชีวิต ไม่มีผู้ใดทราบว่าผู้นำคนก่อนคือใคร รวมถึงยังเป็นถึงบิดาของ 'ควินดิเช่ คาร์วิน มิสทีเรียสซ่า' และ 'คาเทียลล่า คุโระ มิสทีเรียสซ่า' ไม่มีใครทราบถึงตัวตนและความเป็นมาของเขานักนอกจากที่รู้จักกันในฐานะองค์จักรพรรดิผู้อ่อนโยน สุขุมและเปรียบเสมือนพ่อพระคนหนึ่ง

       'สการ์น่า เกรซ มิสทีเรียสซ่า' องค์จักรพรรดินีแห่งมิสทีเรียสซ่าและเป็นภรรยาหลวงขององค์จักรพรรดิเครซิมบัส เป็นเหมือนราชินีผู้แสนดี อ่อนโยน มีเมตตาและมีความสง่างามราวกับนางฟ้าก็ไม่ปาน แต่ยามใดที่พระนางโกรธามันก็ไม่ต่างอะไรจากภูเขาที่กำลังปะทุพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ...

       บัดนี้ทั้งสองพระองค์ต่างเต็มไปด้วยความรู้สึกเคร่งเครียด วิตกกังวลและเป็นห่วงเรื่องของ 'บุตรีคนเล็ก' ของตระกูลมิสทีเรียสซ่าที่ตั้งแต่ให้กำเนิดมาหลังจากได้รู้ว่าเด็กคนนี้มี 'คำสาป' ก็ไม่เคยแม้แต่จะพาเด็กคนนี้ออกไปเจอโลกภายนอกเลยเพราะทั้งคู่ต่างรู้ดีว่าคำสาปของเด็กคนนี้มันหาใช่เรื่องล้อเล่นและไม่ใช่เรื่องธรรมดาสักนิด ขืนปล่อยให้ลูกสาวของพวกเขาออกไปล่ะก็มีหวังอาจเป็นภัยทั้งต่อตัวลูกสาวและจักรวาลอย่างแน่นอน...

       แม้จะรู้ว่าทำแบบนี้มันผิด...

       แต่มันก็ไม่มีทางเลือก...นอกจากการให้ลูกสาวได้เรียนรู้บางสิ่งด้วยตัวเอง...

       "เราควรจะให้ลูกของเราออกไปข้างนอกบ้างนะคะ ฉันไม่อยากทำร้ายลูกแบบนี้เลย"สการ์น่ากล่าวทั้งนํ้าตาและเจ็บปวดใจเฉกเช่นเดียวกับผู้เป็นสามี

       "ข้าขอโทษสการ์น่า...ข้าคงทำเช่นนั้นมิได้จริงๆ ข้ารู้ว่ามันมิควรทำแต่...ข้าก็มิอาจที่จะให้คาเทียลล่าพบเจออันตรายอีกเหมือนครั้งที่แล้ว"

       "แต่อย่างน้อยก็ยังพอมีที่หนึ่งที่จะช่วยให้ลูกของเราไปได้นะคะ! ถึง..ถึงมันจะมีพวกไม่หวังดีบ้างแต่ก็ยังน้อยกว่าที่นี่อีกนะคะ!"จักรพรรดินีสการ์น่าพยายามขอร้องผู้เป็นสามีทั้งนํ้าตา เพราะเธอไม่อยากทำร้ายลูกแบบนี้อีกแล้ว เธอไม่อยากให้เป็นเหมือนภพก่อนๆ เธออยากให้ลูกสาวของเธอได้ลองออกไปดูโลกภายนอกสักครั้ง...หรือครั้งสุดท้ายก็ยังดีกว่าปล่อยให้ลูกของเธอเป็นเช่นนี้...

       "......"เครซิมบัสเงียบไปสักพักจากนั้นจึงต้องถอนหายใจออกมาเบาๆอย่างช่วยไม่ได้

       "เข้าใจแล้ว....แค่ครั้งนี้เท่านั้นนะ ข้าจะให้คาเทียลล่าออกไปข้างนอก"

       "จริงเหรอคะ?"

       "จริงสิ ข้าจะพาลูกของเราไปที่โลก 'JoinTale' ได้ไปพบกับโลกกว้างสักครั้งแต่เพียงแค่ครั้งสุดท้ายนะที่รัก..."

       ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ระยะสั้นๆ แต่อย่างน้อยๆคนเป็นแม่เองก็โล่งใจที่อย่างน้อยก็จะได้พาลูกสาวออกไปพบกับโลกภายนอกสักที แม้ว่า....มันจะไม่ถูกวิธีก็ตาม...

       แต่ถ้าหากทำเช่นนั้น....ก็จะไม่มี 'คุโระ มิสทีเรียสซ่า' ...

       เพราะตระกูลของพวกเขานั้น...เวลาโกรธจะไม่ต่างอะไรจาก 'ปีศาจ' ในรูปแบบของสัตว์ต่างๆ...

       โดยที่ไม่ทันได้รู้เลยว่ามีร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่กำลังแอบฟังอยู่ทางด้านนอกกำแพง ในมือของเธอก็ยังคงกอดตุ๊กตากระต่ายน้อยสีดำอยู่...

       ในดวงตาสีดำดั่งนิลของเธอนั้น บัดนี้ได้เบิกตากว้างกับความจริงบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน...ไม่เคย...ไม่เคยรู้เลยตั้งแต่ผ่านมาจนถึงภพปัจจุบันนี้...

       ว่าท่านพ่อของเธอ...

       รู้จักโลก 'JoinTale' ด้วย