หยุด - สต๊อปเฟรมสมายด์ * ft.นทแอป ฮัทแคน ฮั่นส้ม

ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 11 เจ็บ

 

Chapter 11
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -





เจ็บ





.

.

.

.








" อ้าวพี่ฮัทพาใครมาด้วยอะ " ร่างบางกล่าวขึ้นเมื่อเห็นว่ามีหนุ่มร่างเล็กผิวเข้มรูปหล่อ

คนหนึ่ง ยืืนอยู่้ข้างๆกับฮัทแล้วโปรยยิ้มหวานมาให้กับเฟรมด้วยแววตาใสซื่อ






" อ้อ ผมชื่อแคนคับผม " ร่างเล็กตอบมาด้วยความจริงใจและน้ำเสียงเป็นกันเอง







" เพื่อนสนิทพี่เอง แคนนี่น้องเฟรม " ฮัทบอกเล่าความสัมพันธ์ของร่างเล็กกับเขาแล้ว

จึงแนะนำให้แคนรู้จักกับร่างบางบ้าง








" ยินดีที่ได้รู้จักคับผม " แคนพูดรัวๆแล้วเผยรอยยิ้มเล็กๆออกมาพลางก้มหัวให้ร่างบาง

เฟรมจึงทำตาม ร่างเล็กนิสัยน่ารักจังเลย โดยการกระทำของทั้งสองตกอยู่ในสายตาของ

หนุ่มร่างสูง ฮัทได้แต่ยิ้มตามการกระทำของเฟรมอย่างชอบใจในท่าทาง







" แล้วจะไปกันยังครับ " ฮัทพูดขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มเมื่อเห็นทั้งสองคนหัวเราะร่าเริงดู

เข้ากันได้ดี ทำให้ทั้งคู่หันมาสนใจกับคำพูดของเขาบ้าง






" เดี๋ยวรอเพื่อนเฟรมก่อ.. อ้าวแอปเปิ้ล " ยังไม่ทันที่เฟรมจะพูดจบประโยคสายตาของเธอ

มองไปก็เห็นร่างสูงของแอปเปิ้ลที่เดินมาเหมือนกลับไร้วิญญาณ ร่างบางจึงโบกมือสูงๆ

เป็นเชิงบอกว่า อยู่ทางนี้ แต่มีเพียงแค่ยิ้มเล็กๆตอบกลับมาเท่านั้น เฟรมสัมผัสได้อย่าง

ชัดเจนว่ามันไม่ใช่ยิ้มเห็นแห่งความสุขแน่ๆ เหมือนกลับร่างบางกำลังทุกข์ใจอยู่






" เป็นไรอ่าาา ไหวมั้ย " ยิ่งร่างบางเข้าใกล้แอปเปิ้ลเธอยิ่งเห็นตาแดงๆที่เหมือนผ่าน

การร้องไห้มันยิ่งทำให้เธอสงสัยขึ้นไปอีก เฟรมเข้าไปโอบเอวร่างสูงไว้แล้วถามอาการ

ของแอปเปิ้ลออกไปด้วยความเป็นห่วง แต่ร่างสูงก็ตอบกลับมาแค่รอยยิ้มเจือนๆ ให้

เท่านั้น






" ไปกันเหอะ แอปหิวแล้ว " แอปเปิ้ลไม่ได้ตอบคำถามของเฟรม พลางเอื้อมมือมาจับ

ร่างบางไว้ เฟรมสัมผัสได้ถึงความร้อนใจมากมายเหมือนร่างสูงต้องการจะส่งผ่านความรู้สึก

ลึกๆไปบอกเฟรมว่า

 




มันไม่ใช่แค่แอปเปิ้ลอย่างเดียวหรอก แต่เธอก็ด้วยเฟรม มีเรื่องมากมายที่ควรจะถาม 

พี่นทกับสต๊อปเป็นอะไรกัน ?


.

.

.

.









" เบียร์มั้ย " สต๊อปถามนทพลางส่งกระป๋องเบียร์ไปให้ ร่างบางก็รับมาอย่างง่ายดาย





" แปลก ตอนเราคบกันพี่ไม่ยอมให้นทกินเลย ตอนนี้ชวน ไม่ค่อยชิินเลยนะเนี่ย "

ร่างบางพูดขึ้นเมื่อเห็นลักษณะที่เปลี่ยนไปจากหลายปีที่แ้ล้วของร่างสูงเมื่อก่อนนี้

สต๊อปหวงร่างบางอย่างกะไข่ในหิน พวกแอลกอฮอลล์ร่างสูงก็ไม่เคยยอมให้นทแตะ


สักนิืดเดียว ตอนนี้ร่างบางก็แอบเสียใจเหมือนกันนะ ที่ตอนนี้สต๊อปไม่หวงเธอเหมือน

เมื่อก่อนแล้ว







" ก็ตอนนั้นนทก็ยังเด็กอยู่พี่ก็ไม่อยากให้กิน แล้วอีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไร

กันแล้วนี่นาตอนนี้พี่มีสิทธิ์หวงนทด้วยหรอ "


สต๊อปตอบนทไปด้วยรอยยิ้มแต่มันกลับ เป็นคำพูดที่สามารถทำให้เจ็บปวดได้ทั้งคน

พูดและคนฟัง แต่ในเมื่อมันเป็นความจริงในเมื่อนทก็มีแอปเปิ้ลอยู่คนที่อยู่ในฐานะ

แฟนเก่าแล้ว อย่างเธอมีสิทธิ์หวงนทมากแค่ไหนกันงั้นหรอ





" พี่อยู่กับใครหรอคะ " นทเปลี่ยนเรื่อง เพราะไม่กล้าที่จะตอบคำถามของสต๊อปจะ

ทำอย่างนั้นได้อย่างไรกัน ในเมื่อเธอเองนั่นแหละที่เป็นคนเดินจากร่างสูงไปถ้าย้อน

เวลากลับไปได้ เธอจะลองคิดให้ดีอีกนิดว่านี่หรือคือสิ่งที่ต้องการจริงๆ ก่อนจะมานั่งเสียใจ

ที่หลัง




" อยู่กับเฟรม เขาอยู่มหาลัยเดียวกันกับพี่ ปีหนึ่งเหมือนกัน แต่ว่าเป็นน้องนะ " ร่างสูง

ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มเมื่อร่างบางพูดถึงเฟรม พร้อมทั้งอธิบาย แต่นั่นก็ทำให้นทแอบ

เจ็บปวดในใจลึกๆ



" แฟนหรอคะ " ร่างบางกลั้นใจถามไปเพราะสต๊อปไม่เคยคิดจะอยู่ร่วมกับใครจริงจังมา

ก่อนนอกจากตัวนทเอง เพราะตั้งแต่ครอบครัวจนกระทั่งพนักงานในบริษัทของพ่อแม่เธอ

ยังไม่ชอบขี้หน้าด้วยซ้ำ เพราะอะไรทั้งๆที่สต๊อปก็เป็นคนน่ารักขนาดนี้แท้ๆ




" เปล่า " ร่างสูงตอบนทด้วยรอยยิ้มเจือนๆ มันเปรี่ยมไปด้วยความสุขและความเศร้าใน

เวลาเดียวกันพลางกระดกเบียร์จนหมด อย่างนั้นเองนะเหรอ สุขที่ร่างบางพูดถึงเฟรม และ

ทุกข์ที่ไม่ได้เป็นแฟนกับเฟรม นทมองแววตานั่นออกหมดทุกอย่างและรับรู้ได้ว่า ถึงจะไม่ได้

เป็นแฟนกัน แต่ร่างสูงต้องมีความรู้สึกดีดีให้กับ เฟรมเป็นแน่ เจ็บจัง




" เหรอคะ " นทพูดอย่างไม่ต้องการคำตอบพลางกระดกเบียร์จนหมดเช่นเดียวกัน เจ็บจัง

ฉันอยากกอดเธอ อยากสัมผัส อยากได้รักเธออีกครั้ง

 จูบที่ฝังในใจเธอ ยังอยู่เสมอในใจฉัน

ความทรมานที่เสียเธอไปให้ใคร มันไม่เท่าเสียเธอให้เขา

เพราะเขาคนนั้นคือตัวฉันในวันเก่า ฉันอยากเป็นเขาเป็นคนนั้นอีกได้มั้ย

อยากกลับไปเป็นคนเดิมของเธอ คนที่เธอเคยรักในวันนั้น

มีอะไร อะไรที่เขาเคยทำ แล้วฉันวันนี้ทำไม่ได้

เพลงๆนั้นที่ฉันเคยร้องให้เธอ เหมือนเธอ ไม่ซึ้งใจอีกแล้ว ไม่เหลืออีกแล้ว

ถ้าเธอลองมอง มองด้วยหัวใจ เธอจะเห็นจะรู้ว่า คนคนเดิม ยังรักเธอทุกเวลา







แค่มองผ่านตาอาจไม่รู้ เธอไม่รู้...
 

.


.



.



.








" แอปเปิ้ลเบาๆ " เฟรมห้ามปรามร่างสูงที่กระดกเหล้าไปเป็นแก้วที่หกแล้วกำลังจะตามด้วยเจ็ด

ทุกคนต่าง งงและสับสนไหนแอปเปิ้ลบอกเธอหิว ตั้งแต่เข้ามา้เห็นกินแต่เหล้า ร่างบางเลย

ตัดสินใจจะไม่กินสักแก้ว เพราะเธอรู้ัแล้วแน่ๆ ว่าร่างสูงต้องเมา


หูตาแอปเปิ้ลเริ่มลาย สติเริ่มหลุดลอยเข้าไปทุกที แต่เธอก็ยังคงจะกระดกแก้วที่แปดตามเข้า

ไปอีก ถ้าจะกินบ้าเลือดขนาดนี้ เธอไปทำอะไรมาแอปเปิ้ล





" เมาแล้ว หยุดหยุดหยุด พี่ฮัทพี่แคนเดี๋ยวเฟรมมานะ " เฟรมห้ามแอปเปิ้ลอีกครั้งแล้วประคอง

ร่างสูงของแอปเปิ้ลไปในห้องน้ำ ไม่ทันไรแอปเปิ้ลก็ปล่อยโฮมาในชนิดที่ว่าไม่รู้จะอธิบายยังไง







ก่อนที่จู่ๆร่างสูงจะก้มลงประกบริมฝีปากบางๆของเฟรมอย่างที่ร่างบางเองก็ยังไม่ทันได้ตั้งตัว

เฟรมตกใจ แต่ไม่รู้เพราะอะไรถึงไม่มีกำลังมากพอที่จะปฏิเสธรสจูบที่ชวนให้เคลิบเคลิ้มนุ่มนวล

แต่อ่อนหวานของแอปเปิ้ลได้เป็นจูบที่เกิดขึ้นมันเหมือนกับมีพลังงานที่ลึกลับทำให้ร่างบาง

เผลอไผลแล้วจูบตอบอย่างไม่เข้าใจตัวเอง มันเริ่มหนักหน่วงขึ้นอย่างที่ทั้งสองคนไม่สามารถ



จะหยุดยั้งได้นอกจากการขาดอากาศเท่านั้นที่ทำให้แอปเปิ้ลต้องเป็นฝ่ายผละออกก่อน 

ใบหน้าของร่างบางตอนนี้มันช่างชวนให้หลงไหล หน้าขึ้นสีบวกกับสายตาหวานเยิ้มที่ส่ง

มาให้กับแอปเปิ้ล แต่ยิ่งมองร่างสูงยิ่งเห็นภาพอะไรชัดเจนยิ่งขึ้น เธอพรากจูบของเฟรมและ

เธอทำผิดต่อพี่นทอีกด้วย 








" แอป..แอปขอโทษ " ร่างสูงได้สติ เธอพยายามจะกล่าวขอโทษทุกอย่างมันดูร้อนรนและ

อึดอัดมากเธอไม่รู้จะทำอย่างไร น้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง แต่แล้วความอบอุ่นที่เข้ามาสัมผัส

ผ่านอ้อมกอดของเฟรมก็ช่วยทำให้ร่างสูงใจเย็นลงได้

" ไม่เป็นไรนะแอปเปิ้ล ไม่เป็นไร " 


 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

 

มะวานที่บอกไปซื้อข้าวแล้วไม่ได้อัพ 5 5 55  
ทุเรศมากจริงๆ ขอโทษนะคะ อิอิ เย้เย้ เรามีแบนเนอร์แล้ว 

ขอโปรโมตหน่อย ชอบมากอ่ะ ไปให้คนอื่นทำให้มา
ทำเองไม่เป็น 5555555 ตอนนี้เป็น สเฟรมสแอป 

ตอนหน้า สนทสต๊อป นะแจ๊ะ จุ้บจุ้บ

 

 

thank theme

© Tenpoints!