[Fic Reborn] stops functioning ปิดการทำงานมัดใจนายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #14 : [CHAPTER : 7]

ความคิดเห็นที่ 93 (จากตอนที่ 13)

มาม่อน...ชายT^T ฮึก คู่Yมาอีกแล้วจิ
ไรท์เตอร์คะ ในเรื่องมาม่อนก็เป็นผู้หญิงนะคะ อ.อากิระ อามาโนะก็โพสต์ในบล็อกของอาจารย์แล้วว่ามาม่อนเป็นหญิง
แต่ถ้าจะแต่งให้เป็นชายก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ขอแค่มี1896ก็พอแล้ว*0*

---

PS.  ในความเป็นจริงแล้ว มนุษย์มีเหตุผลอยู่ข้อเดียว...

Name : nel-nail< My.iD >  [ IP : 58.11.160.4 ] 
Email / Msn: - ส่งข้อความลับ
วันที่: 6 ธันวาคม 2554 / 17:10

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ โยชิเพิ่งรู้ว่า มาม่อนเป็นผู้หญิง o_O!! ตอนนั่งดูอนิเมะ เบลเรียกมาม่อนว่า ‘นาย’ แถมคนอื่นๆยังเรียกมาม่อนว่า ‘เขา’ แทนที่จะเป็น ‘เธอ’ น่ะ โยชิเลยคิดว่ามาม่อนเป็นผู้ชาย TT[]TT ต้องขออภัยในความโง่งมนะคะ แต่ก็ขอขอบคุณอีกครั้ง ทำให้โยชิตาสว่างขึ้น...เลยจะให้เรื่องเพศของมาม่อนออกจะเป็นแนวๆปริศนาที่มีแต่อัลโกบาเลโน่เท่านั้นที่รู้..สำหรับคนอื่นจะเริ่มถยอยรู้กันทีละนิดๆนะคะ เชิญชมตอนต่อไปได้เลยค่ะ...>O<!

CHAPTER 7 : Mamon’s Secret.

ห้องโถงสีขาวสะอาดตา ประดับประดาไปด้วยเครื่องใช้ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นฟอร์นิเจอร์ราคาแพง ถ้วยเครื่องสังคโลก หรือแม้แต่ของตกแต่งน่ารักๆก็ถูกจัดแจงอย่างเรียบร้อยในห้องโถงที่เอาไว้ต้อนรับแขกของวองโกเล่แฟมิลี่ บัดนี้...มันกลายเป็นเศษซากของของอะไรสักอย่าง ที่อยู่กระจัดกระจายเต็มไปหมด ฟอร์นิเจอร์ราคาแพง...กลายเป็นซากนุ่นที่ล่องลอยเต็มห้อง ถ้วยสังคโลก...กลายเป็นซากแจกันผุๆ ของตกแต่งน่ารักๆ...กลายเป็นของเก่าที่ไม่อยากจะแตะ !!! นี่พวกเขาจะพังฐานทัพของผมหรือไงกันน่ะ !!

“พวกนาย...คงจะไม่ทำฐานทัพของฉันพังหรอกนะ...=O=;;”วองโกเล่หนุ่มว่า

“ไม่หรอก...จนกว่าไอ้หมอนี่จะตายไปข้าง...ชิชิ”ชายหนุ่มที่ถูกขนานนามว่า ‘เจ้าชายนักเชือด’ได้หันมากล่าวกับวองโกเล่หนุ่ม ก่อนที่จะปามีดไปทางแกมม่าที่หลบหลีกอย่างว่องไว ราวกับสายฟ้า

“...ตายไปข้าง พูดเป็นเล่น”แกมม่าว่าพลางวิ่งตัดหน้าวองโกเล่ ก่อนที่จะใช้อาวุธของเขาเผด็จศึกครั้งสุดท้าย

ตู้มมมมมม !!!!

“แค่กๆ”สึนะสำลักควันที่พวกสองหนุ่มได้ปะทะกัน พลางกวาดสายตามองว่ามีบุคคลใดที่ยังยืนอยู่ในนี้บ้าง และใครที่บาดโดนลูกหลงจากการปะทะกันของสองคนนี้บ้าง

.

.

.

ไร้วี่แววของเหล่าแฟมิลี่เพื่อนบ้าน

นี่เขายืนอยู่คนเดียวตลอดเลยหรอ

ทำไมไม่มีใครเรียกเขาไปด้วยล่ะ...

พวกนี้มัน...เห็นแก่ตัวชัดๆ !!

“คุณสึนะคะ...ทางนี้ค่า”เสียงหวานๆเรียกชื่อเขา ทำไมร่างสูงหันไปทางต้นเสีนงทันที

“อ้าว...! ไปอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย”สึนะตะโกนถาม พลางวิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว

“ก็มาตั้งนานแล้วค่ะ ก่อนแกมม่าจะสู้กับ...เบลเฟกอล”ยูนิว่าพลางจูงมือของบอสหนุ่มให้เดินเข้าร่วมวงน้ำชาของเหล่าแฟมิลี่พันธมิตร ที่นานๆจะได้พบปะกันครั้งหนึ่ง

-ท่ามกลางวงน้ำชา-

“วันนี้ยูนิน่ารักจังนะ...ไปทำอะไรมาล่ะ”บอสหนุ่มเอ่ยชมอย่างจริงใจ แถมยังส่งรอยยิ้มอย่างเป็นกันเองให้ ทำให้ใบหน้าหวานเริ่มขึ้นสีเรื่อขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

“พอดี..เบียคุรันจับฉันแต่งตัวน่ะค่ะ”ยูนิตอบอย่างขวยเขิน

“เอ่อ...อืม พวกเธอสองคนอยู่ด้วยกัน..คงไม่แปลกหรอก”บอสหนุ่มว่าพลางจิบน้ำชาอย่างช้าๆ

.

.

.

‘อยู่ด้วยกัน...ยังกะแฟนกันแหนะ =////=’ เบียคุรันคิดอย่างขบขัน ก่อนที่จะไล่ความคิดในออกไป

“แล้วพวกนายมีอะไร ถึงมาที่นี่”รีบอร์นที่เงียบอยู่นานได้เอ่ยปากถามเหล่าผู้นำของแฟมิลี่ทั้งสองที่ต่างฝ่ายต่างต่อสู้กันทางสายตากันอยู่...ศึกทางสายตา ซันซัส x เบียคุรัน = =;;

“พอดี...ฉันรู้สึกแปลกๆน่ะ...เกี่ยวกับเรื่องของคุณมาม่อนค่ะ”ยูนิว่า มือเรียวบางลูบจุกนมอย่างเบามือ ราวกับจะบ่งบอกถึงอะไรสักอย่าง

“ยังไงล่ะ เว้ยเห้ย”โคโรเน่โลว่า

“คือ...ฉันเห็นเธอในร่างผู้หญิง”

“...!!!!”

ตึก....ตึก

เสียงฝีเท้าก้าวอย่างเร็วรวดราวกับจะมุ่งหน้าไปไหนสักอย่าง ร่างบางก้าวเท้าๆยาวๆก่อนที่จะหยุดเดิน เธอเงยหน้าขึ้นมองป้ายที่แปะไว้หน้าห้อง และอ่านในใจเบาๆ

‘โคลม โดคุโร่’

‘ห้องนี้สินะ…’ เธอครุ่นคิดพลางบิดลูกบิดประตูอย่างช้าๆ ก่อนที่จะแทรกตัวเข้าไปในห้องก็ถูกมือหนาจับไว้ก่อน

“...!”

“คุณ...จะทำอะไร”น้ำเสียงเยือกเย็นราวกับน้ำแข็งขั้วโลก เอ่ยด้วยวาจาสุภาพและติดหวงๆเล็กน้อยที่ ร่างเล็กนี่กำลังจะเข้าไปทำอะไรในห้องของ ‘ลูกน้อง’ ของเขา

“ฉัน...จะเข้าไปดูอาการของ โคลม โดคุโร่”เธอว่าแล้วสบัดของมือให้หลุดจากการเกาะกุมของร่างสูง แต่ก็ไม่ได้ผล เพราะชายตรงหน้ากลับเพิ่มแรงบีบมากกว่าเดิม

“ผมไม่ให้คุณเข้าไป...ยัยนั้นนอนอยู่ คอยมาดูวันหลังกัน”เขาว่าอย่างตัดบท ก่อนที่จะปล่อยมือจากข้อมือเล็กๆ แล้วเดินแทรกตัวเข้าไปในห้อง มิวายล๊อกกลอนเพื่อความเป็นส่วนตัวอีก !!

“....”มาม่อนไม่ตอบอะไร เธอเดินถอยหลังมา แล้วเดินจากไปเพื่อไปดูอาการของคนอื่นว่าเป็นยังไงบ้าง

‘เหอะ...สงสัยว่าอิตาบ้านกจะหวงโคลม โดคุโร่สุดๆแล้วสิ...มุคุโร่’

‘คึหึหึๆ ผมก็ว่างั้นน่ะครับ’

‘อาจาร์ยคร้าบ ผมว่าอาจาร์ยแพ้แน่เลยๆ =w=’

‘ศึกนี้มีโคลมเป็นเดิมพัน เรื่องอะไรผมจะแพ้ เธอกับผมเราอยู่ด้วยกันมานาน’

‘เฮอะ! เลี่ยน...เลิกพูดแล้วน่ารำคาญ พวกนายก็รีบๆไปหายาเซรุ่มมาไวๆด้วยล่ะ ฉันเสร็จงานแล้วใช่มั้ย’

‘ครับ ...คุณอัลโกบาเล่โน่สุดสวย’

“ไม่หรอกมั้ง...ฉันน่ะ...ไม่สวยหรอก”มาม่อนพึมพำก่อนที่จะเดินตรงไปยังห้องของหญิงสาวคนต่อไป

“คือ...ฉันเห็นเธอในร่างผู้หญิง” ยูนิว่าแล้วจ้องหน้าบอสของวาเรีย เหมือนกับจะสื่ออะไรสักอย่าง ผ่านทางสายตากลมโตคู่สวยนี้ เธอกระพริบตาหนึ่งครั้งแล้วหันไปมองหน้าอัลโกบาเลโน่ทั้งสามที่อึ้งกับคำพูดของเธอ

“...เธอเพิ่งรู้หรือรู้มานานแล้ว ยูนิ”รัลถาม

“เพิ่งรู้ค่ะ...อันที่จริงฉันเห็นในความฝันมาตลอด แต่ไม่กล้าถามพวกคุณลุง เลยรอให้มันปรากฏให้ชัด จนฉันได้รู้ความจริงว่า เธอเป็นผู้หญิง”

“...”

“มาม่อน เธอเป็นผู้หญิงจริงๆใช่มั้ยคะ”ยูนิถามเพื่อความแน่ใจ

“...”

“...ใช่ ฉันเป็นผู้หญิง”เสียงหวานแทรกขึ้นท่ามกลางความเงียบของเหล่าอัลโกบาเล่โน่และคนอื่นๆ ทำให้เด็กน้อยใบหน้าหวานและบอสวองโกเล่หันไปทางต้นเสียงทันที

“...มาม่อน/คุณมาม่อน !”สองเสียงทักขึ้นอย่างพร้อมกัน

“ความลับของฉัน...คือฉันคือผู้หญิง...และยัยโยชิอะไรนั่นก็ฝากมาบอกว่า ขอโทษคนอ่านด้วยคะ ที่โง่อยู่ตั้งนาน...”มาม่อนว่าแล้วค่อยๆหย่อนตัวนั่งลงกับโซฟาสีขาวสะอาด

“เธอพูดอะไรน่ะมาม่อน..”บอสวองโกเล่ถามอบ่างสงสัย ในเทื่อเธอหันไปพูดกับใครสักคน แถมยังเอ่ยชื่อใครบางคนที่เขาเองกํไม่รู้จักซะด้วยสิ

“...ลืมมันไปซะ”มาม่อนว่าตัดบท

“แกโกหกพวกเราใช่มั้ย..ไอ้สวะ”บอสวาเรียที่เงียบอยู่นานสองนาน ก็ได้หลุดพูดแถมยัส่งกระแสไอจอมมารออกมาอย่างเห็นได้ชัดอีกด้วย

“ฉันไม่ได้โกหก...ฉันไม่อยากให้บอสและคนอื่นๆเดือดร้อน ฉะนั้นเพื่อที่จะเลี่ยงความเดือดร้อนนั่นออกไป ฉันจึงใช้ภาพมายา เพื่อที่จะให้คนอื่นๆได้รู้ว่า ฉันเป็น ‘ผู้ชาย’”

“...”

“แล้วฉันก็ทำสำเร็จ...แต่..รูปลักษณ์ภายนอกของฉันก็เป็นชายเต็มตัว แต่จิตใจก็ยังเป็นผู้หญิงเหมือนเดิม ซึ่งในบางครั้ง บางภารกิจที่บอสสั่ง ฉันก็ไม่ทำ...อย่างเช่น”

“..ภารกิจที่ต้องไปกะไอ้เบลและไอ้ฟราน”ซันซัสตอบแทน

“..ใช่” มาม่อนว่าก่อนที่จะเปิดเผยความลับตัวเองต่อ “จนฉันได้โตขึ้น..ฉันจึงเลี่ยงภารกิจทุกอย่าง ที่ต้องทำเป็นคู่หรือทำเป็นกลุ่ม..จนกระทั่ง”มาม่อนหยุดพูดแล้วถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

“....”

“ฟราน...น้องใหม่ของวาเรีย...หมอนั่นเริ่มสงสัยฉัน และพยายามที่จะคอยถามฉันตลอดว่า ฉันเป็นผู้หญิงหรือเปล่า ทำไมหน้าเหมือนผู้หญิงจังเลย...และฉันก็เลี่ยงที่จะตอบเสมอ”

“...”

“และวันนี้ ญานของยูนิ ก็ทำให้ฉันได้รู้และต้องยอมรับสักทีว่า..ฉันเป็นผู้หญิง สักที..ฉันขอโทษ...บอส”เธอว่าแล้วกุมหน้างุดอย่างสำนึกผิด พลางสะกดน้ำตาเจ้ากรรมที่มันจะไหลออกมาด้วย

“...น่ารำคาญจริงๆ แกก็ลืมๆมันไปซะ เรื่องที่เป็นผู้หญิง ยังไง วาเรีย...ก็ต้องเข้มแข็ง ไม่อ่อนแอ และเด็ดเดี่ยว เข้าใจมั้ย”บอสวาเรียวาก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินหันหลังไป

“รับทราบครับ...บอส”มาม่อนเอ่ยพร้อมน้ำตา เธอเช็ดน้ำตาอย่างลวกๆ ก่อนที่จะวิ่งตามบอสแห่งวาเรียไปอย่างสมสุข ทิ้งให้คนอื่นๆทำตาปริบๆอย่างสงสัย แล้วกันมามองหน้ากัน

“...นี่มันหนังสดหรอกหรอ”บอสวองโกเล่ว่าพลางหันหน้าไปมองหัวหน้าแฟมมิลี่อื่นที่คงคิดเช่นเดียวกัน

“คงงั้นล่ะมั้ง..”เบียคุรันที่ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ได้ว่าตามบอสวองโกเล่ นี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย เขานั่งอยู่ตั้งนานยังไม่รู้เรื่องเลยว่าพวกอัลโกบาเลโน่คุยกันเรื่องอะไร...

สงสัย...คงต้องตั้งชื่อเรื่องในวงน้ำชานี่ว่า

.

.

.

‘ความลับองมาม่อน’

ซะล่ะมั้ง....

+++++++++++++++++++++++++

อ่า...แต่งจบไปอีกตอนแล้ว ><! วันนี้ตื่นขึ้นมา บ๊ะ ! หนาวมากเลยค่า TT’ หนาวจนขาแข็งหมดเลย ขาโยชิชาไปเกือบครึ่งเลยค่า พอตื่นขึ้นมาก็พุ่งเข้าคอมฯทันทีเลย แล้วมานั่งแต่งต่อ ฮ่าๆ ช่วงนี้คงเจอกันแค่ เสาร์-อาทิตย์ หรืออาจจะเจอวันธรรมดา ไม่แน่ไม่นอน สัปดาห์หนึ่งอาจจะเจอกันแค่วันเดียว คงไม่โกรธกันใช่มั้ยคะ? ยังไงก็ฝากตอนนี้อีกตอนด้วยนะคะ เม้น+โหวต เม้น เม้น !