(OS/SF) Unlimited Love ; TAETEN JAEDO JOHNIL ETC.

ลำดับตอนที่ #15 : JAEDO : Swimming Pool

So tell me how I'm gonna get past this wave to empty swimming pools

Tell me how I'm gonna feel less secure when I look at you

So I close my eyes and just visualize

The greenest grass on the other side

So tell me how I'm gonna get past this wave to empty swimming pools

            อีกไม่กี่สัปดาห์ก็ใกล้จะปิดเทอมฤดูร้อนแล้ว ส่วนนี้เลยเหมือนกับเป็นช่วงแก้ตัวของเหล่านักเรียนที่สอบตกและยังสอบซ่อมไม่เสร็จ ถึงจะเป็นอาทิตย์แห่งการสอบแก้แต่โรงเรียนก็เปิดเรียนตามปกติเพียงแค่ไม่ได้มีการสอนอะไรอย่างเข็มงวด

ผมทำความสะอาดสระว่ายน้ำคู่กับแจฮยอนมาแล้วเป็นเวลาเกือบ1สัปดาห์ด้วยกัน ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมันไม่เสร็จสักกะที และทุกครั้งที่ผมไปที่สระผมก็มักจะถูกอีกฝ่ายคอยกวนประสาทเป็นประจำ

หาจดหมายเจอเมื่อไรจะปล่อยหมอนั้นทำความสะอาดคนเดียวเลยคอยดู!!

            “โดยอง”

            ผมหันไปตามเสียงเรียกที่ผมคุ้นเคย น้ำเสียงที่มักทำให้ผมหลงใหลได้อย่างง่ายดาย

            “พ..พี่จินยอง”

            “ได้ยินมาว่านายบำเพ็ญประโยชน์แก่โรงเรียนหรอ”

            “แหะๆ ครับ”

            “สุดยอดเลยนะ ทำคู่แจฮยอนสินะ”

            “อ่า ใช่ครับทำคู่กับแจฮยอน”

            “สู้ๆแล้วกัน แจฮยอนเขาเองก็เป็นคนตั้งใจ”

            พี่จินยองยื่นมือมาตบเบาๆที่บ่าของผมพร้อมกับส่งรอยยิ้มที่ผมชอบนั่นมาให้อย่างอ่อนโยน จนมีน้ำเสียงจากบุคคลที่3และ4ดังขึ้นขัดอารมณ์ของผม

            “จินยองอ่า/ตุ่ย”

            ผมและพี่จินยองหันไปตามเสียงเรียก ผมมองหน้าพี่จินยองที่กำลังส่งรอยยิ้มที่ผมไม่เคยได้รับให้กับบุคคลที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเขา ส่วนผมได้แต่ส่งสายอาฆาตให้กับบุคคลที่ชอบกวนประสาทของผม ชื่อผมมีก็ไม่เรียกหรอกนะเรียกอยู่นั้นแหละว่าตุ่ย

            “แจบอมมาตามพี่แล้วน่ะ พี่ขอตัวก่อนนะ”

            “ครับ”

            ผมได้แต่ตอบสั้นๆไป พี่จินยองเดินไปหาพี่แจบอมด้วยใบหน้าที่ดูแล้วมีความสุขล้นเต็มไปหมด แขนเรียวของพี่เขาที่สอดเข้าไปที่แขนของพี่แจบอมจนเหมือนกับว่าทั้งคู่กำลังเดินควงแขนกันนั้น ทำให้ผมรู้สึกเจ็บขึ้นมาหน่อย แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้

            “ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้คู่กับเธอด้วย”

            ผมหันไปมองไอ้คนไม่เอาไหนที่กำลังยืดกอดไม้ถูแล้วทำหน้าตากวนประสาทใส่ พอถึงเวลาเลิกเรียนผมกับแจฮยอนก็จะมาทำความสะอาดสระว่ายน้ำกัน

            “ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมาทำคู่กับนายหรอกนะ”

            “น่าเบื่อ แทนที่ฉันจะได้ลั้นลาหาแฟนในช่วงฤดูร้อน กลับกลายเป็นต้องมาทำงานคู่กับเธอ”

            “ใครใช้ให้นายโง่แล้วสอบตกกันละ โทษตัวเองซะบ้างสิ”

            ผมหันไปแยกเขี้ยวใส่อีกคนที่ทำหน้าตาเหมือนไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดอะไรกับคำพูดของผม ถ้าไม่ติดว่าถือสายยางอยู่ผมเองก็อยากจะคว้าไม้ถูที่อยู่ข้างๆตัวไปฟาดหมอนั้นสักทีหนึ่ง

            “หน้าตาน่ารักนะ แต่นิสัยเธอโคตรไม่น่ารักเลย”

            “เงียบปากไปเลยไป ฉันจะต่อสายยางแล้ว”

            ผมหันกลับมาให้ความสนใจกับงานตรงหน้า จริงๆถ้าไม่มีเรื่องจดหมายนั้นผมก็คงไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้คู่กับคนที่ไม่เอาไหนแบบแจฮยอนหรอก ผมเองก็อยากจะช่วงปิดเทอมฤดูร้อนที่ดีเหมือนกันนั้นแหละ ถึงจะอกหักจากพี่จินยองแต่อย่างน้อยปิดเทอมหน้าร้อนเองก็น่าจะได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนนินะ

            พรวด!!

            อะไรวะ..ก็เมื่อกี้กำลังจะต่อสายยางกับก๊อกน้ำแล้วไมผมถึงเปียกงี้อ่ะ

            “ฮ่าๆๆๆๆ จะต่อสายยางแต่ดันเปิดน้ำไว้ สงสัยเธอคงจะฉลาดแต่เรื่องเรียนแต่กับเรื่องแบบนี้เธอกลับไม่ฉลาดเลยสักนิดเดียว ฮ่าๆๆๆๆ”

            ผมหันไปมองไอ้คนนิสัยเสียที่เอาแต่ยืนขำจนตัวงอแต่ไม่มีความคิดที่จะเข้ามาช่วยผมเลยแม้แต่สักนิด

            “โอ้ยยย ขำ มานี่ฉันช่วย”

            แจฮยอนเดินเข้ามาหาผมแล้วดึงสายยางที่ผมถือเอาไว้ในมือไปต่อเข้ากับก๊อกน้ำให้ ผมยืนมองการกระทำของอีกคนยกมือตัวเองขึ้นมาลูบใบหน้าตัวเองที่มีหยดน้ำเกาะเต็มไปหมด แจฮยอนออกแรงบิดก๊อกน้ำเพื่อเปิดมันอีกครั้งและครั้งนี้มันก็..

            พรวด!!

            พังอีกครั้ง ตอนนี้ทั้งผมและแจฮยอนต่างเปียกกันไปทั้งตัว ชุดยูนิฟอร์มนักเรียนสีขาวของพวกผมในตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำที่ออกจากก๊อก ผมกับแจฮยอนต่างมองหน้ากันสักพักก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาให้กับความไม่ฉลาดของพวกเราเอง

            “นายเองก็ไม่ฉลาดเรื่องนี้นิ ฮ่าๆๆ”

            “เธอมีสิทธิ์ว่าคนอื่นได้ด้วยหรอ เธอเองก็ไม่ต่างกันอ่ะ ฮ่าๆๆ”

            นั้นสินะ

ผมเองก็อาจจะโง่ด้วยเหมือนกัน ถึงจะทำคะแนนในรายวิชาต่างๆได้ออกมาอย่างดีแต่กลับไม่ได้รับความสนใจจากคนที่ตัวเองแอบชอบ แถมยังเอาแต่โทษคนนั้นคนนี้ว่าโง่เลยลืมย้อนกลับมามองตัวเองว่าก็โง่ไม่ต่างกัน โง่ที่เอาใจไปทิ้งไว้กับคนที่เขาไม่สนใจ

สมเพชตัวเองสุด

พรึบ!

“อะ”

“โทษนะ”

ผมมองเสื้อคลุมสีดำที่ตอนนี้มันคลุมอยู่บนไหล่ของผมก่นเงยหน้ามองเจ้าของเสื้อคลุมที่ตอนนี้ใบหน้าห่างกันไม่กี่เซน แจฮยอนมองหน้าของผมจนผมเองก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ พอมองแจฮยอนแบบนี้ใกล้ๆแล้วแจฮยอนเป็นคนที่หล่อ ไม่สิหล่อมากๆเลยก็ว่าได้ แจฮยอนค่อยๆขยับหน้าเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆผมเองก็ได้หดคอหนีอีกคน ฝ่ามือใหญ่แจฮยอนว่างๆลงบนศีรษะของผมเบาๆก่อนจะออกแรงโยกไปมา

“เอาจริงๆเธอก็น่ารักดีนะ”

Talk;

มาแล้วจ้า

สั้นเนอะ..ใช่สั้น;---;

สระว่ายน้ำไม่มีใครอยู่ อยู่กันแค่2คนนนนนน คึคึ

เม้นท์กันเยอะๆๆๆ ชอบอ่านความคิดเห็นของทุกๆคน

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามฟิคของไรท์นะคะ

ไปเมาส์มอยกับไรท์ในทวิตได้นะ ไม่กัดเด้ออออ หรือใน #ฟิครักไม่จำกัดสตอรี่

รักรีดเดอร์ทุกคนนนนน

Enjoy Reading And Thank For Reading.

B
E
R
L
I
N
❀