ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Send: Close Your Heart ตึกๆตักๆ ระวังรักฉันนะ! (M)
หวังว่างานคงไม่ช้าเกินไปนะคะ
เนื่องจากจำนวนตอนยังน้อยเราอาจจะชี้แนะได้ไม่มากนักและอาจจะมีคำพูดที่กระทบจิตใจและอาจจะพลาดติเนื้อเรื่องตรงที่ไม่สมควร
ต้องขอโทษล่วงหน้าน้า
ชื่อเรื่อง
(8/10)
ตรงชื่อไทยเราคิดว่ามันน่าจะไปได้สุดกว่านี้ค่ะ เพราะมันยังดูสั้นไปนิดหน่อยแต่ก็ไม่เป็นปัญหาหรอกค่ะ เพราะชื่อเรื่องของไรท์ทุกคนมันมีเสน่ห์อยู่แล้วไม่ต้องแก้ไขอะไรมาก
การตกแต่งบทความ (4.5/5)
การตกแต่งถือว่าเข้ากับธีมเนื้อเรื่องค่ะน่ารักใสๆแต่ติดใจตรงแบนเนอร์มากกว่า
น่าจะเป็นระเบียบกว่านี้เนอะจัดไว้ตรงกลางก็ได้ค่า
บทบรรยาย
(14.5/20)
ช่วงบทนำไม่มีอะไรมากค่ะเปิดมาให้ความรู้สึกผู้หญิงใสๆโลกสวยมากแถมเปิดตัวพี่เจ้านายหล่อด้วย คำผิดไม่เห็นนะคะ
บทที่1
มันไม่มีอะไรมากแต่คิดว่ามันแปลกอ่ะคะ
เช่นตรงคำบรรยายว่า
ตั้งแต่ต้นเหตุการณ์จนถึงจบ
เราว่าเขียนง่ายๆไปเลยดีกว่าค่ะว่า
ตั้งแต่ต้นจนจบ เนอะ
มีนัยความสั้นเขียนว่า>>ลองเปลี่ยนเป็น
มีความนัยสั้นๆเขียนว่า ดีกว่ามั้ยอ่ะ
บทที่2
อ่านบทนี้แล้วเรารู้สึกเจ้าเอยนางเอ๊กนางเอกมากค่ะ(ความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆนะ)
อาจจะเพราะคำพูดบางอย่างแต่ก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน อาจจะเพราะแทนตัวเองว่า ‘เจ้าเอย’ ส่วนเพื่อนก็เรียก ‘ผ้าฝ้าย’
อันนี้เราไม่รู้นะว่าไรท์ต้องการฟีลคุณหนูเหมือนไรท์คนก่อนๆ ที่เคยเขียนประมาณนี้รึเปล่า
ถ้าใช่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะเพียงแต่เราคิดว่ามันแปลกๆถ้าพูดบ่อยบ่อยเกินไป
แอบติดใจตรงเรียนพี่นายว่า
‘พี่พี่นาย’ เราก็คงคิดว่านางเอกเรียกว่า’พี่’เข้าไปด้วย แต่ไม่เลยอ่านต่อๆมานางเอกก็เรียกแค่’พี่นาย’
เพราะงั้นเราคิดว่าไรท์น่าจะให้เรียกอย่างใดอย่างหนึ่งไปเลยดีกว่าค่ะ
เราคิดว่าช่วงจะจบตอนท้าย
นางเอกหาข้อมูลจีบผู้ชายแล้วไรท์เขียนไปว่า
เอาล่ะ
ฮัลโหล เทสต์ วัน เดือนปี บลาๆ >> จริงๆเราคิดว่าเป็นเนื้อเรื่องที่นางเอกอ่านนะคะ
ไม่ใช่แบบนางเอกเพ้ออ่ะ
เพราะไหนๆก็คลิกเข้าไปอ่านแล้วอธิบายเนื้อเรื่องคร่าวๆก็ได้นะมันดูโดดไปหน่อย ไม่ก็ใส่ว่า
หลังจากฉันอ่านจบก็คิดได้ว่าต้องจีบพี่นายจริงจังให้ได้ เราแถนะคะ ลองไปปรับเป็นฉบับไรท์ดูค่ะ
#แอบสังเกตว่าตอนนี้ไรท์ใช้อิโมค่อนหัวใจเยอะไป
ลดลงนิดนึงเนอะเพราะอ่านก็รู้แล้วค่ะว่านางเอกนางฟินมาก
คำผิด
มันเริ่มไปทุกระยะ>>ไรท์ตกคำไหนไปรึเปล่าเอ่ย?
อย่านั้นนะ>>อย่างนั้นนะ
บทที่3
เรารู้สึกแปลกๆกับแบบอักษรไรท์จัง555
พอจะนึกออกว่าอยากจะย้ำข้อความนั้นนะคะ แต่บางทีมีพวก ตัวขีดๆ ” แบบนี้อ่ะคะเรียกว่าอะไรเราก็ไม่รู้เหมือนกันนะ55 มันไม่เหมือนกันเลยตั้งแต่บท2ไรท์เลยลองปรับลดดูนะ เราอ่านแทนที่มันจะย้ำข้อความนั้นที่ตัวหนาๆอะคะกลับรู้สึกไม่สบายตามากกว่า
ดูไม่เป็นระเบียบนะแถมอิโมค่อยยังเยอะไปช่ วงที่เป็นหนึ่งคุยเรื่องอาบน้ำกับพี่นายตอนเด็กๆ
รู้สึกรกตาไปนิดค่ะ
เสริมตอนที่พี่นายจูบนางเอกเรารู้สึกมันปกติไปหน่อย
คือเราคิดว่าอารมณ์ตอนนั้น่าจะแบบ..นั่นจูบนะ
จูบแรกนะ คนที่ชอบจูบนะ มันน่าจะเป็นฟีลที่บรรยายออกมาได้มากๆกว่านี้อ่ะคะเราว่ามันรวบรัดไปหน่อย
คำผิด
หน้าซืด>>หน้าซีด
“เออ ขอโทษด้วยกูช่วยน้องเขาก่อนละกัน” >>เว้นตรงคำว่า’ด้วย’ก็ดีเน้อ(จุดเล็กๆเรายังสามารถ
ไรท์ปล่อยผ่านก็ได้ค่ะ)
บุคคลที่ห้า>>ทำไมเรามานั่งนึกอ่ะไรท์55 เปลี่ยนเป็นคำอื่นก็ได้นะเพื่อความเข้าใจ
พี่หนึ่งเป็น>>เป็นหนึ่งป่ะคะ55
เป็นไงบ้างลูกพีเมื่อคืนหลับสบายดีมั้ย>>ขาดคำไหนไปรึเปล่าค่ะ
พี>>พี่ หรืออะไรสักอย่างมั้ยอ่ะ? หรือพีเชยๆ
หัวใจพองฟู>>พองโต?
แนน>>แน่น
แปบ>>แป๊บ
บทที่4
เหมือนที่บอกไปค่ะระหว่าง
‘พี่พี่นาย’ กับ ‘พี่นาย’ ไรท์น่าจะใช้สักอย่างให้ตายตัวนะ อาจจะชี้แนะไม่มากในตอนนี้นะคะเพราะไรท์ลงแค่70% แต่รู้สึกว่าบทนี้คำบรรยายแตกต่างจากบทก่อนๆเยอะพอสมควร ทั้งแบบอักษรกับการบรรยายลักษณะ
แอบคิดว่าไรท์คงไม่ได้แต่งต่อกันรวดเดียวแน่นอนเพราะถ้าใช่แนวเขียนคงเหมือนกัน
แค่คิดว่าตอนนี้ทำได้ดีเป็นพิเศษค่ะแต่คงจะรีบปั่นไปหน่อยเลยมีคำผิดนะคะ
คำผิด
แปบ>>แป๊บ
เหมือนบท3ค่ะ
รางงาน>>รายงาน
อีกน>>อีกคน
หน้าบ้า>>หน้าบ้าน
โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ
(14/20)
อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยน้า
ความน่าสนใจสำหรับเรามันไม่สุดจริงๆ มันเป็นเรื่องความรักที่พบได้ทั่วไปอ่ะคะ
การตัดจบก็ไม่ได้ทำให้หัวใจสั่นไหวขนาดนั้นที่ต้องแบบ หลงพี่นายอ่ะ เราต้องอ่านต่อ! ประมาณนี้นะ
รู้สึกเนื้อเรื่องยังเรียบไปค่ะ
ตัวละคร (14/20)
จะว่าไปเราก็แอบงงกับอารมณ์นางเอกบางช่วงนะคะตอนแรกออกแนวใสๆพอเจอชายเข้าไปถึงกับรุกขึ้นมาจีบ นี่มัน…ดูเร็วไปมั้ย แล้วอะไรคือบางทีก็แอบง้องแง้งกับพี่นายทั้งๆที่หัวข้อการสนทนาไม่น่าจะไปในทางนั้นได้ตัวอย่างเช่น ฉากเจ้าเอยไปชวนพี่นายทานข้าวค่ะ เราว่ามันแอบงุ้งงิ้งกันไปหน่อย
แต่ถือว่าส่วนต่อมาแยกออกค่ะว่านี่คือภาษาเฉพาะนางเอกนะ
นั่นคือภาษาเฉพาะพระเอกนะ แยกคาแรคเตอร์ได้ดีค่ะ เพียงแต่เป็นหนึ่งคาแรคเตอร์โดดเด่นสุดเราคิดว่าตัวนี้ยังพัฒนาได้อีก(ในบทต่อๆไป)มากถือว่าโอนะ
การดำเนินเรื่อง
(15/20)
ติดใจบทแรกนะคะตอนที่ไรท์เขียนว่า
เอ๊ะ
เหมือนนึกอะไรออก แล้วก็เป็นฉากคุยกับพระเอกรึเปล่า คล้ายๆเล่าความหลังเพราะข้อความมันเป็นตัว
‘ นี้อ่ะคะ ถ้าเราเข้าใจไม่ผิดนะถ้าไม่ใช่ก็ข้ามไปค่ะ แต่ถ้าใช่เราว่าตอนบทนำไม่เห็นพี่นายจะถามเลยว่าชอบพระเอกนิยายเหรออะไรประมาณนี้อยู่ดีๆมาเล่าคนอ่านงงได้ค่ะว่า
ถามตอนไหน? (กรณีที่เราไม่ได้อ่านข้ามนะเอาจริง)
และต่อๆมาเราคิดว่ามันก็ดำเนินเรื่องได้โอเคค่ะแต่บางช่วงมันดูไม่มีอะไรเลย
มันจะฟินดีมั้ย? จะเขินดีมั้ย? มันมีอารมณ์แค่นี้จริงๆค่ะ
คนที่ชอบแนวนี้ก็ถือว่าดีแล้วค่ะแต่สำหรับคนบางกลุ่มอย่างเราที่พอจะเสพติดเรื่องความรักมาแล้วบวกกับสายดราม่ามาแล้ว
มันดูเด็กเลยอ่ะ น่าจะเป็นเพราะตัวละครสื่อออกมาด้วยเราเลยรู้สึกแบบนั้น
ความประทับใจจากนักวิจารณ์
(3.5/5)
ก็ถือว่าจัดในหมวดรักวัยรุ่นใสๆเลยล่ะคะ
มีความน่ารักอยู่ในตัวนะถ้าปรับบางส่วนที่บอกไปคิดว่าน่าจะดึงดูดคนอ่านได้มากเลยทีเดียว
รวมคะแนน (73.5/100)
#คะแนนที่เราให้นี้เราให้ตามจำนวนตอนที่เห็นอยู่ตอนนี้นะคะ
ไม่ได้จะให้ซีเรียสกับมันน้า
ชื่อ :
ความคิดเห็น