ลำดับตอนที่ #14
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 10 คืนเดียว
Chapter 10
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คืนเดียว
.
.
.
" นท "
.
" พี่่สต๊อป "
ร่างสองร่างเงยหน้ามาสบตากัน ต่างก็ต้องตกใจและอึ้งกับสิ่งที่ตนกำลังได้เห็นอยู่ตรงหน้า
และไม่รู้จะทำสีหน้าท่าทางอย่างไรดี อะไรกันอยู่ใกล้กันขนาดนี้แท้ๆ แต่กลับไม่เคยเจอ
กันเลยสักครั้ง แล้ว ครั้งนี้กลับมาเจอกันร่างสูงก็ ดันรู้อะไรมากมายเกี่ยวกับตัว
นท นทมีแฟนใหม่แล้ว และเหมือนจะลืมเธอได้แล้วด้วย นั่นสินะ ร่างสูงก็ควรจะเลิกงมงาย
ได้เสียทีแต่สต๊อปก็ยังไม่สามารถทำความเข้าใจกับ ความรู้สึก หรือสิ่งที่ตนเป็นตอนนี้ได้เลย
ไม่อยากให้คนอื่นมาเข้าใกล้นท ทั้งๆเธอคิดว่า ไม่ได้คิดอะไรกับนทแล้วแท้ๆ
หมาหวงก้าง ถ้าใช้คำนี้จะถูกหรือเปล่านะ
" อ้าวรู้จักกันแล้วหรอคะเนี่ย " แอปเปิ้ลที่เหมือนจะ งงๆอยู่ว่าทั้งสองรู้จักกันได้ยังไงเอ่ย
ขึ้นมาสงบความเงียบพลางหัวเราะขึ้นมาเอื่อยๆ ทำให้ร่างทั้งสองร่าง ผละสายตาออกจากกัน
ทันที
" รู้จักกันนิดหน่อย พี่สต๊อปเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่ " รู้จักกันนิดหน่อย เป็นลูกน้องกัน
อย่างนั้นหรอ แอปเปิ้ลไม่เห็นถึงแววตาจริงใจในนัยน์ตา ขอนทเลยสักนิด รู้จักกันนิด
หน่อย คงจะสนิทกันมากสินะ เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน มันคงจะมีอะไรมากกว่าแค่พี่น้องแน่ๆ
แอบน้อยใจจังเลย พี่ไม่เคยโกหกแอปเลยนะ..
" อ้องั้น แอปรีบไปดีกว่าเดี๋ยวเฟรมกับพี่ฮัทจะรอนาน " ร่างสูงอย่างแอปเปิ้ลปกปิด
สีหน้าน้อยใจและปั้นหน้ายิ้มหวานให้กับนทและสต๊อป หยิบกระเป๋าัตังค์ที่มือของคนรัก
พร้อมเหตุผลที่จะทำให้เธอ สามารถออกไปจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดนี้ได้โดยเร็ว
ไม่อยากจะอยู่ตรงนี้แล้วไม่อยาก จะต้องปั้นหน้ายิ้มแย้มทั้งๆที่ไม่ได้รู้สึกอย่างนี้สักนิด
นทพยักหน้าพลางยิ้มหวานเป็นเชิงว่าเข้าใจความต้องการของแอปเปิ้ลและโน้มหน้า
ลงมาใกล้กับแก้มเนียนของแอปเปิ้ลมากขึ้นและจุมพิตลงไปเบาๆ ทำให้บุคคลที่สาม
อย่างสต๊อปต้องเบือนหน้าหนีไปอีกทางถ้าจะหวานกันขนาดนี้ ช่วยไปหวานให้ไกลๆ
แฟนเก่าจะได้ไหม แต่เชื่อสิ เหตุการณ์นี้มันกลับทำให้ร่างสูงคิดถึง ยัยโก๊ะมาจับใจ
" แอปเปิ้ลฝากดูเฟรมด้วยนะ " สต๊อปตะโกนไล่หลังร่างสูงไป จึงทำให้แอปเปิ้ลหัน
หน้ากลับมายิ้มให้ีสต๊อปเป็นเชิงรับปากและเดินจากไปพร้อมกับน้ำตาที่คลออยู่เต็มนัยน์ตา
.
.
.
ร่างสวยของแอปเปิ้ลเดินหายลับตาไปแล้ว เหลือเพียงแต่ความเงียบที่เข้ามาปกคลุม
คนสองคนไว้เท่านั้น สต๊อปจ้องมองเข้าไปในนัยน์ตาสวยของนทมันมีแต่ความเฉยชา
เป็นแววตาที่ทำให้ร่างสูงหนาวสั่นขึ้นมาิอย่างไม่น่าเชื่ิอ ความกดดันและอึดอัดมันทำให้
กลั่นออกมาเป็นน้ำตาแห่งความเจ็บปวดในตาของร่างสูงและไหลรินออกมาลดแก้มของ
สต๊อปเธอยังคงจ้องมองนทอยู่ แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าร่างบางจะมอบความอบอุ่นหรือสายตา
เป็นห่วงเป็นใยมาให้เธอสักเล็กน้อยเลย แต่ร่างสูงไม่อาจจะรู้ถึงใจอันอ่อนโยนของนท
ได้หรอกว่ากำแพงน้ำแข็งที่สร้างมาให้เธอเข้มแข็งกำลังจะละลายกลายเป็นหยดน้ำตา
แห่งความเจ็บปวดอยู่แล้ว ทันทีที่สต๊อปร้องไห้ออกมา เธอแทบจะต้องกลั้นไว้สุดชีวิต
เข้มแข็งอดทนไว้อย่างนี้
สายตาที่นทส่งมาให้ถึงความรังเกียจสต๊อปมันมากมายพอที่จะทำให้ร่างสูงต้องหลบ
สายตาพร้อมกับปาดน้ำตาเตรียมจะหันหลังกลับเข้าห้องโดยเร็ว
แต่มีมือเนียนนุ่มข้างนึงเอื้อมมาจับมือสต๊อปไว้ก่อนจะสวมกอดเธอจากด้านหลังอย่าง
อบอุ่นและแน่นเหมือนกับจะไม่ยอมให้ร่างสูงจากเธอไปไหนอีกแล้ว
สต๊อปพยายามจะดิ้นให้หลุดจากมือที่กอดรัดเธอทั้งปากพยายามห้ามปรามการกระทำ
คลุมเคลือแบบนี้ อะไรกันทั้งๆที่แววตาที่มองกันมันกลับแสดงถึงความเกลียดชังกัน
ขนาดนั้นแล้วจะมาเล่นกับใจคนอื่นแบบนี้อีก สะใจมากนักหรอ
" รังเกียจนทขนาดนี้หรอคะ " เสียงหวานที่สั่นเคลือเอ่ยขึ้นพร้อมกับกระชับอ้อมกอดให้
แน่นขึ้นไปอีกแต่สิ่งที่คลายลงคือตัวของร่างสูงเอง ตอนนี้สต๊อปไม่ได้ดิ้นห้ามการ
กระทำของนท ปล่อยให้ร่างบางทำทุกอย่างได้ตามใจชอบ เหมือนกับว่าร่างกายของสต๊อป
เป็นของนทไปแล้ว ทั้งตัวและหัวใจเธอพร้อมจะให้นทไปหมด ตั้งแต่แรกที่ได้พบกันแล้ว
แต่ว่าสต๊อปก็ไม่ได้ตอบรับสัมผัสนั้นแต่อย่างไรคนที่สมควรจะถูกรังเกียจคือเธอไม่ใ่ช่หรือ
ร่างสูงต่างหากที่ควรจะเป็นฝ่ายถามนทว่ารังเกียจกันขนาดนี้เลยหรอ
" พี่เปล่า " แต่สต๊อปก็ืำทำได้เพียงตอบกลับไปเท่านั้น ในเมื่อเธอเองยังไม่แน่ใจว่าตอนนี้
นทรู้สึกยังไงเพราะในความเป็นจริงของเธอกับนท ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนก็อยู่กันใน
ฐานะแฟนเก่า ไม่รู้ว่าควรจะทำตัวยังไงดี
" ทำไมไม่ตอบข้อความนทเลยคะ โทรไปก็ปิดเครื่องตลอดเลย " นทซบหน้าลงบน
แผ่นหลังของสต๊อปอย่างหวงแหนอดีตคนรัก แม้มันไม่สมควรก็ตามเธอรู้อยู่แก่ใจ
แต่นทก็สัมผัสได้จากจังหวะหัวใจที่เต้นแรงแ่ต่มั่นคงของสต๊อปว่าร่างสูงก็ยังต้องมีใจ
ให้นทอยู่แน่นอน
ร่างบางรู้สึกดีใจจนบอกไม่ถูกที่ สต๊อปยอมตอบคำถามของเธอเพราะ เธอเองก็มีเรื่อง
มากมายที่อยากจะถามสต๊อปตลอดหลายปี ที่ผ่านหลังจากเลิกกันเธอไม่เคยได้คำตอบ
อะไรจากคำถามที่ส่งไปให้อีกคนเลยสักครั้ง
" พี่เปลี่ยนเบอร์แล้ว " คำตอบสั้นๆที่ทำให้ทุกอย่างกระจ่างชัดเจน อย่างนั้นเองหรอ
นทคล้ายอ้อมกอดออกก่อนที่จะอ้อมไปอยู่ข้างหน้าของร่างสูงใบหน้าขึ้นสีแดงที่มี
เสน่ห์สามารถหยุดใจใครหลายคนได้ แม้กระทั้งตัวนทเอง เธอจับมือสต๊อปขึ้นมา
" นทขอเข้าไปในห้องได้มั้ย " ร่างบางจ้องมองเข้าไปในแววตาสายตาของนทมี
แต่ความอ่อนโยนผิดกลับเมื่อกี้ลิบลับแต่ยิ่งจ้องมองชัดเข้าไป สต๊อปยิ่งเห็นความ
ไม่ถูกต้อง ยิ่งจ้องเข้าไปถึงที่สุดเธอกลับเห็นคนอีกคนที่เด่นชัดขึ้นมา เฟรม
ร่างสูงพยายามมือนทออก แต่ยิ่งเธอพยายามเท่าไรยิ่งไม่สามารถจะทำได้เท่านั้น
เมื่อนทโผลเข้ากอดเธอและเอาใบหน้าเนียนซบลงไปที่หน้าอกของเธอ มันทำ
ให้สต๊อปเกร็งหายใจไม่ออกและทำตัวไม่ถูก อยากปฏิเสธแต่ตอนนี้ืำทำไม่ได้แล้วทั้งที่มีสิทธิ์
แต่เหมือนไม่มี
" แค่คืนนี้คืนเดียว "
หนึ่งคนทิ้งเราให้ตาย อีกคนให้ลมหายใจ
หนึ่งทางคือรักจริง อีกทางคือรักฝังใจ ไม่อยากเสียใครสักคน
แต่วันนี้ต้องตัดสินใจ โจทย์ึความรักจะจบเช่นไร ก็ยังไม่รู้หัวใจตัวเอง
หนึ่งทางคือรักจริง อีกทางคือรักฝังใจ ไม่อยากเสียใครสักคน
แต่วันนี้ต้องตัดสินใจ โจทย์ึความรักจะจบเช่นไร ก็ยังไม่รู้หัวใจตัวเอง
...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
อั้ยยะแต่งเองก็เริ่มชอบ นทสต๊อป แล้วนะ ไม่ได้ๆเดี๋ยวโดน นทแอป ตบเอา
อิอิ แต่งเองลุ้นเอง ว่ามันจะเป็นไงต่อ 5555 แปลก ขอเตือนว่า
อิอิ แต่งเองลุ้นเอง ว่ามันจะเป็นไงต่อ 5555 แปลก ขอเตือนว่า
แคน อติรุจ ทองนุ้ย กำลังจะมา
thank theme
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
11ความคิดเห็น