คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ 5 ( มาเพิ่ม )
ในห้องน้ำไม่มีใครพูดอะไรสักคำ
หลังจากที่ครองขวัญดิ้นหลุดจากบ่วงจูบที่อัลเฟรโด้กระชากเธอลงไปอีกครั้งแล้ว
ต่างฝ่ายต่างก็ยืนหอบหายใจมองหน้ากันด้วยความรู้สึกที่ทั้งคู่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ครองขวัญอยากจะจัดการคนตรงหน้าให้ตายคามือ
แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะยืนเฉยและคว้าเสื้อผ้ามาปกปิดร่างกายที่เกือบเปลือยเปล่าเพราะฝีมือของอัลเฟรโด้ไว้
แล้วถอยไปยืนห่างๆ ไม่กล้าเปิดประตูออกไปตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก
"ใส่เสื้อผ้าชุดที่โรซาเลียเตรียมมาให้
แล้วออกไปให้โรซาเลียดูว่ามันพอดีหรือไม่"
อัลเฟรโด้พยายามปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้เป็นปกติ
ให้ตายเถอะ
ทำอย่างไรเขาก็ไม่อาจหยุดความต้องการครองขวัญได้ ถ้าตอนนี้สามารถเข้าใกล้ดึงตัวเธอเข้ามาจูบมากอดได้เหมือนเมื่อครู่อีก
รับรองเลยว่าอัลเฟรโด้จะไม่เสียเวลาแม้แต่สักวินาทีเดียวเป็นแน่
ผู้หญิงคนนี้ดึงความสนใจ ความต้องการและหัวใจตนไว้หมดแล้ว มันจะเป็นลิขิต
บุพเพสันนิวาส หรืออะไรก็ตามแต่ที่คนเรียกกัน แต่สำหรับท่านประธานหนุ่มแล้ว
เธอต้องเป็นผู้หญิงของเขาคนเดียวเท่านั้น
"ฉันจะไปหาคุณแม่"
ครองขวัญไม่ยอมทำตามที่เขาต้องการ
"จะไม่มีใครไปไหนหรือทำอะไรทั้งนั้น
ถ้าฉันไม่สั่ง โดยเฉพาะเธอ ครองขวัญ
นับจากนี้ไปชีวิตของเธอขึ้นอยู่ที่ฉันเพียงคนเดียวเท่านั้น"
"คุณไม่มีสิทธิ์" เธอตะโกนโต้กลับ
"ถ้าอยากรู้ว่ามีสิทธิ์หรือไม่มีสิทธิ์
ฉันจะใช้สิทธิ์ทำให้เธอดูอีกสักทีดีไหม" ร่างสูงขยับเข้ามาใกล้
ครองขวัญถอยหลังหนีแววตามีความตื่นกลัวเล็กน้อยแต่ก็ยังเชิดหน้าไว้
เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้ว่าเกรงคำพูดนี้
"เสื้อผ้าที่โรซาเลียเตรียมมาคงไม่ต้องแก้มาก
ไซส์น่าจะพอดีกัน"
ครองขวัญหน้าแดงก่ำเมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองมา
หน้าอกเปลือยของเธอมีเพียงชุดที่โรซาเลียเตรียมมาปกปิดไว้
บราเซียร์ตัวสวยยังตกอยู่ที่ข้างตัวไม่ได้เก็บขึ้น
รอยยิ้มที่มุมปากของอัลเฟรโด้สร้างความอับอายให้แก่หญิงสาวมากขึ้น
เมื่ออ่านสายตาที่จับจ้องของเขาได้
"ออกไปซิ
แล้วฉันจะเปลี่ยนยังไง" หญิงสาวออกปากไล่
"ถ้าฉันออกไปตอนนี้
คริสเตียนต้องสงสัยแน่ว่าเราสองคนเข้ามาทำอะไรกันตั้งนานสองนาน
และยิ่งถ้าเธอออกไปพร้อมชุดใหม่ด้วยแล้ว
คิดว่าสองคนนั้นจะสงสัยไหมว่าใครเปลี่ยนให้" คนเจ้าเล่ห์อมยิ้มในที
"คุณ..." ครองขวัญอยากจะหาอะไรควักลูกตาสองข้างนั้นทิ้งเสีย
เมื่อมันฉายแววแห่งความเจ้าเล่ห์ของเจ้าของให้เห็นชัดเจนเหลือเกิน
"หันหลังไป" สาวน้อยสั่ง
"ฉันไม่ชอบคนออกคำสั่ง"
อัลเฟรโด้ทำยืนเฉย
"ช่วยหันหลังไปหน่อย"
คราวนี้น้ำเสียงครองขวัญอ่อนลงเล็กน้อย
"อะไรนะ อีกทีฉันไม่ได้ยิน"
"ช่วยกรุณาหันหลังไป
ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"
"ผู้หญิงควรจะพูดจาให้เพราะ
โดยเฉพาะเวลาพูดกับสามี เธอว่าไหม ครองขวัญ"
"คุณไม่ใช่สามีฉัน
และฉันก็ไม่ใช่ภรรยาของใครด้วย" ครองขวัญเค้นไรฟันพูด
รู้สึกหมั่นไส้ท่าทียียวนกวนประสาทเสียเหลือเกิน
"แต่ว่าเมื่อกี้..."
อัลเฟรโด้ตั้งท่าจะพูดต่อแต่ถูกครองขวัญตัดบทพร้อมขู่ว่า
"หันหลังไปเดี๋ยวนี้
แล้วห้ามหันมาจนกว่าฉันจะบอกให้หันมาได้
ไม่งั้นเราก็อยู่ในห้องน้ำนี้ไม่ต้องออกไปไหนแล้วกัน"
อัลเฟรโด้ยักไหล่เล็กน้อย
แกล้งทำทีเป็นยิ้มยั่วเพื่อกวนประสาทครองขวัญเล่นก่อนจะหันหลังกลับไปแต่โดยดี
ส่วนสาวน้อยก็รีบจัดการตัวเองกับชุดใหม่ที่ไม่เต็มใจสักเท่าไรให้เร็วที่สุด
เมื่อเรียบร้อยแล้วก็เปิดประตูห้องน้ำออกไปโดยไม่บอกคนที่ยืนหันหลังสักคำ
ฝากเพจนักเขียนค่ะ
อิ่มอุ่น
ฝากลิงค์อีบุ๊คนะคะ
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น