คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Ep4(จบตอน) : แรงคนหึง (มี ebook แล้ว)
“มันไม่ใ่อย่าที่เธอเห็น ันับเนรไม่ไ้มีอะไรันทั้นั้น”
เาโน้มใบหน้าเ้าหา เผยอริมฝีปาร้อนึ้นบอ่อนประบมันบเบียเนื้อลีบปาหวาน่ำ รสาิที่เาโหยหาอย่านอยามาเนิ่นนาน
“อือ...อืม...”
เ้าอวามหอมหวานิ้นหนีทั้มือทั้ปา พยายามทุบีามร่าหนาให้เาหยุ เหมราึปลายนิ้วมือออาโพรรัแล้วัารปล้ำถอเสื้อผ้าอหิสาว ระามันอออย่าไร้วามปรานีโยไม่สะทสะท้านับแรเท่าม มีเพียแ่วามรำาเสียมาว่าในอนนี้ ไม่ว่าอะไร็หยุรั้วาม้อารเาไม่ไ้
“ันะเอาเธอรนี้ แยาออว้าๆหน่อยสิ น้ำเธอเยิ้มพร้อมรับันเ้าไป้าในทั้ัวแล้ว เห็นไหม...เยิ้มเียว”
นี่มันไม่ใ่ำออนุา แ่มันือำสั่ วามำหนัาภายในลบเลือนวามเหมาะสม ลืมแม้ระทั่อามีพนัานเปิผ้าม่านผืนหนานั้นเ้ามาเห็นอนเาร่วมรัับหิสาว มันไม่ไหวแล้ว เาเป็นอะไร เอาไว้่อยหาเหุผลหลัานี้็แล้วัน อนนี้เาอแ่ส่ัวนเ้าห้ำหั่นับโพรเนื้อหวานให้หายทรมาน่อนเป็นพอ
“ไม่่ะ ราไม่พร้อม”
“พร้อม...เธอพร้อมมารา”
รุ่ราพรัพร้อมสำหรับเา เาแทรเ่ารหว่าา แล้วัารันแยออว้าเสียเอ น้ำหวานเธอไหลเยิ้มเปรอะเรียวาเพรียวลมาไม่น้อย เหมราะโบมฝ่ามือร้อนเล้นลึุ่มระสันแล้วแหย่ปลายนิ้วแหวลีบผาแสนสวยออว้าสุ่้นร้ายเ้าแทรนมิทั้ลำ พร้อมถูไถใบหน้าัินนมทั้สอเ้า ัสิ่วนใทั้หลายแหล่ออาสมอ แล้วั้หน้าั้าัินนมแสนอร่อยอย่าะละะลาม ระเ้าบั้นเอวเ้าใส่ถี่รัว ทั้ทั้ระแททั้ว้านภายในทำเอาหิสาวรีเสียร้อลั่น มิบออบรับเาอย่าหลลืม
“พ่อเลี้ย อย่าทำรา...อ๊าห์”
เธอร้อห้ามเสียสั่นเรือ เมื่อถูายหนุ่มาบ้วเ้าใส่อย่าบ้าลั่ เารุนแรแ่็แฝไป้วยวามเสียว่านสุหัวใ ไม่ปล่อยให้เธอหยุหายใหายอ้วย้ำ เาเร่ัหวะระเ้าพร้อมับารสะิุ่มไแ็ระริ ร่าายเธอล้ายเป็นระเบิเวลา เมื่อมันเอาแ่อยแระายหลายรั้ิ่อัน้วยวามสุนเินบรรยาย
“ันะทำ อย่าลืมสิว่าเราสอนเป็นอะไรัน” เหมราเยหน้าาทรวสาว สายาเาวาวโรน์เมื่อไฟแห่ราะลุโน บั้นเอวหนั่นแน่นยัอรึผลุบหายเ้าออนน้ำรัระอออาร่อหลืบ
“โอววว...ี้...ร่อเธอนี่ไม่เยทำให้ันผิหวั ทั้อ ทั้รันุ้นันร้อนเป็นไฟเผา” เาเอ่ยปามไม่หยุพร้อมเ้ารับันอนสอประสาน
่อนเหมราะลาร่าเล็มายืนพิรฝาระโปรรถ ัท่าทาให้นเอยืนถนัสำหรับารเ้าบั้นเอวสลาันเ้าใส่ ัารผลัร่าาวเนียนไร้ที่ินอนราบลยับนพื้นฝาระโปร แล้วนเอามร่อมทับเ้าหาร่าอ่อนแรามิ เพื่อสอุ้นร้ายเ้าหาร่อรัึุ่่ม่ำ้วยน้ำเมือาวุ่นที่ผสมผสานระหว่าอเาับอหิสาวเสียั สวบ...
รุ่ราอสะุ้ไม่ไ้ับวามเอาแ่ใโยไม่บอล่าวล่วหน้า
“อ๊ะ...ุเหมใร้าย ทำราเ็บไปหมแล้วอนนี้”
เธอ่อว่าเาทั้น้ำาอนถูเาุ้นเท่าลำแนเ้าใส่ร่อรัแล้วัหัวนมเธอ ส่วนนมอี้าถูเาบีบยำนเนื้อปลิ้นทะลัร่อนิ้ว
“็เธอื้อ ัน้อสั่สอนนื้อ”
“ราไม่ไ้ื้อ ุเหม่าหาใร้ายับรา่อน” เธอ่อว่าเาแล้ว็สะบัหน้าหนี ไม่อยามอเห็นนมัมายให้เ็บปวใ
“มอหน้าันรา อย่าิเมินใส่ันอีเ็า เพราะันไม่อบให้เธอเมินไม่สนใัน” นบ้าัหาเลื่อนฝ่ามือบีบปลายา บัับให้สาวเ้ามอนเอ เาอบสายาหวานอหิสาวอนอยู่ในเพลิามที่เาเป็นฝ่ายป้อน สายารุ่ราบ่บอถึวามสุ และเาอบเห็นหิสาวมีวามสุ
“นใร้าย ะทำอะไร็รีบทำเ้าสิ ราอยาะลับบ้าน ไม่อยาอยู่ในนี้...”
“เธอไ้ลับแน่ แ่ไม่ใ่วันนี้”
เหมราพูแล้ว้มใบหน้าริมฝีปา่าัพ้อ บเบียเนื้อนุ่มนแทบแหลเหลวลายเป็นเนื้อเียวัน บั้นเอวยัยันอยระแทระทั้น มันยัทำานราวเรื่อัรั้นเลิศไ้อย่าีเยี่ยม
เาอลส่วนเ้าหล่อนแอ่นระึ้น สอัหวะรอรับารระแทเ้าหาันอย่ารู้าน รุ่ราำลัร่านร้อนึ้นเรื่อยๆ และนั่นือสิ่ที่เาปรารถนามาว่าสิ่อื่นใ เวลานี้...
********************
ลิ์สำหรับเ้าโหลอีบุ๊ - https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTA5NTcwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6IjgyMDUwIjt9
ราาโหลอีบุ๊ 139.-
ความคิดเห็น