Beautiful summerฤดูร้อนท้าลองหัวใจว่าใครจะรัก

ลำดับตอนที่ #15 : แถลงข่าว

14

แถลงข่าว

 

“เร็วๆสิซัมเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก”

น้ำฟ้าพูดพลางรีบลากฉันเร็วกว่าเมื่อกี้อีก ไม่รู้ว่าวันนี้มันมีเรื่องอะไรยัยน้ำฟ้าถึงได้ไปที่บ้านฉันตั้งแต่เช้าแล้วจับฉันลากมาที่บริษัทST Famous เนี่ย อยากรู้จริงๆเลย

“เดี๋ยวก่อนสิฟ้านี่มันเรื่องอะไรบอกฉันหน่อยได้มั้ย”

“ไม่ได้ แต่ถ้าเธออยากรู้ เธอก็ช่วยเดินให้มันเร็วๆหน่อยได้มั้ย”น้ำฟ้าพูดแล้วลากฉันเร็วขึ้นกว่าเมื่อกี้อีกอ่ะ

และแล้วน้ำฟ้าก็ลากฉันมาถึงห้องๆหนึ่งซึ่งกว้างมากทีเดียว พอฉันเข้าไปก็เห็นในห้องนั้นมีนักข่าวเต็มไปหมดเลย แถมยังมีหนุ่มสาววัยรุ่นอีกหลายคนที่เข้ามานั่งอยู่ที่นี่ รวมถึงแฟนคลับของวงAprilด้วย (ฉันก็ไม่รู้อ่ะนะว่าใช่รึเปล่าเห็นที่ป้ายไฟเขียนว่าวงApril)อย่าบอกนะที่ยัยน้ำฟ้าลากฉันมาเนี่ย เพื่อที่จะให้ฉันลงข่าวอีก โน โน โน ไม่เอาแล้ววว-O-!!

“อ่ะใส่นี่ซะ”น้ำฟ้ายื่นแว่นกันแดดสีดำมาให้ฉัน

“ทำไม”

“อยากเป็นข่าวรึไง ถ้าไม่อยากก็ใส่ซะ”น้ำฟ้าพูดทำให้ฉันต้องรีบหยิบแว่นมาใส่แบบด่วนเลยล่ะ

“นี่ฟ้าที่แกไปลากฉันมาเนี่ย แกมีอะไรกันแน่”ฉันถาม พลางเดินไปยื่นด้านหลังเหล่าแฟนคลับของวงApril ซึ่งน้ำฟ้าได้เดินไปก่อนแล้ว

“เดี๋ยวก็รู้น่า”น้ำฟ้าพูดพลางจับจ้องไปยังโต๊ะตัวหนึ่งภายในห้องที่มีไมโครโฟนวางอยู่ด้วย

แล้วซักพักก็มีคนเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ ผู้ชายผมบลอนซ์ นัยน์ตากวนประสาท เพลย์บอยชื่อดัง มือกลองของวงนักร้องที่ดังอันดับต้นๆของเมืองไทย

“พาส”ฉันพึมพำชื่อเขาเบาๆ

พาสเดินมานั่งอยู่ที่โต๊ะ สายตาของเขาก็ดูเหมือนว่าจะมองเห็นฉันแล้วล่ะ ฉันมองดูรอบๆนักข่าวแต่ล่ะคนดูเหมือนจะเตรียมพร้อมกับการทำข่าวอย่างเต็มที่แล้วล่ะ

แต่ดูเหมือนว่าจะมีเขากับพี่เอมม่าสองคนเท่านั้นที่นั่งกันอยู่ที่โต๊ะ แล้ววงAprilคนอื่นๆล่ะ พวกเขาไปอยู่ที่ไหนกันหมด

“น้ำ เฮ้ย!”

ฉันกำลังจะหันมาถามน้ำฟ้าว่านี่มันเรื่องอะไรกัน แต่ที่ร้องเฮ้ยเนี่ยก็เพราะวงAprilเหลือต่างมายืนอยู่อยู่ตรงนี้กันหมดไม่ว่าจะเป็น เชน ไนส์และไอซ์พวกเขาแต่ล่ะคนต่างใส่แว่นกันแดดและหมวกมาจนจำแทบไม่ได้แน่ะ

“พวกนายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงน่ะ”ฉันถามเชนที่อยู่ใกล้ที่สุด

“พวกฉันไม่อยากไปยุ่งเรื่องของไอ้พาสมันหรอก”เชนบอก

“หมายความว่ายังไงO-O??”ฉันถามอย่างงงๆ

“พาสเป็นคนขอจัดงานแถลงข่าว”ไนส์พูดสั้นๆแต่ฉันเองก็ยังงงอยู่ดี

“ฉันไม่เข้าใจ”ฉันบอก

“พาสเป็นคนขอจัดงานแถลงข่าวเพื่อเคลียร์ปัญหาข่าวฉาวที่เธอกับมันจูบกันยังไงล่ะ”ไอซ์บอก

“แล้วพวกนายรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงในข่าวเป็นฉัน”ฉันถามไอซ์

“ชุดเธอไงล่ะ”ไนส์ตอบเสียงเรียบ

คราวนี้ฉันเข้าใจแจ่มแจ้งแล้วล่ะ นี่พาสจะทำอย่างที่เขาบอกจริงๆเหรอ แล้วเรื่องของฟรีสอีกล่ะเขาจะทำยังไงนะ

“เธอรู้มั้ย ตั้งแต่วันที่ไอ้พาสมันเจอเธอ ตั้งแต่วันนั้นล่ะมันก็เลิกนิสัยเพลย์บอย”เชนพูดขึ้นลอยๆ

“มันหลบเลี่ยงและห่างจะผู้หญิงทุกคนที่มันเคยยุ่งเกี่ยวด้วย”ไนส์พูดบ้าง

“และมันยังจับตามองแต่เธอ ไม่เชื่อลองไปดูในโทรศัพท์มันสิมีแต่รูปเธอทั้งนั้น”ไอซ์พูด

ฮะ!นี่ที่พาสเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นเพราะเขากำลังรู้สึกดีๆกับฉันงั้นเหรอ แล้วที่ไอซ์พูดล่ะ รูปในโทรศัพท์มีแต่รูปฉัน มันจะเชื่อได้ซักแค่ไหนนะ แต่คนอย่างไอซ์น่ะคงไม่โกหกฉันหรอก

รูป ใช่แล้ว!วันนั้นบนดาดฟ้าที่เขาให้สร้อยข้อมือกับฉัน เขามารูปในมือถือของเขาให้ฉันดูสองรูปเป็นรูปที่ฉันหน้าแดงกับรูปที่ฉันเข้ามาในห้องวงApril นั่นเอง แสดงว่าเขาจับตามองฉันอยู่ตลอดเลยสินะ

ฉันผละจากความคิดของตัวเองหันไปมองพาสซึ่งเขาเองก็กำลังมองมาทางฉันเช่นกัน

“เอาล่ะค่ะสื่อมวลชนทุกคน ตอนนี้พาสพร้อมที่จะให้สัมภาษณ์แล้วล่ะค่ะ”พี่เอมม่าบอกสื่อมวลชนผ่านไมค์

“ผู้หญิงในข่าวเป็นใครค่ะ”

“ใช่หนึ่งในนางแบบรึเปล่า”

“พาสมีคำแก้ตัวอะไรเกี่ยวกับข่าวรึเปล่าครับ”

นักข่าวแต่ล่ะคนต่างระดมคำถามใส่พาสอย่างไม่ยั้ง

“เอ่อ ทีละคนได้มั้ยค่ะ”พี่เอมม่าบอกนักข่าว

“พาสมีคำแก้ตัวอะไรเกี่ยวกับข่าวมั้ยครับ”

“ผมไม่มีคำแก้ตัวอะไรทั้งนั้นครับ ข่าวนั่นเป็นความจริง”พาสตอบ

“แล้วผู้หญิงในข่าวล่ะค่ะเป็นใคร”

“เธอคือหนึ่งในนางแบบที่เดินแฟชั่นโชว์ครับ”พาสตอบพลางมองมาที่ฉัน

“แล้วผู้หญิงชื่ออะไรค่ะ”นักข่าวสาวคนหนึ่งถาม

“ผมไม่ขอบอกนะครับ”

“คุณมีอะไรจะบอกกับแฟนคลับมั้ยค่ะ”

“ไม่ครับ เพราะผมเชื่อว่าแฟนคลับทุกคนเข้าใจผม เหมือนกับหลายๆครั้งที่ผมเป็นข่าวกับสาวๆอีกหลายคน”

คำตอบของพาสเรียกเสียงกรี๊ดของแฟนคลับได้ดังลั่นห้องจนฉันกับน้ำฟ้าแทบจะเอามืออุดหูไม่ทัน>W<

“ขออีกซักคำถามนะค่ะ”

“เชิญครับ”พาสบอกนักข่าว

“แล้วคุณคิดจริงจังอะไรกับผู้หญิงคนนั้นรึเปล่าค่ะ”

เฮือก!

คำถามของนักข่าวคนนั้นทำให้พาสดูเหมือนจะตกใจไม่น้อย ฉันเองก็เช่นกัน ฉันอยากรู้แล้วล่ะสิว่าพาสเขาจะตอบนักข่าวว่ายังไง

“คุณก็รู้นี่ครับคุณนักข่าว”

“-__-??”นักข่าวดูเหมือนจะงง

“ผมนะเป็นเพลย์บอยนะครับ การที่จะให้ผมคิดจริงจังกับใครสักคนผมของบอกได้เลยล่ะว่ามันยาก”

 เหมือนเข็มพันเล่มเข้าทิ่มแทงหัวใจของฉันพร้อมกัน คำตอบของเขาทำให้ฉันเจ็บปวด ทำไมนะฉันไม่ได้ชอบพาสตั้งแต่แรกแล้วนี่แล้วทำไมฉันต้องเจ็บ มันไม่มีเหตุผลเลยนะ

“แสดงว่าคุณไม่คิดจริงจังกับผู้หญิงคนนั้น”

“ผมบอกคุณไปแล้วนะครับ กรุณาอย่าถามซ้ำ”พาสพูดทำให้นักข่าวคนนั้นถึงกับหน้าเสียไปเลยล่ะ

“ผู้หญิงคนนั้นคงเสียใจมากเลยนะค่ะถ้าได้ยินคุณพูดแบบนี้”

“ผมไม่รู้นะครับว่าผู้หญิงคนนั้นจะรู้สึกยังไงแต่หัวใจของผมมันด้านซะแล้วล่ะ มันไม่รู้สึกอะไรแล้ว”พาสจ้องมาทางฉันมากยิ่งขึ้น

“ถ้าผู้หญิงคนนั้นอยู่ตรงนี้ด้วย คุณจะบอกเธอว่าอะไรเหรอค่ะ”

“เรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว”พาสพูด

‘เรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว’

            คำพูดของเขายังคนดังอยู่ในหูของฉัน แล้วอยู่ๆน้ำใสๆก็ไหลอาบแก้มของฉัน ฉันยกมือขึ้นแตะน้ำนั้นเบาๆ

                นี่ฉันร้องไห้เหรอ

                ฉันร้องไห้ทำไม ในเมื่อเขาบอกว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้วแล้วฉันจะร้องให้เสียน้ำตาไปทำไม ฉันจะร้องไปเพื่ออะไร

“ฟ้าเดี๋ยวฉันมานะ”ฉันสะกิดน้ำฟ้าแล้วก็เดินออกจากห้องไป

ฉันเดินออกจากห้องพยายามเก็บพิรุธให้มากที่สุด ฉันไม่อยากให้น้ำฟ้า เชน ไนส์หรือไอซ์จับพิรุธว่าฉันร้องไห้

พอฉันเดินออกมาจากห้องแล้วฉันก็รีบวิ่งออกไปจากบริษัทให้เร็วที่สุด จนฉันวิ่งมาถึงหน้าบริษัทST Famous ฉันตัดสินใจที่จะปล่อยโฮเต็มที่เลย

ตอนนี้น้ำตาของฉันไหลออกมาราวกับน้ำตก ฉันเสียใจ เจ็บปวด สิ่งที่พาสทำไปทั้งหมดมันคืออะไร สร้อยข้อมือที่เขาให้ฉันเขาให้ทำไม เขามาท้าพนันหัวใจกับฉันไปเพื่ออะไรในเมื่อเขาก็ไม่ได้คิดอะไรจริงจังกับฉัน เขาจงใจที่จะแกล้งให้ฉันเจ็บปวดเล่นงั้นเหรอ

ฟึ่บ!

ฉันรู้สึกว่ามีมือมาวางพาดบ่าของฉันอยู่ ฉันจึงหันไปมอง

“เสียใจงั้นเหรอ”ชายหนุ่มผู้ที่เอามือตั้งบนบ่าของฉันถาม

“นายมาทำไม”ฉันพูดพลางปัดมือของเขาออก

“ฉันก็มาดูผลงานของฉันน่ะสิ”ชายหนุ่มยิ้ม

“ทำไมเหรอฟรีส แค่นี้นายยังสะใจไม่พออีกรึไง”ฉันถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันก็คือฟรีส

“ที่ฉันทำไปไม่ใช่เพราะความสะใจ”ฟรีสตอบเสียงเรียบ

“แล้วนายทำแบบนั้นทำไม”

“แล้วเธอจะเสียใจทำไมในเมื่อเธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับพาส”ฟรีสถาม

“ทำไมฉันจะไม่รู้สึก ถ้าฉันไม่รู้สึกแล้วฉันจะร้องไห้ทำไม!”ฉันตวาดใส่ฟรีส

“แล้วเธอรู้สึกยังไงกับมันล่ะ”

“ทำไมฉันต้องบอกในเมื่อนายกับฉันไม่ได้เป็นอะไรกัน”ฉันพูดพลางหันหลังกลับ แล้วฉันก็เดินออกไป

ฟึ่บ!

แต่ทว่า ไม่ทันที่ฉันจะเดินออกไปฟรีสก็คว้าต้นแขนของฉันแล้วดึงกลับไปหาเขา ทำให้ตอนนี้ฉันอยู่ในอ้อมกอดของฟรีส

“นายทำบ้าอะไรของนาย!”ฉันโวยวายแล้วดิ้นอย่างสุดแรงเกิด

“เธอรักมันใช่มั้ย”

“อะไรของนาย”

“พาสยังไงล่ะ เธอรักมันใช่มั้ย”

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะคิดยังไงกับพาสมันก็ไม่เกี่ยวกับนาย”สิ่งที่ฟรีสกำลังถามฉัน มันยิ่งทำให้ฉันคิดถึงพาสมากขึ้น และมันทำให้น้ำตาของฉันไหลมาอีกรอบ

“เป็นแฟนฉันได้มั้ย”

“O///O”คำถามของฟรีสทำให้ฉันถึงกับหน้าแดงและตกใจ

“ว่าไง”

“นายอย่ามาล้อฉันเล่น”ฉันพยายามคิดว่าฟรีสคงต้องหาเรื่องแกล้งฉันแน่ๆเลยที่ถามฉันแบบนั้น

“ฉันพูดจริง”ฟรีสพูดเสียงเรียบ

“ทำไม”

“ฉันชอบเธอ และฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจเหมือนไอ้พาสแน่ๆ”

“O///O”

“เป็นแฟนฉันนะ”

“…”ฉันไม่รู้แล้วว่าฉันควรจะทำยังไง ฉันสับสน

“ว่ายังไงล่ะ”

ฉันควรทำยังไงดี ในเมื่อฉันเพิ่งเจ็บมาจากพาสแล้วฉันก็มีผู้ชายคนใหม่เข้ามางั้นเหรอ ฉันสับสนจริงๆว่าฉันควรทำยังไง

 “ตกลง”

“ว่าไงนะ”ฟรีสถามย้ำ

“ฉันตกลง”

                ฉันไม่มีทางเลือกนะพาส นายเป็นคนทำให้ฉันต้องตอบตกลง ในเมื่อนายอยากให้ฉันเป็นแฟนฟรีส ฉันก็จะสนองความต้องการของนายเอง

 

                (Special talk : Pass)

 

“ถ้าไม่มีคำถามอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ”

“เดี๋ยวสิค่ะ/ครับพาส”

ผมพูดแล้วรีบเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว โดยไม่ฟังคำทักท้วงของเหล่านักข่าว

ที่ผมต้องรีบออกจากการสัมภาษณ์น่ะเพราะผมไม่เห็นซัมเมอร์อยู่ในห้อง ผมรู้ว่าเธอคงจะเสียใจกับสิ่งที่ผมพูดต่อหน้าสื่อมวลชน แต่เพราะว่าเธอเป็นคนเลือกให้ผมทำแบบนี้เองนะ

ผมเดินหาซัมเมอร์จนมาถึงหน้าบริษัท ผมพยายามกวาดสายตาไปโดยรอบ ก็พบเพียงหญิงสาวกับชายหนุ่มยืนกอดกันอยู่ที่หน้าบริษัท

“ซัมเมอร์ ฟรีส”ผมพึมพำชื่อของหนุ่มสาวคู่นั้นอย่างเบาๆ

ภาพซัมเมอร์กำลังกอดกับฟรีส เธอกำลังซบอกของเขาอยู่

ตอนนี้เธอคงหาที่พักพิงอยู่สินะ แล้วที่พักพิงที่ดีที่สุดของเธอตอนนี้ก็คงเป็นฟรีสไม่ใช่ผม

“เป็นไงค่ะซัมเมอร์ของพาสน่ะ ไหนบอกว่าดีแสนดีที่แท้ก็บ้าผู้ชาย”เสียงเล็กๆน่ารักๆดังขึ้นทำให้ผมให้ไปมอง

“เธอมาทำไม”ผมถามหญิงสาวผมสีดาร์กช็อกโกแลตที่ยืนอยู่ด้านหลังของผม

“แหมข่าวออกจะดัง มินนี่ไม่พลาดหรอกค่ะ”มินนี่ยิ้มเหยียด

“พลาดบ้างก็ไม่มีใครว่าตกยุคหรอก”

“พาสค่ะ ทำไมคุณถึงพูดกับมินนี่อย่างนี้ล่ะ”

“แล้วจะทำไม”ผมพูดอย่างไม่แคร์

“แต่พาสค่ะคุณก็เห็นนี่ว่านังซัมเมอร์มันไม่ได้แสนดีอย่างเห็น”

“…”

“มันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบโหยหาความรักจากผู้ชาย”

“...”

“ดูสิค่ะ ตอนแรกมันก็มีคุณแล้วพอตอนหลังก็ไปมีฟรีสเพื่อนของคุณอีก”มินนี่แสยะยิ้ม

“...”

“มันไม่ได้ดีอย่างที่ใครๆเค้าคิดกันหรอก”

“...”

“คุณมาเริ่มต้นใหม่กับมินนี่นะค่ะ”

“…”

“เรื่องไหนที่เลวร้ายก็ลืมมันไปให้หมด แล้วเรามาเริ่มกันใหม่นะค่ะ”มินนี่ยื่นมือมากุมมือผมไว้

“ขอบใจสำหรับความหวังดีนะ แต่ผมคงไม่กลับไปเริ่มต้นใหม่กับคุณหรอก”ผมบอกแล้วสะบัดมือออก

“พาสค่ะ ทำไมคุณถึงทำกับมินนี่แบบนี้ล่ะค่ะ!”มินนี่พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

“...”

“คุณก็เห็นนี่ค่ะว่านังซัมเมอร์มันไปมีผู้ชายอื่นแล้ว”

“หุบปากได้แล้วมินนี่”

“หา!”

“ฉันบอกให้หุบปากยังไงล่ะ!”ผมตวาดใส่มินนี่

“OoO!!”

“แล้วเธอก็เลิกยุ่งกับฉันซักทีนะ”ผมบอกแล้วเดินกลับเข้าบริษัทไป

“กรี๊ดดด!”มินนี่ระเบิดเสียงกรี๊ดออกมา แต่ผมก็ไม่สนหรอก

สงสัยผมกับซัมเมอร์ เราสองคนคงจบกันจริงๆ ลาก่อนนะ

 

(End special talk : Pass)